Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu treningu przy użyciu Ultrabreathe na czynność płuc u pacjentów z przewlekłym zapaleniem oskrzeli.

Metody. Randomizowana próba kontrolowana. Sześćdziesięciu mężczyzn w wieku od 50 do 60 lat z umiarkowanym przewlekłym zapaleniem oskrzeli według standardu GOLD 2020 przydzielono losowo do 2 równych grup. Grupa (A) była poddawana treningowi przy użyciu Ultrabreathe i tradycyjnej fizjoterapii klatki piersiowej przez 4 tygodnie, podczas gdy grupa (B) była poddawana wyłącznie tradycyjnej fizjoterapii klatki piersiowej przez 4 tygodnie. Wszyscy badani w obu grupach byli oceniani przed i po treningu pod kątem funkcji oddechowych (natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (FEV1), wymuszona pojemność życiowa (FVC) oraz stosunek natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do wymuszonej pojemności życiowej (FEV1/FVC)), skali duszności i testu wahadłowemu.

Wyniki. Porównanie obu grup po treningu wykazało, że wystąpiły istotne statystycznie wzrosty w zakresie FEV1, FVC i testu wahadłowego (p <0,05) na korzyść grupy (A), oraz nieistotne statystycznie różnice w zakresie FEV1/FVC i skali duszności (p> 0,05).

Wniosek. Połączenie treningu z użyciem Ultrabreathe z tradycyjną fizjoterapią klatki piersiowej poprawiło funkcje oddechowe, ograniczyło duszności i poprawiło wydolność funkcjonalną u pacjentów z przewlekłym zapaleniem oskrzeli.

Słowa kluczowe

przewlekłe zapalenie oskrzeli, czynność płuc, Ultrabreathe, test wahadłowy