Streszczenie

Celem niniejszego badania była analiza stanu aktywności fizycznej, zbadanie wzorców codziennej aktywności oraz porównanie poziomu aktywności fizycznej uczniów szkół podstawowych mieszkających na Wyspach Tysiąca. Uczestnikami badania byli uczniowie klas V i VI szkół podstawowych na wyspach Panggang i Pramuka, które należą do dystryktu Kepulauan Seribu, w łącznej liczbie 314 uczniów (172 chłopców i 142 dziewczynki).

Poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej – krótka wersja (IPAQ-SF), masę ciała i indeks masy ciała (BMI) mierzono przy użyciu Xiaomi Mi 2 Pro, a wzrost uczestników za pomocą stadiometru.

Wyniki wykazały istotne statystycznie różnice między chłopcami a dziewczynkami w zakresie czasu poświęcanego na gry oraz pracę domową (p < 0,05). Nie zaobserwowano natomiast istotnych różnic w czasie snu i siedzenia.

Jeśli chodzi o poziomy aktywności fizycznej, odsetek dziewcząt w kategorii niskiej był wyższy (14,34%) niż chłopców (11,81%), z istotną różnicą statystyczną (p < 0,05). W kategorii umiarkowanej odsetki były zbliżone – 52,01% u chłopców i 52,39% u dziewcząt – bez istotnej różnicy. W kategorii wysokiej chłopcy osiągnęli wyższy odsetek (36,18%) niż dziewczęta (33,27%), również z istotną różnicą (p < 0,05).

Wyniki sugerują, że uczniowie szkół podstawowych w Kepulauan Seribu podejmują zróżnicowaną aktywność fizyczną, przy czym większość uczniów znajduje się w kategorii umiarkowanej aktywności. Chłopcy częściej angażują się w aktywności o wysokiej intensywności, natomiast dziewczęta częściej znajdują się w kategorii niskiej aktywności. Również czas przeznaczany na codzienne aktywności wykazuje istotne różnice – chłopcy więcej czasu poświęcają na gry, a dziewczęta na odrabianie prac domowych.

Słowa kluczowe

aktywność fizyczna, Jakarta, dzieci, siedzący tryb życia