Tag: trening plyometryczny

Dostosowane protokoły treningu siłowego dla badmintonistów: badanie pilotażowe

Palraj Balaji, Chandrababu Suresh, Swamynathan Sanjaykumar, Yuliya Kalmykova, Grygus Igor, Joseph Lobo, Edi Setiawan

 

Palraj Balaji et al. – Strength training protocols tailored for badminton players: a pilot study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 383-388

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D4HBJ

Streszczenie
Cel badania. Głównym celem niniejszego badania było zbadanie wpływu trzech różnych metod treningu siłowego – treningu plyometrycznego, ćwiczeń z taśmami oporowymi oraz wielostawowego treningu siłowego – na wskaźniki wydolności, takie jak wysokość wyskoku pionowego, zwinność oraz elastyczność obręczy barkowej u badmintonistów.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział trzydziestu mężczyzn-amatorów grających w badmintona (w wieku 18–25 lat) z co najmniej dwuletnim doświadczeniem. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do jednej z trzech grup treningowych, wykonujących swoje programy treningowe trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni. Trzy grupy obejmowały: trening plyometryczny, trening z taśmami oporowymi oraz wielostawowy trening siłowy. Ocena wyników została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując testy wyskoku pionowego, test wahadłowy oceniający zwinność oraz test elastyczności obręczy barkowej.
Wyniki. Analiza statystyczna (ANOVA) wykazała istotne statystycznie poprawy we wszystkich parametrach wydolnościowych. Trening plyometryczny znacząco poprawił zwinność (p = 0,001), podczas gdy ćwiczenia z taśmami oporowymi zwiększyły elastyczność obręczy barkowej (p = 0,003). Wielostawowy trening siłowy doprowadził do istotnych przyrostów wysokości wyskoku pionowego (p = 0,005). Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w zakresie poprawy wysokości wyskoku pionowego (p = 0,08), natomiast różnice w zwinności i elastyczności obręczy barkowej były znaczące w zależności od rodzaju zastosowanego treningu (p < 0,05).
Wnioski. Badanie wskazuje, że różne podejścia do treningu siłowego prowadzą do specyficznych usprawnień wydolności u badmintonistów. Trening plyometryczny jest najskuteczniejszy w poprawie zwinności, ćwiczenia z taśmami oporowymi przynoszą korzyści w zakresie elastyczności obręczy barkowej, a wielostawowy trening siłowy najbardziej zwiększa wysokość wyskoku pionowego.
Słowa kluczowe
badminton, trening plyometryczny, ćwiczenia z taśmami oporowymi, wielostawowy trening siłowy, wskaźniki wydolności
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu funkcji łopatki w porównaniu z treningiem plyometrycznym na ból i poprawę funkcji u studentów z bólem szyi i barku – randomizowane badanie kontrolowane

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R
– Effects of scapular function training versus plyometric training on pain and functional improvement in students with neck and shoulder pain – randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 108-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DOV14

Streszczenie
Wstęp. Ból szyi i barku jest powszechnym problemem wśród studentów, często wynikającym z długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, obciążeń akademickich oraz nieodpowiednich warunków ergonomicznych. Wdrożenie skutecznych strategii interwencyjnych jest kluczowe dla zarządzania tym problemem.
Cel. Celem badania było porównanie skuteczności treningu funkcji łopatki i treningu plyometrycznego w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Materiał i metody. W badaniu losowo wybrano 60 osób, które zgłosiły ból szyi i barku. Uczestnicy, w wieku 18–25 lat, obu płci, zostali zakwalifikowani na podstawie potwierdzonych dolegliwości bólowych. Kryteria wykluczenia obejmowały historię poważnych urazów szyi lub barku, takich jak przepuklina dysku szyjnego czy uraz typu „whiplash”, a także brak współpracy ze strony uczestnika. Łącznie 30 osób podzielono na dwie równe grupy: grupa A (trening funkcji łopatki) oraz grupa B (trening plyometryczny). Wyniki dotyczące bólu i niepełnosprawności oceniano za pomocą kwestionariusza Northwick Park (NPQ), wskaźnika bólu i niepełnosprawności barku (SPADI) oraz numerycznej skali oceny bólu (NPRS). Interwencja obejmowała czterotygodniowy program ćwiczeń, składający się z trzech serii na sesję, 10 powtórzeń na serię, 20 minut treningu na sesję oraz pięciu sesji tygodniowo.
Wyniki. Średnia wartość NPRS po zakończeniu terapii w grupie A wyniosła 4,2, natomiast w grupie B – 4,5. Średnia wartość NPQ po leczeniu dla grupy A wyniosła 59,6, w porównaniu do 58,9 w grupie B. Średnia wartość SPADI po terapii w grupie A wyniosła 60,24, natomiast w grupie B była nieco niższa. Wyniki wskazują, że trening funkcji łopatki skutecznie zmniejsza ból i poprawia funkcję u osób z bólem szyi i barku.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening funkcji łopatki jest bardziej skuteczny niż trening plyometryczny w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Słowa kluczowe
ból szyi, trening plyometryczny, trening funkcji łopatki, ból barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czy trzy sesje 12-tygodniowego treningu plyometrycznego tygodniowo poprawiają parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy? Randomizowane badanie kontrolowane

Deepak Siby, Navaraj Chelliah Jesus Rajkumar, Nirmal Michael Salvi, Debajit Karmakar, Ibnu Noufal Kambitta Valappil, Bekir Erhan Orhan, Farjana Akter Boby, Yuni Astuti

Deepak Siby et al. – Does three sessions of 12-week plyometric training per week improve physical fitness parameters in professional male soccer players? A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 84-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DDZ6Q

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening plyometryczny jest uznawany za skuteczną metodę poprawy różnych parametrów sprawności fizycznej istotnych dla wydolności sportowej, szczególnie u piłkarzy.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena wpływu 12-tygodniowego programu treningu plyometrycznego, realizowanego trzy razy w tygodniu, na kluczowe parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 profesjonalnych piłkarzy, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (CG, n=20) oraz grupy treningu plyometrycznego (PTG, n=20). Średnie parametry uczestników wynosiły: wzrost = 176,14±3,28 cm, masa ciała = 68,24±2,17 kg, wiek = 20,31±2,30 lat. Uczestnicy przeszli 12-tygodniową interwencję treningu plyometrycznego. Ocena sprawności fizycznej została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując pomiar zwinności (t-test), równowagi (test stania na jednej nodze), szybkości (bieg na 50 m), mocy (rzut piłką lekarską), mocy eksplozywnej (wyskok pionowy), siły nóg (skok w dal z miejsca) oraz siły mięśni rdzenia (test brzuszków).
Wyniki. W grupie PTG zaobserwowano istotne statystycznie poprawy (p < 0,001) we wszystkich ocenianych parametrach w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje na skuteczność treningu plyometrycznego w poprawie sprawności fizycznej piłkarzy.
Wnioski. 12-tygodniowy program treningu plyometrycznego miał pozytywny wpływ na zwinność, równowagę, szybkość, moc, moc eksplozywną, siłę nóg oraz siłę mięśni rdzenia u profesjonalnych piłkarzy, co sugeruje jego wartość jako skutecznej metody poprawy sprawności fizycznej.
Słowa kluczowe
trening plyometryczny, sprawność fizyczna, zwinność, równowaga, szybkość, moc, piłka nożna, siła
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim