Author: Joanna Szymańska, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Renata Szczepaniak

Zmiany jakości życia osób z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych pod wpływem terapii energotonowej

Joanna Szymańska, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, O. Nowotny-Czupryna, K. Czupryna, R. Szczepaniak – Improvement in the quality of life of persons with chronic lower extremity ischaemia after high-tone power therapy. FP 2017; 17(3); 64-73

Streszczenie

Wstęp. PNKD powoduje obniżenie zdolności chodzenia czego powodem jest spowodowane bólem ograniczanie aktywności fizycznej. Jest to zasadniczy element obserwowanego u tych chorych obniżenia jakości życia. Z tych też powodów jednym z celów terapeutycznych jest zmniejszenie ubytku wydolności fizycznej, do której doszło wskutek wieloletniej zwykle bardzo niskiej aktywności ruchowej.
Celem pracy było sprawdzenie, czy u pacjentów z PNKD terapia energotonowa wpływa na poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie chodu, a poprzez to poprawia jakość życia w ich własnej ocenie.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 68 chorych w wieku 40-70 lat, których
przydzielono do grupy A – zasadniczej i B – kontrolnej. Oceniano ich możliwości funkcjonalne w zakresie chodu z wykorzystaniem kwestionariusza WIQ – Walking Impairment Questionnaire, oceniającego 4 domeny: dystans chromania, szybkość chodzenia, natężenie chromania, zdolność chodzenia po schodach. Badanych z grupy A poddano serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki. Wykazano różnice w każdej badanej domenie kwestionariusza WIQ, jednak istotne tylko w grupie A. Największe zmiany dotyczyły bólu i kurczów łydek, nieco mniejsze prędkości chodu oraz chodzenia na różnych dystansach, zaś najmniejsze możliwości chodzenia po schodach. Pewne zmiany odnotowano też w grupie kontrolnej, ale były one mniej wyraźne i dotyczyły niektórych tylko domen kwestionariusza WIQ.
Wnioski. Terapia energotonowa powoduje subiektywną poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie lokomocji we wszystkich domenach samooceny chorych. Poprawa funkcji kończyn dolnych uwarunkowana jest obecnością dodatkowych czynników, stanowiących swego rodzaju czynniki ryzyka choroby.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), jakość życia, przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena sEMG aktywności mięśnia prostego brzucha oraz mięśnia wielodzielnego w zależności od sposobu przyjmowania pozycji siedzącej

Wojciech Kiebzak, Michał Dwornik, Justyna Żurawska, Arkadiusz Żurawski

W. Kiebzak, M. Dwornik, J. Żurawska, A. Żurawski – sEMG assessment of the activity of the rectus abdominis and multifidus muscles in different sitting postures. FP 2017; 17(3); 52-62

Streszczenie

Cel. Ocena aktywności mięśni prostego brzucha (RA) i wielodzielnego (MF) podczas przyjmowania swobodnej i aktywnej pozycji siedzącej.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 30 osób w wieku 19-23 lat, u których oceniano aktywność mięśni: rectus abdominis (RA) oraz multifidus (MF) w czterech różnych pozycjach siedzących za pomocą powierzchniowego badania elektromiograficznego. Badaniem ankietowym oceniono również stopień trudności przyjęcia poszczególnych pozycji. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej.
Wyniki. Najwyższą wartość napięcia m. RA odnotowano w pozycji skorygowanej z tyłopochyleniem tułowia 2,34, najniższą w pozycji siedzącej swobodnej 1,16. Najwyższą aktywnością m. MF cechowała się pozycja skorygowana z przodopochyleniem tułowia 33,01, najniższą natomiast pozycja swobodna 18,66. Najwięcej osób uznało za łatwą pozycję skorygowaną z przodopochyleniem tułowia tj. 86,67% badanych, oraz swobodną 83,33%. Najtrudniejsza okazała się pozycja skorygowana z tyłopochyleniem tułowia tj. dla 90% badanych. Wyniki w skali T1 wskazują, że obserwacje empiryczne przyjmują rozkład normalny.
Wnioski
1. Pozycja siedząca skorygowana z przesunięciem tułowia do przodu realizuje kliniczne założenia prawidłowego ustawienia ciała w przestrzeni.
2. Pozycja siedząca skorygowana z przesunięciem tułowia do przodu powinna być włączona w powszechny program profilaktyki zespołów przeciążeniowych kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
pozycja siedząca, sEMG, aktywność mięśni RA i MF, skala T1

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ technik mięśniowo-powięziowych na wydłużenie okresu remisji w chorobie dny moczanowej

Iwona Serwin, Joanna Kałuża-Pawłowska, Marek Kiljański

I. Serwin, J. Kałuża-Pawłowska, M. Kiljański – The impact of myofascial manipulation on gout remission duration. FP 2017; 17(3); 38-50

Streszczenie

Cel badania. Celem badania było przedstawienie wpływu technik mięśniowo-powięziowych na częstotliwość występowania ataków dny moczanowej, u osób leczonych zachowawczo, ze zmienionymi chorobowo stawami stopy.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 30 osób leczonych ze względu na zdiagnozowaną dnę moczanową z powodu ograniczenia funkcji, oraz objawów bólowych stawów stopy i palucha, u których ataki dny występowały średnio 3-4 razy w roku. Badanych podzielono na dwie grupy losowo wybrane: badaną i kontrolną. U wszystkich pacjentów wykonano 10-dniową serię zabiegów fizjoterapeutycznych w postaci pola magnetycznego niskiej częstotliwości oraz fali ultradźwiękowej. W grupie badanej dodatkowo wykonano techniki mięśniowo-powięziowe dla kończyny dolnej.
Wynik. Po przeprowadzonej analizie wykonanych badań stwierdzono, że w grupie badanej zastosowanie technik mięśniowo-powięziowych w obrębie kończyny dolnej, przyniosło poprawę stanu funkcjonalnego pacjentów, u których zdiagnozowano dnę moczanową, oraz obserwowano zmiany chorobowe w stawach stóp.
Wnioski. U pacjentów u których w programie fizjoterapeutycznym zastosowano oprócz zabiegów
w postaci pola magnetycznego i fali ultradźwiękowej techniki mięśniowo-powięziowe, stwierdzono poprawę jakości chodu, elastyczność tkanek oraz zmniejszenie częstotliwości występowania ataków dny, wydłużenie okresu remisji z 3-4 do 10-12 miesięcy.

Słowa kluczowe:
Dna moczanowa, technika mięśniowo-powięziowa, wydłużenie okresu remisji

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia u chorych z wszczepionym układem stymulującym serce

Włodzisław Kuliński

W. Kuliński – Physiotherapy in patients with an implanted cardiac pacemaker. FP 2017; 17(3); 28-36

Streszczenie

Wstęp. W kraju liczba osób z wszczepionym układem stymulującym serce wynosi ponad 100 000, a duża ich część z powodu chorób współistniejących korzysta z leczenia fizykalno-usprawniającego.
Materiał i metoda. Przestawiono przykładowe zapisy EKG poszczególnych trybów pracy stymulatorów. Stymulator serca jest wrażliwy na pole magnetyczne o dużym natężeniu oraz pola elektromagnetyczne wytwarzane przez aparaty stosowane w fizykoterapii.
Wyniki. Diatermia krótkofalowa może być przyczyną interferencji w przypadku oddziaływania źródła fal w pobliżu loży z rozrusznikiem. Zabiegi z użyciem diatermii mogą wywołać zahamowanie powstawania impulsów stymulatora, jak również poprzez wzrost temperatury mogą prowadzić do termicznego uszkodzenia generatora. Przy stosowaniu impulsowego pola magnetycznego n. cz. nie dochodzi do przegrzania elementów metalowych, ale istnieje możliwość zakłócenia pracy stymulatora i stosowanie zabiegów w obrębie klatki piersiowej jest przeciwwskazane. Wykonywanie zabiegów galwanizacji, jonoforezy, prądów niskiej i średniej częstotliwości jest możliwe poza obrębem klatki piersiowej. Stosowanie zabiegów z grupy światłolecznictwo, termoterapia bez przeciwwskazań. Zabiegi elektrostymulacji w uszkodzeniu neuronu obwodowego mogą być stosowane przy zachowaniu szczególnych zasad bezpieczeństwa chorego.
Przedstawiono przykłady monitoringu holterowskiego w czasie korzystania przez chorych z poszczególnych zabiegów fizykoterapeutycznych.
Ukazano trudne przypadki kliniczne chorych z wszczepionym układem stymulującym wymagających postępowania fizykalno-usprawniającego
Wnioski. Wykonywanie większości zabiegów fizykoterapeutycznych u chorych z układem stymulującym jest dopuszczalne, ale pod warunkiem zachowania odpowiednich zasad bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe:
układ stymulujący serce, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów rehabilitacji pierwotnej u pacjentów z efektem unikania

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Szczegielniak – The assessment of primary rehabilitation effects for patients with brain stroke and the evading effect. FP 2017; 17(3); 16-27

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu zaniedbywania jednostronnego u pacjentów z udarem mózgu oraz sprawdzenie czy zespół ten miał wpływ na efekty wczesnej rehabilitacji oraz czas hospitalizacji.
Materiał i metodyka. Badaniu Poddano 63 losowo wybrane osoby z udarem mózgu. Zostały one podzielone na 2 grupy: A – osoby bez zespołu zaniedbywania, grupa B – osoby z zespołem zaniedbywania. Porównywano ich sprawność funkcjonalną w dniu przyjęcia na oddział rehabilitacji i w dniu ich wypisu. Wyniki zostały opracowane za pomocą tabel i wykresów. Badania opracowano statystycznie przez Test zgodności chi-kwadrat.
Wyniki. Stan funkcjonalny wszystkich pacjentów uległ poprawie. Pacjenci bez zespołu zaniedbywania znacznie poprawili swoja samodzielność, potrzebowali niewielkiej pomocy w większości badanych aktywności. Natomiast pacjenci z zespołem zaniedbywania, pomimo prowadzonej takiej samej terapii uzyskali dużo mniejszą poprawę i nadal pozostali w przedziale mniejszej mobilności. Występujący u nich zespół zaniedbywania jednostronnego miał wpływ na czas hospitalizacji.
Wnioski. Pacjenci z zespołem zaniedbywania jednostronnego mają słabszy powrót funkcji. Zespół zaniedbywania ma wpływ na długość hospitalizacji (R=0,0082).

Słowa kluczowe:
udar mózgu, zespół zaniedbania jednostronnego, wczesna rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wybranych parametrów postawy ciała u zawodniczek uprawiających piłkę siatkową

Agnieszka Książek-Czekaj, Grzegorz Śliwiński, Marek Wiecheć, Piotr Tabor, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

A. Książek-Czekaj, G. Śliwiński, M. Wiecheć, P. Tabor, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Analysis of selected body posture parameters in female volleyball players. FP 2017; 17(3); 6-14

Streszczenie

Wstęp. Postawa habitualna zawodników wysokiego wyczynu sportowego jest charakterystyczna w różnych dyscyplinach sportowych i ściśle związana ze specyfiką treningu sportowego. Celem pracy była ocena postawy i obciążenia stóp siatkarek zespołu KSZO Ostrowiec grającego w Orlen Lidze w porównaniu z grupą kobiet nietrenujących w podobnej grupie wiekowej.
Materiał i metody. Badania siatkarek przeprowadzone zostały w latach 2014, 2015 na początku sezonu sportowego. Badanie przeprowadzono z zastosowaniem aparatu DIERS Formetic 4D. Uzyskane wyniki porównano do zdrowych, nietrenujących kobiet w tej samej grupie wiekowej.
Wyniki. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że kobiety zawodowo grające w piłkę siatkową charakteryzują się niższymi wartościami kąta lordozy odcinka lędźwiowego w porównaniu z grupą kontrolną. Statystycznie różnicujące są również wartości nachylenia tułowia względem pionu, które w grupie badanej osiągnęły wyższe wartości. W przypadku pozostałych analizowanych zmiennych dotyczących kifozy oraz obciążenia stóp nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic.
Wnioski.
Uzyskane wyniki opisujące postawę habitualną wskazują, że specyfika treningu sportowego może mieć wpływ na ukształtowanie postawy zawodniczek siatkówki.

Słowa kluczowe:
siatkówka, postawa ciała, DIERS Formetic 4D

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wykorzystanie krioterapii miejscowej i metody PNF w postępowaniu usprawniającym pacjentów z zespołem ciasnoty podbarkowej

Łukasz Kopacz, Żaneta Ciosek, Elżbieta Kubala, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, Ż. Ciosek, E. Kubala, Z. Śliwiński, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The use of local cryotherapy and PNF method in the procedure that improves the functioning of patients with subacromial impingement syndrome. FP 2017; 17(2); 148-156

Streszczenie

Biorąc pod uwagę, jak bardzo niebezpieczne są następstwa urazu stawu ramiennego, priorytetowym elementem jest dążenie do zahamowania ich przyczyny, a także objawów. Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wpływu zabiegów krioterapii miejscowej oraz elementów metody PNF na ruchomość stawu ramiennego u pacjentów z rozpoznaniem zespołu ciasnoty podbarkowej. Każda z grup (badana i kontrolna) liczyła 18 pacjentów. Chorych w grupie badanej poddano 15 codziennym zabiegom krioterapii miejscowej oraz zastosowano u nich elementy metody PNF na okolicę obręczy barkowej. Grupa kontrolna objęta została tylko i wyłącznie 15 codziennymi zabiegami krioterapii miejscowej, skutecznie działającej w leczeniu różnego rodzaju dysfunkcji. Krioterapia w połączeniu z innymi metodami terapeutycznymi np. PNF daje znacząco lepsze rezultaty, aniżeli wykonywana oddzielnie.

Słowa kluczowe:
zespół ciasnoty podbarkowej, PNF, krioterapia miejscowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności leczenia skolioz idiopatycznych II stopnia

Wojciech Kiebzak, Michał Dwornik, Marek Kiljański, Sandra Trzcińska

W. Kiebzak, M. Dwornik, M. Kiljański, S. Trzcińska – Efficacy of FED therapy in grade 2 idiopathic scoliosis. FP 2017; 17(2); 140-147

Streszczenie

Cel pracy. Porównanie efektywności terapii metodą FED i programu kinezyterapii analitycznej z wykorzystaniem elementów koncepcji FITS. Ocena efektywności terapii FED w leczeniu funkcjonalnym skolioz.
Materiał metody. W badaniu wzięło udział 30 dziewcząt, wieku od 11 do 16 lat, średnia wieku x = 14,2, SD – 1,4 ze skoliozą idiopatyczną II stopnia wg Grucy (30-60 stopni Cobba) zakwalifikowanych na podstawie zdjęcia RTG. Okres obserwacji trwał 3 tygodnie. Badanych podzielono losowo na 2 grupy: badaną i porównawczą po 15 osób. Pierwsza grupa badana objęta była pełnym programem metody FED druga zaś – standardowym programem kinezyterapii analitycznej z wykorzystaniem elementów koncepcji FITS.
Wyniki. Analiza wykazała, iż metoda FED jest bardziej efektywna niż standardowe terapie.
Wnioski. Należy włączać metodę FED do terapii dzieci ze skoliozą w stopniu II (30-60 stopni wg Cobba) ze względu na wyższą skuteczność terapeutyczną niż leczenie standardowe. Należy prowadzić dalsze badania porównawcze nad skutecznością różnych metod leczniczych w skoliozach idiopatycznych na większej grupie badanej.

Słowa kluczowe:
FED, FITS, skolioza, ocena globalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu wczesnej rehabilitacji poszpitalnej na czynność wentylacyjną płuc u chorych z chorobami układu krążenia

Katarzyna Bogacz, Marek Woszczak, Jan Szczegielniak

K. Bogacz, M. Woszczak, J. Szczegielniak – The assessment of effect of early post-hospital rehabilitation on the lung ventilation function in patients with cardiovascular disease. FP 2017; 17(2); 132-139

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0D9D95

Streszczenie

Cel pracy. Założono, że przeprowadzenie badań przed i po 3-tygodniowej rehabilitacji kardiologicznej uwzględniającej elementy ćwiczeń oddechowych pozwoli na ocenę jej wpływu na czynność wentylacyjną płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego.
Materiał i metodyka. Analizę wyników badań przeprowadzono oznaczając średnie wartości wszystkich wskaźników spirometrycznych i porównując je z wartościami należnymi przed i po programie rehabilitacji. W celu sprawdzenia czy średnie wartości obu badań różnią się między sobą w sposób istotny porównano je testem t-Studenta dla prób parowanych oraz obliczono średnią przyrostu wszystkich wskaźników.
Wyniki badań. Wykonanie badań czynnościowych płuc w badanych grupach chorych dało wyniki pozwalające na dokładne przeanalizowanie czynności wentylacyjnej płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego oraz wpływu kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej, zawierającej elementy ćwiczeń oddechowych na czynność wentylacyjną płuc u tych chorych. Oceniając różnice testem t-Studenta przyjęto, że były ona statystycznie istotne na poziomie p < 0,01.
Wnioski. Program rehabilitacji kardiologicznej uwzględniający ćwiczenia oddechowe przyczynia się do zahamowania upośledzenia czynności wentylacyjnej płuc u chorych po zawale serca i po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego i powinien być stosowany w każdym etapie usprawniania tych chorych.

Słowa kluczowe:
choroby układu krążenia, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Diagnostyka zaburzeń równowagi i chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona

Maria Kłoda, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Edyta Smolis-Bąk, Izabela Korabiewska, Monika Lewandowska, Dariusz Białoszewski

M. Kłoda, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, E. Smolis-Bąk, I. Korabiewska, M. Lewandowska, D. Białoszewski – Diagnostics of Balance and Gait Disorders in Patients with Parkinson’s Disease. FP 2017; 17(2); 122-131

Streszczenie

Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) jest przewlekłym, postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego człowieka. Należy do chorób zwyrodnieniowych i dotyczy głównie układu pozapiramidowego, a w szczególności istoty czarnej śródmózgowia [1]. Poza osiowymi objawami choroby Parkinsona do najważniejszych należy zaliczyć zaburzenia postawy i chodu. Nieprawidłowa sylwetka ma wpływ na późniejsze problemy z lokomocją i czynnościami samoobsługi [2].
Przed podjęciem działań fizjoterapeutycznych należy przeprowadzić szereg testów, które pozwolą na ocenę ilościową i jakościową chodu oraz testy związane z postawą pacjenta. Są to m.in. analiza chodu przeprowadzana na bieżni typu „Zebris” FDM-TDM wykorzystująca system baz danych WinFDM-T, system Vicon 460 do trójwymiarowej oceny chodu, testy Timed Up & Go, 10 metrów czy Tinetti.
Dane demograficzne wskazują na wzrost zapadalności na chorobę Parkinsona ze względu na stopniowe wydłużanie się życia społeczeństwa. Dlatego też tak ważna jest rehabilitacja i właściwa opieka nad chorymi.
W miarę postępu choroby pacjenci zaczynają odczuwać dyskomfort podczas wykonywania czynności dnia codziennego, w lokomocji i obniża się jakość ich życia. Ogromne znaczenie ma tu wdrożona fizjoterapia, której zadaniem jest jak najdłuższe utrzymanie sprawności ruchowej pacjentów w stopniu umożliwiającym samodzielne funkcjonowanie. Podjęta odpowiednio wcześnie istotnie wpływa na poprawę parametrów chodu u pacjentów z chorobą Parkinsona i opóźnia postęp choroby.

Słowa kluczowe:
diagnostyka, choroba Parkinsona, zaburzenia równowagi, zaburzenia chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 … 170 171 172 173 174 … 186