Wstęp. Celem pracy była próba odpowiedzi na następujące pytania badawcze: 1. Czy masaż w formie ugniatania mięśni może powodować zmiany w bezwzględnej ilości krwinek białych we krwi obwodowej? 2. Czy masaż może powodować zmiany w proporcjach poszczególnych elementów składowych leukocytów (granulocytów obojętnochłonnych, limfocytów i monocytów)? 3. Czy ewentualne zmiany zachodzące w obrazie białokrwinkowym pod wpływem masażu grupy mięśni, przypominają zmiany występujące podczas procesu zapalnego? Materiał i metody. Badaniem objęto 60 szczurów płci męskiej, rasy Bufallo, w wieku 8 miesięcy, pochodzących z hodowli wsobnej. Szczury zostały losowo podzielone na dwie równe grupy: eksperymentalną i kontrolną (po 30 osobników w każdej). Szczury z grupy eksperymentalnej były poddawane codziennemu masażowi mięśni kończyn tylnych, przez okres 30 dni. Szczury z grupy kontrolnej nie były poddawane masażowi, lecz tylko wyjmowane z klatki i chwytane w ręce w taki sam sposób jak szczury z grupy eksperymentalnej. Trzy dni przed rozpoczęciem badań oraz w 1, 3, 5, 10, 20 i 30 dniu eksperymentu, bezpośrednio po masażu od wszystkich szczurów z grupy doświadczalnej i kontrolnej pobierano próbki i poddawano analizie. Wyniki. Masaż mięśni kończyn tylnych u szczurów wykonywany w okresie 30 dni, powoduje zmiany w bezwzględnej ilości krwinek białych we krwi obwodowej. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych zmian wartości procentowej granulocytów obojętnochłonnych i limfocytów, a wartość monocytów zmienia się osiągając w stosunku do grupy kontrolnej statystycznie istotny wzrost w 10 i 20 dniu masażu. Wnioski. Zaobserwowane zmiany przypominają swoją dynamiką reakcje w obrazie białokrwinkowym podczas zapalenia i mogą skłaniać do wniosku, że masaż, jako czynnik mechaniczny o małej intensywności, może pełnić funkcję stymulującą dla układu odpornościowego.