Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu techniki Grastona na elastyczność mięśni kulszowo-goleniowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.

Metody. Badanie randomizowane z grupą kontrolną. Ogółem zrekrutowano 30 pacjentów obu płci, w wieku od 38 do 50 lat, z umiarkowaną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego (klasyfikacja Kellgren & Lawrence, stopień 3 – “umiarkowana”) z oddziału ambulatoryjnego Szpitala Ogólnego w Kafr El-Sheikh oraz z kliniki ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Kafr El-Sheikh. Pacjentów podzielono losowo na dwie równe grupy: Grupa (A) (grupa kontrolna) (15 osób), otrzymująca konwencjonalne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego (w formie ćwiczeń rozciągających mięśnie kulszowo-goleniowe i wzmacniających mięśnie czworogłowe uda) przez 4 tygodnie; Grupa (B) (grupa eksperymentalna) (15 osób), otrzymująca to samo leczenie konwencjonalne oraz technikę Grastona przez 4 tygodnie. Przed i po leczeniu przeprowadzono ocenę przy użyciu testu aktywnego wyprostu kolana (AKET), testu elastyczności sit and reach (SRFT) oraz dynamicznej równowagi.

Wyniki. Porównanie obu grup po leczeniu wykazało istotną statystycznie poprawę wyników AKET, jak również testu SRFT i dynamicznej równowagi (p < 0,05) na korzyść grupy eksperymentalnej (B).

Wniosek. Technika Grastona ma istotny wpływ na poprawę elastyczności mięśni kulszowo-goleniowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.

Słowa kluczowe

test aktywnego wyprostu kolana, technika Grastona, elastyczność mięśni kulszowo-goleniowych, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, test elastyczności sit and reach