Tag: Yuni Astuti

Metoda treningu rzutu z wyskoku oparta na treningu masowym

Ronni Yenes, Yendrizal, Roma Irawan, Riang Hari Ramadhan, Angga Okta Pratama, John Arwandi, Robert Çitozi, Bekir Erhan Orhan, Yuni Astuti

 

Ronni Yenes et al. – Jump shot training method based on massed practice –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 198-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DHU6E

Streszczenie

Problemem poruszanym w tym badaniu jest fakt, że koszykarze w Zachodniej Sumatrze nadal nie wykonują rzutów z wyskoku w sposób optymalny. Celem badania jest rozwój wiedzy z zakresu szkolenia koszykarskiego w tym regionie oraz podniesienie kwalifikacji trenerów koszykówki.

Populację badawczą stanowiło 23 studentów z kierunku trenerskiego, którzy uczestniczyli w specjalistycznym kursie koszykówki. Do doboru próby zastosowano połączenie metody celowego doboru (purposive sampling) z losowym doborem 6 studentów. Ograniczona liczba uczestników została wybrana w celu zapewnienia kontrolowanych warunków treningowych oraz uzyskania wstępnych, ukierunkowanych wyników dotyczących skuteczności metody treningowej opartej na intensywnej praktyce (massed practice) w zakresie rzutów z wyskoku.

Narzędziem badawczym był test rzutu z wyskoku. W badaniu zastosowano metodę badawczo-rozwojową. Z badań wynika, że metoda treningu masowego wpływa na umiejętność rzutu z wyskoku. Wyniki pokazują, że t obliczone wynosi 2,72, podczas gdy t z tabeli to 2,015 przy poziomie istotności α = 0,05 i df = 5. Na tej podstawie można stwierdzić, że t obliczone > t z tabeli (2,72 > 2,015). W konsekwencji uznaje się, że metoda treningu masowego wpływa na umiejętność rzutu z wyskoku studentów z Wydziału Nauk o Sporcie Uniwersytetu Stanowego w Padang (Padang State University), Katedry Trenerskiej, rocznik 2021. Stwierdzono również, że metoda treningu masowego miała wpływ na umiejętność rzutu z wyskoku wspomnianych studentów.

Słowa kluczowe
koszykówka, rzut z wyskoku, trening masowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą: randomizowane badanie kontrolowane

Mariappan Mahalingam, Nitin Sehgal Shweta Chugh, Yashpal, Tushar Kakasaheb Savale, Rajshree Yadav, Beulah Sebastian, Yuni Astuti

Ari Septiyanto, Suharjana, Agus Sumhendartin Suryobroto – Effects of yoga interventions on cardiac autonomic function in patients with diabetes: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 138-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE1RR

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca to przewlekła choroba często współwystępująca z neuropatią autonomiczną i obniżoną zmiennością rytmu serca (HRV), co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Joga wykazuje potencjał jako interwencja niefarmakologiczna poprawiająca funkcję autonomiczną w różnych populacjach.
Cel badania. Głównym celem tego randomizowanego badania kontrolowanego była ocena wpływu 12-tygodniowej interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą typu 2, mierzoną parametrami HRV.
Materiał i metody. Dziewięćdziesięciu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 zostało losowo przydzielonych do grupy interwencji jogi (n = 45) lub grupy kontrolnej (n = 45). Grupa jogi uczestniczyła w 60-minutowych sesjach jogi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, podczas gdy grupa kontrolna kontynuowała standardową opiekę. Krótkoterminowa zmienność rytmu serca była oceniana przed i po interwencji przy użyciu parametrów czasowych (SDNN, RMSSD, pNN50) oraz częstotliwościowych (LF, HF, stosunek LF/HF). Dodatkowo analizowano inne czynniki ryzyka kardiometabolicznego.
Wyniki. W grupie jogi zaobserwowano istotne statystycznie poprawy parametrów HRV w dziedzinie czasowej, w tym średniego RR, średniego HR, SDNN, RMSSD i pNN50 (p < 0,05). W zakresie częstotliwościowym stwierdzono istotny wzrost mocy HF (p = 0,03) oraz redukcję mocy LF (p = 0,02) i stosunku LF/HF (p = 0,04), co wskazuje na zwiększoną aktywność przywspółczulną i lepszą równowagę autonomiczną. W grupie kontrolnej zaobserwowano spadek wartości SDNN i pNN50 w trakcie badania.
Wnioski. Program 12-tygodniowej jogi znacząco poprawił autonomiczną funkcję serca u osób z cukrzycą typu 2, co potwierdzono pozytywnymi zmianami w parametrach czasowych i częstotliwościowych HRV. Wyniki sugerują, że joga może stanowić wartościowe uzupełnienie standardowego leczenia cukrzycy, potencjalnie zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych poprzez poprawę regulacji autonomicznej.
Słowa kluczowe
cukrzyca, joga, oddychanie, funkcja autonomiczna, HRV
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czy trzy sesje 12-tygodniowego treningu plyometrycznego tygodniowo poprawiają parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy? Randomizowane badanie kontrolowane

Deepak Siby, Navaraj Chelliah Jesus Rajkumar, Nirmal Michael Salvi, Debajit Karmakar, Ibnu Noufal Kambitta Valappil, Bekir Erhan Orhan, Farjana Akter Boby, Yuni Astuti

Deepak Siby et al. – Does three sessions of 12-week plyometric training per week improve physical fitness parameters in professional male soccer players? A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 84-93

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DDZ6Q

Streszczenie
Wprowadzenie. Trening plyometryczny jest uznawany za skuteczną metodę poprawy różnych parametrów sprawności fizycznej istotnych dla wydolności sportowej, szczególnie u piłkarzy.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena wpływu 12-tygodniowego programu treningu plyometrycznego, realizowanego trzy razy w tygodniu, na kluczowe parametry sprawności fizycznej u profesjonalnych piłkarzy.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 profesjonalnych piłkarzy, którzy zostali losowo przydzieleni do grupy kontrolnej (CG, n=20) oraz grupy treningu plyometrycznego (PTG, n=20). Średnie parametry uczestników wynosiły: wzrost = 176,14±3,28 cm, masa ciała = 68,24±2,17 kg, wiek = 20,31±2,30 lat. Uczestnicy przeszli 12-tygodniową interwencję treningu plyometrycznego. Ocena sprawności fizycznej została przeprowadzona przed i po interwencji, obejmując pomiar zwinności (t-test), równowagi (test stania na jednej nodze), szybkości (bieg na 50 m), mocy (rzut piłką lekarską), mocy eksplozywnej (wyskok pionowy), siły nóg (skok w dal z miejsca) oraz siły mięśni rdzenia (test brzuszków).
Wyniki. W grupie PTG zaobserwowano istotne statystycznie poprawy (p < 0,001) we wszystkich ocenianych parametrach w porównaniu z grupą kontrolną, co wskazuje na skuteczność treningu plyometrycznego w poprawie sprawności fizycznej piłkarzy.
Wnioski. 12-tygodniowy program treningu plyometrycznego miał pozytywny wpływ na zwinność, równowagę, szybkość, moc, moc eksplozywną, siłę nóg oraz siłę mięśni rdzenia u profesjonalnych piłkarzy, co sugeruje jego wartość jako skutecznej metody poprawy sprawności fizycznej.
Słowa kluczowe
trening plyometryczny, sprawność fizyczna, zwinność, równowaga, szybkość, moc, piłka nożna, siła
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapija igrom kroz oči obitelji

Bekir Erhan Orhan, Yuni Astuti, Diana Kartika, Erianti, Yusrizal Bakar, Bayu Haryanto

Bekir Erhan Orhan, Yuni Astuti, Diana Kartika, Erianti, Yusrizal Bakar, Bayu Haryanto – Play therapy through the eyes of families – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 287-297

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608UC2

Sažetak
Svrha studije. Praksa terapije igrom prioritizira ulogu djeteta u terapijskom procesu. Empirijska istraživanja i klinički dokazi opsežno podržavaju učinkovitost terapije igrom u rješavanju različitih problema mentalnog zdravlja. Značajno je da je terapija igrom univerzalno dostupna intervencija, koja nadilazi kulturne i jezične barijere, pružajući pojedincima svih dobi, podrijetla i stilova komunikacije jedinstvenu platformu za samoizražavanje i istraživanje. Materijal i metode. Studije metafora pokazale su se kao vrijedno sredstvo za obitelji s djecom koja prolaze terapiju igrom, pružajući im način da smisleno artikuliraju svoja iskustva. Rezultati. Ova studija istražuje značaj terapije igrom u životima djece ispitivanjem perspektiva obitelji izraženih kroz metafore. Koristeći kvalitativni istraživački model, proveli smo sustavnu analizu sadržaja kako bismo ispitali podatke prikupljene kroz ove metafore. Uzorak istraživanja obuhvaća djecu iz 100 obitelji koje sudjeluju u terapijskim sesijama igrom prilagođenim njihovim specifičnim potrebama u Istanbulu. Pojavilo se ukupno 9 tema. Teme koje su se pojavile iz studije obuhvaćaju različite dimenzije utjecaja terapije igrom na živote djece, uključujući igru/zabavu, nužnost, učenje/obrazovanje, maštu/fantaziju, komunikaciju/izražavanje, razvoj, emocije/osjećaje, socijalnu interakciju, zdravlje i kreativnost. Zaključak. Zaključno, sintetiziranje rezultata istraživanja naglašava holistički i višestrani utjecaj terapije igrom na razvoj i dobrobit djeteta. Integriranjem ugodnih aktivnosti, poticanjem kognitivnog rasta, olakšavanjem socijalne interakcije, poticanjem emocionalnog izražavanja i promicanjem fizičke i mentalne dobrobiti, intervencije terapije igrom nude sveobuhvatan okvir za njegovanje holističkog razvoja i dobrobiti djece.

Ključne riječi
terapija igrom, usmjerenost na dijete, studije metafora

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Preuzmite besplatno članak na engleskom jeziku