Ocena skuteczności fizjoterapii u chorych z koksartozą leczonych sanatoryjnie

Zbigniew Śliwiński, Marlena Maskiera, Marta Makara-Studzińska, Grzegorz Śliwiński, Małgorzata Starczyńska

Z. Śliwiński, M. Maskiera, M. Makara-Studzińska, G. Śliwiński, M. Starczyńska: Assessment of the Effectiveness of the Physiotherapy in Patients with the Coxarthrosis, Treated in Spa Facilities. FP 2015; 15(4); 7-15

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności fizjoterapii u chorych z koksartrozą leczonych sanatoryjnie. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło  udział 49 pacjentów (29 kobiet i 20 mężczyzn) leczonych w Sanatorium „Słowacki” w Busku-Zdroju na turnusie 21-dniowym. Byli to pacjenci ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego nie leczeni operacyjnie. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy. W grupie badanej  (24 osoby), zastosowano zabiegi fizykalne i hydroterapię. W grupie kontrolnej (25 osób), dodatkowo zastosowano kinezyterapię U każdego z pacjentów wykonano: badanie ankietowe, pomiar zakresu ruchomości w stawach biodrowych, ocenę siły mięśniowej skalą Lovetta, ocenę stopnia nasilenia bólu w skali VAS,  testy funkcjonalne ( Linder 2, test uciskowy brzucha, test Patricka Fabre, SLR,  test Tinetti, test „Up and Go”, ocenę chodu wg. Perry). Wyniki.   Po zakończeniu 21- dniowego leczenia rehabilitacyjnego u większości pacjentów, nastąpiło znaczne zmniejszenie subiektywnego odczucia dolegliwości bólowych, znaczna poprawa funkcji ruchowych biodra oraz zmniejszenie ryzyka upadku. Przeprowadzonych badania wskazują, na uzyskanie lepszych wyników usprawniania fizjoterapeutycznego w grupie kontrolnej, gdzie dodatkowo zastosowano kinezyterapię. Wnioski. 1. Fizjoterapia ma wpływ na zwiększenie zakresu ruchu w stawie biodrowym we wszystkich płaszczyznach, szczególnie w zakresie ruchu zgięcia i odwodzenia. 2. Postępowanie usprawniające wpływa na poprawę stereotypu chodu u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego. 3. Leczenie sanatoryjne u osób ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych zmniejsza ryzyko upadków.

Słowa kluczowe:
usprawnianie, fizjoterapia, koksartroza, leczenie sanatoryjne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała poprzez system Parestand w usprawnianiu chodu u pacjentów we wczesnej fazie udaru mózgu: badanie pilotażowe

Beata Stach, Marcin Błaszcz, Aleksandra Bober, Mariola E. Wodzińska, Joanna Zyznawska

B. Stach, M. Błaszcz, A. Bober, M. E. Wodzińska, J. Zyznawska – Body Weight Supported Treadmill Training with Parestand system as walking therapy of patients early after stroke: a pilot study. FP 2016;16(2);54-63

Streszczenie
Wstęp. Trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (z ang. Body Weight Supported Treadmill Training – BWSTT) to wysokiej częstotliwości zadaniowa terapia chodu pacjentów po udarze mózgu. Skuteczność BWSTT została wielokrotnie udowodniona, jednak jego wyższość nad treningiem chodu po naturalnym podłożu jest często kwestionowana. W Polsce jest to rzadko stosowana i badana metoda.
Pacjenci i metody. W badaniu brało udział 20 chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru. Wszyscy pacjenci uczestniczyli w standardowej fizjoterapii opartej o koncepcję Bobath i PNF. Do grupy eksperymentalnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening na bieżni z odciążeniem masy ciała (BWSTT), a do grupy kontrolnej włączono 10 osób dodatkowo otrzymujących trening chodu po naturalnym podłożu. Badanych przed i po skończeniu interwencji oceniono Skalą Równowagi Berg, testem Timed Up & Go, Testem 10-metrowym oraz testem 6-minutowego marszu.
Wyniki. Obie grupy uzyskały istotną statystycznie (p<0,05) poprawę we wszystkich testach funkcjonalnych. BWSTT zwiększyła swój dystans o 108,4±75,7 m, a grupa kontrolna o 57±51,3 m. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,28). BWSTT skróciła czas w teście TUG o 9±1,4 s, a grupa kontrolna o 2,7±1,1 s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,63). BWSTT uzyskała 7,0±3,7 pkt, a grupa kontrolna 6,6±4,4 pkt poprawy w BBS. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,88). BWSTT podniosła prędkość chodu o 0,25±0,13 m/s, a grupa kontrolna o 0,28±0,13 m/s. Różnica pomiędzy grupami nie była istotna statystycznie (p=0,96).
Podsumowanie. Zarówno BWSTT jak i terapia chodu po naturalnym podłożu może poprawić równowagę, wytrzymałość i szybkość chodu oraz zmniejszyć ryzyko upadków u chodzących pacjentów we wczesnej fazie udaru.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, niedowład połowiczy, fizjoterapia, rehabilitacja, chód

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opóźniona diagnoza i leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego kończyn dolnych – studium przypadku / Delayed diagnosis and treatment of primary lymphoedema of lower limbs – case study

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Marcin Gruszecki, Michał Korzon

FP 2016;16(2);42-53

Streszczenie
Leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego stwarza wiele problemów pacjentowi jak i całemu zespołowi medycznemu. Całkowite wyleczenie bowiem z racji uszkodzenia anatomicznych dróg odpływu chłonki nie jest możliwe, a terapia ma na celu jedynie zmniejszenie rozmiarów kończyny, przywrócenie jej funkcji i poprawienie aspektów kosmetycznych. Leczenie jest trudne, wieloetapowe i nawet w przypadku dobrych wyników kosztowne i czasochłonne. Obrzęki pierwotne nie są patologią bardzo częstą, toteż problem związany z ich diagnostyką i leczeniem pozostaje często na marginesie zainteresowania lekarzy. W przeciwieństwie do dobrze zorganizowanej pomocy, jaką otrzymują chorzy z obrzękiem w obrębie kończyn górnych (głównie po leczeniu chirurgicznym raka sutka) możliwości rozpoznania, diagnostyki i wdrożenia postępowania usprawniającego u osób z idiopatyczną postacią obrzęku limfatycznego kończyn dolnych są istotnie ograniczone. Chociaż w ostatnich latach intensywnie propagowana jest wiedza dotycząca zasad stosowania terapii przeciwzastoinowej nadal w wielu ośrodkach wdrażana jest nieprawidłowo. Nieleczony lub niewłaściwie leczony obrzęk staje się nieodwracalny wskutek rozplemu tkanki łącznej, czym różni się od obrzęków na innym podłożu. Narastający obrzęk doprowadzający do stopniowej deformacji i zaburzeń funkcji kończyny, wpływa negatywnie na stan psychiczny pacjenta. Późne rozpoznanie, kosztowne, uciążliwe i długotrwałe leczenie, którego efekt jest niejednokrotnie niezadawalający wpływa istotnie na jakość życia chorego. W pracy przedstawiono jeden z licznych przypadków pacjentek z rozpoznanymi późno i nieprawidłowo leczonymi obrzękami pierwotnymi, które mają być ilustracją typowych zaniedbań w dążeniu do ustalenia diagnozy i wdrożenia leczenia w tej jednostce chorobowej. Podkreślono także rolę badania LS jako złotego standardu w diagnostyce obrzęków pierwotnych i jej ograniczonej przydatności w ocenie skuteczności leczenia.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, pierwotny wrodzony obrzęk limfatyczny, rehabilitacja, limfoscyntygrafia


Abstract
Treatment of lymphoedema is problematic for the patient and the entire medical team. Complete recovery, because of anatomical damage to the outflow tract of lymph, is not possible and the therapy is intended only to reduce the size of the limb, restore its function and improve the cosmetic aspects. Treatment is difficult, multistage, unpredictable and even if results are good, expensive and time consuming. Primary lymphoedema is not common disease, so the problem of its diagnosis and treatment is often on the margins of medical concern. In contrast to the well-organized support received by patients with secondary oedema of the upper, diagnosing and implementation of rehabilitation in patients with idiopathic lymphoedema of the lower limbs are significantly limited. Although in recent years is intensely propagated knowledge of the principles of anticongestive therapy, it is still is implemented incorrectly in many centers. If left untreated or improperly treated swelling becomes irreversible as a result of proliferation of connective tissue, what differs from cases of oedema not associated with lymphatics damage. Increasing swelling will lead to progressive deformity and dysfunction of limbs and negatively affects the mental state of the patient. Late diagnosis, costly, cumbersome and long-term treatment with the often unsatisfactory effect significantly affect quality of life. The paper presents one of many our cases of patients with late diagnosed and improperly treated primary lymphoedema and is an illustration of the typical negligence in establishing the diagnosis and initiation of treatment in this disease entity.

Key words:
lymphedema, primary congenital lymphedema, rehabilitation, lymphoscintigraphy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version

Analiza wybranych czynników determinujących wiedzę o stanie zdrowia osób po urazie rdzenia kręgowego

Jarosław Pokaczajło, Tomasz Tasiemski

J. Pokaczajło, T. Tasiemski – Analysis of selected determinants of knowledge about the health in persons with spinal cord injury. FP 2016; 16(3); 106-116

Streszczenie
Cel pracy. Głównym celem pracy była analiza wybranych czynników determinujących poziom wiedzy na temat stanu zdrowia osób po urazach rdzenia kręgowego (URK). Wybrane zmienne podzielono na dwie grupy: 1) socjodemograficzne: wiek w dniu badania, płeć, stan cywilny, poziom wykształcenia, miejsce zamieszkania oraz 2) związane z URK: wiek w dniu urazu, czas od urazu, udział w obozach Aktywnej Rehabilitacji (AR), obraz kliniczny, tj. paraplegia/tetraplegia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 100 osób po URK (22 kobiety oraz 78 mężczyzn) uzależnionych w codziennym funkcjonowaniu od wózka inwalidzkiego. Narzędziem wykorzystanym do przeprowadzenia badań był test wiedzy na temat stanu zdrowia osób po URK.
Wyniki. Średni wynik uzyskany przez respondentów w teście wiedzy wyniósł 27,11 pkt. (zakres:10-45 pkt.), co wskazuje na dostateczną znajomość stanu zdrowia osób po URK. Najlepszą wiedzę badani wykazali w zakresie odżywiania/diety. Obszarami, na temat których posiadali najmniejsza wiedzę było uzyskiwanie pomocy oraz zaopatrzenie ortopedyczne. Do czynników istotnie różnicujących poziom wiedzy na temat stanu zdrowia osób po URK należały: udział w obozach AR, wiek w dniu urazu oraz czas od urazu.
Wnioski. Dostateczna ogólna ocena wiedzy oraz niedostateczne wyniki w obrębie poszczególnych obszarów funkcjonowania osób po URK wskazały zagadnienia, którym w trakcie procesu rehabilitacji i edukacji pacjentów należy poświęcić szczególną uwagę.

Słowa kluczowe:
wiedza, uraz rdzenia kręgowego, edukacja, rehabilitacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Stabilizacja centralna w rehabilitacji dzieci – aspekt fizjoterapeutyczny

Sylwia Dyczewska-Wójtowicz

S. Dyczewska-Wójtowicz – Core Stability in the Rehabilitation of Children – Physiotherapy Aspects. FP 2016; 16(3); 96-105

Streszczenie
Wstęp. Termin „stabilizacja centralna” (ang. core stability) odnosi się do wydolności głębokich mięśni tułowia, których rolą jest kontrola centrum naszego ciała w statyce i dynamice. Praca przedstawia różne aspekty fizjoterapeutyczne dotyczące problemu stabilizacji centralnej w ewidencji naukowej potwierdzające skuteczność ćwiczeń.
Materiał i metody. W procesie wyszukiwania artykułów korzystano z baz artykułów MedLine i PubMed oraz PBL, uwzględniając następujące słowa kluczowe: stabilizacja centralna, stabilizacja lędźwiowa, stabilizacja dynamiczna, kontrola motoryczna, trening nerwowo-mięśniowy, stabilizacja tułowia, wzmacnianie centralne.
Wyniki. Liczne badania naukowe przedstawiają fakt, iż mięśniami, które odgrywają główną rolę w tym mechanizmie, są: mięsień poprzeczny brzucha, mięsień wielodzielny, mięsień skośny wewnętrzny brzucha, mięśnie dna miednicy oraz przepona. Prawidłowo funkcjonujące tworzą rodzaj cylindra, nadając odpowiednią stabilność dla okolicy dolnego tułowia (jest bazą dla mobilności na obwodzie).
Wnioski. U dzieci z dolegliwościami bólowymi okolicy dolnego kręgosłupa mięśnie głębokie są hamowane a ich timing jest zaburzony. Najpierw napinają się duże powierzchowne mięśnie odpowiadające za wykonanie ruchu, a następnie włączają się głębokie lokalne stabilizatory centrum. Zmiana ról między grupami mięśniowymi może być źródłem problemów przeciążeniowych, dlatego też ważnym jest aby zastosować odpowiednią rehabilitację wspomagającą stabilizację centralną.

Słowa kluczowe:
Stabilizacja centralna, rehabilitacja, fizjoterapia, kręgosłup, ćwiczenia wzmacniające

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Assessment of life quality of women after mastectomy with consideration to physiotherapy process

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Agata Curyło, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk, Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, A. Curyło, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk, J. W. Raczkowski – Assessment of life quality of women after mastectomy with consideration to physiotherapy process. FP 2016; 16(3); 80-87

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG13C49A

Abstract
Purpose of this study. Evaluation of the patient’s life quality after operational treatment of the breast cancer – mastectomy, and determination of any correlation between made rehabilitation and participation in a support group.
Material and methods. The research was conducted using a questionnaire that included open and closed questions, it had 25 questions concerning patient’s condition before and after operation.
Results. Most women use physiotherapy (88%) and support offered by Amazon Clubs (88%). The most popular form of rehabilitation appeared to be kinesiotherapy (94%) and massage (70%). It was observed that the upper limb at operated side had reduced efficiency, after operation as good it was assumed only by 16% of total. Most women stated that their emotional condition had not changed after operation (32%) or slightly worsen (24%). None of the women declared lack of acceptance for their condition after amputation. As many as 48% did not seen any influence of the mastectomy on the quality of life, and for 36% the change was negative.
Conclusions. It may not be clearly stated if bigger influence on the self assessment of the quality of life has directly only physiotherapy or the Amazon Club that builds so important psychosocial relations, it proves complexity of the rehabilitation treatment. It is required to combine oncologic treatment with physiotherapeutic procedures and activity of social organizations, as all these aspects have beneficial influence on the women’s self-esteem after mastectomy.

Key words:
cancer, mastectomy, mammary gland, rehabilitation, life quality

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете 免費下載(僅限英文版)
1 5 6 7