Streszczenie Cel. Depresja jest powszechnym schorzeniem wpływającym na zdrowie globalne. Badanie to analizowało skuteczność protokołu fizjoterapii w leczeniu depresji u kobiet z dużą depresją. Metody. W badaniu wzięło udział 40 kobiet w wieku 28–56 lat z depresją. Uczestniczki zostały losowo podzielone na dwie równe grupy. Uczestniczki grupy badawczej otrzymywały selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz fizjoterapię, natomiast uczestniczki grupy kontrolnej były leczone wyłącznie za pomocą SSRI. Poziom depresji oceniano za pomocą Inwentarza Depresji Becka (BDI) w pięciu momentach: przed leczeniem, po 2 tygodniach, po 4 tygodniach oraz w kontrolach po 1 i 2 miesiącach. Wyniki. Obie grupy wykazały istotne obniżenie wyników BDI-II w każdym momencie w porównaniu do stanu sprzed leczenia (p < 0,001). Grupa badawcza wykazała dalsze istotne spadki po 4 tygodniach leczenia i po 1 miesiącu w porównaniu do 2 tygodni leczenia (p = 0,01), ale wzrost po 2 miesiącach w porównaniu do 1 miesiąca (p < 0,001). W grupie kontrolnej odnotowano istotne spadki po 1 i 2 miesiącach w porównaniu do 2 tygodni leczenia (p < 0,01) oraz po 2 miesiącach w porównaniu do 1 miesiąca (p < 0,01), lecz nie stwierdzono istotnych różnic między 2 a 4 tygodniami leczenia (p > 0,05). Między grupami grupa badawcza osiągnęła większe spadki po 2 tygodniach (p < 0,05), 4 tygodniach (p < 0,001) i 1 miesiącu (p < 0,01), bez istotnych różnic po 2 miesiącach (p > 0,05). Wnioski. Połączenie terapii manualnej, ćwiczeń i SSRI skutecznie zmniejsza objawy depresji w krótkim okresie u kobiet z dużą depresją, podkreślając znaczenie fizjoterapii w leczeniu depresji.

Słowa kluczowe duża depresja, inwentarz depresji Becka, terapia ćwiczeniowa, terapia manualna