Fizjoterapia a oddział intensywnej terapii w Sudanie

Hassan Abdelnour, Ashraf Khalil, Heba Alkazaaleh, Shatha Alkhazaaleh, Ibrahim Abuzaid

Hassan Abdelnour, Ashraf Khalil, Heba Alkazaaleh, Shatha Alkhazaaleh, Ibrahim Abuzaid – Physiotherapy and intensive care unit in Sudan –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 357-362

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1D84Y

Streszczenie
Wprowadzenie. Rola fizjoterapeutów w opiece nad pacjentami oddziałów intensywnej terapii (OIOM) została szeroko opisana na świecie. Jednak w Sudanie, gdzie zawód fizjoterapeuty dopiero się rozwija, brakuje takich informacji.
Cel badania. Celem badania było poznanie i opisanie postrzegania roli fizjoterapeutów w opiece nad pacjentami przebywającymi na oddziałach intensywnej terapii.
Metody. Badanie przeprowadzono w Chartumie, stosując jakościowy, eksploracyjny i deskryptywny projekt badawczy. Do badania włączono zarówno fizjoterapeutów akademickich, jak i klinicznych pracujących na OIOM-ach (n = 17). Dane zbierano za pomocą indywidualnych wywiadów twarzą w twarz, nagrywanych dźwiękowo, przeprowadzanych na podstawie półustrukturyzowanego przewodnika opracowanego przez badacza. Dane transkrybowano dosłownie i analizowano tematycznie, stosując podejścia dedukcyjne i indukcyjne.
Wyniki. Większość uczestników posiadała wykształcenie licencjackie (n = 11/17, 65%), żaden nie posiadał stopnia doktora. Z analizy wyłoniły się trzy główne tematy:
– środowisko i organizacja pracy na OIOM-ie,
– rola fizjoterapeuty na OIOM-ie,
– szkolenie, status zawodowy i zakres praktyki.
Dyskusja. System kierowania pacjentów i ich wypisywania, a także dostępność zasobów, wpływają na zakres pracy fizjoterapeuty na OIOM-ie. Choć niektóre aspekty pracy fizjoterapeuty są zgodne ze standardami międzynarodowymi, wiele z nich pozostaje niewystarczająco rozwiniętych.
Wnioski. Lekarze pracujący na OIOM-ach często nie są świadomi roli fizjoterapeuty, a brak zasobów ogranicza jego udział w opiece nad pacjentem.
Rekomendacje. Konieczna jest promocja zawodu fizjoterapeuty oraz zwiększenie świadomości dotyczącej jego roli w opiece nad pacjentami na oddziałach intensywnej terapii.
Słowa kluczowe
akademicki, kliniczny, oddział intensywnej terapii, postrzeganie, fizjoterapia, Sudan
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozciąganie torebkowe jako technika fizjoterapeutyczna dla sudańskich pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w Klinice Ambulatoryjnej Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy

Heba Alkazaleh, Yosra Adam, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy – Capsular stretching as physiotherapy technique for Sudanese patients with knee osteoarthritis in Al-Neelain University Physiotherapy Outpatient Clinic –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 195-200

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CXF6T

Streszczenie Tło. Choroba zwyrodnieniowa stawów (OA) to przewlekła choroba stawowa o wieloczynnikowej etiologii. Jej patogeneza przyczynia się do degradacji chrząstki stawowej, przebudowy kości okołostawowej i zwłóknienia torebki. Leczenie konwencjonalne obejmuje kombinację metod farmakologicznych, niefarmakologicznych oraz interwencji chirurgicznych. Fizjoterapia jest uważana za leczenie pierwszego i drugiego rzutu. Nowe rozwinięcia w terapii manualnej wykazały obiecujące poprawy w zakresie bólu i funkcji fizycznej. Cel badania. Zbadanie występowania choroby zwyrodnieniowej kolan w Klinice Ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Materiały i metody. To pojedynczo ślepe, randomizowane badanie kontrolowane przeprowadzone w klinice ambulatoryjnej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Al-Neelain. Do badania rekrutowano trzydzieści osób, które podzielono losowo na dwie grupy; 15 (eksperymentalna), znana jako grupa A, otrzymała technikę rozciągania torebkowego, i 15 (kontrolna), znana jako grupa B, nie otrzymała żadnego leczenia. Obydwie grupy oceniano na początku i po dwóch tygodniach pod kątem zakresu ruchu (ROM) przy użyciu elektrogoniometru oraz wydajności funkcjonalnej według skali WOMAC. Dane analizowano przy użyciu Statystycznego Pakietu do Nauk Społecznych (SPSS). Wyniki. Grupa A, która otrzymała rozciąganie torebkowe, wykazała statystycznie istotną poprawę w zakresie ROM kolana (zarówno zgięcie jak i wyprost; aktywne i bierne) w porównaniu z brakiem leczenia. Pod względem wydajności funkcjonalnej; wyniki skali WOMAC wykazały bardzo istotne statystycznie różnice między grupami porównawczymi z wartością P = 0,00003 w grupie A i = 0,28 w grupie B. Wnioski. Badanie potwierdziło, że technika rozciągania torebkowego jest skuteczna w leczeniu i poprawie stanu pacjentów z OA kolana pod względem bólu, ROM i wydajności funkcjonalnej.
Słowa kluczowe choroba zwyrodnieniowa kolan, terapia manualna, rozciąganie torebkowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność terapii lustrzanej dla pacjentów po amputacji w Narodowej Instytucji Protez i Ortotyki w Sudanie

Nema Bushra, Roula Francis, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy

Nema Bushra, Roula Francis, Hassan Abdelnour, Nermeen Bleedy – Effectiveness of mirror therapy for amputation patients at National Authority of Prosthesis and Orthosis in Sudan. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 253-257

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BxlA

Streszczenie
Wstęp. Terapia lustrzana (MT) wydaje się być obiecującą strategią w rehabilitacji po amputacji, tworząc wizualną reprezentację brakującego kończyny. Niniejsze badanie analizuje efektywność MT oraz konwencjonalnej rehabilitacji w leczeniu bólu fantomowego dolnej kończyny po amputacji w Narodowej Instytucji Protez i Ortotyki (NAPO). Metoda. Przeprowadzono eksperymentalne badanie na 20 pacjentach, którzy zostali wybrani do badania (byli to jedyni dostępni przypadki z bólem fantomowym dolnej kończyny), podzielono ich na: Grupę (A) – konwencjonalna rehabilitacja, Grupę (B) – terapia lustrzana, po 10 pacjentów losowo wybrano do każdej grupy. Kwestionariusz składający się z szesnastu pytań zamkniętych został rozprowadzony wśród pacjentów obu grup w celu oceny po rehabilitacji, aby ponownie ocenić efekt każdego leczenia na ból fantomowy dolnej kończyny po amputacji. Wyniki. 50% uczestników miało ponad 60 lat, a 60% uczestników przeszło amputację transfemoralną. Cukrzyca była główną przyczyną amputacji (55%). Według percepcji uczestników, 40% osób poddanych MT uważa, że jest ona skuteczna w redukcji bólu fantomowego dolnej kończyny, podczas gdy tylko 10% uczestników poddanych konwencjonalnej terapii uważa, że jest ona skuteczna. Wnioski. Jak wiadomo, cukrzyca jest nadal główną przyczyną amputacji kończyn dolnych w Sudanie. Zarówno konwencjonalna terapia, jak i MT okazały się skuteczne w leczeniu bólu fantomowego kończyny dolnej, jednak MT okazała się być bardziej efektywna w porównaniu do konwencjonalnej terapii.

Słowa kluczowe
Terapia lustrzana (MT), konwencjonalna fizjoterapia, Narodowa Instytucja Protez i Ortotyki (NAPO)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim