Funkcje ręki w odpowiedzi na zaprojektowany program terapii zajęciowej u dzieci z cukrzycą młodzieńczą

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy – Hand functions in response to a designed occupational therapy program in juvenile diabetes mellitus –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 306-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D6TB3

Streszczenie
Cel. Badanie miało na celu zweryfikowanie wpływu programu terapii zajęciowej na siłę chwytu dłoni, siłę chwytu szczypcowego i sprawność manualną u dzieci z cukrzycą typu 1.
Metody. W badaniu wzięło udział 60 dzieci z cukrzycą typu 1, w tym 31 dziewczynek i 29 chłopców w wieku od 6 do 8 lat. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy równej wielkości. Grupa A była poddana tradycyjnemu programowi fizjoterapii, natomiast grupa B realizowała ten sam program fizjoterapii, uzupełniony o zaprojektowany program terapii zajęciowej. Wszyscy uczestnicy przeszli badania laboratoryjne w celu oznaczenia poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Siłę chwytu dłoni mierzono za pomocą ręcznego dynamometru JAMAR. Sprawność manualną i siłę chwytu szczypcowego (chwyt czubkowy, trójpalczasty i boczny) oceniano za pomocą drugiej edycji Testu Sprawności Motorycznej Bruininks-Oseretsky oraz mechanicznego miernika siły Baseline Pinch Gauge, odpowiednio, przed i po leczeniu trwającym 3 miesiące, z trzema sesjami tygodniowo.
Wyniki. Po zakończeniu leczenia grupa badana wykazała istotną poprawę sprawności manualnej oraz siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego w porównaniu z poziomami wyjściowymi (p < 0,01). Ponadto, porównania między grupą badaną a kontrolną po zakończeniu leczenia wykazały istotne różnice na korzyść grupy badanej w zakresie sprawności manualnej, siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego (p < 0,001). Obie grupy wykazały również znaczną redukcję poziomów HbA1c po leczeniu w porównaniu z pomiarami wyjściowymi (p < 0,001).
Wnioski. Zaprojektowany program terapii zajęciowej może poprawiać funkcje ręki u dzieci z cukrzycą typu 1.
Słowa kluczowe
cukrzyca, funkcje ręki, sprawność manualna, terapia zajęciowa, rehabilitacja, chwyt szczypcowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą: randomizowane badanie kontrolowane

Mariappan Mahalingam, Nitin Sehgal Shweta Chugh, Yashpal, Tushar Kakasaheb Savale, Rajshree Yadav, Beulah Sebastian, Yuni Astuti

Ari Septiyanto, Suharjana, Agus Sumhendartin Suryobroto – Effects of yoga interventions on cardiac autonomic function in patients with diabetes: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 138-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE1RR

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca to przewlekła choroba często współwystępująca z neuropatią autonomiczną i obniżoną zmiennością rytmu serca (HRV), co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Joga wykazuje potencjał jako interwencja niefarmakologiczna poprawiająca funkcję autonomiczną w różnych populacjach.
Cel badania. Głównym celem tego randomizowanego badania kontrolowanego była ocena wpływu 12-tygodniowej interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą typu 2, mierzoną parametrami HRV.
Materiał i metody. Dziewięćdziesięciu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 zostało losowo przydzielonych do grupy interwencji jogi (n = 45) lub grupy kontrolnej (n = 45). Grupa jogi uczestniczyła w 60-minutowych sesjach jogi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, podczas gdy grupa kontrolna kontynuowała standardową opiekę. Krótkoterminowa zmienność rytmu serca była oceniana przed i po interwencji przy użyciu parametrów czasowych (SDNN, RMSSD, pNN50) oraz częstotliwościowych (LF, HF, stosunek LF/HF). Dodatkowo analizowano inne czynniki ryzyka kardiometabolicznego.
Wyniki. W grupie jogi zaobserwowano istotne statystycznie poprawy parametrów HRV w dziedzinie czasowej, w tym średniego RR, średniego HR, SDNN, RMSSD i pNN50 (p < 0,05). W zakresie częstotliwościowym stwierdzono istotny wzrost mocy HF (p = 0,03) oraz redukcję mocy LF (p = 0,02) i stosunku LF/HF (p = 0,04), co wskazuje na zwiększoną aktywność przywspółczulną i lepszą równowagę autonomiczną. W grupie kontrolnej zaobserwowano spadek wartości SDNN i pNN50 w trakcie badania.
Wnioski. Program 12-tygodniowej jogi znacząco poprawił autonomiczną funkcję serca u osób z cukrzycą typu 2, co potwierdzono pozytywnymi zmianami w parametrach czasowych i częstotliwościowych HRV. Wyniki sugerują, że joga może stanowić wartościowe uzupełnienie standardowego leczenia cukrzycy, potencjalnie zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych poprzez poprawę regulacji autonomicznej.
Słowa kluczowe
cukrzyca, joga, oddychanie, funkcja autonomiczna, HRV
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Učinkovitost aerobne vježbe i čaja od cvijeta leptir graška u smanjenju razine šećera u krvi kod pacijenata s dijabetesom tipa II

Sri Gusti Handayani, Anton Komaini, Ati Dhea Putri, Siska Alicia Farma, Elsa Yuniarti, Deby Tri Mario, Mohammed Aljunaid, Cyuzuzo Callixte, Novadri Ayubi

 

Sri Gusti Handayani et al – Effectiveness of aerobic exercise intervention and butterfly pea flower tea on reducing blood glucose levels in type II diabetes mellitus patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 95-99

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020ACRM

Sažetak:
Cilj ovog istraživanja je analizirati učinkovitost kombinacije aerobne vježbe i čaja od cvijeta leptir graška kao terapije za dijabetes tipa II. Ovo istraživanje koristi eksperimentalne metode istraživanja s dizajnom prije i poslije. Ovaj istraživački rad koristi samo jednu skupinu kao znak postojanja usporedne skupine. Ukupno 36 odraslih žena koje pate od dijabetesa tipa II sudjelovalo je u ovoj studiji. Kriteriji uključenja u ovoj studiji bili su žene koje pate od dijabetesa tipa II. Kriteriji isključenja u ovoj studiji bili su starije žene. Početni postupak u ovom istraživanju je priprema istraživačke administracije. Zatim se provodi probir ispitanika koji su predmeti istraživanja na temelju kriterija uključenja i isključenja te se popunjava obrazac za informirani pristanak. Ispitanici su prikupili podatke prije testiranja za mjerenje razine šećera u krvi. Zatim je provedena intervencija u trajanju od 4 tjedna, a aerobne vježbe su provedene 8 puta (2x/tjedno) te je provedena intervencija čajem od cvijeta leptir graška za oboljele od dijabetesa tipa II. Čaj od cvijeta leptir graška pakiran je u obliku čajnih vrećica koje već imaju BPOM. Ispitanici su prikupili podatke nakon testiranja za mjerenje razine šećera u krvi. Razina šećera u krvi mjeri se uređajem za testiranje na mjestu skrbi (POCT). Prva statistička analiza u ovom istraživanju je deskriptivni test za dobivanje srednje vrijednosti, standardne devijacije i standardne pogreške. Zatim je test normalnosti proveden metodom Shapiro-Wilk, ako su podaci normalno raspoređeni, test razlike je proveden pomoću para t-testa, ali ako podaci nisu normalno raspoređeni, test razlike je proveden pomoću Wilcoxonovog rang testa. Rezultati ove studije pokazuju da je provođenje aerobne vježbe i intervencije čajem od cvijeta leptir graška tijekom 4 tjedna značajno smanjilo razinu šećera u krvi kod oboljelih od dijabetesa. U tom slučaju, aerobne vježbe i čaj od cvijeta leptir graška kategorizirani su kao učinkoviti u snižavanju razine šećera u krvi kod osoba s dijabetesom tipa II. Nadamo se da će buduća istraživanja ispitati učinke vježbanja s različitim intenzitetima i davanjem čaja od cvijeta leptir graška.

Ključne riječi:
čaj od cvijeta leptir graška, aerobik, dijabetes, dijabetes tipa II

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Preuzmite besplatno članak na engleskom jeziku

Effect of exercise versus diet on visceral adiposity indicators in obese postmenopausal diabetic women: A comparative study

Doaa A. Osman, Abdullah M. Al-Shenqiti, Hamada Ahmed Hamada, Mohamed Ibrahim Mabrouk


Doaa A. Osman, Abdullah M. Al-Shenqiti, Hamada Ahmed Hamada, Mohamed Ibrahim Mabrouk – Effect of exercise versus diet on visceral adiposity indicators in obese postmenopausal diabetic women: A comparative study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 42-48

Abstract
Objective. To evaluate the effect of aerobic exercise versus dietary modification on visceral adiposity indicators in obese postmenopausal diabetic women. Design. A prospective, randomized, controlled comparative study.
Methods. Thirty-six obese postmenopausal women, suffering from type 2 diabetes (T2D), participated in this study. They were randomized into two equal groups. The exercise group received aerobic exercise program for 8 weeks (n = 18), whereas the diet group received dietary modification for 8 weeks (n = 18). The anthropometric parameters, fasting blood glucose (FBG), triglyceride (TG), high density lipoprotein (HDL) and visceral adiposity indicators were evaluated for all women in the two groups before and following 8 weeks of treatment.
Results. All outcome measures showed statistically significant improvements within both groups (p < 0.05), with statistically non-significant differences between both groups after treatment (p > 0.05).
Conclusion. Aerobic exercise and dietary modification have similar positive effects on visceral adiposity indicators in obese postmenopausal diabetic women.
Key words:
aerobic exercise, dietary modification, visceral adiposity indicators, postmenopausal women, diabetes, obesity
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Bezpieczny wysiłek fizyczny u pacjentów z cukrzycą

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka – Safe physical effort for diabetic patients. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 86-93

Streszczenie
Systematyczne podejmowanie regularnego, wyczynowego wysiłku fizycznego jest ważną składową leczenia cukrzycy. Dobre wyrównanie metaboliczne cukrzycy stanowi kluczowy element efektywności treningu fizycznego i sukcesu sportowego. Osoba aktywna sportowo z cukrzycą typu 1 wymaga bardzo precyzyjnego dawkowania insuliny oraz dużej wiedzy i umiejętności interpretacji zjawisk metabolicznych zachodzących w organizmie podczas treningu fizycznego. Błędy w zakresie insulinoterapii zwiększają ryzyko wystąpienia ostrych powikłań cukrzycy, hipoglikemii, kwasicy ketonowej oraz negatywnie wpływają na wyniki sportowe.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, sport wyczynowy, insulina – dawkowanie, metabolizm węglowodanów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Cukrzyca: czy tylko insulina? Współczesny stan wiedzy na temat roli fizjoterapii w kompleksowej opiece nad pacjentem z cukrzycą T1 i T2

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Michał Korzon, Maja Nowacka-Kłos, Agnieszka Drozd, Karolina Studzińska

R. Hansdorfer-Korzon, J. Teodorczyk, M. Korzon, M. Nowacka-Kłos, A. Drozd, K. Studzińska – Is insulin the only viable option? The role of physical therapy in type 1 and 2 diabetes. FP 2017; 17(1); 80-87

Streszczenie
Cukrzyca jest narastającym problemem XXI wieku. Przewlekła hiperglikemia jest przyczyną wielu zmian patologicznych w postaci mikro i makroangiopatii, neuropatii oraz zespołu stopy cukrzycowej. Program leczenia powinien uwzględniać: dążenie do wyrównania glikemii, naukę samokontroli, walkę z otyłością a także postępowanie fizjoterapeutyczne. Artykuł ma na celu podkreślenie faktu że fizjoterapia powinna być integralną częścią programu terapeutycznego cukrzycy o czym się często zapomina. Omówiono w nim ogólne współczesne zasady postępowania fizjoterapeutycznego u chorych z cukrzycą zgodnie z wytycznymi z 2014 r. ich korzyści i niebezpieczeństwa a także szerzej poruszono zagadnienie kinezyterapii w tej grupie pacjentów.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, wysiłek fizyczny, ćwiczenia, korzyści w terapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim