Wpływ testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców niemowląt z zespołem Downa w procesie terapeutycznym

Anna Kloze, Grażyna Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Agnieszka Stępień, Jolanta Stępowska, Agata Kuźmicka, Małgorzata Łukowicz

A. Kloze, G. Brzuszkiewicz-Kuźmicka, A. Stępień, J. Stępowska, A. Kuźmicka, M. Łukowicz – The effect of carrying out the ‘Test of Infant Motor Performance’ on parental attitudes towards Down syndrome infants during the therapeutic process. FP 2014; 14(4); 34-45

Streszczenie
Wstęp. Integralną częścią fizjoterapii dziecka z zespołem Downa (ZD) jest ocena jego rozwoju ruchowego przed podjęciem usprawniania. Trafna ocena stanu dziecka i  współpraca  rodziny jest warunkiem podjęcia skutecznej pomocy niemowlęciu prezentującemu zaburzenia rozwoju. Test TIMP (Test of Infant Motor Performance) jest narzędziem badawczym służącym do oceny wzorców postawy i wzorców ruchu prezentowanych u pacjentów w pierwszych miesiącach życia. Konstrukcja testu TIMP umożliwia ocenę podstawowego repertuaru aktywności własnej dziecka w odpowiedzi na bodźce płynące z otoczenia. Celem badań była ocena wpływu testu TIMP na kształtowanie postaw rodziców i opiekunów dzieci z zespołem Downa.
Materiał i metody. Zbadano 64 pacjentów z zespołem Downa w wieku od 2 – 17 tyg. życia (średnio 9,4 tygodnia życia (SD +/- 4.5)), z pełną trisomią w 21 parze chromosomów.  Rodzice dzieci z zespołem Downa oraz niemowląt z grupy kontrolnej po badaniu testem TIMP wypełniali  autorską ankietę dotyczącą wartości edukacyjnej testu. Ankieta zawierała 10 pytań odnoszących się do sposobu badania, w tym przystępności  oceny testem TIMP dla opiekunów.
Wyniki. Ocena  rozwoju ruchowego  niemowląt z zespołem Downa wykazała, iż dzieci z zespołem Downa badane testem TIMP wykazują zaburzenia neurorozwojowe w stosunku do dzieci zdrowych.
Wnioski. Na podstawie wyników ankiety stwierdzono, iż test TIMP jest bezpieczny i przyjazny dla  dziecka  w ocenie rodziców, pozwala na budowanie zaufania do specjalisty i ułatwia włączanie rodziców niemowląt z zespołem Downa w proces terapeutyczny.

Słowa kluczowe:
Zespół Downa, TIMP, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapeutyczna ocena czynności stawów skroniowo-żuchwowych wśród studentów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego

Maciej Krzyżanowski, Rita Hansdorfer-Korzon, Elżbieta Rajkowska-Labon

M. Krzyżanowski, R. Hansdorfer-Korzon, E. Rajkowska-Labon – The physiotherapeutic estimation of the act of temporal-mandibular joints among students of Medical University of Gdańsk. FP 2014; 14(4); 14-22

Streszczenie
Cel pracy. 1. Ocena czynności stawów skroniowo-żuchwowych wykazujących cechy dysfunkcji u studentów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. 2. Analiza  ilościowa występujących zaburzeń w stawach skroniowo-żuchwowych. 3. Wykazanie korelacji pomiędzy badanymi parametrami a analizowanymi dysfunkcjami  w  stawach skroniowo-żuchwowych
Materiał i  metoda badań. Do badania zakwalifikowano 40 studentów w wieku 19 do 27 lat (21 kobiet oraz 19 mężczyzn) ze średnią wieku 23 lata. Zastosowano dobór nieprobabilistyczny. Na potrzeby pracy skonstruowano kartę badania pacjenta. Ocenie podlegały m.in. takie parametry jak: zakres ruchomości żuchwy, wskaźnik dyskinetyczny Rozencwaiga, ruch głowy stawowej podczas odwodzenia żuchwy, objaw akustyczny, wskaźnik bólu, obecność punktów spustowych, zakres ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa.  Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej z użyciem programu Statistica 10.
Wyniki. Analiza badanych parametrów wykazała, że zaburzenia zakresu ruchomości,  przynajmniej w jednym kierunku ruchu, występują wśród 87,5% (n=35) badanych. Wskaźnik dyskinetyczny Rozencwaiga potwierdził się u 37,5% (n=15). Asymetryczny ruch głów stawowych miał miejsce wśród 67,5% (n=27) badanych, a zaburzenia toru prowadzenia żuchwy oraz obecność objawu akustycznego wykazano u  80% (n=32) z 40 przebadanych osób. Pośród 57,5% (n=23) badanych stwierdzono obecność punktów spustowych w obrębie m. żwacza i m. skroniowego lub w jednym z nich. Dysfunkcja stawów s-ż koreluje m.in.  z ograniczeniem zakresu ruchu w odcinku szyjnym, z objawami akustycznymi, obecnością parafunkcji.
Wnioski. Wśród studentów zaobserwowano znaczący procent występowania objawów dysfunkcji stawu s-ż. Zwrócono uwagę na wysoki odsetek osób uprawiających parafunkcje. Wykazano korelacje statystycznie istotne dla  funkcji stawów s-ż.

Słowa kluczowe:
Staw skroniowo-żuchwowy, dysfunkcja, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Oryginalna metoda przyrodolecznicza doktora Apolinarego Tarnawskiego stosowana w Zakładzie w Kosowie w latach 1893-1939

Sławomir Jandziś, Andżelika Pleśniak, Stanisław Zaborniak,
Marek Kiljański

S. Jandziś, A. Pleśniak, S. Zaborniak, M. Kiljański – The original naturopathy treatment method practiced by doctor Apollinary Tarnawski in Kosovo during the period 1893-1939. FP 2015; 15(1); 74-80

Streszczenie
Artykuł powstał w wyniku analizy materiałów źródłowych, które stanowiły m.in.: akta uzdrowisk galicyjskich, informacje pochodzące z przewodników, broszurek reklamowych, prasy codziennej i medycznej doby galicyjskiej. Celem opracowania było przedstawienie oryginalnej metody przyrodoleczniczej dr. Apolinarego Tarnawskiego, którą w/w stosował w latach 1893-1939 we własnym zakładzie w Kosowie Huculskim. Zarówno metoda oraz jej źródła stanowią oryginalne opracowanie, z którego mogą korzystać zainteresowani problemem ewolucji fizjoterapii i medycyny fizykalnej.
System leczniczy dr. A. Tarnawskiego opierał się na stosowaniu ruchu na świeżym powietrzu w postaci gimnastyki (szczególnie oddechowej), pieszych wycieczek, sportów oraz pracy fizycznej w ogrodzie. Uzupełnieniem wspomnianej terapii były zabiegi wodne oparte na metodzie Kneippa, inhalacje, kuracje pitne, a także kąpiele słoneczne i powietrzne. Nie mniej ważnym czynnikiem leczniczym była jarska dieta, a nawet głodówka. W lecznicy obowiązywał zakaz używania papierosów, alkoholu, a leki stosowano jedynie w szczególnych przypadkach. Przewodnią ideą metody dr. A. Tarnawskiego było nie tylko leczenie, ale także edukacja społeczeństwa w zakresie prowadzenia zdrowego i higienicznego trybu życia. Metoda dr. A. Tarnawskiego cieszyła się ogromną popularnością w Polsce i ściągała do Zakładu wiele wybitnych postaci: artystów, pisarzy, profesorów, dziennikarzy a nawet duchowieństwo.
Dr A. Tarnawski na podstawie własnej wiedzy, założeń ideologicznych, doświadczeń wyniesionych z podróży po krajowych i zagranicznych lecznicach opracował oryginalną metodę, dzięki której należy go zaliczyć do prekursorów nowoczesnego przyrodolecznictwa, profilaktyki szkodliwości cywilizacyjnych a także rehabilitacji geriatrycznej w Polsce. Pomimo upływu wielu lat założenia metody nadal nie straciły na aktualności.

Słowa kluczowe:
historia medycyny, fizjoterapia, gimnastyka lecznicza, medycyna fizykalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom zaangażowania fizjoterapeutów w procedury intensywnej opieki medycznej, w zakresie fizjoterapii układu krążeniowo-oddechowego, w Nigerii

Oke Kayode I, Birabi Bridget N, Oghumu Saturday N

Oke Kayode I, Birabi Bridget N, Oghumu Saturday N – Physiotherapists’ Level of Involvement in Patterns of Acute Care Cardiorespiratory Physiotherapy practice in Nigeria. FP 2015; 15(2); 110-118

Streszczenie
Wstęp. Specjalizacja w zakresie fizjoterapii układu krążeniowo-oddechowego zaledwie raczkuje w Nigerii, a także w innych krajach Afryki Zachodniej, gdzie trzeba dopiero opracować szczegółowe procedury postępowania w tym zakresie. Niniejsze opracowanie zmierza więc do zbadania, oraz udokumentowania, aktualnych procedur fizjoterapeutycznych podejmowanych w Nigerii, w ramach intensywnej opieki medycznej.
Materiały i Metody. Opracowany we własnym zakresie, i poddany ewaluacji kwestionariusz skierowano do 66 fizjoterapeutów, pochodzących z sześciu regionów geopolitycznych Nigerii.
Wyniki. Z przeprowadzanego badania wynika, że zaledwie 3 (5.3%) respondentów specjalizuje się w fizjoterapii układu krążeniowo-oddechowego, 32 osoby (56.1%) brały udział w zabiegach/asystowały na oddziale intensywnej opieki medycznej (OIOM), 22 osoby (38.6%) i 24 osoby (42.1%) angażowały się, odpowiednio w przed i pooperacyjne działania w zakresie rehabilitacji po zabiegach kardiologicznych. 32 (56.1%) respondentów deklarowało dyżury w ramach współpracy z OIOM, a tylko 11 (19.3%) z nich angażowało się jako element całokształtu procesu leczenia i procesu podejmowania decyzji o wypisaniu pacjenta z oddziału intensywnej opieki medycznej.
Wnioski. Wyniki niniejszego badania wskazują, że wykorzystanie fizjoterapii w ramach procedur intensywnej terapii układu krążeniowo-oddechowego pozostaje w Nigerii na niskim poziomie – co może wynikać z faktu, że dostępnych jest tylko niewielu specjalistów w tej dziedzinie. Konkludując, należy stwierdzić, że fizjoterapeuci winni zdobywać wiedzę – i odpowiednie kwalifikacje – w zakresie diagnozowania oraz leczenia pacjentów z poważnymi schorzeniami układu krążeniowo-oddechowego.

Słowa kluczowe:
Praktyka lekarska, wzorce i_procedury, leczenie układu krążeniowo-oddechowego, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Evaluation of the therapeutic effects in the patients with the glenohumeral joint dysfunction treated according to Brian Mulligan concept and with the pectoral girdle muscle tapping as well as circumarticular injections

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Jan W. Sosnowski, Andrzej Szczygieł, Irena Szczepańska, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk,  Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, J. W. Sosnowski, A. Szczygieł, I. Szczepańska, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk,  J. W. Raczkowski – Evaluation of the therapeutic effects in the patients with the glenohumeral joint dysfunction treated according to Brian Mulligan concept and with the pectoral girdle muscle tapping as well as circumarticular injections. FP 2017; 17(1); 116-124

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG075474

Abstract

Introduction. Sedentary lifestyle connected with the civilizational development and the work in sitting position cause glenohumeral joints dysfunction, most often in the form of overload-pain ailments.
Purpose of this study. The purpose of this study was to compare the physiotherapeutic effects with the application of mobilization with motion according to Brian Mulligan and the pectoral girdle muscle tapping, and the used circumarticular injections.
Material and Methods. The research included 27 patients. The first group (16 persons) was treated with the circumarticular injections of medicines of the corticosteroids group. In the second group (11 persons) the manual therapy according to Brian Mulligan’s concept and the muscle tapping were used. The examinations were performed before the therapy and after three weeks. The used measurements included the shoulder pain and disability index SPADI, provocative tests HIN, HIB, POP, Job, “painful arc” (70°-120°), “belly–press”, goniometric measurement and the subjective pain feeling at the night time. In order to check if the used therapy type had any effect on the upper limb function improvement, the statistical analysis was made in the variance with a_mixed scheme, where the inter-group factor was the type of therapy, and the intra-group factor was the measurement moment: before and after completion of the therapy. Data were processed using Microsoft Excel and Statistica software.
Results. The applied therapy methods influenced improvement of the glenohumeral joint movement range in both groups. The group 2 had better results in reduction of periodic pain ailments and sleep disturbances.
Conclusions. Both used therapeutic programs improves functioning and reduce pain ailments in the investigated group, however the use of 2 therapeutic techniques in the group 2, according to Mulligan’s concept and the muscle tapping, brought significantly greater improvement in the clinical condition evaluation and in the patients’ subjective assessment.

Key words:
painful shoulder syndrome, manual therapy, physiotherapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Download for free (only English version)

Masaż w okresie ciąży – wskazania, przeciwwskazania, ogólne zasady wykonywania zabiegu

Katarzyna Urtnowska, Irena Bułatowicz, Grzegorz Ludwikowski

K. Urtnowska, I. Bułatowicz, G. Ludwikowski – Massage during pregnancy – indications, contraindications, general principles for performing the treatment. FP 2017; 17(1); 88-94

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie ogólnych zasad oraz wskazań i przeciwwskazań do wykonania zabiegu masażu dla kobiet w trakcie ciąży.
Podstawowe założenia. Ciąża, jako okres wielkich zmian w organizmie i wyglądzie ciała kobiety często skutkuje wieloma różnorakimi dolegliwościami oraz stanowi swego rodzaju problem terapeutyczny. Najczęściej obserwowanymi są objawy bólowe i napięciowe ze strony układu mięśniowo-kostnego. Zabieg masażu relaksacyjnego, wykonywany regularnie w trakcie ciąży, jest w stanie zapobiec powstaniu tych dolegliwości lub ulżyć już obecnym. Niestety wykonywany jest niezwykle rzadko, z powodu wielu obaw o bezpieczeństwo tego rodzaju zabiegu, a także z tego względu, iż nie każdy gabinet masażu jest przygotowany na przyjęcie i pomoc kobiecie ciężarnej. Aby masaż prenatalny był bezpieczną formą terapii, musi być przeprowadzony przez wykwalifikowanego masażystę w specjalistyczny sposób, tak aby kobieta mogła poczuć się rozluźniona, odprężona i nie musiała obawiać się o zdrowie swoje i nienarodzonego dziecka. Wyjątkowo istotne jest także aby terapeuta wykluczył przed zabiegiem istnienie wszelkich przeciwwskazań, przestrzegał zasad wykonywania zabiegu oraz dbał o dobre samopoczucie ciężarnej.

Słowa kluczowe:
kobieta, ciąża, masaż, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia po rekonstrukcji ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego – opis przypadku

Elżbieta Ciejka, Robert Santorek, Grzegorz Mąkosa

E. Ciejka, R. Santorek, G. Mąkosa – Physiotherapy After the Supraspinatus Muscle Tendon Reconstruction – Case Study. FP 2016; 16(4); 116-121

Streszczenie

Wstęp. Uraz lub też zmiany zwyrodnieniowe związane z wiekiem są najczęstszą przyczyną
utraty funkcji w obrębie struktur stożka rotatorów. Leczenie artroskopowe stożka rotatorów jest leczeniem coraz powszechniej stosowanym ze względu na potencjalne korzyści płynące z małych nacięć.
Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie efektów postępowania fizjoterapeutycznego po artroskopowym leczeniu uszkodzenia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, w okresie od 5 do 16 tygodnia po zabiegu.
Materiał i metody. Pacjent (l. 47) z rozpoznaniem zerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego 7,5 mm. U pacjenta wykonano artroskopowe szycie m. nadgrzebieniowego przy użyciu kotwicy prawego stawu ramienno-łopatkowego. W badaniach dokonano oceny dolegliwości bólowych skalą Laitinena, VAS, zakresu ruchomości stawu, przeprowadzono test Hawkinsa, test Neera, test Jobea, test Drop Arm oraz skalę Constant. U pacjenta stosowano rehabilitację w okresie od 6 do 16 tygodnia od zabiegu.
Wyniki. Po 16 tygodniach usprawniania uzyskano poprawę zakresu ruchu zgięcia, odwiedzenia, rotacji, zmniejszenie dolegliwości bólowych. Test Hawkinsa – ujemny, test Neera – ujemny, test Drop Arm – ujemny, test Jobe’a pacjent nie był w stanie odwieść ramienia do 90° wbrew oporowi, dolegliwości bólowe nie występowały. W ocenie skali Constant pacjent uzyskał 94 punkty na 100 możliwych.
Wnioski. Zastosowana fizjoterapia po artroskopowym leczeniu uszkodzenia stożka rotatorów w okresie od 6 do 16 tygodnia przyniosła zmniejszenia dolegliwości bólowych, poprawę zakresu ruchu, siłę mięśniową oraz poprawę funkcji w leczonym stawie barkowym.

Słowa kluczowe:

stożek rotatorów, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja pacjentów po udarze mózgu z uwzględnieniem czynników socjo-demograficznych

Marzena Kobylańska, Bartosz M. Wójcik, Renata Szczepaniak, Zbigniew Śliwiński

M. Kobylańska, B. M. Wójcik, R. Szczepaniak, Z. Śliwiński – The rehabilitation of patients after the cerebral stroke including socio-demographic factors. FP 2016; 16(4); 82-97

Streszczenie

Wstęp. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia udar mózgu stanowi trzecią po chorobach serca i nowotworach przyczynę zgonów. Szacuje się, że co roku umiera z tego powodu 4,6 miliona ludzi na świecie, w tym 3,2 miliona w krajach rozwijających się i 1,2 miliona w krajach uprzemysłowionych. Zaobserwowano, że na skuteczność fizjoterapii osób po udarze mózgu wpływ mają czynniki biologiczne, oraz sytuacja społeczno-ekonomiczna pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy jest analiza roli czynników socjo-demograficznych w procesie fizjoterapii pacjentów po udarze mózgu.
Materiał i metody badań. Badania przeprowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej we Wrocławskim Centrum Rehabilitacji i Medycyny Sportowej. Badana grupa obejmowała ogółem 120 osób po przebytym udarze mózgu. Badania przeprowadzono w dwóch punktach czasowych. W pierwszym dniu pobytu pacjenta na oddziale rehabilitacji neurologicznej oraz po trzech tygodniach prowadzonego usprawniania. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w systematycznej fizjoterapii prowadzonej standardowo na oddziale rehabilitacji neurologicznej z określeniem częstotliwości i czasu jej trwania. Dla każdego pacjenta pełen cykl badawczy trwał trzy tygodnie. W pracy wykorzystano następujące metody badań: Skala Barthel (Barthel Index, BI), Skala Lawtona (Instrumental Activity of Daily Living IADL),Indeks Mobilności Rivermead (IMR), Krótka Skala Oceny Stanu Psychicznego (Mini-Mental State Examination, MMSE), Geriatryczna Skala Oceny Depresji (Geriatric Depression Scale, GDS), Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self – Efficacy Scale, GSES), Skala Akceptacji Choroby (Acceptace of Ilness Scale, AIS), Wizualna Analogowa Skala Bólu (Visual Analogue Scale, VAS).
Wyniki. Cechy natury biologicznej takie jak wiek, czas od udaru, rodzaj udaru, ilość chorób współistniejących, mają związek z niską skutecznością fizjoterapii prowadzonej na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Czynniki socjo-demograficzne takie jak stan cywilny, aktywność zawodowa, rodzaj wykonywanej pracy mają związek z niską skutecznością prowadzonej fizjoterapii.
Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja neurologiczna pacjentów po udarze mózgu uwzględniająca czynniki socjo-demograficzne jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej skuteczności fizjoterapii.

Słowa kluczowe:

udar mózgu, fizjoterapia, czynniki socjo-demograficzne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza postępowania fizjoterapeutycznego u dzieci ze zdiagnozowanym autyzmem atypowym

Natalia Habik, Paweł Wieczorkowski, Zbigniew Śliwiński

N. Habik, P. Wieczorkowski, Z. Śliwiński – Comparative analysis physiotherapy in children with atypical autism. FP 2016; 16(4); 72-81

Streszczenie

Wstęp. Autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju mającym wpływ na wszystkie obszary funkcjonowania dziecka. Powoduje zaburzenia w nawiązywaniu komunikacji interpersonalnych. Prowadzi do występowania trudności w podporządkowywaniu się regułom społecznym wynikającym z braku ich zrozumienia.
Materiał i metodyka. W pracy został opisany przypadek dwójki dzieci Zuzanny i Aleksandra, którzy uczęszczali na zajęcia fizjoterapeutyczne do placówki Krajowego Towarzystwa Autyzmu w Kielcach raz w tygodniu po 1 godzinie zajęć z fizjoterapeutą. Badania odbywały się od listopada 2015 r. do marca 2016r. Dzieci były w wieku 4 lat. Ocenie poddano model PEP dzieci w skali 0-5.
Wyniki. U dzieci z autyzmem atypowym zaburzona jest percepcja, komunikacja i mowa. Najmniejszą trudność sprawiają wykonywanie zadań z zakresu motoryki dużej i koordynacji. Badany chłopiec wykazywał lepsze rokowanie w porównaniu z dziewczynką.
Wnioski. Dzieci z rozpoznanym autyzmem atypowym różnią się ze względu na płeć w zakresie rozwoju psychofizycznego. Fizjoterapia wpływa na zmniejszenie zaburzeń ze spektrum autyzmu zdiagnozowanego według profilu psychoedukacyjnego PEP. Płeć ma znaczący wpływ na stopień rozwoju motoryki dużej i małej u dzieci z ASD.

Słowa kluczowe:

autyzm, ASD, fizjoterapia, profil psychoedukacyjny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metoda wartościowania wypowiedzi o kształceniu postaw studentów fizjoterapii na gruncie metaetyki

Wojciech Kiebzak, Michał Kosztołowicz, Magdalena Rusin, Marek Kiljański, Małgorzata Kiebzak

W. Kiebzak, M. Kosztołowicz, M. Rusin, M. Kiljański, M. Kiebzak – Methodology of Assessing Certain Statements Regarding the Formation of Attitudes in Students of Physiotherapy, on the Basis of Metaethics. FP 2016; 16(4); 62-70

Streszczenie

Wstęp. W fizjoterapii tak jak w przypadku innych zawodów medycznych oprócz zdobywania wiedzy i osiągania umiejętności zawodowych istotną rolę odgrywa etyka zawodowa.
Cel pracy. Celem pracy jest weryfikacja wypowiedzi studentów fizjoterapii o przedmiotach (dyscyplinach) humanistycznych, które powinny mieć wpływ na kształcenie postawy etycznej.
Materiał i metodyka. Materiał obejmował grupę 141 osób, będących studentami fizjoterapii. Badania zostały przeprowadzone w na przełomie 2015/2016 roku. Technikami badawczymi zastosowanymi w ramach tej pracy była ankieta. Do interpretacji wyników zastosowano test chi-kwadrat (χ2).
Wyniki. Wyniki badań wskazują, iż istnieje przeciętna zależność pomiędzy przedmiotami humanistycznymi i ich wpływem na postawę etyczną. Uznanie wśród studentów fizjoterapii uzyskała psychologia oraz komunikacja interpersonalna. Stąd wynika, że przyczyną, która świadczy o braku wpływu przedmiotów humanistycznych na kształcenie postawy studentów fizjoterapii wobec pacjentów, jest brak komunikacji interpersonalnej, wymiennej, a tym samym nie eksponowanie wiedzy psychologicznej w komunikacji.

Słowa kluczowe:

Fizjoterapia, etyka, komunikacja interpersonalna, psychologia, edukacja humanistyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 12 13 14 15 16