Wpływ mobilizacji szyjno-piersiowej dodanej do kompleksowych ćwiczeń korekcyjnych na ustawienie posturalne i funkcjonalność szyi w zespole górnego skrzyżowania: randomizowane badanie kontrolne
Reem Mohamed Atta, Abeer Abdelrahman Yamany, Hassan Hussein Ahmed, Rania Reffat Ali, Hebatallah Mohamed Said Zaghloul , Hanaa Kenawy Atta
Reem Mohamed Atta, Abeer Abdelrahman Yamany, Hassan Hussein Ahmed, Rania Reffat Ali, Hebatallah Mohamed Said Zaghloul , Hanaa Kenawy Atta – Effect of adding cervicothoracic mobilization to comprehensive corrective exercises on postural alignment and neck functional level in upper crossed syndrome: randomized controlled trial – Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 177-184
DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D1KD8
Streszczenie
Wprowadzenie. Zespół górnego skrzyżowania (UCS) to powszechne schorzenie układu mięśniowo-szkieletowego, charakteryzujące się skróceniem i osłabieniem mięśni szyi, barków i górnej części pleców. Nieprawidłowa postawa, w tym wysunięta do przodu głowa (FHP), zaokrąglone ramiona i hiperkifoza, często prowadzi do rozwoju tego zespołu, zwłaszcza u osób korzystających z urządzeń elektronicznych, czytających lub prowadzących pojazdy.
Cel badania. Celem badania była ocena skuteczności mobilizacji szyjno-piersiowej w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi w poprawie kąta FHP, zaokrąglonych ramion (RS), kifozy, bólu szyi oraz poziomu funkcjonalności szyi u pacjentów z UCS.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział sześćdziesięciu pacjentów obu płci z UCS. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup za pomocą komputerowej randomizacji blokowej. Grupa A obejmowała trzydziestu pacjentów poddanych mobilizacji szyjno-piersiowej w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi, natomiast grupa B składała się z trzydziestu pacjentów wykonujących jedynie kompleksowe ćwiczenia korekcyjne.
Oceny przeprowadzono przed i po okresie leczenia. FHP i RS oceniano na podstawie bocznego widoku kąta czaszkowo-kręgowego (CVA) oraz kąta strzałkowego barków (SSA). Kąt kifotyczny oceniano za pomocą fleksikurwy, poziom bólu mierzono za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), a poziom funkcjonalności szyi oceniano przy użyciu arabskiej wersji wskaźnika niepełnosprawności szyi (NDI-Ar). Interwencja była przeprowadzana trzy razy w tygodniu przez osiem tygodni u wszystkich pacjentów.
Wyniki. Grupa A wykazała statystycznie istotny wzrost wartości CVA i SSA oraz zmniejszenie kąta kifozy piersiowej, wartości VAS i NDI w porównaniu z grupą B.
Wnioski. Mobilizacja szyjno-piersiowa okazała się skuteczna w leczeniu UCS, poprawiając FHP, zaokrąglone ramiona, kąt kifotyczny, ból szyi oraz jej funkcjonalność, gdy była stosowana w połączeniu z kompleksowymi ćwiczeniami korekcyjnymi.
Słowa kluczowe
mobilizacja szyjno-piersiowa, ustawienie posturalne, ból szyi, niepełnosprawność szyi, zespół górnego skrzyżowania
| Pobierz/Download/下載/Cкачиваете | Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim |
