Autor: Menna Allah Mohamed Saad, Amal Mohamed Abd Elbaky, Ashraf Elsebaie Mohamed Elsebaie, Shimaa Galal El Sayed Mohamed, Khadra Mohamed Ali

Terapia laserem niskoenergetycznym i technika Grastona w kontekście częstości nawrotów fibromatozy dłoniowej po przezskórnej fasciotomii igłowej

Menna Allah Mohamed Saad, Amal Mohamed Abd Elbaky, Ashraf Elsebaie Mohamed Elsebaie, Shimaa Galal El Sayed Mohamed, Khadra Mohamed Ali

Menna Allah Mohamed Saad, Amal Mohamed Abd Elbaky, Ashraf Elsebaie Mohamed Elsebaie, Shimaa Galal El Sayed Mohamed, Khadra Mohamed Ali– Low-level laser therapy and Graston technique on recurrence rate of palmar fibromatosis post percutaneous needle fasciotomy –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 94-100

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DLV0U

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu techniki Grastona i terapii laserem niskoenergetycznym (LLLT) na częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej po przeprowadzeniu przezskórnej fasciotomii igłowej (PNF).
Materiał i metody. W randomizowanym badaniu kontrolowanym uczestniczyło 120 pacjentów obu płci w wieku od 45 do 70 lat, podzielonych na cztery grupy po 30 osób. U wszystkich uczestników zdiagnozowano fibromatozę dłoniową w stadium 2, a następnie wykonano zabieg chirurgicznego uwolnienia (PNF). Leczenie rozpoczęto 5 dni po operacji. Grupa A otrzymywała LLLT i technikę Grastona wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii (ultradźwięki, ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni, szyna nocna) przez sześć tygodni, w sumie 18 sesji co drugi dzień (3 sesje tygodniowo). Grupa B otrzymywała technikę Grastona wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii przez sześć tygodni. Grupa C otrzymywała LLLT wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii przez sześć tygodni. Grupa D otrzymywała wyłącznie tradycyjny program fizjoterapii przez sześć tygodni. Pomiary przeprowadzono przy użyciu zmodyfikowanego Quick DASH oraz oceny chwytu dłoni przed i po sześciotygodniowym okresie leczenia, a także oceniano częstość nawrotów po 6, 12 i 18 miesiącach od zakończenia leczenia.
Wyniki. Analiza porównawcza po leczeniu wykazała istotne statystycznie wyniki we wszystkich grupach, które odnotowały znaczną redukcję wyników Quick DASH oraz poprawę siły chwytu dłoni (p < 0,01). Szczegółowe analizy międzygrupowe wykazały, że grupa A uzyskała najlepsze wyniki w porównaniu z grupami B, C i D, podczas gdy grupa B osiągnęła istotne poprawy względem grup C i D. Nie zaobserwowano znaczących różnic między grupami C i D. Ponadto grupy A i B wykazały istotnie niższą częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej po 6, 12 i 18 miesiącach w porównaniu z grupami C i D (p < 0,001).
Wnioski. Połączone zastosowanie techniki Grastona i LLLT wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii znacząco redukuje częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej w porównaniu z innymi grupami, przy jednoczesnej poprawie siły chwytu dłoni i obniżeniu wyników zmodyfikowanego Quick DASH.
Słowa kluczowe
fibromatoza dłoniowa, technika Grastona, przezskórna fasciotomia igłowa, choroba Dupuytrena, siła chwytu dłoni, dynamometr chwytowy, DASH, częstość nawrotów
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czy trzy sesje 12-tygodniowego treningu plyometrycznego tygodniowo poprawiają parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy? Randomizowane badanie kontrolowane

Deepak Siby, Navaraj Chelliah Jesus Rajkumar, Nirmal Michael Salvi, Debajit Karmakar, Ibnu Noufal Kambitta Valappil, Bekir Erhan Orhan, Farjana Akter Boby, Yuni Astuti

Deepak Siby et al. – Does three sessions of 12-week plyometric training per week improve physical fitness parameters in professional male soccer players? A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 84-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DDZ6Q

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening plyometryczny jest uznawany za skuteczną metodę poprawy różnych parametrów sprawności fizycznej istotnych dla wydolności sportowej, szczególnie u piłkarzy.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena wpływu 12-tygodniowego programu treningu plyometrycznego, realizowanego trzy razy w tygodniu, na kluczowe parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 profesjonalnych piłkarzy, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (CG, n=20) oraz grupy treningu plyometrycznego (PTG, n=20). Średnie parametry uczestników wynosiły: wzrost = 176,14±3,28 cm, masa ciała = 68,24±2,17 kg, wiek = 20,31±2,30 lat. Uczestnicy przeszli 12-tygodniową interwencję treningu plyometrycznego. Ocena sprawności fizycznej została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując pomiar zwinności (t-test), równowagi (test stania na jednej nodze), szybkości (bieg na 50 m), mocy (rzut piłką lekarską), mocy eksplozywnej (wyskok pionowy), siły nóg (skok w dal z miejsca) oraz siły mięśni rdzenia (test brzuszków).
Wyniki. W grupie PTG zaobserwowano istotne statystycznie poprawy (p < 0,001) we wszystkich ocenianych parametrach w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje na skuteczność treningu plyometrycznego w poprawie sprawności fizycznej piłkarzy.
Wnioski. 12-tygodniowy program treningu plyometrycznego miał pozytywny wpływ na zwinność, równowagę, szybkość, moc, moc eksplozywną, siłę nóg oraz siłę mięśni rdzenia u profesjonalnych piłkarzy, co sugeruje jego wartość jako skutecznej metody poprawy sprawności fizycznej.
Słowa kluczowe
trening plyometryczny, sprawność fizyczna, zwinność, równowaga, szybkość, moc, piłka nożna, siła
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opanowanie redukcji ryzyka: innowacyjny program treningowy sztuk walki oparty na analizie ryzyka

Heri Yusuf Muslihin, Rusani Jaelani

Heri Yusuf Muslihin, Rusani Jaelani – Mastering risk reduction: innovative martial arts training program based on risk analysis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 78-83

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DNT5Q

Streszczenie
Istnieje pilna potrzeba opracowania ustrukturyzowanego programu treningu sportowego, który obejmuje analizę ryzyka i strategie zapobiegania, aby zminimalizować urazy przy jednoczesnej maksymalizacji osiągnięć sportowych, szczególnie w sztukach walki. Celem niniejszego badania jest przeanalizowanie i zaprojektowanie kompleksowego programu treningowego opartego na analizie ryzyka w sztukach walki, by zmniejszyć ryzyko urazów i poprawić wyniki zawodników, uwzględniając aspekty fizyczne, mentalne i psychologiczne. W badaniu zastosowano podejście jakościowe w ujęciu fenomenologicznym, aby zbadać perspektywy trenerów i zawodników z akademii Perisai Diri w mieście Tasikmalaya w kontekście planowania programu treningowego opartego na analizie ryzyka. Przeprowadzono wywiady częściowo ustrukturyzowane z 15 trenerami i 15 zawodnikami, aby poznać ich doświadczenia oraz wyzwania. Mimo że ustrukturyzowany program treningu sztuk walki jest kluczowy, wielu trenerów nie posiada pisemnych programów dostosowanych do potrzeb zawodników, często opierając się na ogólnych wytycznych. Wywiady ujawniły rozbieżności między trenerami a zawodnikami w zakresie harmonogramów treningowych i ocen, wskazując, że nie wszyscy trenerzy przeprowadzają dokładne ewaluacje. Taki brak nadzoru prowadzi do niedopasowania obciążeń treningowych, co zwiększa ryzyko urazów. Ponadto trenerzy muszą brać pod uwagę czynniki środowiskowe, rozpraszacze u zawodników oraz wsparcie psychologiczne, aby skutecznie wdrażać program treningowy. Przyjmując zindywidualizowane podejście oparte na wstępnych ewaluacjach, programy treningowe można dostosować do konkretnych potrzeb każdego zawodnika, zwiększając jednocześnie bezpieczeństwo i skuteczność.
Słowa kluczowe
osiągnięcia zawodnika, analiza ryzyka, program treningowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena stanu funkcjonalnego i jakości życia pacjentów po 60. roku życia

Tomasz Wiktorek, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon

Tomasz Wiktorek, Robert Irzmański, Małgorzata Kilon – Assesment of the functional status and quality of life of patient over 60 years of age –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 71-77

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DZ3QF

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego i jakości życia pacjentów
po 60 roku życia, mieszkających w społeczności i korzystających z opieki instytucjonalnej.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 60 osób w wieku od 66 do 98 lat (82,8 ± 8,4), pensjonariuszy zakładu opieki długoterminowej (ZOL) i pacjentów poradni geriatrycznej. Obie grupy były równe co do liczebności. W pracy posłużono się autorską ankietą. W celu oceny stanu funkcjonalnego wykonano pomiar uścisku ręki (HGS-Hand grip strength),
test Up and Go (TUG), Short Physical Performance Battery (SPPB) oraz skalę Barthel,
a do oceny jakości życia wykorzystano kwestionariusz WHOQOL-BREEF.
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Normalność rozkładów weryfikowano testem Shapiro-Wilka. Do określenia istotności statystycznej różnic między grupami zastosowano test T-studenta i nieparametryczny test U-Manna-Whitneya. Za poziom istotności statystycznej przyjęto wartość p < 0,05.
Wyniki. Wszystkie testy oceniające stan funkcjonalny i jakość życia różniły się między grupami na poziomie istotnym statystycznie (p < 0,001). Na jakość życia istotnie wpływała sprawność fizyczna (p < 0,001).
Wnioski. Osoby zamieszkujące środowisko instytucjonalne osiągały słabsze wyniki
we wszystkich testach funkcjonalnych i jakości życia. Jakość życia zależna była od stanu funkcjonalnego i wyższa u osób zamieszkujących w środowisku.
Słowa kluczowe
stan funkcjonalny, jakość życia, osoby starsze, opieka instytucjonalna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność techniki manipulacji tkanek miękkich a ćwiczeń terapeutycznych w niewydolności żylnej u kobiet po ciąży

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran – Efficacy of soft tissue manipulation technique vs therapeutic exercise for an inadequate venous supply in women after pregnancy –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 67-70

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DZPX0

Streszczenie
Wprowadzenie. Niewydolność żylna jest spowodowana pierwotnymi problemami w ścianie naczyniowej i strukturze zastawek, a także ich niewydolnością. Dodatkowo, na osłabienie napięcia i struktury naczyń krwionośnych wpływają czynniki takie jak zmiany hormonalne, ciąża, otyłość, brak aktywności fizycznej, siedzący tryb pracy oraz stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.
Cel. Celem niniejszego badania jest porównanie wpływu techniki manipulacji tkanek miękkich i ćwiczeń terapeutycznych na niewydolność żylną u kobiet po porodzie.
Metodyka. W badaniu wzięło udział trzydzieści osób, które spełniły kryteria włączenia i wyłączenia. Zostały one losowo przydzielone do dwóch grup, w których stosowano jedną z dwóch interwencji fizjoterapeutycznych. Do oceny skuteczności terapii wykorzystano skale NPRS i SF-36, analizując poprawę przepływu krwi żylnej przed i po 10 tygodniach terapii.
Wyniki. W obu grupach zaobserwowano istotną poprawę wyników w skalach NPRS i SF-36, co wskazuje na skuteczność zarówno terapii manualnej uwalniania mięśniowo-powięziowego, jak i ćwiczeń terapeutycznych. Jednak terapia manualna uwalniania mięśniowo-powięziowego była znacznie bardziej efektywna w poprawie przepływu krwi żylnej.
Wnioski. Badanie potwierdza, że zarówno manipulacja tkanek miękkich, jak i ćwiczenia terapeutyczne poprawiają przepływ krwi żylnej. Jednak technika manipulacji tkanek miękkich była zdecydowanie bardziej skuteczna niż ćwiczenia terapeutyczne.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, niewydolność żylna, połóg, terapia manualna, ćwiczenia terapeutyczne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza poziomu aktywności fizycznej studentów oraz koncepcja wykorzystania Teorii Społeczno-Poznawczej (SCT) do zmian w ich zachowaniach dotyczących aktywności fizycznej

Muhammad Naufal Ramadhansyah, Yustinus Sukarmin, Novita Intan Arovah

Muhammad Naufal Ramadhansyah, Yustinus Sukarmin, Novita Intan Arovah – Analysis of student physical activity levels and the concept of using Social Cognitive Theory (SCT) for changes in student physical activity behavior –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 62-66

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D4JD8

Streszczenie
Cel badania. Celem tego badania jest określenie poziomu aktywności fizycznej studentów oraz zidentyfikowanie przyczyn lub problemów, które sprawiają, że rzadko podejmują aktywność fizyczną. Ponadto, badanie ma na celu ocenę roli Teorii Społeczno-Poznawczej (Social Cognitive Theory, SCT) w kontekście jej zastosowania do zwiększenia aktywności fizycznej studentów.
Materiał i metody. Próbę badawczą stanowiło 150 studentów Wydziału Nauk o Sporcie Uniwersytetu Państwowego w Makasar. Próba została dobrana losowo. Poziom aktywności fizycznej mierzono za pomocą krótkiej wersji Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaire Short-Form, IPAQ-SF).
Wyniki. Na podstawie wyników badań z udziałem 150 respondentów stwierdzono, że:
19 studentów (12,7%) miało wysoki poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 1855,37 oraz wartością MET 5,7, 47 studentów (31,3%) miało umiarkowany poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 1041,31 oraz wartością MET 3,6, 84 studentów (56%) miało niski poziom aktywności fizycznej, ze średnim wynikiem IPAQ wynoszącym 502,62 oraz wartością MET 3,2.
Wnioski. Wyniki tego badania pokazują, że większość studentów charakteryzuje się niskim poziomem aktywności fizycznej. Wykorzystanie Teorii Społeczno-Poznawczej (SCT) może stanowić skuteczną interwencję w celu promowania aktywności fizycznej wśród studentów.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, Teoria Społeczno-Poznawcza
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena testu sprawnościowego 10-metrowego biegu podwodnego wśród podchorążych

Shahrulfadly Rustam, Aiman Shahrul Hazim Mohd Sabudin, Mohd Izwan Shahril, Jorrye Jakiwa

Shahrulfadly Rustam, Aiman Shahrul Hazim Mohd Sabudin, Mohd Izwan Shahril, Jorrye Jakiwa – Assessment of the fitness test 10-metre underwater run among military cadet officers –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 57-61

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D4ZH2

Streszczenie
Niniejsze badanie ocenia rzetelność testu sprawnościowego 10-metrowego biegu podwodnego wśród podchorążych, koncentrując się na jego zdolności do oceny pojemności beztlenowej, wytrzymałości na wstrzymanie oddechu oraz adaptacji do środowiska wodnego. W miarę jak działania wojskowe coraz częściej wymagają sprawności w warunkach wodnych, tradycyjne testy przeprowadzane na lądzie mogą nie odzwierciedlać w pełni gotowości operacyjnej. Test 10-metrowego biegu podwodnego wymaga od podchorążych wstrzymania oddechu podczas sprintu pod wodą, angażując zarówno systemy energetyczne tlenowe, jak i beztlenowe.
Z wykorzystaniem ilościowego podejścia test-retest 30 podchorążych z Narodowego Uniwersytetu Obrony Malezji dwukrotnie wykonało test w odstępie siedmiu dni. W celu określenia spójności między próbami zastosowano współczynnik korelacji Pearsona, uzyskując wysoką korelację na poziomie 0,810 (p < 0.001), co wskazuje na wysoką rzetelność testu. Potwierdza to jego przydatność jako solidnego narzędzia do oceny zdolności sprintu pod wodą i wytrzymałości na wstrzymanie oddechu. Wyniki są zgodne z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi powtarzalności testów sprawności operacyjnej, sugerując, że test 10-metrowego biegu podwodnego może stanowić wartościowe narzędzie w szkoleniu wojskowym do oceny gotowości podchorążych w warunkach wodnych. Przyszłe badania mogą obejmować większą próbę oraz analizować dodatkowe zmienne, co pozwoli lepiej zrozumieć wyniki uzyskiwane w środowisku podwodnym oraz wzmocnić ramy szkoleniowe sił zbrojnych w kontekście różnych wymagań operacyjnych.
Słowa kluczowe
rzetelność, 10-metrowy bieg podwodny, test sprawnościowy, podchorąży, ocena
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Masaż sportowy a terapia bańkami: Która metoda jest skuteczniejsza w poprawie poziomu tlenu we krwi i redukcji kwasu mlekowego?

Yuni Fitriyah Ningsih, Advendi Kristiyandaru, Faridha Nurhayati, Resti Nurpratiwi, Ratakorn Aimkosa, Mashuri Eko Winarno, Adita Dwi Safirah

Yuni Fitriyah Ningsih et al. – Sport massage vs cupping: which one is more effective in improving blood oxygen level and reducing lactic acid? –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 48-56

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DAVFB

Streszczenie
Sportowcy często napotykają trudności w utrzymaniu optymalnego poziomu tlenu we krwi i redukcji poziomu kwasu mlekowego po intensywnym wysiłku, co może wpływać na ich wydajność i regenerację. Istniejące metody często nie są wystarczająco skuteczne w rozwiązaniu tych problemów, dlatego konieczne jest opracowanie bardziej efektywnych strategii. Celem niniejszego badania była analiza wpływu masażu sportowego i terapii suchymi bańkami na poziom tlenu we krwi i poziom kwasu mlekowego u sportowców wykonujących wysiłek submaksymalny.
Badanie miało charakter quasi-eksperymentalny i objęło 45 losowo wybranych zawodników siatkówki w wieku 15–24 lat. Uczestnicy zostali podzieleni na trzy grupy: grupę masażu sportowego, grupę terapii suchymi bańkami oraz grupę kontrolną, która otrzymywała konwencjonalne leczenie bez interwencji w postaci masażu sportowego lub terapii bańkami.
Procedura zbierania danych obejmowała ustandaryzowaną intensywną sesję treningową dla wszystkich sportowców przed rozpoczęciem interwencji, zastosowanie masażu sportowego i terapii bańkami u grup interwencyjnych po treningu oraz pomiar poziomu tlenu we krwi i poziomu kwasu mlekowego przed, w trakcie i po sesji treningowej. Pomiary wykonywano za pomocą pulsoksymetru i miernika kwasu mlekowego w celu uzyskania precyzyjnych danych. Analiza danych została przeprowadzona metodą analizy wariancji (ANOVA) w celu oceny różnic między trzema grupami.
Wyniki wykazały istotne różnice między grupami masażu sportowego i terapii bańkami w porównaniu z grupą kontrolną (Sig. < 0,05). Średni wzrost poziomu tlenu był wyższy w grupach masażu sportowego i terapii bańkami (F = 5,42, Sig. = 0,008) niż w grupie kontrolnej, co wskazuje na skuteczność obu metod w zwiększaniu poziomu tlenu po wysiłku. W przypadku kwasu mlekowego zaobserwowano istotny spadek w grupach masażu sportowego i terapii bańkami (F = 4,82, Sig. = 0,013), przy większym średnim spadku niż w grupie kontrolnej. Otrzymane wyniki sugerują, że obie metody wspomagania regeneracji są skuteczne w przyspieszaniu regeneracji fizycznej sportowców po intensywnym treningu.
Słowa kluczowe
masaż sportowy, terapia bańkami, poziom tlenu, kwas mlekowy, siatkarze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność aktywności opartej na grach w redukcji wychwiań posturalnych i poprawie równowagi u osób starszych

Vignesh V, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran

Vignesh V, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Effectiveness of game-based activity on postural sway and balance among elderly population –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 40-47

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DO16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Równowaga pogarsza się wraz z wiekiem, a czynniki na nią wpływające mogą zwiększać wychwiania posturalne i przesuwać środek nacisku stóp. Ograniczona aktywność fizyczna stanowi istotny problem, który przyczynia się do zaburzeń równowagi i zwiększonego ryzyka upadków u osób starszych. Konwencjonalne programy ćwiczeń bywają trudne do wdrożenia w celu poprawy równowagi, podczas gdy aktywność oparta na grach może być bardziej angażująca i motywująca dla seniorów. W niniejszym badaniu zastosowano trening z wykorzystaniem systemu Balance Postural Sway System (BPSS) w celu zmniejszenia wychwiań posturalnych i terapeutycznej poprawy równowagi.
Metody. W badaniu interwencyjnym uczestniczyło 51 starszych osób spełniających kryteria włączenia. Grupa interwencyjna (n = 26) uczestniczyła w aktywności opartej na grach z wykorzystaniem BPSS, natomiast grupa kontrolna (n = 25) realizowała tradycyjny trening równowagi. W badaniu zastosowano parametry BPSS, takie jak wskaźniki środka nacisku stóp w osi X (COFPXI) i osi Y (COFPYI), które odzwierciedlają odpowiednio boczne oraz przednio-tylne wychwiania posturalne. Dodatkowo oceniano rozkład obciążenia między palcami a piętą dla lewej i prawej stopy. Wykorzystano również Skalę Efektywności Upadków (FES-I) oraz Skalę Równowagi Berga (BBS) jako miary wynikowe.
Wyniki. Test t dla próby zależnej wykazał istotne różnice we wszystkich parametrach BPSS—COFPXI, COFPYI, prawym palcu, BBS i FES-I—z wyjątkiem lewego palca-pięty w grupie interwencyjnej. W grupie kontrolnej istotne różnice odnotowano jedynie w BPSS COFPYI, FES-I i BBS (p < 0,05). Test t dla próby niezależnej wykazał, że grupa interwencyjna odnotowała istotnie większą poprawę we wszystkich parametrach równowagi BPSS i FES-I (p < 0,05) w porównaniu z grupą kontrolną, z wyjątkiem BBS.
Wnioski. Aktywność oparta na grach z wykorzystaniem BPSS wykazała skuteczność w redukcji wychwiań posturalnych, poprawie rozkładu nacisku na stopę, zwiększeniu równowagi oraz zmniejszeniu ryzyka upadków u osób starszych. Wyniki sugerują, że włączenie tego typu ćwiczeń do rutynowych programów aktywności fizycznej seniorów może skutecznie poprawiać równowagę i zmniejszać ryzyko upadków.
Słowa kluczowe
równowaga, Balance Postural Sway System, osoby starsze, ryzyko upadku, wychwiania posturalne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ metody treningu obwodowego na wytrzymałość i siłę ramion u zawodników tenisa stołoweg

Gilang Briliananda, Tomoliyus, Agung Nugroho

Gilang Briliananda, Tomoliyus, Agung Nugroho – Effects of circuit training method on endurance and arm power in table tennis players –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 34-39

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DYM1Q

Streszczenie
Wytrzymałość i siła ramion to kluczowe elementy fizyczne warunkujące sukces sportowca zarówno w trakcie zawodów, jak i podczas treningów. Jednak tradycyjne programy treningowe często nie uwzględniają skutecznie obu tych aspektów jednocześnie. Celem niniejszego badania jest określenie wpływu treningu metodą obwodową na poprawę wytrzymałości i siły ramion. Badanie ma charakter eksperymentalny i wykorzystuje układ jednowariantowy z pomiarem wstępnym i końcowym (one-group pretest-posttest design). Uczestnikami było dwudziestu młodych zawodników płci męskiej w wieku od 15 do 17 lat. Program treningowy realizowano trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni, obejmując osiem różnych ćwiczeń. Narzędziem pomiaru siły ramion w tenisie stołowym było urządzenie mierzące moc ramion, a do oceny wytrzymałości tlenowej zastosowano test beep. Dane przeanalizowano przy użyciu testu t dla prób zależnych. Wyniki testu normalności rozkładu danych wykazały wartość istotności (Sig.) większą niż 0,05, co oznacza, że dane były rozkładem normalnym i nadawały się do dalszej analizy. Dalsze testy skuteczności programu treningowego z zastosowaniem testu t dla prób zależnych wykazały istotny wzrost: zarówno wytrzymałość, jak i siła ramion osiągnęły poziom istotności p = 0,000. Otrzymane wyniki potwierdzają, że trening obwodowy, obejmujący osiem rodzajów ćwiczeń, znacząco poprawia wytrzymałość oraz siłę ramion u zawodników. W szczególności zaobserwowano istotny wzrost średnich wartości zarówno wytrzymałości, jak i siły ramion po zakończeniu programu treningowego. Wnioski te podkreślają korzyści płynące z zastosowania metody treningu obwodowego z ośmioma różnorodnymi ćwiczeniami w celu poprawy wyników uzyskiwanych przez zawodników tenisa stołowego.
Słowa kluczowe
wytrzymałość, siła ramion, tenis stołowy, trening obwodowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 165