Zastosowanie nieinwazyjnej stymulacji mózgu z wykorzystaniem przezczaszkowej stymulacji magnetycznej (rTMS) lub przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) w terapii dysfagii w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu – analiza doniesień z badań

Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński


Karolina Sandecka, Zbigniew Śliwiński – Application of non-invasive brain stimulation with the use of repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) or transcranial direct current stimulation (tDCS) in the treatment of dysphagia following an ischemic stroke – analysis of research reports. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 108-114

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ANp0

Streszczenie

Udar mózgu jest jednym z istotnych problemów i powodów śmiertelności szczególnie krajów wysoko rozwiniętych. Stanowi on również najczęstszą przyczynę dysfagii.
Niniejsza praca poświęcona została analizie publikacji z ostatniej dekady, dotyczących badań nad wykorzystaniem nieinwazyjnej stymulacji mózgu (TMS, tDCS) w terapii dysfagii w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu. W celu odnalezienia publikacji przeszukane zostały bazy danych: PubMed, Polish Scientific Journals Datebase, EBSCO, ScienceDirect. Wśród 358 odnalezionych artykułów jedynie 2 spełniły wszystkie warunki włączenia.
Omawiane w niniejszym artykule badania obejmowały pacjentów, którzy przebyli pierwszy w życiu udar jednostronny niedokrwienny, w następstwie którego wystąpiła dysfagia.
Analizie poddane zostały doniesienia z badań pilotażowych skuteczności zastosowania tDCS w terapii zaburzeń połykania w następstwie udaru niedokrwiennego mózgu. 14 pacjentów w wieku od 50 do 92 lat w sposób losowy przydzielono do dwóch grup. Grupie badanej stosowano stymulację anodową, a w grupie kontrolnej pozorowaną stymulację mózgu. Wyniki wykazały, iż pacjenci w grupie badanej uzyskali wynik istotny statystycznie, wskazujący na poprawę funkcji połykania mierzonych na podstawie Skali Wyników i Nasilenia Dysfagii. Powyższe dane mogą wskazywać na skuteczność wykorzystania metody tDCS w terapii dysfagii.
Do badań na skutecznością rTMS w terapii dysfagii zakwalifikowano 50 pacjentów. Utworzono trzy grupy: pierwszą – wysokiej częstotliwości rTMS, gdzie pacjenci otrzymywali stymulację rTMS – 3 Hz; niskiej częstotliwości rTMS – 1 Hz oraz kontrolną. Oceniano skuteczność zastosowanej terapii w piątym dniu oraz po 1, 2 i 3 miesiącach. Grupy objęte aktywną stymulacją rTMS po 5 dniach prezentowały większą poprawę funkcji połykania w stosunku do grupy pozorowanej stymulacji. Lepsze wyniki w Standaryzowanej Ocenie Połykania odnotowano także po 3 miesiącach w grupach 1 Hz i 3 Hz, nie dotyczyło to natomiast grupy kontrolnej. W trzech grupach po 3 miesiącach poprawiły się wyniki testu połykania wody oraz stopnia dysfagii.
Niniejsza analiza badań wskazuje, że nieinwazyjna stymulacja mózgu z wykorzystaniem metod tDCS i rTMS w procesie terapii dysfagii powiązana jest z poprawą funkcji połykania. Jednak niewielka ilość przeprowadzonych badań w tym zakresie nie pozwala na ekstrapolowanie ich wyników.

Słowa kluczowe:
dysfagia, przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS), przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim