Autor: Gabriela Škrečková, Matúš Kozel, Eva Lukáčová, Martina Čerevková, Alexander Kiško

Terapia bólu u jeźdźców konnych – interwencja fizjoterapeutyczna

Gabriela Škrečková, Matúš Kozel, Eva Lukáčová, Martina Čerevková, Alexander Kiško

Gabriela Škrečková, Matúš Kozel, Eva Lukáčová, Martina Čerevková, Alexander Kiško – Pain therapy in horseback riders – physiotherapeutic intervention –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 418-422

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8H2J3

Streszczenie
Wprowadzenie. Jazda konna to złożona aktywność fizyczna, która znacząco wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne jeźdźca. Niedobory posturalne mogą negatywnie wpływać na zdrowie fizyczne jeźdźca, a także na jego technikę jazdy.
Cel: Celem badania była ocena wpływu trzymiesięcznej interwencji fizjoterapeutycznej na stabilność i mobilność kończyn dolnych, aktywację mięśni tułowia i miednicy oraz redukcję bólu w określonych obszarach ciała.
Metody. W badaniu wzięło udział 15 nieprofesjonalnych jeźdźców w średnim wieku 25,26 lat, którzy jeździli konno przynajmniej 2 razy w tygodniu przez ostatnie trzy lata. Uczestnicy przeszli badania wstępne i końcowe na przestrzeni 3 miesięcy. Oceniono stabilność i mobilność stawu skokowego, kolanowego i biodrowego, zdolność generowania i utrzymywania ciśnienia wewnątrzbrzusznego oraz występowanie bólu w odcinku lędźwiowym przed i po interwencji fizjoterapeutycznej.
Wyniki. Po trzymiesięcznej interwencji zaobserwowano poprawę w teście biodra (FABER), teście stresu Varusa, teście czasu i równowagi oraz teście SEBT. W teście stresu Valgusa przed i po interwencji kinezyterapeutycznej nie odnotowano poprawy, ale także nie nastąpiło pogorszenie stanu. Potwierdziliśmy poprawę stabilności stawu skokowego w teście czasu i równowagi (poprawa o 66,67%) oraz w teście SEBT (poprawa o 32,67%). Największy ból uczestnicy odczuwali podczas pomiarów wstępnych w stawie biodrowym (średnia 1,53), a najmniejszy ból występował w stawie skokowym (średnia 0,33). Najbardziej znaczące zmiany nastąpiły po interwencji w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Wnioski. Poprawa stabilności posturalnej i postawy poprzez ćwiczenia kompensacyjne, środki korekcyjne i odpowiednią technikę jest kluczowa dla bezpiecznej i efektywnej jazdy konnej.
Słowa kluczowe
Jeździec konny, fizjoterapia, ból, stabilność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wysokiej kinezjofobii na dynamiczną stabilność posturalną u kobiet z zespołem bólu rzepkowo-udowego podczas testu przysiadu na jednej nodze

Amjad Shallan, Bodor Bin sheeha, Hadeel Almimi, Adnan Wshah, Saker M. Obaidat, Ahmad Muhsen, Mohanad Hawamdeh, Saad Al-Nassan

Amjad Shallan et al. – The Influence of high kinesiophobia on dynamic postural stability among females with patellofemoral pain syndrome during a single-leg squat test –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 412-417

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8F7G9

Streszczenie
Cel: Celem tego badania było zbadanie wpływu poziomu kinezjofobii na stabilność posturalną podczas testu przysiadu na jednej nodze (SLST) u kobiet z zespołem bólu rzepkowo-udowego (PFPS).
Metody: Czterdzieści kobiet z PFPS zostało podzielonych na grupę o wysokim poziomie kinezjofobii (HK), grupę o niskim poziomie kinezjofobii (LK) oraz grupę kontrolną z dwudziestoma uczestniczkami bez bólu. Stabilność posturalna była mierzona podczas wykonywania testu przysiadu na jednej nodze (SLST) na platformie siłowej. Rejestrowano przesunięcia i prędkość środka nacisku (COP).
Wyniki: Grupa HK miała znacząco większe średnie przesunięcia COP w kierunku przyśrodkowo-bocznym i przednio-tylnym w porównaniu do grupy LK i grupy kontrolnej. Jednak wyniki nie wykazały istotnych różnic w zmiennych COP (prędkość i przesunięcie) między grupą LK a zdrowymi uczestniczkami. Siła mięśniowa uczestniczek z PFPS wykazywała istotny deficyt w porównaniu do zdrowej grupy kontrolnej.
Wnioski: Wysoki poziom kinezjofobii negatywnie wpływa na stabilność posturalną podczas SLST. Kinezjofobię należy uwzględniać podczas oceny i zarządzania PFPS.
Słowa kluczowe
stabilność posturalna, zespół bólu rzepkowo-udowego, kinezjofobia, środek nacisku, test przysiadu na jednej nodze
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Optymalizacja selekcji zawodników futsalu U-23 za pomocą metody prostego ważonego sumowania (SAW)

Ari Kusuma Wardana, Andri Arif Kustiawan

Ari Kusuma Wardana, Andri Arif Kustiawan – Optimization of U-23 futsal player selection through a simple additive weighting approach –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 407-411

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8D6E8

Streszczenie
Umiejętności gry w futsal stanowią kluczowe wsparcie w osiąganiu celów gry. Każdy zawodnik musi opanować kilka podstawowych technik, w tym podania, drybling, kontrolę piłki, chipping oraz strzały. Celem tego badania jest optymalizacja procesu selekcji najlepszych zawodników futsalu przy użyciu metody prostego ważonego sumowania (Simple Additive Weighting – SAW). Wybrano metodę SAW ze względu na jej zdolność do łączenia różnych kryteriów selekcji w jeden wynik złożony, co ułatwia podejmowanie decyzji. Badanie to obejmuje analizę potrzeb grupy futsalowej w celu określenia odpowiednich kryteriów i wag w procesie wyboru zawodników, takich jak podania, kontrola piłki, drybling, chipping i strzały. Te wskaźniki dostarczają pełniejszego obrazu umiejętności i potencjału grupy zawodników. Dane dotyczące potencjalnych graczy są zbierane i przetwarzane metodą SAW, przy czym obliczenia uwzględniają ważoną sumę ocen za wydajność każdej alternatywy we wszystkich atrybutach. Metoda SAW wymaga normalizacji macierzy na skali, która pozwala porównywać wszystkie istniejące oceny alternatyw, aby uzyskać obiektywne i przejrzyste wyniki oceny dla grupy zawodników. Na podstawie obliczeń przeprowadzonych metodą SAW uzyskano wyniki oceny dla potencjalnych zawodników futsalu na podstawie określonych kryteriów i wag. Najwyższy wynik osiągnęła drużyna Banyumas 1, zdobywając 0,85 punktu. Wyniki badania pokazują, że zastosowanie metody SAW w procesie selekcji zawodników futsalu zwiększa efektywność i dokładność wyboru nowych zawodników. Dzięki tej metodzie Porprov może łatwiej zidentyfikować najlepszych kandydatów spełniających ich potrzeby.
Słowa kluczowe
selekcja zawodników futsalu, metoda prostego ważonego sumowania, efektywność, dokładność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wczesnej mobilizacji na powrót do sprawności funkcjonalnej u pacjentów na OIOM-ie z zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) po COVID-19

Saravankumar J, Rathna Paramaswamy, Buvanesh Annadurai, Iswarya S, Santhana Lakshmi S, Surya Vishnuram, Jeslin G N, Shenbaga Sundaram Subramanian, Senthilkumar N

Saravankumar J et al. – Effect of early mobilization on functional recovery in ICU patients with post-COVID ARDS –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 402-406

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8B5C1

Streszczenie
Tło. Pandemia COVID-19 znacząco zwiększyła liczbę pacjentów wymagających przyjęcia na oddział intensywnej terapii (OIOM) z powodu ciężkich powikłań, takich jak zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Długotrwałe pobyty na OIOM-ie, często związane z unieruchomieniem, prowadzą do osłabienia mięśni, osłabienia nabytego na OIOM (ICU-AW) oraz obniżenia sprawności funkcjonalnej, co utrudnia rekonwalescencję. Wczesna mobilizacja na OIOM-ie została zaproponowana jako korzystna interwencja mająca na celu złagodzenie tych skutków, jednak jej wpływ na pacjentów z ARDS po COVID-19 pozostaje słabo zbadany.
Cel. Celem tego badania była ocena wpływu wczesnej mobilizacji na powrót do sprawności funkcjonalnej u pacjentów na OIOM-ie z ARDS po COVID-19.
Metody. Prospektywne, randomizowane kontrolowane badanie przeprowadzono w Saveetha Medical College and Hospital w Chennai w okresie od sierpnia 2021 do sierpnia 2024 roku. Dwustu pacjentów z ARDS po COVID-19 losowo przydzielono do grupy wczesnej mobilizacji lub grupy standardowej opieki. Grupa wczesnej mobilizacji otrzymywała strukturalne interwencje fizjoterapeutyczne w ciągu 48 godzin od przyjęcia na OIOM. Stan funkcjonalny oceniano za pomocą Skali Mobilności OIOM (IMS) oraz Skali Stanu Funkcjonalnego OIOM (FSS ICU) na początku, co tydzień i przy wypisie. Drugorzędne wyniki obejmowały długość pobytu na OIOM-ie, czas stosowania wentylacji mechanicznej oraz częstość występowania ICU-AW.
Wyniki. Pacjenci z grupy wczesnej mobilizacji wykazali znacznie wyższy poziom powrotu do sprawności funkcjonalnej, ze średnim wynikiem IMS wynoszącym 7,8 ± 1,2 w porównaniu do 4,3 ± 1,5 w grupie standardowej opieki (p < 0,001). Wynik FSS ICU był również znacząco wyższy w grupie wczesnej mobilizacji (90,6 ± 8,3) niż w grupie standardowej opieki (65,4 ± 10,7; p < 0,001). Dodatkowo, wczesna mobilizacja skróciła średnią długość pobytu na OIOM-ie (14,5 ± 3,2 vs. 19,8 ± 4,1 dnia, p < 0,001), czas stosowania wentylacji mechanicznej (10,1 ± 2,9 vs. 13,7 ± 3,6 dnia, p < 0,001) oraz zmniejszyła częstość występowania ICU-AW (20% vs. 45%, p = 0,002).
Wnioski. Wczesna mobilizacja znacząco poprawia powrót do sprawności funkcjonalnej, skraca czas pobytu na OIOM-ie i stosowania wentylacji mechanicznej oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia ICU-AW u pacjentów z ARDS po COVID-19. Wyniki te podkreślają znaczenie integracji wczesnej mobilizacji jako standardowej praktyki na OIOM-ach w celu poprawy wyników leczenia pacjentów.
Słowa kluczowe
wczesna mobilizacja, powrót do sprawności funkcjonalnej, ARDS po COVID-19, oddział intensywnej terapii (OIOM), COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Technika energii mięśniowej a mobilizacja wg Maitlanda w leczeniu bólu i dysfunkcji barku po operacjach wycięcia węzłów chłonnych szyi

Marwa Mahdy Abd Elhameed, Hagar Reda Shawky El-Habiby, E.M. Othman, Sherif Bahaa El-Din Zayed, Shaimaa M. A. Elsayeh, Dr. Heba Mohamed Mohamady

Marwa Mahdy Abd Elhameed, Hagar Reda Shawky El-Habiby, E.M. Othman, Sherif Bahaa El-Din Zayed, Shaimaa M. A. Elsayeh, Dr. Heba Mohamed Mohamady – Muscle energy technique versus Maitland’s mobilization on shoulder pain and disability after neck dissection surgeries –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 396-401

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8C7L3

Streszczenie
Wprowadzenie. Znaczna liczba pacjentów poddawanych różnym procedurom wycięcia węzłów chłonnych szyi doświadcza dysfunkcji barku i bólu, co może znacząco komplikować lub zakłócać codzienne czynności, kontakty społeczne oraz ogólną jakość życia (QOL). Wykazano, że techniki energii mięśniowej (MET) i mobilizacja skutecznie redukują ból barku i dysfunkcję.
Cel. Celem badania było zbadanie terapeutycznych korzyści MET i mobilizacji w redukcji bólu i dysfunkcji barku po operacjach wycięcia węzłów chłonnych szyi oraz porównanie skuteczności obu technik.
Projekt badania. W badaniu zastosowano randomizowaną, pojedynczo zaślepioną, kontrolowaną próbę.
Metody. Do badania włączono trzydziestu pacjentów w wieku od 25 do 70 lat (13 mężczyzn i 17 kobiet) z dysfunkcją barku sześć miesięcy po operacjach wycięcia węzłów chłonnych szyi. Pacjentów losowo przydzielono do dwóch równych grup po 15 osób: grupa A otrzymywała technikę energii mięśniowej (MET), a grupa B była poddana mobilizacji wg Maitlanda. Obie grupy uczestniczyły w identycznym konwencjonalnym programie fizjoterapii. Interwencje były stosowane z częstotliwością trzech sesji tygodniowo przez cztery tygodnie. W ocenie bólu zastosowano wizualną skalę analogową (VAS), indeks bólu i dysfunkcji barku (SPADI) oraz zakres ruchu w stawie barkowym (zgięcie, odwiedzenie i rotacja boczna), mierzony przed i po czterech tygodniach interwencji.
Wyniki. Po czterech tygodniach interwencji obie grupy wykazały istotne statystycznie poprawy w VAS, SPADI oraz zakresie ruchu w zgięciu, odwiedzeniu i rotacji bocznej barku, z wartościami p ≤ 0,001. Porównanie między grupami wykazało istotną statystycznie różnicę we wszystkich mierzonych wynikach, na korzyść grupy A, z wartościami p < 0,001.
Wnioski. Zarówno technika energii mięśniowej (MET), jak i mobilizacja wg Maitlanda okazały się skutecznymi metodami terapeutycznymi w łagodzeniu bólu i dysfunkcji barku po operacjach wycięcia węzłów chłonnych szyi. Jednak wyniki wskazują, że MET przewyższała strategię mobilizacji wg Maitlanda.
Słowa kluczowe
dysfunkcja, technika energii mięśniowej, mobilizacja wg Maitlanda, wycięcie węzłów chłonnych szyi, ból barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Korzyści z ćwiczeń po operacji raka piersi – przegląd narracyjny

Mahalakshmi Venugopalan, Divya Varshini R, Ramamoorthy Veyilmuthu, C.K.V. Bhuvaneswari

Venugopalan, Divya Varshini R, Ramamoorthy Veyilmuthu, C.K.V. Bhuvaneswari – Exercise benefits following breast cancer surgery – a narrative review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 392-395

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8Z9Y3

Streszczenie
Rak piersi jest jednym z najczęściej występujących nowotworów wśród kobiet. Leczenie po operacji raka piersi prowadzi do wielu powikłań. Ćwiczenia odgrywają ważną rolę od razu po operacji, pomagając w zapobieganiu powikłaniom pooperacyjnym. Zapobieganie powikłaniom poprawia jakość życia kobiet. Choć pacjentki często uważają, że wykonywanie ćwiczeń po leczeniu jest trudne, istnieje wiele pozytywnych efektów tych ćwiczeń. Celem niniejszego badania było przeanalizowanie różnych efektów ćwiczeń, szczególnie ćwiczeń oporowych, w zapobieganiu obrzękowi limfatycznemu wtórnemu (SL), oraz podkreślenie korzyści płynących z ćwiczeń podczas i po chemioterapii. Przeprowadzono przegląd literatury w bazach PubMed, Clinical Key oraz Google Scholar. U kobiet wracających do zdrowia po operacji raka piersi, ćwiczenia oporowe, samodzielnie lub w połączeniu z ćwiczeniami aerobowymi, były bezpieczne i skuteczne. Te ćwiczenia poprawiły siłę górnej części ciała, zwiększyły wytrzymałość, zmniejszyły ilość tkanki tłuszczowej, zmniejszyły obwód talii i bioder, zwiększyły beztłuszczową masę ciała, poprawiły wydolność układu krążenia, podniosły samoocenę oraz zmniejszyły objawy depresji. U kobiet z obrzękiem limfatycznym związanym z rakiem piersi, ból znacząco zmniejszył się po zastosowaniu ćwiczeń oddechowych połączonych z ruchami kończyn górnych. Ćwiczenia mogą pomóc w łagodzeniu negatywnych skutków chemioterapii oraz w przezwyciężaniu zmęczenia związanego z rakiem. Oprócz konwencjonalnych ćwiczeń, takich jak ćwiczenia zakresu ruchu i ćwiczenia aerobowe, zaleca się, aby ćwiczenia oporowe o umiarkowanej intensywności dla górnej części ciała były częścią protokołu ćwiczeń zalecanych kobietom po operacji raka piersi, aby mogły cieszyć się lepszą jakością życia.
Słowa kluczowe
rak piersi, obrzęk limfatyczny, ćwiczenia oporowe, oddechowe, chemioterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność metody masażu terapeutycznego Ali Satia Graha w zwiększaniu zakresu ruchu i redukcji bólu kolana u osób w wieku przedstarczym

Putriana Damayanty, Sumaryanto, Sigit Nugroho, Deva Maharani Putri, Danny Eka Wahyu Saputra

Putriana Damayanty, Sumaryanto, Sigit Nugroho, Deva Maharani Putri, Danny Eka Wahyu Saputra – Effectiveness of Ali Satia Graha massage therapy method on increasing range of motion and reducing knee pain in pre-elderly –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 385-391

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8W4X2

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest ocena skuteczności metody masażu terapeutycznego Ali Satia Graha w zwiększaniu zakresu ruchu (Range of Motion – ROM) oraz redukcji bólu kolana u osób w wieku przedstarczym. Badanie ma charakter preeksperymentalny z wykorzystaniem projektu badawczego One Group Pretest-Posttest. Populację w badaniu stanowiły osoby w wieku przedstarczym z urazami kolan, korzystające z usług Terapii Masażem Urazów Sportowych metodą Ali Satia Graha w Plaza UNY. Zastosowano metodę doboru przypadkowego (sampling incydentalny), a próba wyniosła 17 osób. Zebrano następujące dane:
(1) Zakres ruchu (ROM) stawu kolanowego mierzono przy pomocy goniometru.
(2) Ból stawu kolanowego oceniano przy użyciu skali numerycznej (Numeric Rating Scale – NRS).
Do analizy danych zastosowano ilościową analizę opisową oraz testowanie hipotez za pomocą testu rang Wilcoxona z poziomem istotności wynoszącym 5%. Wyniki badania wykazały, że:
(1) masaż terapeutyczny zmniejszał ból przy zginaniu stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 54,9%, (2) masaż terapeutyczny zmniejszał ból przy prostowaniu stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 56,1%, (3) masaż terapeutyczny zwiększał zakres ruchu (ROM) zginania stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 10,2%, (4) masaż terapeutyczny zwiększał zakres ruchu (ROM) prostowania stawu kolanowego z efektywnością wynoszącą 48,8%.
Podsumowując, masaż terapeutyczny stosowany w ramach usługi Terapii Masażem Urazów Sportowych metodą Ali Satia Graha okazał się skuteczny w zwiększaniu zakresu ruchu i redukcji bólu stawu kolanowego u osób w wieku przedstarczym.
Słowa kluczowe
masaż terapeutyczny, ROM kolana, ból kolana
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przegląd systematycznych przeglądów dotyczących wpływu treningu z ograniczeniem przepływu krwi na pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Ahmed Abdelmoniem Ibrahim, Shammaa Homoud H Alsroor, Mashael Jarallah A Alshammari,Khalid Ayad S Alanazi, Amany Raafat Mohamed, Hisham Mohamed Hussein

Ahmed Abdelmoniem Ibrahim et al. – Review of systematic reviews on the effects of blood flow restriction training on knee osteoarthritis patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 379-384

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8R3T9

Streszczenie
Cel. Przegląd systematycznych przeglądów mający na celu ocenę ogólnej pewności dowodów dotyczących wpływu treningu z ograniczeniem przepływu krwi (BFRT) u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego (OA).
Metody. Systematyczne wyszukiwanie zidentyfikowało przeglądy systematyczne wykorzystujące BFRT w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Dwóch autorów przeszukiwało pięć baz danych elektronicznych, w tym Google Scholar, Cochrane Library, PubMed, PEDro i CINAHL, w okresie od października 2010 do października 2023. Jakość uwzględnionych przeglądów została oceniona za pomocą narzędzia AMSTAR.
Wyniki. Zakwalifikowano sześć systematycznych przeglądów oraz 33 randomizowane badania kontrolowane (RCT), obejmujące łącznie 1248 uczestników. Jakość przeglądów była zróżnicowana – od umiarkowanej do wysokiej, a wyniki wykazały niewielką poprawę w zakresie bólu, funkcji fizycznych i jakości życia.
Wnioski. Synteza przeglądów wykazała pewien potencjalny wpływ na poprawę wyników u pacjentów z OA. BFRT może być korzystne w rehabilitacji OA, a wyniki sugerują potrzebę przeprowadzenia przeglądów o wyższej jakości w celu zbadania zastosowania BFRT z różnym obciążeniem.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, trening, ograniczenie przepływu krwi, przegląd, AMSTAR
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Sport i umysł: Przegląd systematyczny aktywności fizycznej i dobrostanu psychicznego w erze współczesnej

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz – Sports and mind: A systematic review of physical activity and mental well-being in the modern era –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 371-378

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8P7Q6

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest zbadanie związku między aktywnością fizyczną, zdrowiem psychicznym i jakością życia poprzez systematyczny przegląd literatury naukowej. W badaniu wykorzystano metodę Systematycznego Przeglądu Literatury (SLR), korzystając z bazy danych Scopus, stosując strategię wyszukiwania słów kluczowych związanych z tematem oraz postępując zgodnie z wytycznymi PRISMA. Przeszukano artykuły opublikowane w latach 2020-2024, które koncentrują się na aktywności fizycznej i zdrowiu psychicznym, w indeksach Q1-Q2. Spośród 89 zidentyfikowanych artykułów, 28 spełniło kryteria włączenia i były odpowiednie do tematu. Analiza tych badań wykazała, że zwiększenie aktywności fizycznej wiąże się ze zmniejszeniem objawów depresji i lęku oraz poprawą dobrostanu psychicznego i jakości życia. Ponadto badanie zauważa różnice w metodach pomiaru, takich jak użycie akcelerometrów oraz różnych kwestionariuszy dotyczących zdrowia psychicznego. Wyniki te wspierają rozwój opartych na dowodach interwencji mających na celu poprawę dobrostanu psychicznego poprzez aktywność fizyczną, szczególnie wśród dzieci, młodzieży i osób starszych. Jednak badanie wskazuje na wyzwania związane z metodami pomiaru i czasem trwania interwencji, co sugeruje potrzebę dalszych badań w celu opracowania bardziej kompleksowych i praktycznych zaleceń.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zdrowie psychiczne, jakość życia, akcelerometr
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ domowego tele-Pilatesu na ból obręczy miednicy i stabilność lędźwiowo-miedniczną u kobiet w ciąży – Randomizowane badanie kontrolowane

Akilandeeswari. S., B. Sathya Prabha, Ponmathi P.

Akilandeeswari. S., B. Sathya Prabha, Ponmathi P. – Effect of home based tele pilates on pelvic girdle pain and lumbo pelvic stability among pregnant women – A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 364-370

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8L8M1

Streszczenie
Wprowadzenie. Ból obręczy miednicy jest jednym z najczęstszych problemów mięśniowo-szkieletowych w ciąży, wynikającym z wahań hormonalnych i zmian biomechanicznych w mięśniach wspierających stabilność lędźwiowo-miedniczną. Metoda Pilates, która obejmuje podejścia umysł-ciało i koncentruje się na sile rdzenia, przynosi ulgę w bólu miednicy. W ostatnich latach telerehabilitacja stała się jednym z najpopularniejszych rozwiązań w praktyce klinicznej. Cel. Zbadanie wpływu domowego tele-Pilatesu na ból obręczy miednicy i stabilność lędźwiowo-miedniczną u kobiet w ciąży. Materiały i metody. Randomizowane badanie kontrolowane przeprowadzono w Szpitalu Sri Ramachandra w Chennai w okresie od stycznia 2023 do czerwca 2023 roku. Kobiety w ciąży z bólem obręczy miednicy w okresie ciąży od 20 do 30 tygodnia zostały zakwalifikowane i losowo podzielone na grupę ćwiczeń Pilates (n = 19) i grupę kontrolną (n = 19). Osoby z grupy Pilates wykonywały ćwiczenia trzy razy w tygodniu przez osiem tygodni. Osoby z grupy kontrolnej wykonywały standardowe ćwiczenia antenatalne i uczestniczyły w edukacji. Wykorzystano następujące miary wyników: Wizualna Skala Analogowa (VAS) do oceny poziomu bólu, Kwestionariusz Obręczy Miednicy (PGQ) do oceny niepełnosprawności funkcjonalnej oraz biofeedback ciśnieniowy do oceny stabilności lędźwiowo-miednicznej. Przeprowadzono test Manna-Whitneya, test Wilcoxona i test „t” w celu oceny wyników bólu, kwestionariusza PGQ oraz stabilności lędźwiowo-miednicznej. Wyniki. Parametry wyjściowe były podobne i porównywalne (p < 0,05). Analiza międzygrupowa wykazała, że grupa eksperymentalna odnotowała znaczną poprawę w zakresie bólu i niepełnosprawności z istotną różnicą (p ≤ 0,001). Obie grupy wykazały znaczną poprawę w stabilności lędźwiowo-miednicznej w analizie wewnątrzgrupowej (p < 0,001). Wnioski. Domowy tele-Pilates (HTPE) może być zalecany jako skuteczna i bezpieczna metoda zmniejszania poziomu bólu i poprawy stabilności lędźwiowo-miednicznej u kobiet w ciąży z bólem obręczy miednicy.
Słowa kluczowe
antenatalny, ból miednicy, ból lędźwiowo-miedniczny, domowy pilates, ćwiczenia stabilizacji rdzenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 157