Tag: Dhanusia S

Skuteczność stymulacji nerwu piszczelowego tylnego i nerwu sromowego w leczeniu nietrzymania moczu u pacjentów z neuropatią cukrzycową

Rithika shree. J, Dhanusia. S, Prathap Suganthirababu, Yamini Umasankar, Vignesh Srinivasan, Priyadharshini. K, Vanitha. J

Rithika shree. J et al. – Effectiveness of posterior tibial and pudendal nerve stimulation on urinary incontinence in diabetic neuropathy patients –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 188-192

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19VX15

Streszczenie
Wprowadzenie. Neuropatia cukrzycowa, będąca częstym powikłaniem cukrzycy, prowadzi do nietrzymania moczu, co stanowi dodatkowe obciążenie dla opiekunów i negatywnie wpływa na jakość życia pacjentów. Oprócz typowych zaburzeń czucia i ruchu, osoby z neuropatią cukrzycową zmagają się także z problemami pozaruchowymi, z których jednym z głównych jest nietrzymanie moczu. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności stymulacji nerwu piszczelowego tylnego oraz stymulacji nerwu sromowego w leczeniu tego problemu u tej grupy pacjentów.
Metody. W badaniu eksperymentalnym podzielono 40 osób z neuropatią cukrzycową i nietrzymaniem moczu na dwie grupy. Dwudziestu uczestników w grupie A otrzymywało stymulację nerwu piszczelowego tylnego, natomiast dwudziestu w grupie B – stymulację nerwu sromowego. Oba rodzaje terapii prowadzono przez osiem tygodni, cztery razy w tygodniu po 30 minut na sesję. Do oceny skuteczności zastosowano kwestionariusz ICIQ-UI oraz test ważenia wkładek.
Wyniki. W obu grupach stymulacja nerwu piszczelowego tylnego i nerwu sromowego była prowadzona za pomocą przezskórnego elektrycznego stymulatora nerwów. Stymulacja nerwu piszczelowego tylnego przyniosła znacząco lepsze efekty niż stymulacja nerwu sromowego (p < 0,001), co potwierdzają wyniki kwestionariusza ICIQ-UI oraz testu ważenia wkładek.
Wnioski. U pacjentów z neuropatią cukrzycową stymulacja nerwu piszczelowego tylnego okazała się skuteczniejsza niż stymulacja nerwu sromowego w minimalizowaniu wycieków moczu.
Słowa kluczowe
test ważenia wkładek, kontrola pęcherza, nieaktywność mięśnia wypieracza, tens, nerwy krzyżowe, iciq-ui
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność wielomodalnych technik fizjoterapeutycznych w poprawie chodu, równowagi i koordynacji u pacjentów z zespołem Wallenberga. Opis serii przypadków.

Vanitha Jayaraj, Priyanka Jeyaraj, Varshini Muniyandi, Deepash S, Vigneshwar V, Shruthi Manoharan, Priyadharshini K, Dhanusia S, Vignesh Srinivasan, Prathap Suganthirababu

 

Vanitha Jayaraj et al. – Effectiveness of multimodal physiotherapy techniques for improving gait, balance, and coordination in patients with Wallenberg syndrome. A case series –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 139-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D194HD5

Streszczenie
Cel. Celem badania była ocena wpływu wielomodalnej fizjoterapii, obejmującej trening koordynacji oparty na grach, trening z zaburzeniami równowagi, trening z podwójnym zadaniem oraz reedukację równowagi, na chód, równowagę i koordynację u osób z zespołem Wallenberga. Dodatkowo analizowano poprawę mobilności funkcjonalnej i redukcję ryzyka upadków.
Metody. Do badania włączono pacjentów z rozpoznanym zespołem Wallenberga, którzy realizowali program wielomodalnej fizjoterapii. Wyniki oceniano przy użyciu skali Berg Balance Scale (BBS), skali koordynacji kompleksowej (CCS) oraz oceny funkcjonalnego chodu (FGA).
Wyniki. Wśród 4 pacjentów z zespołem Wallenberga poddanych terapii 71,4% stanowili mężczyźni, a 28,5% kobiety. Średni wiek uczestników wynosił 45,75 roku. Tabela 1 prezentuje charakterystykę poszczególnych przypadków. Tabela 2 przedstawia porównanie wyników przed i po leczeniu na podstawie testu rang Wilcoxona. Na wykresie 1 analizowano wyniki po interwencji dla wszystkich trzech parametrów i zaobserwowano trend poprawy. Zmiany były klinicznie istotne, choć nie osiągnęły progu istotności statystycznej. Analiza indywidualnych przypadków wskazuje, że określone metody fizjoterapeutyczne przyczyniały się do poprawy wyników klinicznych.
Wnioski. Badanie dostarcza dowodów na skuteczność wielomodalnej fizjoterapii w poprawie zaburzeń chodu, równowagi i koordynacji u pacjentów z zespołem Wallenberga, mogąc stanowić wskazówkę dla przyszłych programów rehabilitacyjnych.
Słowa kluczowe
zaburzenia chodu, zespół boczny opuszki, koordynacja ruchowa, równowaga posturalna, rehabilitacja poudarowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność techniki manipulacji tkanek miękkich a ćwiczeń terapeutycznych w niewydolności żylnej u kobiet po ciąży

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran – Efficacy of soft tissue manipulation technique vs therapeutic exercise for an inadequate venous supply in women after pregnancy –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 67-70

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DZPX0

Streszczenie
Wprowadzenie. Niewydolność żylna jest spowodowana pierwotnymi problemami w ścianie naczyniowej i strukturze zastawek, a także ich niewydolnością. Dodatkowo, na osłabienie napięcia i struktury naczyń krwionośnych wpływają czynniki takie jak zmiany hormonalne, ciąża, otyłość, brak aktywności fizycznej, siedzący tryb pracy oraz stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.
Cel. Celem niniejszego badania jest porównanie wpływu techniki manipulacji tkanek miękkich i ćwiczeń terapeutycznych na niewydolność żylną u kobiet po porodzie.
Metodyka. W badaniu wzięło udział trzydzieści osób, które spełniły kryteria włączenia i wyłączenia. Zostały one losowo przydzielone do dwóch grup, w których stosowano jedną z dwóch interwencji fizjoterapeutycznych. Do oceny skuteczności terapii wykorzystano skale NPRS i SF-36, analizując poprawę przepływu krwi żylnej przed i po 10 tygodniach terapii.
Wyniki. W obu grupach zaobserwowano istotną poprawę wyników w skalach NPRS i SF-36, co wskazuje na skuteczność zarówno terapii manualnej uwalniania mięśniowo-powięziowego, jak i ćwiczeń terapeutycznych. Jednak terapia manualna uwalniania mięśniowo-powięziowego była znacznie bardziej efektywna w poprawie przepływu krwi żylnej.
Wnioski. Badanie potwierdza, że zarówno manipulacja tkanek miękkich, jak i ćwiczenia terapeutyczne poprawiają przepływ krwi żylnej. Jednak technika manipulacji tkanek miękkich była zdecydowanie bardziej skuteczna niż ćwiczenia terapeutyczne.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, niewydolność żylna, połóg, terapia manualna, ćwiczenia terapeutyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii laserowej z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy i terapią interferencyjną w redukcji bólu dolnego odcinka pleców po porodzie

Jenifer Augustina S., Kamalakannan M, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran

Jenifer Augustina S., Kamalakannan M, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran – Comparing the effectiveness of laser therapy with pelvic floor strengthening exercises and interferential therapy in reducing postpartum low back pain –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 432-435

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C9HJ7

Streszczenie Tło. Ból dolnego odcinka pleców po porodzie jest powszechnie zgłaszanym dyskomfortem wśród kobiet i ma wieloczynnikową etiologię. Fizjoterapia w trakcie i po ciąży pomaga rozwiązać różne dolegliwości związane z ciążą i połogiem, które wpływają na codzienne funkcjonowanie matki. Cel. Celem badania jest porównanie skuteczności terapii laserowej z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy i terapią interferencyjną w redukcji bólu dolnego odcinka pleców po porodzie Metodologia. Badanie objęło 30 osób, które zostały wybrane na podstawie kryteriów włączenia i wykluczenia i losowo przydzielono do dwóch grup otrzymujących dwie interwencje fizjoterapeutyczne. Obu grupom zalecono stosowanie ciepłych okładów. Skala NPRS i indeks niepełnosprawności Oswestry zostały wykorzystane do analizy efektów interwencji, porównując nasilenie objawów związanych z bólem dolnego odcinka pleców przed i po zastosowaniu przydzielonego leczenia przez 4 tygodnie. Wyniki. Znaczące różnice w skali NPRS i indeksie ODI zauważono w obu grupach, wskazując na skuteczność zarówno terapii laserowej z ćwiczeniami, jak i IFT. Jednak terapia laserowa z ćwiczeniami była bardziej skuteczna w redukcji bólu i zapobieganiu dalszym dolegliwościom w porównaniu do IFT. Wnioski. Wnioski z badania stwierdzają, że zarówno terapia laserowa z ćwiczeniami, jak i IFT zmniejszyły nasilenie bólu, przy czym terapia laserowa z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy była porównywalnie bardziej skuteczna niż IFT.
Słowa kluczowe fizjoterapia, poporodowa, NPRS, indeks niepełnosprawności Oswestry, ćwiczenia wzmacniające
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim