Tag: terapia manualna

Rehabilitacja przewlekłego obrzęku kończyny dolnej – analiza przypadku klinicznego

Maria Dąbrowska, Mateusz Badura

Maria Dąbrowska, Mateusz Badura – Rehabilitation of persistent lower limb edema – a clinical case analysis –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(4); 142-149

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZGA4313ATS

Streszczenie
Cel. Celem badania była analiza i ocena skuteczności różnych metod terapeutycznych stosowanych w leczeniu obrzęku limfatycznego. Dogłębne zrozumienie mechanizmów tych metod oraz ocena ich wpływu na wyniki kliniczne pacjenta miały na celu dostarczenie kompleksowej wiedzy na temat terapii obrzęku limfatycznego.
Materiały i metody. Pacjentką była 33-letnia kobieta o prawidłowym wskaźniku masy ciała (BMI) i aktywnym trybie życia, u której od 2014 roku utrzymywały się objawy obrzęku kończyny dolnej prawej. W wywiadzie klinicznym odnotowano problemy z układem limfatycznym występujące od dzieciństwa. Pacjentka zgłaszała nawracające zapalenia migdałków, zapalenia węzłów chłonnych oraz obecność przetoki limfatycznej. Wdrożono interwencje fizjoterapeutyczne w celu zahamowania progresji obrzęku i zapobieżenia jego przejściu w ostatnie, najbardziej zaawansowane stadium.
Wyniki. Obrzęk w tym przypadku miał charakter idiopatyczny, co oznacza, że jego etiologia nie była jednoznacznie określona, co utrudniało dobór odpowiednich działań terapeutycznych. Mimo to zastosowana terapia przyniosła przejściową poprawę i pobudziła przepływ limfy. Czas trwania i trwałość efektów nie mogły zostać ocenione, ponieważ przeprowadzono jedynie pojedynczą sesję terapeutyczną.
Wnioski. Obrzęk w tym przypadku miał charakter idiopatyczny, co oznacza, że jego etiologia nie była jednoznacznie określona, co komplikowało sprecyzowanie działań terapeutycznych. Niemniej jednak zastosowana terapia przyczyniła się do przejściowej poprawy i aktywacji przepływu limfy. Czas trwania i trwałość zaobserwowanych efektów nie mogły zostać określone, ponieważ przeprowadzono tylko jedną sesję terapeutyczną.
Słowa kluczowe
obrzęk limfatyczny idiopatyczny, rozluźnianie powięziowe, terapia manualna, obrzęk kończyny dolnej, kinesiotaping
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ból kciuka u fizjoterapeutów w Arabii Saudyjskiej wykonujących terapię manualną. Badanie przekrojowe dotyczące rozpowszechnienia i konsekwencji

Fatimah T. Mobarki, Fahad H. Alshehri, Ibrahim S. Aljulaymi, Ibrahim M. Dewir

Fatimah T. Mobarki, Fahad H. Alshehri, Ibrahim S. Aljulaymi, Ibrahim M. Dewir – Thumb pain in Saudi physical therapists practicing manual therapy. Prevalence and consequences cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(4); 62-67

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZGA431U5ZW

Streszczenie
Wprowadzenie. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe związane z pracą (wrmsds) są powszechne wśród pracowników ochrony zdrowia, szczególnie fizjoterapeutów (pt), ze względu na fizyczne obciążenia zawodowe. Do częstych schorzeń należą dolegliwości kończyny górnej, w tym ból kciuka, który często występuje u fizjoterapeutów stosujących techniki terapii manualnej. Mimo że problem bólu kciuka był analizowany globalnie, wciąż brakuje badań wśród fizjoterapeutów pracujących w Arabii Saudyjskiej.
Cel. Celem badania było określenie rozpowszechnienia, cech i czynników predykcyjnych bólu kciuka u fizjoterapeutów w Arabii Saudyjskiej wykonujących terapię manualną.
Metody. Przeprowadzono przekrojowe badanie opisowe na terenie Arabii Saudyjskiej. Uczestników rekrutowano z szpitali, ośrodków zdrowia i prywatnych klinik metodą doboru wygodnego. Dane zbierano za pomocą internetowego kwestionariusza obejmującego dane demograficzne, charakter pracy, stosowane techniki terapii manualnej oraz wpływ bólu kciuka na codzienne czynności i praktykę zawodową. Do analizy danych wykorzystano statystyki opisowe, testy chi-kwadrat oraz regresję logistyczną dwumianową.
Wyniki. Spośród 378 uczestników, 57,4% zgłosiło dolegliwości bólowe kciuka. Ból ten był istotnie częstszy u kobiet (64,1% kobiet vs. 50,5% mężczyzn, p = 0,008) oraz wśród osób z doświadczeniem zawodowym 5–10 lat (72,2%, p = 0,004). Najczęściej stosowane techniki wśród osób zgłaszających ból obejmowały mobilizacje/manipulacje oraz terapię punktów spustowych. Ból kciuka wpływał na codzienne czynności (15,1%) i prowadził do ograniczenia stosowania technik manualnych w pracy zawodowej (18,8%). Analiza regresji wykazała, że istotnymi predyktorami bólu kciuka były płeć (or = 1,911) oraz poziom doświadczenia (5–10 lat vs. > 10 lat, or = 0,229).
Wnioski. Ból kciuka stanowi istotny problem zawodowy u fizjoterapeutów w Arabii Saudyjskiej wykonujących terapię manualną, zwłaszcza u kobiet oraz osób z umiarkowanym stażem zawodowym. Konieczne są działania ergonomiczne i profilaktyczne w celu ograniczenia ryzyka zaburzeń przeciążeniowych kciuka w tej grupie zawodowej.
Słowa kluczowe
ból kciuka związany z pracą, fizjoterapeuta, terapia manualna, Arabia Saudyjska
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozciąganie torebkowe jako technika fizjoterapeutyczna dla sudańskich pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w Klinice Ambulatoryjnej Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy – Capsular stretching as physiotherapy technique for Sudanese patients with knee osteoarthritis in Al-Neelain University Physiotherapy Outpatient Clinic –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 195-200

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CXF6T

Streszczenie Tło. Choroba zwyrodnieniowa stawów (OA) to przewlekła choroba stawowa o wieloczynnikowej etiologii. Jej patogeneza przyczynia się do degradacji chrząstki stawowej, przebudowy kości okołostawowej i zwłóknienia torebki. Leczenie konwencjonalne obejmuje kombinację metod farmakologicznych, niefarmakologicznych oraz interwencji chirurgicznych. Fizjoterapia jest uważana za leczenie pierwszego i drugiego rzutu. Nowe rozwinięcia w terapii manualnej wykazały obiecujące poprawy w zakresie bólu i funkcji fizycznej. Cel badania. Zbadanie występowania choroby zwyrodnieniowej kolan w Klinice Ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Materiały i metody. To pojedynczo ślepe, randomizowane badanie kontrolowane przeprowadzone w klinice ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Do badania rekrutowano trzydzieści osób, które podzielono losowo na dwie grupy; 15 (eksperymentalna), znana jako grupa A, otrzymała technikę rozciągania torebkowego, i 15 (kontrolna), znana jako grupa B, nie otrzymała żadnego leczenia. Obydwie grupy oceniano na początku i po dwóch tygodniach pod kątem zakresu ruchu (ROM) przy użyciu elektrogoniometru oraz wydajności funkcjonalnej według skali WOMAC. Dane analizowano przy użyciu Statystycznego Pakietu do Nauk Społecznych (SPSS). Wyniki. Grupa A, która otrzymała rozciąganie torebkowe, wykazała statystycznie istotną poprawę w zakresie ROM kolana (zarówno zgięcie jak i wyprost; aktywne i bierne) w porównaniu z brakiem leczenia. Pod względem wydajności funkcjonalnej; wyniki skali WOMAC wykazały bardzo istotne statystycznie różnice między grupami porównawczymi z wartością P = 0,00003 w grupie A i = 0,28 w grupie B. Wnioski. Badanie potwierdziło, że technika rozciągania torebkowego jest skuteczna w leczeniu i poprawie stanu pacjentów z OA kolana pod względem bólu, ROM i wydajności funkcjonalnej.
Słowa kluczowe choroba zwyrodnieniowa kolan, terapia manualna, rozciąganie torebkowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ protokołu fizjoterapii na leczenie depresji u kobiet: Badanie longitudinalne

Mahitab Momen Gamal ElAnsary, Samir Ahmad ElSabbahi, Ebtesam Mohamed Fahmy, Rania Reffat Ali, Sahar Abdallah Abdallah

Mahitab Momen Gamal ElAnsary, Samir Ahmad ElSabbahi, Ebtesam Mohamed Fahmy, Rania Reffat Ali, Sahar Abdallah Abdallah – Effect of a physiotherapy protocol in treatment of depression in women: A longitudinal study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 106-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C5R1Z

Streszczenie Cel. Depresja jest powszechnym schorzeniem wpływającym na zdrowie globalne. Badanie to analizowało skuteczność protokołu fizjoterapii w leczeniu depresji u kobiet z dużą depresją. Metody. W badaniu wzięło udział 40 kobiet w wieku 28–56 lat z depresją. Uczestniczki zostały losowo podzielone na dwie równe grupy. Uczestniczki grupy badawczej otrzymywały selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz fizjoterapię, natomiast uczestniczki grupy kontrolnej były leczone wyłącznie za pomocą SSRI. Poziom depresji oceniano za pomocą Inwentarza Depresji Becka (BDI) w pięciu momentach: przed leczeniem, po 2 tygodniach, po 4 tygodniach oraz w kontrolach po 1 i 2 miesiącach. Wyniki. Obie grupy wykazały istotne obniżenie wyników BDI-II w każdym momencie w porównaniu do stanu sprzed leczenia (p < 0,001). Grupa badawcza wykazała dalsze istotne spadki po 4 tygodniach leczenia i po 1 miesiącu w porównaniu do 2 tygodni leczenia (p = 0,01), ale wzrost po 2 miesiącach w porównaniu do 1 miesiąca (p < 0,001). W grupie kontrolnej odnotowano istotne spadki po 1 i 2 miesiącach w porównaniu do 2 tygodni leczenia (p < 0,01) oraz po 2 miesiącach w porównaniu do 1 miesiąca (p < 0,01), lecz nie stwierdzono istotnych różnic między 2 a 4 tygodniami leczenia (p > 0,05). Między grupami grupa badawcza osiągnęła większe spadki po 2 tygodniach (p < 0,05), 4 tygodniach (p < 0,001) i 1 miesiącu (p < 0,01), bez istotnych różnic po 2 miesiącach (p > 0,05). Wnioski. Połączenie terapii manualnej, ćwiczeń i SSRI skutecznie zmniejsza objawy depresji w krótkim okresie u kobiet z dużą depresją, podkreślając znaczenie fizjoterapii w leczeniu depresji.
Słowa kluczowe duża depresja, inwentarz depresji Becka, terapia ćwiczeniowa, terapia manualna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Neuromuskularni trening, manualna terapija i pojačani Low-Dye taping za korekciju proniranog stopala kod prednje boli u koljenu: protokol randomizirane kontrolirane studije

Albert Anand Udhaya Kumar, Vinodhkumar Ramalingam, Charbel D. Moussallem, Kumaraguruparan Gopal

Albert Anand Udhaya Kumar, Vinodhkumar Ramalingam, Charbel D. Moussallem, Kumaraguruparan Gopal – Neuromuscular training, manual therapy, and augmented low-Dye taping for pronated foot correction in anterior knee pain: RCT study protocol –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 68-75

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CRT8H

Sažetak
Cilj. Prednji bol u koljenu (AKP) jedan je od najčešćih mišićno-koštanih problema kod adolescenata, s godišnjom prevalencijom od 22,7% do 28,9%。Prekomjerna pronacija stopala biomehanički je čimbenik koji povećava rizik od AKP-a. Fizioterapija igra ključnu ulogu u liječenju AKP-a. Cilj ove studije je procijeniti učinkovitost neuromuskularnog treninga i manualne terapije u kombinaciji s pojačanim Low-Dye tapingom za korekciju pronacije stopala u liječenju AKP-a.

Materijali i metode. U prospektivnoj, dvostruko slijepoj randomiziranoj kontroliranoj studiji sudjelovat će 48 ispitanika s bolovima u prednjem dijelu koljena. Sudionici će biti nasumično raspoređeni u omjeru 1:1:1 i tijekom 4 tjedna u bolnici Mediclinic Al Noor proći 12 sesija mobilizacije talonavikularnog zgloba (TJM), manualne terapije i neuromuskularnih vježbi uz primjenu pojačanog Low-Dye tapinga protiv pronacije. Ishodni mjerni pokazatelji uključivat će bol, funkcionalna ograničenja, držanje stopala i dinamički valgus indeks (DVI)，procijenjeni prije i nakon intervencije.

Rasprava. Prethodna istraživanja sugeriraju da su manualna terapija i neuromuskularne vježbe s pojačanim Low-Dye tapingom učinkovite metode u liječenju AKP-a. Vjerujemo da će intervencije temeljene na dokazima u ovoj studiji značajno poboljšati bol, funkcionalna ograničenja, držanje stopala i DVI.

Ključne riječi manualna terapija, neuromuskularne vježbe, držanje stopala, prednji bol u koljenu, randomizirana kontrolirana studija

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcionalne poveznice između temporomandibularnog zgloba i kuka

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik

Kamil Lenczewski, Małgorzata Wójcik – Functional connections between the temporomandibular joint and the hip joint –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 122-125

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8R1m

Sažetak
Uvod. Neki od faktora u formiranju poremećaja temporomandibularnog zgloba su promjene u središnjem i perifernom živčanom sustavu. U kontekstu stvaranja veza između dva zgloba, važni su fascija i koncept biotenzegracije. Napetost stvorena u tkivu linearno je raspoređena duž cijelog tijela. Stvaranje prekomjerne napetosti unutar jedne strukture može dovesti do stvaranja identične napetosti u udaljenoj strukturi.
Cilj studije. Hipoteza istraživanja bila je da bi ručni tretmani mekog tkiva temporomandibularnog zgloba, s trajanjem od 7 minuta po strani, mogli utjecati na povećanu pokretljivost kuka za pokret abdukcije.
Rezultati. Dobivena vrijednost za desni i lijevi zglob kuka pokazuje snažnu i pozitivnu korelaciju. To dokazuje da je izvedena terapija imala učinak na povećanje raspona pokreta.
Zaključci. Miofascijalno otpuštanje tkiva temporomandibularnog zgloba imalo je pozitivan učinak na povećanje raspona pokreta za abdukciju kuka.
Ključne riječi
ručna terapija, zglob kuka, raspon pokreta, temporomandibularni zglob, miofascijalni lanci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Preuzmite besplatno članak na engleskom jeziku

Terapia manualna dla bólu miednicy o podłożu miofascjalnym: opis przypadku i przegląd narracyjny

Amira N. Abdellatif, Amel M. Youssef, Hamada A. Hamada, Karima A. Hassan


Amira N. Abdellatif, Amel M. Youssef, Hamada A. Hamada, Karima A. Hassan – Manual therapy formyofascial pelvic pain: A case report and narrative review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 126-137

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1435AD

Streszczenie
Wstęp. Ból miednicy o podłożu miofascjalnym (MFPP) charakteryzuje się obecnością wrażliwych punktów spustowych mięśniowo-powięziowych (MTrPs) w mięśniach i powięzi dna miednicy. Terapia manualna dna miednicy jest często proponowana jako pierwsza linia leczenia MFPP.
Istniejąca literatura potwierdza korzystne wyniki terapii manualnej w leczeniu MFPP i oferuje zwięzłe podsumowanie, jak te techniki są stosowane u pacjentów z MFPP. Literatura zawiera dziesięć technik; (1) uwalnianie punktów spustowych miofascjalnych, (2) masaż Thiele, (3) wewnętrzny samomasaż, (4) masaż krocza, (5) łączone techniki manualne, (6) mobilizacja miofascjalna miednicy, (7) manualna terapia narządów wewnętrznych, (8) manipulacja tkanki łącznej, (9) uwalnianie blizny, oraz (10) wewnętrzna manipulacja kości guzicznej.
Metody. Przeprowadzono przegląd narracyjny w celu podsumowania dostępnych dowodów na temat technik terapii manualnej dna miednicy dla MFPP.
Kluczowe treści i wyniki. Po przeglądzie aktualnych badań, dwadzieścia pięć badań spełniło kryteria włączenia. Dostępne dowody sugerują, że terapia manualna dna miednicy jest skuteczna w leczeniu MFPP.
Wnioski. Chociaż obecnie dostępne badania są ograniczone pod względem liczby i mają pewne ograniczenia w projekcie badania, terapia manualna jest uważana za obiecującą, skuteczną i bezpieczną opcję leczenia MFPP.

Słowa kluczowe:
ból miednicy o podłożu miofascjalnym, przewlekły ból miednicy, punkty spustowe miofascjalne, terapia manualna, manipulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Multimodal programmes in the treatment of myofascial pain syndrome (MPS) – a two-step review

Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński


Krzysztof Konior, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Zbigniew Śliwiński – Multimodal programmes in the treatment of myofascial pain syndrome (MPS) – a two-step review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 188-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B914

Abstract
Myofascial pain syndrome (MPS) is one of the most common ailments associated with the human musculoskeletal system, characterised by the presence of the so-called trigger points (TrP – trigger point; MTrPs – myofascial trigger points). The International Association for the Study of Pain indicates that MPS may affect approximately one-third of people with chronic musculoskeletal pain, and that there is a lack of appropriate classification which can be attributed to a misunderstanding and/or misinterpretation of the pathophysiology. Given the diverse causes of pain syndromes in myofascial structures, it is vital to properly select and integrate therapeutic methods. The scientific literature indicates that treatment programmes should include a variety of manual therapy methods and rehabilitation exercises. Trigger point therapies, such as dry needling or dry cupping, are also widely used. At the heart of the success of rehabilitation programmes, in the opinion of the authors of this publication, is their multimodality, i.e. selection of therapeutic methods based on the cause of the pain, providing for measurable, reproducible diagnostic methods in therapy.
Aim of the study. The aim of this study is to analyse and infer conclusions on multimodal myofascial pain therapy programmes.
Material and methods. Given the complex research problem set as the aim, the study was carried out through a literature review in terms of two criteria:
Criterion I (C I): analysis of the literature on the etiology and pathogenesis of myofascial pain (i.e. causes and triggers, symptoms, social and environmental factors determining the onset of MPS), diagnostic procedures (initial diagnosis and ongoing monitoring of treatment outcomes), and therapeutic methods used in the course of MPS.
Criterion II (C II): a literature study of research publications addressing multimodal programmes for myofascial pain therapy, with their qualitative evaluation using the modified PEDro scale, and empirical testing of hypotheses based on the literature study and the analysis made in Part I.
Data sources: PubMed, SCOPUS, Science Direct, MEDLINE, PEDro, Cochrane, Embase, Web of Science Core Collection, Google Scholar electronic databases were searched systematically, restricting the languages to English and German only.
Results. The analysis of the literature showed that the causes, symptoms and associations of myofascial pain have been described in detail. There are also numerous reports on a variety of therapeutic methods, together with a precisely described methodology for their implementation. It is not uncommon to recommend combining methods into multimodal programmes, which unfortunately does not mean that there are many such programmes or that studies on MPS are consistent. The literature study on multimodal treatment programmes for MPS revealed that there is no correlation between its pathogenesis and a purposeful selection of specific therapeutic methods. In a small number of cases, a complex etiopathogenesis led to the formation of multidisciplinary teams. This may be associated with the absence of strict recommendations on the diagnostic methods applicable to the assessment of MPS.
Conclusions. 1. Multimodal programmes for the treatment of musculoskeletal pain, notably MPS and MTrPs, should include a detailed and comprehensive diagnosis (structural, biochemical, psycho-emotional) which should serve as the basis for the formation of interdisciplinary rehabilitation teams. 2. Musculoskeletal diagnosis, in addition to radiological assessment, should include measurable techniques of postural and functional assessment (such as pedobarography, wearable sensors, assisted anthropometry, i.e. photogrammetry, videogrammetry, etc.), aimed primarily at the ongoing assessment of posture. 3. The choice of therapeutic methods and patient education should be based on the causes of the patient’s pain, taking into account systemic diseases, postural defects, lifestyle and psycho-emotional state. 4. Scientific research in multimodal treatment programmes should be carried out in randomised groups, with due attention to the methodologies of diagnostic and therapeutic procedures and group selection.
Keywords
chronic pain, myofascial pain, manual therapy, exercise, multimodal programmes
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Fractures of the condylarprocess of the mandible – the use of comprehensive manual therapy in the reduction of postoperative complications

Szymon Tyszkiewicz, Dominik Szczeciński, Anna Lichnowska, Marta Tyndorf, Marcin Kozakiewicz


Szymon Tyszkiewicz, Dominik Szczeciński, Anna Lichnowska, Marta Tyndorf, Marcin Kozakiewicz – Fractures of the condylarprocess of the mandible – the use of comprehensive manual therapy in the reduction of postoperative complications. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 80-87

Abstract
Condyloid process fractures are a serious injury to the temporomandibular joints, and the surgical supply of tissues intensifies the occurrence of certain disorders.
These Rehabilitation performed was proposed as a result of complications following surgical reconstruction of broken condyloid process of the mandible. The rate and amount of edema reduction were assessed. Changes in the movement of temporomandibular joints and complex movement of the cervical spine were measured. The rate and extent of reinnervation and the level of pain were controlled.
Mobility of joints and functional abilities of the surrounding systems have significantly improved. The function of the facial nerve has been restored to a small sensory-motor disorder.

Key words:
condyloid process, facial nerve, manual therapy, dental physiotherapy, postoperative disorders

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Besplatno preuzmi članak na engleskom jeziku

Strategies of procedure in manual therapy

Tadeusz Kasperczyk, Robert Walaszek

Tadeusz Kasperczyk, Robert Walaszek – Strategies of procedure in manual therapy. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 173-178

Abstract
Orthopedic manual therapy is involved with treatable joint and bone disorders, i.e. dysfunctions characterized by blocking. Its scope encompasses all diagnostic, preventive, and treatment techniques involving the spine, the limbs, and all other joints.The purpose of this article is to discuss the principles and course of treatment in manual therapy, understood as particular strategies of procedure. This includes the techniques of therapeutic procedure within the framework of three periods: Period I, which involves procedures prior to mobilization or manipulation, in order to create the best possible conditions for this operation; Period II, which pertains to the actual operation (techniques) of removing the block; and Period III, which includes procedures subsequent to manipulation, both immediately after the operation and in a later period of time. The article discusses in detail the proper tasks for each of these periods. Contraindications for manual therapy are also listed.

Key words:
manual therapy, Diagnosis, manual techniques

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2 3