Streszczenie

Wprowadzenie. Gimnastyka na podłodze to dyscyplina sportowa, która obejmuje wybuchowe, akrobatyczne i wysoce techniczne ruchy, wymagające zaawansowanych umiejętności biomechanicznych od zawodników. Jednak ruchy te często wiążą się z istotnym ryzykiem kontuzji, zwłaszcza stawów i tkanek miękkich. Najczęściej występujące urazy w gimnastyce na podłodze obejmują stawy skokowe, kolana oraz plecy, co zazwyczaj jest spowodowane zbyt dużym obciążeniem lub niewłaściwą techniką wykonywania określonych elementów. Ze względu na wysoką częstość kontuzji wśród gimnastyków, istotne jest zrozumienie czynników biomechanicznych wpływających na ryzyko urazu, by pomóc trenerom i zawodnikom w doskonaleniu techniki i bezpieczeństwa.

Cele badania. Celem niniejszego badania jest zidentyfikowanie i analiza czynników biomechanicznych kluczowych ruchów w gimnastyce na podłodze oraz ich wpływu na ryzyko kontuzji. Dzięki przeglądowi systematycznemu istniejących badań autorzy dążą do pogłębienia wiedzy na temat zależności między biomechaniką ruchu a zapobieganiem urazom w gimnastyce na podłodze.

Materiały i metody. W badaniu zastosowano przegląd systematyczny, koncentrując się na biomechanice i ryzyku kontuzji w gimnastyce na podłodze. Dane zbierano z baz naukowych, takich jak PubMed, Scopus oraz Web of Science, wykorzystując odpowiednie słowa kluczowe, m.in. „biomechanics”, „floor gymnastics”, „injury risk” i „key movements”. Kryteria włączenia obejmowały prace analizujące biomechanikę i urazy w podstawowych ruchach gimnastyki na podłodze, takich jak flip, handspring i split leap. Następnie dokonano oceny artykułów spełniających wymagania, aby ustalić najważniejsze wnioski biomechaniczne oraz typy kontuzji związane z poszczególnymi ruchami.

Wyniki. Przegląd wykazał kilka fundamentalnych ruchów o wysokich wymaganiach biomechanicznych, które wpływają na ryzyko urazu, w tym flip, handspring oraz split leap. Analiza wskazała, że nadmierne obciążenie stawów, niestabilna rotacja i nieoptymalna kontrola ciała zwiększają ryzyko kontuzji przy tych ruchach. Każdy z nich charakteryzuje się specyficznymi wzorcami biomechanicznymi, powiązanymi z konkretnymi urazami, np. zbyt duże obciążenie stawu skokowego i kolana podczas wybić i lądowań w akrobacjach typu salto.

Wnioski. Czynniki biomechaniczne odgrywają istotną rolę w zwiększonym ryzyku kontuzji w zakresie podstawowych ruchów w gimnastyce na podłodze. Z badań wynika, że dogłębne poznanie biomechaniki tych ruchów może pomóc zawodnikom i trenerom w określeniu bezpieczniejszych technik oraz opracowaniu programów treningowych zmniejszających prawdopodobieństwo urazu. Wśród zaleceń znajduje się priorytetyzacja treningu biomechanicznego oraz właściwych technik lądowania, aby ograniczyć przeciążenia w kluczowych stawach. Konieczne są dalsze badania mające na celu doskonalenie analiz biomechanicznych i poszukiwanie bardziej skutecznych strategii zapobiegania kontuzjom, co pozwoli zwiększyć bezpieczeństwo w gimnastyce na podłodze.

Słowa kluczowe

biomechanika gimnastyki na podłodze, kluczowe ruchy, ryzyko urazu, analiza systematyczna, przegląd, zapobieganie urazom