Wpływ ćwiczeń fizycznych, praktyk jogi i interwencji łączonych na motywację i poziom stresu

Ponnarasi M, Vanithamani P

Ponnarasi M, Vanithamani P – Effect of physical exercises, yogic practices, and combined interventions on motivation and stress –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(4); 231-236

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZGA431WOWJ

Streszczenie
Celem niniejszego badania było zbadanie wpływu ćwiczeń fizycznych, praktyk jogi oraz ich połączonych interwencji na kluczowe parametry psychologiczne, takie jak motywacja i stres. Dane zebrano przy użyciu eksperymentalnego schematu badań z pomiarem przed i po interwencji, obejmującego cztery grupy: grupę ćwiczeń fizycznych (PEG), grupę praktyk jogi (YPG), grupę interwencji łączonej (PECYPG) oraz grupę kontrolną (CG). Analiza kowariancji wykazała istotną poprawę poziomu motywacji i znaczną redukcję stresu we wszystkich grupach eksperymentalnych, przy czym największe efekty zaobserwowano w grupie łączącej ćwiczenia fizyczne i jogę. Wyniki te podkreślają wartość włączania ćwiczeń fizycznych i praktyk jogi do programów dobrostanu holistycznego w celu poprawy kondycji psychicznej.
Słowa kluczowe
interwencje łączone, motywacja, stres, dobrostan psychiczny, podejście holistyczne, projekt eksperymentalny, zdrowie psychiczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ strukturalizowanego programu ćwiczeń poporodowych na poziom kortyzolu w ślinie u kobiet po cięciu cesarskim

Dasarapu Indrani, Shenbaga Sundaram Subramanian, Prathap Suganthirababu, Dubba NagaRaju, Surya Vishnuram, Jagatheesan Alagesan, Purna Chandra Shekhar, Rahul Shaik, K.Himabindu, Kiran Velukuri

Dasarapu Indrani, Shenbaga Sundaram Subramanian, Prathap Suganthirababu, Dubba NagaRaju, Surya Vishnuram, Jagatheesan Alagesan et al. – The impact of structured postnatal exercise program on salivary cortisol levels in postpartum women following caesarean section –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 423-427

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19P4A8

Streszczenie
Wprowadzenie. Podwyższony poziom kortyzolu sprzyja stresowi u matek i opóźnia powrót do zdrowia w okresie połogu, zwłaszcza po cięciu cesarskim dolnego odcinka (LSCS), które wiąże się z unikalnymi wyzwaniami fizjologicznymi i psychicznymi.
Cel. Ocena wpływu 12-tygodniowego, strukturalizowanego programu ćwiczeń poporodowych na poziom kortyzolu w ślinie u kobiet po LSCS.
Metody. Sześćdziesiąt kobiet w okresie połogu po cięciu cesarskim losowo przydzielono do grupy eksperymentalnej (n = 30) lub kontrolnej (n = 30). Grupa eksperymentalna realizowała program ćwiczeń poporodowych pod opieką fizjoterapeuty, obejmujący progresję od ćwiczeń oddechowych i mobilizacyjnych do treningu stabilizacji centralnej. Poziom kortyzolu w ślinie mierzono przed i po interwencji. Dodatkowo oceniano siłę mięśni głębokich, poziom zmęczenia i stan psychiczny.
Wyniki. Po interwencji poziom kortyzolu w ślinie był istotnie niższy w grupie eksperymentalnej w porównaniu z grupą kontrolną (różnica średnia: 5,2607 nmol/L; 95% CI: 3,9917–6,5296; p < 0,0001), a grupa eksperymentalna wykazała także poprawę w zakresie wyników drugorzędowych.
Wnioski. Strukturalizowany program ćwiczeń poporodowych skutecznie obniża poziom kortyzolu w ślinie i przyspiesza powrót do zdrowia po LSCS. Wyniki te wspierają włączenie ćwiczeń prowadzonych przez fizjoterapeutę do rutynowej opieki poporodowej w celu redukcji stresu i poprawy zdrowia matek.
Słowa kluczowe
poziom kortyzolu, połóg, cięcie cesarskie, ćwiczenia poporodowe, stres
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Związek zespołu cieśni nadgarstka ze stresem i snem wśród pracowników branży IT

Vanitha Jayaraj, M. Ahamed Ajeem, Priyanka Jeyaraj, Varshini Muniyandi, Daniel A, Prathap Suganthirababu

 

Vanitha Jayaraj, M. Ahamed Ajeem, Priyanka Jeyaraj, Varshini Muniyandi, Daniel A, Prathap Suganthirababu – Relationship between carpal tunnel syndrome with stress and sleep among IT professionals –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 33-36

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19RSPU

Streszczenie
Cel. Celem badania było określenie związku między stresem, zaburzeniami snu a zespołem cieśni nadgarstka (CTS) u pracowników branży IT oraz ocena, czy stres i niska jakość snu nasilają objawy CTS.
Metody. Przekrojowe badanie obserwacyjne przeprowadzono wśród 26 pracowników IT (w wieku 25–50 lat) z klinicznie rozpoznanym CTS, potwierdzonym za pomocą badań elektrofizjologicznych (NCS) i testów specjalnych. Uczestnicy zostali ocenieni za pomocą trzech wystandaryzowanych narzędzi: Boston Carpal Tunnel Questionnaire (BCTQ) do oceny nasilenia objawów i ograniczeń funkcjonalnych, Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) do oceny jakości snu oraz Perceived Stress Scale (PSS) do pomiaru poziomu stresu. Do analizy zależności między nasileniem CTS, stresem i jakością snu wykorzystano współczynnik korelacji Pearsona, a istotność statystyczną oceniono na podstawie wartości p. Przeprowadzono również analizę regresji wieloczynnikowej w celu oceny łącznego wpływu różnych czynników.
Wyniki. Wykazano istotne statystycznie korelacje między objawami CTS, poziomem stresu i zaburzeniami snu (p < 0,05). Uczestnicy z wyższymi wynikami w BCTQ zgłaszali wyższy poziom stresu, co sugeruje, że stres nasila percepcję bólu. Zaobserwowano także powszechnie niską jakość snu, ocenioną na podstawie wysokich wyników PSQI – trudności w zasypianiu i sen nieprzywracający energii były powiązane z większym nasileniem objawów. Stres i zaburzenia snu były ze sobą powiązane, tworząc cykl pogarszający objawy CTS.
Wnioski. Stres i zaburzenia snu mają istotny wpływ na nasilenie CTS u pracowników IT. Zajęcie się tymi czynnikami poprzez zarządzanie stresem, modyfikacje ergonomiczne i edukację w zakresie higieny snu jest kluczowe dla poprawy jakości życia i wyników leczenia. Włączenie fizjoterapii i inicjatyw prozdrowotnych w miejscu pracy może przyczynić się do zmniejszenia nasilenia CTS i współwystępujących dolegliwości. Zarządzanie stresem i poprawa jakości snu powinny być traktowane priorytetowo, obok tradycyjnego leczenia CTS, jako element kompleksowej opieki.
Słowa kluczowe
zespół cieśni nadgarstka, pracownicy IT, stres, sen, jakość życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom stresu wśród studentów Uniwersytetu Jouf: porównanie między kierunkami medycznymi i niemedycznymi

Shatha Basheer Aldababseh, Nevin Adel Amer, Amera Bekhatroh Rashed, Ayat Masoud Omar, Samah E. Masry, Doaa Ebrahim, Doaa Fawzi El-boudy, Alyaa Wahied Elseadi, Wafaa Mostafa El. Kotb, Walaa Ahmed Eissa, Eman Ali Fadol

Shatha Basheer Aldababseh et al. – Stress level among Jouf University students: a comparison between medical and non-medical colleges –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 242-246

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DEK1C

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego badania było porównanie poziomu stresu wśród studentów Uniwersytetu Jouf z kierunków medycznych i niemedycznych.
Metody. Badanie przeprowadzono w oparciu o przekrojowy projekt badawczy na grupie 120 studentów obu płci z dwóch wydziałów: Wydziału Nauk Medycznych Stosowanych oraz Wydziału Sztuki i Nauk. Wydział Nauk Medycznych Stosowanych został losowo wybrany jako przykład kierunku klinicznego, natomiast Wydział Sztuki i Nauk jako przykład kierunku teoretycznego.
Kryteria włączenia obejmowały studentów płci męskiej i żeńskiej, którzy nie cierpieli na żadne zaburzenia psychiczne ani fizyczne, dobrowolnie zgodzili się na udział w badaniu i regularnie realizowali swój program akademicki na Uniwersytecie Jouf, filia w Qurrayat. Wybór tych wydziałów umożliwił badaczom osiągnięcie celu badania poprzez porównanie poziomu stresu między studentami o różnych charakterach studiów: klinicznych i teoretycznych.
Wyniki. Wśród 120 uczestników liczba mężczyzn była większa niż liczba kobiet. Większość uczestników mieszkała z rodzinami. Większość studentów w pierwszej grupie badawczej (Wydział Nauk Medycznych Stosowanych) wykazywała wysoki poziom stresu w porównaniu do około połowy studentów z drugiej grupy badawczej (Wydział Sztuki i Nauk).
Na podstawie wartości poziomu stresu stwierdzono, że nie był on powiązany z żadnymi czynnikami socjodemograficznymi. Jednak jego poziom był wyższy u studentów mieszkających z rodzinami oraz u tych o średnim statusie finansowym.
Wnioski. Wyniki wykazały różnicę w poziomie stresu między studentami Wydziału Nauk Medycznych Stosowanych a studentami Wydziału Sztuki i Nauk. Zaobserwowano również zależność między poziomem stresu studentów a ich zmiennymi demograficznymi.
Słowa kluczowe
stres, studenci uniwersytetu, nauki medyczne stosowane, nauka i sztuka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany w równowadze ciała spowodowane narażeniem na urazy – badania wieloośrodkowe

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Anna Walińska, Kinga Gonta, Elżbieta Szkiler, Milena Kraft, Alina Kirpichnikova, Karolina Trąbska, Anna Parus, Tomasz Kupc, Malwina Waleryn-Sagun, Anna Szadkowska, Rafał Mosur, Kamila Mosur, Damian Szyguła, Nicola Książek, Małgorzata Barszczewska, Patrycja Janta, Aneta Mandrosa, Joanna Jarosławska, Klaudia Smolińska, Marta Szewczyk, Agnieszka Byszewska, Anna Morzyńska, Marzena Tuszkowska, Barbara Wrocławska-Tuszkowska, Marek Gapiński, Tomasz Kowalik, Karolina Adamska, Katarzyna Pawliwiec, Jan Głodowski, Konrad Kijak, Małgorzata Kowacka, Danuta Lietz-Kijak

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Danuta Lietz-Kijak et al – Changes in body balance due to exposure to trauma – multi-center studies. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 313-326

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20Bb3T

Streszczenie
Cel. Celem badania było ocenienie wpływu doświadczonego przez osobę zdarzenia traumatycznego na równowagę posturalną i biomechaniczne parametry chodu.
Metodologia badania. Badanie objęło 31 osób (n = 100%), w tym 22 kobiety (nk% = 70.97%) i 9 mężczyzn (nm% = 29.03), w wieku 29-60 lat. Z badania wykluczono osoby z chorobami i dysfunkcjami wpływającymi na równowagę ciała i wzorzec chodu.
Testy równowagi i chodu przeprowadzono przy użyciu pedobarografii (pedobarograf mod. EPS R2, oprogramowanie Biomech Studio v2). Test równowagi przeprowadzano w pozycji stojącej, przez 20 sekund, z próbkowaniem co 1 ms (milisekundę) – liczba próbek podczas jednego testu wynosi 20,000. Testy oceny równowagi i chodu przeprowadzono dwukrotnie. Test I obejmował testowanie w neutralnych warunkach, Test II obejmował testowanie w warunkach, w których osoba była narażona na doświadczone w przeszłości przez siebie zdarzenie traumatyczne (tzw. ekspozycja na “doświadczone traumy”).
Wyniki. Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na równowagę ciała podczas stania wykazały istotne różnice w wahaniach ciała w najważniejszych parametrach oceny stabilometrycznej.
Uzyskane wyniki badań wpływu ekspozycji na traumę na chód osoby nie wykazały istotnych różnic między testem w neutralnych warunkach a testem podczas ekspozycji.
Wnioski. (1) Ekspozycja na doświadczone przez osobę traumy znacząco wpływa na równowagę ciała w pozycji stojącej. (2) Badania nie wykazały wpływu ekspozycji na doświadczone traumy na chód osoby w zakresie czasu kontaktu stóp z podłożem oraz na wartości maksymalnego i średniego ciśnienia; Obszar płaszczyzny, na której stopy są umieszczone na podłożu, zmienia się znacząco przed i po ekspozycji na doświadczone traumy. (3) W badaniach wpływu traumy na postawę ciała należy uwzględnić szczegółowe wyniki badań zakresu fluktuacji COP w każdej płaszczyźnie – badanie wykazało, że analiza tylko średnich wyników może znacząco wskazywać błędny wynik w ocenie równowagi ciała.

Słowa kluczowe
stres, trauma, PTSD, równowaga ciała, chód, stabilometria, pedobarografia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe związane z pracą u nauczycieli szkolnych: czynniki ryzyka, wskaźnik występowania oraz związek z jakością życia związaną ze zdrowiem w Emiracie Szardża, w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Alyazia Obaid Hassan Khudoum Almarashda, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy, Meeyoung Kim

Inas Gita Amalia, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Enggista Hendriko Delano, Abiyyu Amajida
– Work related musculoskeletal disorders in school teachers: risk factors, prevalence, and association with health-related quality of life in Emirate of Sharjah, United Arab Emirates.
Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 217-226

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A65A

Streszczenie
Wstęp. Celem tego badania było określenie wskaźnika występowania bólu mięśniowo-szkieletowego (MSP) związanego z pracą oraz korelacji między czynnikami ryzyka, poziomem aktywności fizycznej, stresem i jakością życia wśród nauczycieli szkolnych w Szardży, Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Materiały i metody. Przeprowadzono badanie przekrojowe wykorzystujące wersję 23.0 programu SPSS do analizy statystycznej. Użyto testu Shapiro-Wilka, niezależnego testu t oraz jednoczynnikowej analizy wariancji ANOVA do porównania wyników jakości życia i poziomu stresu w zależności od zmiennych.
Wyniki. W sumie do badania rekrutowano 342 nauczycieli pracujących w szkołach prywatnych i publicznych. Wyniki wykazały wysoką częstość występowania MSP wśród nauczycieli. Najczęściej zgłaszane obszary to dolna część pleców, ramię i szyja, a następnie górna część pleców. Sugerowane przyczyny to długie godziny spędzane przed urządzeniami, przy średniej 6 do 9 godzin dziennie, duże obciążenie nauczania od 16 do 30 klas tygodniowo, starszy wiek większości uczestników (35 lat i więcej) oraz niska aktywność fizyczna. Co więcej, jakość życia jest niska wśród nauczycieli z znanymi przewlekłymi schorzeniami oraz pracujących w szkołach prywatnych. Stres był umiarkowany, gdy testowano wszystkie zmienne.
Wnioski. Bóle mięśniowo-szkieletowe związane z pracą są bardzo częste wśród nauczycieli szkolnych w ZEA. Wysokie występowanie jest związane ze starszym wiekiem, dłuższym czasem nauczania, większym obciążeniem dydaktycznym, słabą jakością życia i umiarkowanym stresem.

Słowa kluczowe
ból mięśniowo-szkieletowy, stres, jakość życia, nauczyciele

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Występowanie objawów zaburzeń stawów skroniowo­ – żuchwowych (TMDs) i depresji oraz odczuwanie stresu u studentów fizjoterapii z osobowością typu D

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej

Magdalena Gębska, Sylwia Mielcarska, Bartosz Dalewski, Łukasz Pałka, Katarzyna Weber-Nowakowska, Łukasz Kołodziej – Prevelence of temporomandibular joint dysfunctions (TMDs) and depressive symptoms and feelings of stress in physiotherapy students with type D personality. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 145-156

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BZsV

Streszczenie
Wprowadzenie. Doniesienia naukowe z zakresu stomatologii i psychologii podkreślają rolę cech osobowości w etiologii dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych (TMDs). Osobowość typu D jest stosunkowo nowym konstruktem, w związku z czym nie ma jeszcze zbyt wielu badań na ten temat. Obejmuje ona zarówno skłonność do doświadczania negatywnych emocji, jak i tendencję do powstrzymywania się od ich wyrażania. Wyraźnie podkreśla się wpływ tego połączonego efektu na wzrost natężenia stresu oraz rozwój chorób somatycznych i psychicznych. Przedstawione w doniesieniu naukowym dane stanowią uzupełnienie wcześniejszych spostrzeżeń podczas realizowanych badań dotyczących osobowości typu D u osób z TMDs.
Cel. Ocena wpływu osobowości typu D oraz jej dwóch wymiarów na występowanie TMDs i czynników predysponujących, depresji i poziom nasilenia odczuwanego stresu.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 240 studentów fizjoterapii. Grupę badaną (G1) stanowiło 120 studentów ze stwierdzoną na podstawie kwestionariusza DS14 osobowością typu D. Grupę kontrolną (G2) stanowiła taka sama liczba osób bez osobowości typu D. Dane zebrano za pomocą opracowanego na potrzeby badania formularza występowania objawów zaburzeń TMDs i czynników predysponujących , kwestionariusza oceny nasilenia stresu PSS10 oraz kwestionariusza depresji Becka (BDI).
Wyniki. W badanej grupie ilość objawów TMDs istotnie dodatnio koreluje z osobowością typu D (z NE mocniejsza korelacja niż z SI), PSS10 oraz BDI oraz ujemnie koreluje z wiekiem. U studentów z osobowością typu D istotnie częściej oraz w większej ilości występowały objawy TMDs niż u osób bez osobowości stresowej (p = 0,00). Wyjątek stanowił objaw wzmożonego napięcia mięśniowego, który nie wykazał różnicy statystycznej (p = 0,22). Osoby z osobowością typu D są ponad 6 razy częściej narażone są na zaciskanie zębów (OR = 6,76) oraz 3 razy częściej na objawy akustyczne TMJ (OR = 3,35) i zgrzytanie zębami (OR = 3,27). W grupie badanej wraz ze wzrostem poziomu odczuwanego stresu i stopnia depresji wzrasta też ilość zgłaszanych objawów TMDs. W grupie studentów z osobowością typu D depresja występowała istotnie częściej niż w grupie bez osobowości stresowej (p = 0,00).
Wniosek. Studenci z osobowością typu D są narażeni na występowanie większej ilości objawów TMDs oraz silniejsze odczuwanie stresu i depresji.

Słowa kluczowe:
osobowość D, stres, depresja, dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego, studenci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Collaboration of specialists in the rehabilitation of spine pathology

Oleg Panchenko, Zbigniew Śliwiński, Anastasiia Kabantseva, Nataliia Tsapro

O. Panchenko, Z. Śliwiński, A. Kabantseva, N. Tsapro – Collaboration of specialists in the rehabilitation of spine pathology. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 96-102

Abstract
To study the influence of the negative psychological state of children and adolescents living on the territory of hostilities, on the formation and course of spinal pathology. The sample consisted of 1467 people aged 5–18-year-old, whose parents had no complaints of the child’s spinal pathology, i.e. “relatively healthy children in respect of spinal pathology.” The growth of pathology of the spine during periods of intensive growth of the child was confirmed: in the 5–7-year-old age group for 3.49% of children, in the 8-10-year-old age group for 13.78%, in the 10-14-year-old age group for 17.89%, in the 15–17-year-old age group for 25.15% respectively. An increase in the prevalence of scoliosis in the Donetsk oblast (excluding the temporarily occupied territories) at the level of 28.26 cases per 1,000 schoolchildren, which is more than in other regions of Ukraine. The similarity of the pathogenesis of scoliosis, stress, and hypercalciuria was determined, which explains the data obtained by us on the prevalence of scoliosis in the ATO area, actually 95.89 cases per 1000 children, and 251.53 cases per 1000 adolescents aged 15-18-year-old. The manifestations of autonomic disturbances (rs = 0.34, p ≤ 0.01), sleep disturbances (rs = 0.43, p ≤ 0.01), anxiety (rs = 0.43, p ≤ 0.01) is increased among children with significant fear of war. There is a need to consider scoliosis as a stressor, and therefore children with scoliosis should get psychological rehabilitation and expert advice.
Key words:
scoliosis, stress, hypercalciuria, children, adolescents, rehabilitation
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

The role of physiotherapy in the treatment, prevention, and rehabilitation of chronic bronchitis

Volodymyr Mizin

Volodymyr Mizin – The role of physiotherapy in the treatment, prevention, and rehabilitation of chronic bronchitis. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 237-242

Abstract

Background. Within the framework of the Global Initiative for Chronic Obstructive Disease there has been considerable scientific discussion and a search for original, modem approaches to the treatment of chronic bronchitis. The success of these endeavors is conditional upon the precise definition of the goals and the application of the appropriate means to achieve them. A review of the literature shows no reports on the potential of physiotherapeutic methods of treatment in this area. The goal of our research was to evaluate the use of electrostimulation of the torso and dalargin electrophoresis to relieve respiratory distress in patients with chronic bronchitis. Materials and methods. The research on the impact of these procedures on the cardiopulmonary system and immune system involved 67 patients. Respiration, hemodynamics, T- and B-lymphocyte content, and immunoglobulin E levels were tested. A biomechanical model was used to simulate the strength of the erython and the respiratory and cardiac muscles, as well as general physical capacity, minute blood volume, and deviation of these parameters from the optimal values. Simulation and calculation of the coefficients consumption by the cardiopulmonary system and the organism was using a synergetic model of aerobic metabolism. Results. Correlation, regression, and factor analyses show that the effects of electrostimulation and dalargin electrophoresis make a major contribution to the realization of numerous treatment goals, including the relief of respiratory distress. The tested factors increase the fuctional capacity of the cardiopulmonary system to supply the organism with oxygen, improve the equilibrium of the vegetative nervous system and the balance of B- and T-lymphocytes, increase the level of T-lymphocytes and lower the level of IgE. The results of factor analysis suggest that lowering the level of IgE decreases the virulence of inflammatory processes. An increases was observed in oxygen consumption and reserve capacity, and an increase – of particular importance – in the integral coefficient of oxygen metabolism in the organism. Conclusions. The tested procedures of electrostimulation of the torso and dalargin electrophoresis produce effects that are beneficial in achieving many strategic and tactical goals in the treatment and rehabilitation of patients with chronic bronchitis, especially reducing the activity of IgE as a risk factor, countering the effects of respiratory insufficiency, inhibiting inflammatory reactions, and improving the status of the immune system, respiratory functions, and hemodynamics. These procedures bring about improvement in the vegetative nervous system, the metabolic systems, and oxygen consumption. These effects make it possible a comprehensive program to reduce respiratory distress in patients with chronic bronchitis.

Key words:
chronic bronchitis, Stress, physiotherapy, electrostimulation, Electrophoresis, dalargin
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wpływu masażu klasycznego z masażem Lomi Lomi Nui na stan psychofizyczny człowieka

Agata Gajos, Marek Kiljański

A. Gajos, M. Kiljański – Comparison of the impacts of classic massage and Lomi Lomi Nui massage on the mental and physical condition of the patient. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 38-49

Streszczenie
Celem pracy jest porównanie wpływu masażu klasycznego z masażem Lomi Lomi w leczeniu zmęczenia psychofizycznego wywołanego stresem. Kolejnym celem jest porównanie wpływu masażu na nawodnienie organizmu i poziomu wody pozakomórkowej.
Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 30 osób w wieku od 25 – 65 lat.
Pacjenci zostali podzieleni na 2 grupy. W grupie I znajdowało się 15 osób (7 kobiet i 8 mężczyzn), u których wykonano masaż klasyczny. Grupa II składała się również z 15 osób: z 7 kobiet i 8 mężczyzn, u których wykonano masaż Lomi Lomi.
Przed masażami w obu grupach wykonano pomiar masy ciała i wzrostu, następnie wykonano badanie impedancji bioelektrycznej w celu zmierzenia nawodnienia organizmu i poziomu wody pozakomórkowej.
Po masażach wykonano drugi pomiar impedancji w celu wyodrębnienia różnicy w wynikach po zabiegu. Następnie badani zostali poproszeni o wypełnienie kwestionariusza, w której padło pytanie o ocenę efektywności masaży w łagodzeniu zmęczenia psychofizycznego oraz o odczucia podczas i bezpośrednio po zabiegu.
Wyniki. Obydwa masaże są skuteczne w łagodzeniu objawów przemęczenia psychofizycznego wywołanego stresem. Wyniki nie były istotnie statystycznie.
Masaż klasyczny wpłynął na redukcje bólu i napięte mięśnie, masaż Lomi Lomi wpłynął na sferę emocjonalną – badani byli wyciszeni, harmonia pomiędzy duchem
a ciałem została przywrócona, co było istotnie statystyczne. Wyniki badań impedancji bioelektrycznej wykazują że masaże wpłynęły na zmianę nawodnienia organizmu
i poziomu wody pozakomórkowej. Porównanie średnich arytmetycznych wyników, wykazało że masaż klasyczny wykazał większą zależność, niż masaż Lomi Lomi co było istotne statycznie.

Key words:
Stres, masaż leczniczy, impedancja bioelektryczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

1 2