Skuteczność ćwiczeń stabilizacji odcinka szyjnego w poprawie siły chwytu dłoni u pacjentek z przewlekłym mięśniowo-powięziowym bólem szyi – randomizowane badanie kontrolowane

Fatma Alzahraa Mohamed Ali, Soheir Shehata Rezkallah, Ghada Abd Elmoneim Abdullah, Haidy Samir Roshdy

Fatma Alzahraa Mohamed Ali, Soheir Shehata Rezkallah, Ghada Abd Elmoneim Abdullah, Haidy Samir Roshdy – Efficacy of cervical stabilization exercises on hand grip strength in chronic myofascial neck pain: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 384-391

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1Y752

Streszczenie
Wprowadzenie. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego jest częstą nieartykularną przyczyną bólu układu mięśniowo-szkieletowego i istotnym źródłem przewlekłego bólu szyi. Wykazano, że ćwiczenia stabilizacji szyjnej zmniejszają ból i niepełnosprawność, zwiększając aktywację głębokich zginaczy szyi oraz poprawiając koordynację między mięśniami powierzchownymi i głębokimi odcinka szyjnego.
Cel. Ocena skuteczności ćwiczeń stabilizacji szyjnej u pacjentek z przewlekłym mięśniowo-powięziowym bólem szyi w zakresie siły chwytu i siły szczypcowej, natężenia bólu szyi, progu bólu uciskowego i funkcji ręki.
Metody. Pięćdziesiąt dwie kobiety z przewlekłym mięśniowo-powięziowym bólem szyi i aktywnymi punktami spustowymi w mięśniu czworobocznym górnym zostały losowo przydzielone do dwóch równolicznych grup.
Grupa eksperymentalna A była leczona za pomocą ćwiczeń stabilizacji szyjnej oraz zintegrowanej techniki hamowania nerwowo-mięśniowego. Średni wiek ± SD, masa ciała, wzrost i BMI wynosiły odpowiednio: 30,12 ± 5,44 roku, 66,58 ± 7,10 kg, 159,23 ± 5,59 cm i 26,22 ± 1,92 kg/m².
Grupa kontrolna B była leczona wyłącznie techniką hamowania nerwowo-mięśniowego. Średni wiek ± SD, masa ciała, wzrost i BMI wynosiły: 31,31 ± 5,68 roku, 67,35 ± 9,91 kg, 160,54 ± 6,47 cm i 26,10 ± 3,40 kg/m².
Leczenie prowadzono trzy razy w tygodniu przez miesiąc. Siłę chwytu oceniano za pomocą dynamometru ręcznego, siłę szczypcową za pomocą dynamometru szczypcowego, próg bólu uciskowego za pomocą algometru naciskowego, natężenie bólu szyi skalą VAS, a funkcję ręki za pomocą kwestionariusza Michigan Hand Questionnaire.
Wyniki. We wszystkich pomiarach uzyskano istotną statystycznie poprawę w obu grupach (p < 0,05). Grupa eksperymentalna wykazała jednak wyraźnie lepsze wyniki w porównaniu z grupą kontrolną.
Wnioski. Dodanie ćwiczeń stabilizacji szyjnej do techniki hamowania nerwowo-mięśniowego wywiera korzystniejszy wpływ na siłę chwytu dłoni niż sama technika hamowania u pacjentek z przewlekłym mięśniowo-powięziowym bólem szyi.
Słowa kluczowe
ćwiczenia stabilizacji szyjnego odcinka kręgosłupa, siła chwytu dłoni, ból szyi o podłożu mięśniowo-powięziowym
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia laserem niskoenergetycznym i technika Grastona w kontekście częstości nawrotów fibromatozy dłoniowej po przezskórnej fasciotomii igłowej

Menna Allah Mohamed Saad, Amal Mohamed Abd Elbaky, Ashraf Elsebaie Mohamed Elsebaie, Shimaa Galal El Sayed Mohamed, Khadra Mohamed Ali

Menna Allah Mohamed Saad, Amal Mohamed Abd Elbaky, Ashraf Elsebaie Mohamed Elsebaie, Shimaa Galal El Sayed Mohamed, Khadra Mohamed Ali– Low-level laser therapy and Graston technique on recurrence rate of palmar fibromatosis post percutaneous needle fasciotomy –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 94-100

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DLV0U

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu techniki Grastona i terapii laserem niskoenergetycznym (LLLT) na częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej po przeprowadzeniu przezskórnej fasciotomii igłowej (PNF).
Materiał i metody. W randomizowanym badaniu kontrolowanym uczestniczyło 120 pacjentów obu płci w wieku od 45 do 70 lat, podzielonych na cztery grupy po 30 osób. U wszystkich uczestników zdiagnozowano fibromatozę dłoniową w stadium 2, a następnie wykonano zabieg chirurgicznego uwolnienia (PNF). Leczenie rozpoczęto 5 dni po operacji. Grupa A otrzymywała LLLT i technikę Grastona wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii (ultradźwięki, ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni, szyna nocna) przez sześć tygodni, w sumie 18 sesji co drugi dzień (3 sesje tygodniowo). Grupa B otrzymywała technikę Grastona wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii przez sześć tygodni. Grupa C otrzymywała LLLT wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii przez sześć tygodni. Grupa D otrzymywała wyłącznie tradycyjny program fizjoterapii przez sześć tygodni. Pomiary przeprowadzono przy użyciu zmodyfikowanego Quick DASH oraz oceny chwytu dłoni przed i po sześciotygodniowym okresie leczenia, a także oceniano częstość nawrotów po 6, 12 i 18 miesiącach od zakończenia leczenia.
Wyniki. Analiza porównawcza po leczeniu wykazała istotne statystycznie wyniki we wszystkich grupach, które odnotowały znaczną redukcję wyników Quick DASH oraz poprawę siły chwytu dłoni (p < 0,01). Szczegółowe analizy międzygrupowe wykazały, że grupa A uzyskała najlepsze wyniki w porównaniu z grupami B, C i D, podczas gdy grupa B osiągnęła istotne poprawy względem grup C i D. Nie zaobserwowano znaczących różnic między grupami C i D. Ponadto grupy A i B wykazały istotnie niższą częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej po 6, 12 i 18 miesiącach w porównaniu z grupami C i D (p < 0,001).
Wnioski. Połączone zastosowanie techniki Grastona i LLLT wraz z tradycyjnym programem fizjoterapii znacząco redukuje częstość nawrotów fibromatozy dłoniowej w porównaniu z innymi grupami, przy jednoczesnej poprawie siły chwytu dłoni i obniżeniu wyników zmodyfikowanego Quick DASH.
Słowa kluczowe
fibromatoza dłoniowa, technika Grastona, przezskórna fasciotomia igłowa, choroba Dupuytrena, siła chwytu dłoni, dynamometr chwytowy, DASH, częstość nawrotów
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Hand grip strengthening exercises on fine motor skills in children with autism spectrum disorder

Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran


Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Hand grip strengthening exercises on fine motor skills in children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 134-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B63F

Abstract
Background. Movement impairments in autism spectrum disorder (ASD) are manifested as both delays and deficits, with delays found in gross motor, fine motor and speech domains and deficits found in coordination, postural control and gait. Functional fine motor task is dependent on hand grip strength (HGS) which is found to be decreased. Therapeutic strategies focus primarily on sensory integration issues but HGS is not comprehensively addressed in improving fine motor skills (FMS).
Objective. The aim of the study was to analyse the effect of hand grip strengthening exercises on improving FMS in children with ASD.
Materials and Methods. This interventional study was carried out in 27 children with ASD who were recruited from Vidya sudha – Centre for children with special needs. After including in the study, level of FMS was assessed by Peabody Developmental Motor Scale (PDMS-2) and HGS was quantified with Martin Vigorimeter. Control group received conventional therapy and Intervention group received hand grip strengthening exercises along with routine therapy for duration of 6 weeks and HGS and level of FMS were reassessed with same outcome measures.
Results. Paired t test showed statistically significant change of HGS in Intervention group and FMS of both the group with p < 0.05. Unpaired t test showed statistically significant change of HGS and FMS with p < 0.05 in Interventional group compared to control group.
Conclusion. Hand grip strengthening exercises improves the HGS and has positive effect on FMS which can be included in the standard plan of care in rehabilitating children with ASD.
Keywords
motor impairments, fine motor skills, hand grip strength, Peabody Developmental Motor Scales, Martin Vigorimeter
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Effect of Concurrent Training on Hand Grip after Gunshot Wounds in Upper Extremity: A Randomized Controlled Trial

Zakaria Mowafy Emam Mowafy, Mohamed Ali Elsafory, Ashraf Ahmed Mohamed Enb

Zakaria Mowafy Emam Mowafy, Mohamed Ali Elsafory, Ashraf Ahmed Mohamed Enb – Effect of Concurrent Training on Hand Grip after Gunshot Wounds in Upper Extremity: A Randomized Controlled Trial – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 184-188

Abstract

Purpose. to evaluate effect of concurrent training on hand grip after gunshot wounds in upper extremity. Design. single blind randomized controlled trial. Methods. Forty patients with Gunshot Wounds in Upper Extremity participated in the study, they were recruited from the police hospital, Egypt; their ages ranged from 20-50 years old. Confidentiality was assured. They were assigned randomly into two groups equally in number; 20 patients each: study Group (A) received concurrent training In addition to their traditional physical therapy program while control group (B) received traditional physical therapy program only. All treatments were administered on the affected upper limb, 3 times a week for 8 weeks. Measurement of disabilities of the arm, shoulder and hand questionnaire (DASH) scale was used to evaluate upper limb disability and Jamar hand dynamometer was used to assess hand grip strength (HGS). Descriptive statistics as mean, standard deviation, minimum and maximum were calculated for each group. Unpaired t test was conducted for comparison of (HGS) and (DASH) between both groups. Paired t test was conducted for comparison of (HGS) and (DASH) between pre and post treatment in each group. Alpha point of 0.05 was used as a level of significance. Results. When compared to the pre-treatment condition, HGS / DASH improved in the post test condition in group A and B. Between the groups, There was statistically significant difference was noted between the mean value of all dependent variables in group A and their corresponding value in group B. Conclusion: Concurrent training was effective and beneficial in improving hand grip strength after gunshot wounds in upper extremity as manifested by the highly increased (HGS) and the significant decrease in (DASH).

 

Key words:

Arm, Shoulder and Hand Questionnaire (DASH), concurrent training, hand grip strength, gunshot wounds in upper extremity, and Jamar held dynamometer

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

Hand Grip Strength and Fine Motor Skills in Autism Spectrum Disorders

Rajeswari Muthusamy, Ramachandran Padmanabhan, Binu Ninan, Sailakshmi Ganesan

Rajeswari Muthusamy, Ramachandran Padmanabhan, Binu Ninan, Sailakshmi Ganesan – Hand Grip Strength and Fine Motor Skills in Autism Spectrum Disorders. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 72-77

Abstract

Background. Autism spectrum disorder (ASD) is primarily considered as psychiatric disorder but physical features are associated with it. Motor impairments are manifested as both delays and deficits, with delays found in gross motor, fine motor and speech domains and deficits found in praxis, coordination and gait. Gross motor functions develop overtime but fine motor is still found to be delayed even at the age of three years. Hand Grip Strength (HGS) is reduced in ASD which might be one of the factors for dependent functional fine motor task. The extent of muscle weakness and its impact on fine motor skills (FMS) is not clear which would provide an insight into the child’s physical limitations and plan of care. Aim. The aim of the study was to find the extent of muscle weakness in hand and impact of hand grip strength on fine motor skills in ASD children. Materials and Methods. This cross sectional study was carried out in 65 ASD children who met the inclusion criteria. Subjects were recruited from Vidyasudha – Centre for children with special needs. Children diagnosed as ASD with Childhood Autism Rating Scale were included in the study. Level of the FMS was assessed by Peabody Developmental Motor Scale (PDMS-2) and grip strength was quantified with Martin Vigorimeter. Results. Unpaired t test analysis showed statistically significant change of HGS between normative values of Martin Vigorimeter in Indian population and ASD children with p < 0.05. Pearson’s correlation showed strong positive correlation between fine motor skills and hand grip strength with r value of > 0.7 and p ≤ 0.05. Conclusion. The result concludes that there is significant weakness in hand grip strength with positive correlation of fine motor skills in ASD children. The result insists routine assessment of muscle strength and use of Martin Vigorimeter for assessing hand grip strength in ASD children followed by strengthening exercises to improve activities of daily living and attain functional independency.

Key words:
Autism Spectrum Disorder, Fine motor skills, Hand grip strength, Peabody Developmental Motor Scales, Martin Vigorimeter
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai