Ocena efektów plastrowania dynamicznego (PD) z wykorzystaniem inteligentnego robota neurologicznego Fourier M2 u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym

Marcin Krajczy, Edyta Krajczy, Ewa Gajda-Krajczy, Bartosz Frydrych, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, E. Krajczy, E. Gajda-Krajczy, B. Frydrych, K. Bogacz, J. Łuniewski, J. Szczegielniak – Evaluation of effects of kinesiotaping with use of the intelligent fourier M2 neurological robot in patients with hemiparesis; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 32-48

Streszczenie

Cel. Celem badania jest ocena efektów plastrowania dynamicznego (PD) z wykorzystaniem inteligentnego robota neurologicznego Fourier M2 u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym.
Materiał i metody. W badaniu udział wzięło 28 pacjentów (10 kobiet i 17 mężczyzn, średnia: 63,48 lat) po udarze mózgu niedokrwiennym z niedowładem połowiczym (14 lewostronnych, 13 prawostronnych), którzy wyrazili świadoma zgodę na udział w badaniu. Pacjentów podzielono przy pomocy komputerowego programu ALEA, z własnym algorytmem randomizującym, na grupę BA – 14 oraz KO – 14 osób. W celu przeprowadzenia badania wykorzystano inteligentnego robota rehabilitacyjnego Fourier M2, służącego do diagnostyki i terapii kończyny górnej.
Wyniki i wnioski. W badaniu wykazano istotne statystycznie efekty w 1, 3, 4 dobie badania pod postacią procentowej poprawy aktywnego ruchu w grupie BA jako efekt działania aplikacji plastrowania dynamicznego.
W ocenie pozostałych wyników badania, wykazano efekty zarówno plastrowania dynamicznego jak i terapii z udziałem robota neurologicznego, u chorych po udarze mózgu z niedowładem połowiczym. W ocenie tych wyników efekty terapii były porównywalne w obu grupach.
Inteligentny robot Forier M2 jest przydatnym i obiektywnym urządzeniem do diagnostyki, terapii oraz oceny efektów fizjoterapii u chorych po udarze mózgu z dysfunkcją kończyny górnej.

Słowa kluczowe:
plastrowanie dynamiczne, robot neurologiczny, fourier M2, udar mózgu, niedowład połowiczy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Magnetostymulacja w leczeniu przewlekłej rany po usunięciu mięśnia strzałkowego jako konsekwencji wypadku komunikacyjnego – opis przypadku

Jarosław Pasek, Tomasz Pasek, Grzegorz Cieślar, Aleksander Sieroń

J. Pasek, T. Pasek, G. Cieślar, A. Sieroń – Magnetostimulation in the treatment of chronic wound after removal of muscle peroneus longus as a traffic accident consequence – case report; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 26-31

Streszczenie

Nie budzi obecnie wątpliwości coraz częstsze wykorzystywanie metod medycyny fizykalnej w licznych działach medycyny. Szeroki wachlarz zabiegów umożliwia wdrażanie odpowiedniego leczenia, jego skracanie oraz zmniejszanie kosztów społeczno-ekonomicznych. Dotyczy to schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich oraz przewlekłych ran. Stosowane leczenie farmakologiczne w wielu przypadkach jest niewystarczające i kosztowne. W artykule przedstawiono korzystny wynik leczenia 17-letniego pacjenta z utrzymującą się przewlekła raną po usunięciu mięśnia strzałkowego długiego (w związku z jego martwicą) kończyny prawej w wyniku doznanego wypadku komunikacyjnego. W leczeniu zastosowano zabiegi magnetostymulacji (zmienne pole magnetyczne) przez 12 tygodni doprowadzając do całkowitego wygojenia się rany po uprzednio przeprowadzonym zabiegu operacyjnym. Wygojenie rany umożliwiło pacjentowi samodzielne poruszanie się (bez asekuracji kul łokciowych, bez odczuwania dolegliwości bólowych), a korzystny wynik leczenia wpłynął na poprawę jakości życia leczonego pacjenta.

Słowa kluczowe:
wypadek komunikacyjny, pola magnetyczne, leczenie, magnetostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu dynamicznego plastrowania na zmianę wybranych cech motorycznych u tancerek hypermobilnych

Marlena Skwiot, Zbigniew Śliwiński

M. Skwiot, Z. Śliwiński – Evaluation of the effects of dynamic taping in changing the selected motor characteristics in hypermobile dancers; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 14-24

Streszczenie

Wstęp. Dynamiczne plastrowanie coraz częściej znajduje zastosowanie w leczeniu urazów zarówno zawodowych, jak i nieprofesjonalnych tancerzy, przynosząc pożądane rezultaty. Celem badania było sprawdzenie skuteczności aplikacji dynamicznego plastrowania w poprawie wybranych cech motorycznych u tancerek hypermobilnych.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 46 tancerek teatru tańca w wieku 18-25 lat (M = 20,06, SD = 2,67), uprawiających taniec jazzowy, u których zdiagnozowano zespół hypermobilności stawowej za pomocą skali Sachsego. W badanej grupie zastosowano aplikacje dynamicznego plastrowania po przeprowadzeniu testów screeningowych, z trzykrotną zmianą aplikacji po każdych 7 dniach terapii. Do oceny zmian cech motorycznych posłużyły: testy elastyczności mięśni, pomiar siły mięśniowej za pomocą dynamometru oraz pomiar ruchomości stawów biodrowych przy użyciu inklinometru cyfrowego.
Wyniki. Zastosowanie aplikacji dynamicznego plastrowania przyniosło istotne statystycznie efekty w przywracaniu normy elastyczności mięśni. Wyniki analizy pozwalają na potwierdzenie hipotezy o skuteczności aplikacji dynamicznego plastrowania w zwiększaniu siły mięśniowej oraz zwiększaniu czynnych zakresów ruchomości stawów biodrowych u tancerek (p < 0,05).
Wnioski. Fizjoterapia wieloprofilowa tancerzy powinna zawierać różne techniki i metody ze szczególnym uwzględnieniem właściwie dobranych aplikacji dynamicznego plastrowania. Wzrost wartości tonusu mięśniowego z jednoczesnym zwiększeniem czynnych zakresów ruchomości w stawach biodrowych i zmniejszeniem subiektywnego odczuwania bólu potwierdza korzystny wpływ aplikacji dynamicznego plastrowania na zmiany cech zespołu hypermobilności stawowej.

Słowa kluczowe:
taniec, hypermobilność, dynamiczne plastrowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości i terapii falą ultradźwiękową w przebiegu chorób zwyrodnieniowo – przeciążeniowych układu narządu ruchu

Lidia Kościelny, Krystyna Stanisz-Wallis, Bożena Latała, Magdalena Wilk-Frańczuk

L. Kościelny, K. Stanisz-Wallis, B. Latała, M. Wilk-Frańczuk – Comparison between the effectiveness of therapy using a high-frequency electromagnetic field and the therapy using ultrasound waves in the degenerative and overload diseases of the locomotor system. Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 6-13

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia chorób zwyrodnieniowych układu narządu ruchu przy użyciu pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości w porównaniu do leczenia ultradźwiękami.
Materiał i metodyka. Do badania zakwalifikowano 77 osób w wieku od 42-84 lat, z zaostrzeniami dolegliwości bólowych i ograniczeniem sprawności ruchowej w przebiegu chorób zwyrodnieniowych. Pacjenci zostali podzieleni na 3 grupy. W grupie I (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii i kinezyterapii. W grupie II (27 osób) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, ultradźwięków, kinezyterapii. W grupie III (23 osoby) wykonywano zabiegi: krioterapii, laseroterapii, pola elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości, kinezyterapii. We wszystkich grupach zabiegi prowadzono przez okres 10 dni. Zastosowano ankietę oceny sprawności ruchowej oraz ocenę bólu. Badania przeprowadzono w 1 i 10 dniu zabiegów.
Wyniki. W każdej grupie zastosowane leczenie okazało się skuteczne, co było statystycznie istotne. W grupie III była największa różnica median. Podobnie zmiana bólu była najbardziej istotna w grupie III, terapia przy użyciu pola elektromagnetycznego okazała się najbardziej skuteczna.
Wnioski. Uzyskano istotną różnicę między bólem początkowym, a końcowym w 3 badanych grupach. Wystąpiła istotna różnica w zmianie bólu w 3 badanych grupach. Wykazano większą skuteczność stosowania terapii pola elektromagnetycznego.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, zmiany zwyrodnieniowe, fizykoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zróżnicowania poziomu otłuszczenia ciała osób uprawiających piłkę ręczną klasach I, II i III gimnazjum w zależności od poziomu ich wytrenowania i sprawności fizycznej

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Katarzyna Syrewicz, Marcin Szczepanik, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, K. Syrewicz, M. Szczepanik, J. Szczegielniak – Assessment of differences in body fat of the persons playing handball in grades 1, 2 and 3 of junior secondary school, depending on the level of training and physical fitness. FP 2017; 17(4); 84-105

Streszczenie

Fizjologia wysiłku fizycznego bazuje na diagnozowaniu, jak aktywność fizyczna, wysiłek czy sport oddziałują na proporcje oraz czynność ludzkiego organizmu. Program treningowy lub wysiłek przydzielony określonej grupie na przykład chłopcom trenującym piłkę ręczną podczas nauki w gimnazjum, może polegać na poprawie zdrowia i funkcjonowania organizmu oraz zwiększeniu sprawności sportowej.
Celem pracy była ocena zróżnicowania poziomu otłuszczenia osób trenujących piłkę ręczną, w zależności od poziomu ich wytrenowania, sprawności fizycznej i wieku.
Badaniem została objęta grupa 83 chłopców I, II i III klasy gimnazjum. W badaniu posłużono się Międzynarodowym Testem Sprawności Fizycznej. Niezbędne okazało się również uzyskanie pomiarów ciała, koniecznych do obliczenia wskaźników takich jak: Body Mass Index (BMI), Wskaźnik Smukłości (WS), Wskaźnik Rohrera (WR) oraz Waist Hip Ratio (WHR – Wskaźnik Dystrybucji Tłuszczu). Do oceny otłuszczenia ciała badanych uczniów wykorzystano pomiary fałdów skórno-tłuszczowych.
Najlepsze wyniki wartości wskaźnika BMI wykazali uczniowie klasy III – 85,71% badanych wykazało się prawidłową masą ciała. W przypadku pomiaru obwodu pasa wśród najstarszych uczniów odchylenie standardowe jest najniższe, co stwierdza o mniejszej różnorodności wyników chłopców klas I i II. Przy pomiarach fałd skórno-tłuszczowych zauważono, iż wraz z wiekiem uzyskane pomiary mają tendencję wzrostową. Międzynarodowy Test Sprawności Fizycznej ukazał, że najstarsi chłopcy uzyskali ogólny wynik lepszy od młodszych kolegów.
Wszyscy badani wykazali się poziomem sprawności wyższym od przeciętnego. Poziom sprawności fizycznej wzrasta wraz z wiekiem. Jednakże w celu otrzymania bardziej autorytatywnych wyników badań, należy przebadać większą liczbę osób.

Słowa kluczowe:
poziom otłuszczenia, piłka ręczna, gimnazjum, sprawność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem

Paweł Wieczorkowski, Natalia Habik, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

P. Wieczorkowski, N. Habik, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Anxiety among therapists working with children with autism. FP 2017; 17(4); 76-82

Streszczenie

Wstęp. Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi ze zdiagnozowanym autyzmem dotyczy strachu oraz obaw związanych z zaplanowaniem i przeprowadzeniem procesu terapeutycznego. Celem pracy była analiza sytuacji, w której terapeuci odczuwają dyskomfort i lęk podczas zajęć oraz ćwiczeń z osobami ze zdiagnozowanym spektrum autyzmu. W przeprowadzonych badaniach dokonano obserwacji przyczyn występowania zachowań lękowych oraz stopnia ich nasilania lub eliminowania.
Materiał i metody. Analizie badawczej poddano 16 terapeutów pracujących w Krajowym Towarzystwie Autyzmu. Badania odbywały się od grudnia 2014 r. do stycznia 2015 r. Terapeuci byli w wieku od 22 do 45 lat. Do badania został użyty sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem techniki kwestionariusza ankiety.
Wyniki. Najczęstszymi objawami lęków wśród terapeutów pracujących z dziećmi autyzmem to zdenerwowanie oraz przyspieszenie akcji serca. Najlepszym sposobem radzenia sobie z lękiem jest relaks. Najczęstszy powód lęku wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem jest agresja fizyczna i słowna ze strony dzieci oraz brak efektów pracy.
Wnioski. Ważnym elementem w pracy z dziećmi z autyzmem jest fakt, by nie przenosić problemów z pracy do domu. W ten sposób eliminowany jest stan wypalenia zawodowego. Istotnym czynnikiem eliminującym lęk jest wygospodarowywanie czasu na relaks i odprężenie.

Słowa kluczowe:
autyzm, dzieci, terapia, lęk

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń na usprawnienie kończyny górnej u pacjenta po udarze mózgu – studium przypadku

Joanna Pawełczyk, Katarzyna Adamczewska, Jacek Lewandowski

J. Pawełczyk, K. Adamczewska, J. Lewandowski – Effects of cognitive exercise therapy on upper extremity function in stroke patients – A case study. FP 2017; 17(4); 70-75

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie efektów terapii za pomocą Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń w poprawie funkcji kończyny górnej u pacjentki po udarze mózgu. Materiał i metodyka. Badaną była 76 letnia kobieta cierpiąca na udar niedokrwienny mózgu z głębokim niedowładem połowiczym lewostronnym. Wdrożono terapię opartą na metodzie Kognitywnych Terapeutycznych Ćwiczeń, która odbywała się przez 6 tygodni, z częstotliwością 3 terapie na tydzień. Ewaluacja postępów była wykonywana co 2 tygodnie za pomocą skali oceny kończyny górnej Motor Evaluation Scale for Upper Extremity in Stroke Patients (MESUPES).
Wyniki. U badanej odnotowano poprawę we wszystkich podtestach skali MESUPES. Całkowity progres wyniósł 31%. Najwyższy wynik odnotowano w pierwszej części MESUPES I, dotyczącej ruchów globalnych, który wyniósł 45%. Druga część dotycząca zakresu ruchu w stawach zwiększyła się o 25%, natomiast koordynacja o 17%.
Wnioski. Kognitywne Terapeutyczne Ćwiczenia wykazują pozytywne efekty w poprawie funkcji kończyny górnej u badanej.

Słowa kluczowe:
neuorehabilitacja, udar mózgu, Metoda Perfetti, Kognitywne Terapeutyczne Ćwiczenia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Cryotherapy as Part of the Post-Stress Disorder Rehabilitation Complex

O.A. Panchenko, Zbigniew Śliwiński

O.A. Panchenko, Z. Śliwiński – Cryotherapy as Part of the Post-Stress Disorder Rehabilitation Complex. FP 2017; 17(4); 62-68

Abstract

Aim. The aim of our investigation is to estimate cryotherapy and complex rehabilitating procedures effectiveness for the patients who suffer of some post stress disorders. The aim of psychotherapeutic treatment for PSD suffering patients is to relieve such patients from some traumatic event intrusive memories and following emotional pains. Every patient should have got possibility to be involved in present day social and economic activities.
Material and methods.
Research approaches and materials: the clinical and experimental psychological investigations have been conducted with 114 patients, who suffered of various post stress disorders on the basis of psychoneurological department of the State Institution “Scientific Practical Medical Rehabilitating Diagnostic Centre of the Ukrainian Health Ministry” Konstantinivka city, Donetsk region, Ukraine. The main (experimental) group consisted of post stress disorders suffering patients. This group consisted of 74 patients, who, along with corresponding medical treatment according to the clinical medical treatment protocol, attended course of general extreme air cryotherapy (GEACT). The control group consisted 70 patients.
The equipment to create extreme low temperature (beneath -100°С), was cryochamber “Cryo Therapy Chamber” Zimmer Midizin Systeme (Germany). It was possible to treat the patients both individually and in groups (3-4 persons). All the procedures were conducted according to O.A. Panchenko’s methodology. The patients had been selected according to inclusion-exclusion criteria. All the patients were volunteers, they were properly informed about extremely low temperature influences and about such medical investigation conditions.
Conclusions.
Today, cryotherapy is widely spread in various fields of medical science. This methodology constant technical improvement and any side effects absence promote this methodology to be popular around the Globe. General extreme air cryotherapy is an ideal model of psychophysiological stress. As a result, patients’ psychophysiological and psychological conditions improvements have been observed.

Key words:
cryotherapy, post-stress disorders, rehabilitation complex

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie fizjoterapeutycznego obrazowania ultrasonograficznego i sonofeedbacku w ocenie aktywności mięśnia poprzecznego brzucha

Katarzyna Michalak, Beata Czechowska, Tomasz Wolny, Sławomir Motylewski, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

K. Michalak, B. Czechowska, T. Wolny, S. Motylewski, E. Poziomska-Piątkowska – The use of Rehabilitative Ultrasound Imaging (RUSI) and sonofeedback in the assessment of the activity of transversus abdominis muscle. FP 2017; 17(4); 50-61

Streszczenie

Cel. Celem badań była ocena grubości i symetrii mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) z wykorzystaniem obrazowania ultrasonograficznego w rehabilitacji oraz ocena efektywności sonofeedbacku w nauczaniu i kontroli aktywności mięśnia TrA.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 28 zdrowych osób (17 kobiet i 11 mężczyzn) w wieku od 19 do 22 lat (średnia 21 ± 1,08 lat). Badani poddani zostali badaniu RUSI oceniającemu grubość mięśnia TrA w spoczynku oraz podczas aktywności. Na podstawie uzyskanych pomiarów obliczono Współczynnik Aktywacji Mięśnia oraz Procent Zmiany Grubości Mięśnia.
Wyniki. Średnia grubość TrA w spoczynku wyniosła 3,19 mm wśród kobiet i 4,37 mm wśród mężczyzn. Podczas kontrolowanej aktywacji grubość mięśnia TrA zwiększyła się o 69% po stronie prawej i 64% po stronie lewej u kobiet oraz odpowiednio o 70% i 64% wśród mężczyzn. W podgrupie mężczyzn wykazano istotną statystycznie różnicę w grubości TrA po stronie lewej i prawej. Pod kontrolą sonofeedbacku aktywność TrA była istotnie statystycznie większa niż podczas skurczu izometrycznego bez kontroli sonofeedbacku. Aktywność TrA w podgrupie osób z bólem kręgosłupa była niższa i wynosiła 64%, podczas gdy w grupie osób nie zgłaszających dolegliwości wynosiła 72%.
Wnioski.
1. RUSI stanowi skuteczną metodę oceny budowy i aktywności mięśnia poprzecznego brzucha w spoczynku i podczas kontrolowanej aktywacji;
2. Zmniejszenie grubości i aktywności TrA związane jest z występowaniem dolegliwości bólowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa;
3. Zastosowanie sonofeedbacku umożliwia istotne statystycznie zwiększenie stopnia aktywacji i wyrównanie asymetrii mięśnia poprzecznego brzucha.

Słowa kluczowe:
aktywność fizyczna, bóle kręgosłupa, ciąża, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Evidence-based physiotherapy practice in Lithuania: attitudes, application, and barriers

Grazina Krutulyte, Egle Lendraitiene, Daiva Petruseviciene, Ieva Piezaite, Marek Kiljański

G. Krutulyte, E. Lendraitiene, D. Petruseviciene, I. Piezaite, M. Kiljański – Evidence-based physiotherapy practice in Lithuania: attitudes, application, and barriers. FP 2017; 17(4); 42-49

Abstract

Background. No research has been done in Lithuania regarding the knowledge and attitudes of physiotherapist relative to the use of evidence in practice. WCPT policy statement indicate that physiotherapist are responsible for the application of scientific evidence in practice and have to ensure that the treatment of patients is based on the best available evidence. Scientific evidence has to be combined with clinical experience, taking into consideration the patients’ beliefs, values, environment, and needs.
The aim of the study was to analyze the attitude of Lithuanian physiotherapist towards EBP practice and its application.
Methods. The study used 37 item “EBP Questionnaire”. Using this questionnaire, a randomized survey of physiotherapists practicing in Lithuania was performed.
Results. The final sample size was 229 subjects (response rate – 78%). The majority of the respondents demonstrated a positive attitude towards EBP and guidelines: 93.2% of the surveyed physiotherapist in Lithuania stated that the application of EBP is necessary, and 90.4% of the respondents stated that EBP guidelines are important in clinical practice. The majority of physiotherapists agreed that EBP helps to make decisions in the choice of treatment. Less than one-half of the respondents stated that they read 2 to 5 scientific articles related to their clinical practice per month. One-third of the respondents indicated that the treatment techniques they applied weren’t based on clinical evidence. The most common barrier to the implementation of EBP was a lack of time (29.9%).

Key words:
Evidence-based practice, physiotherapy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 168 169 170 171 172 186