Tag: udar

Wpływ ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze

Indhu. M, Rajarajeswari. A

Indhu. M, Rajarajeswari. A – Impact of targeted trunk training on bed mobility
in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 259-264

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19I16E

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar zwykle prowadzi do jednostronnych deficytów motorycznych kończyn górnych i dolnych, jednak jego wpływ na mięśnie tułowia ma charakter obustronny ze względu na ich budowę anatomiczną. Mięśnie jednej strony zależą od stabilności drugiej strony. Podczas gdy większość badań koncentruje się na usprawnianiu funkcji porażonych kończyn, tułów często jest pomijany. Zaburzenie kontroli tułowia wpływa na mobilność w łóżku, która stanowi jedną z podstawowych funkcji niezbędnych przed przejściem do kolejnych etapów rehabilitacji. Wczesna rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w maksymalizacji neuroplastyczności i spontanicznego powrotu do zdrowia, co przekłada się na lepsze efekty.
Cel. Ocena wpływu ukierunkowanego treningu tułowia na mobilność w łóżku u pacjentów po udarze.
Metody. Do badania włączono czterdziestu pacjentów po ostrym udarze z hemiparezą i zaburzoną mobilnością w łóżku (Motor Assessment Scale [MAS] – pozycja leżąca na plecach do leżenia bokiem, ocena ≤ 3), którzy zostali przydzieleni do grupy kontrolnej lub interwencyjnej. Obie grupy realizowały standardową fizjoterapię, natomiast grupa interwencyjna otrzymywała dodatkowy trening tułowia. Mobilność w łóżku oceniano przed i po 10 dniach interwencji, wykorzystując komponenty 1 i 2 MAS oraz komponent 5 STREAM (Stroke Rehabilitation Assessment of Movement).
Wyniki. Obie grupy wykazały istotną poprawę w zakresie mobilności w łóżku. Jednak w grupie interwencyjnej poprawa była znacznie większa niż w grupie kontrolnej (p < 0,05).
Wnioski. Ukierunkowany trening tułowia znacząco poprawia mobilność w łóżku w porównaniu do standardowej fizjoterapii u pacjentów po ostrym udarze.
Słowa kluczowe
mobilność w łóżku, ukierunkowany trening tułowia, udar, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu dwuzadaniowego na zaburzenia tułowia i mobilność u osób po udarze

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir

Tahir Masood, Hifza Mubarik, Arshad Nawaz Malik, Ayesha Afridi, Muhammad Amir – Effects of dual task training on trunk impairment and mobility in stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 216-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D198VY2

Streszczenie
Cel. Ocena wpływu treningu dwuzadaniowego oraz treningu ukierunkowanego na pojedyncze zadanie na zaburzenia kontroli tułowia, mobilność i jakość życia u osób po udarze.
Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano 32 uczestników w wieku 40–60 lat z umiarkowanym stopniem nasilenia udaru (etap 2 skali Chedoke–McMaster) i prawidłowymi funkcjami poznawczymi (wynik MMSE ≥ 24), zrekrutowanych metodą doboru celowego. Uczestników losowo przydzielono do grupy realizującej trening jednostkowy (STT) lub do grupy realizującej dodatkowo trening dwuzadaniowy (DTT). Obie grupy wykonywały ćwiczenia ukierunkowane na konkretne zadania, a grupa DTT realizowała dodatkowo ćwiczenia dwuzadaniowe. Interwencje prowadzono trzy razy w tygodniu przez 10 tygodni. Oceny dokonano za pomocą Trunk Impairment Scale (TIS), Postural Assessment Scale for Stroke (PASS), testu Timed Up and Go (TUGT), kwestionariusza WHOQOL-BREF oraz zmodyfikowanej skali Ashwortha (MAS).
Wyniki. W grupie eksperymentalnej zaobserwowano istotną poprawę (p < 0,001) w zakresie samodzielności funkcjonalnej (14,6 ± 1,3 vs 25,6 ± 2,5), mobilności (25,8 ± 0,9 vs 14,8 ± 1,0) oraz jakości życia (49,9 ± 4,1 vs 74,3 ± 6,3). Ponadto, poprawie uległa również funkcja tułowia (11,7 ± 1,1 vs 16,2 ± 0,9; p < 0,05).
Wnioski. Zastosowanie programu ćwiczeń dwuzadaniowych skutecznie poprawia różne aspekty funkcjonowania u osób po udarze, w tym mobilność, równowagę, jakość życia oraz kontrolę tułowia.
Słowa kluczowe
trening jednostkowy, trening dwuzadaniowy, mobilność, udar, kontrola tułowia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości na funkcję ręki i umiejętności motoryki precyzyjnej u pacjentów po udarze w warunkach ograniczonych zasobów

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin

Amelia Virshany Latif, Rumaisah Hasan, Wa Ode Sri Nikmatiyah, Yose Waluyo, Husnul Mubarak, Andi Alfian Zainuddin – The effect of virtual reality-based exergaming on hand function and fine motor skills in post-stroke patients in a low-resource setting –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 193-202

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19QDHS

Streszczenie
Wprowadzenie. Udar jest główną przyczyną długotrwałej niesprawności, a ponad 60% osób po udarze doświadcza utrzymujących się deficytów neurologicznych w kończynach górnych, co znacząco wpływa na niezależność i jakość życia pacjentów.
Metody. Badanie przeprowadzono jako randomizowaną próbę kontrolowaną z udziałem 60 osób po udarze. Badania prowadzono od stycznia do października 2024 roku. Zbieranie danych obejmowało wywiad, badanie fizykalne, ocenę funkcji ręki przy użyciu Fugl-Meyer Assessment for Upper Extremities Hand (FMA-UE Hand) oraz test Nine-Hole Peg Test (NHPT) do oceny precyzyjnej motoryki. Grupa eksperymentalna realizowała zarówno ćwiczenia konwencjonalne, jak i treningi z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości, natomiast grupa kontrolna wykonywała jedynie ćwiczenia konwencjonalne przez 8 tygodni. Głównym miernikiem efektów była skala FMA-UE Hand, a drugorzędowym NHPT.
Wyniki. Po 8 tygodniach grupa interwencyjna uzyskała większą poprawę niż grupa kontrolna zarówno w zakresie funkcji ręki, jak i motoryki precyzyjnej. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do standardowego leczenia przyniosło jeszcze większą poprawę funkcji motorycznych niż sama terapia konwencjonalna. Korzyści utrzymywały się co najmniej tydzień po zakończeniu terapii. Wyniki wskazują, że wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości w rehabilitacji oferuje bardziej efektywną i atrakcyjną formę wsparcia poprawy funkcji ręki oraz umiejętności motorycznych u osób po udarze.
Wnioski. Dodanie treningów z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości do tradycyjnej rehabilitacji znacząco poprawia funkcję ręki i motorykę precyzyjną u pacjentów po udarze w porównaniu z samą terapią konwencjonalną. Terapia łączona stanowi skuteczniejsze i bardziej angażujące podejście do rehabilitacji motorycznej, z utrzymującymi się efektami przez co najmniej tydzień po zakończeniu leczenia. Wyniki podkreślają potencjał treningów VR jako wartościowego uzupełnienia programów rehabilitacyjnych po udarze.
Słowa kluczowe
wirtualna rzeczywistość, rehabilitacja, funkcja ręki, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezczaszkowej stymulacji prądem stałym na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze

Mohamed N. El Bahrawy, Rewida M. El Janaini, Ashraf A. Darwesh, Heba A. Draz, Zeinab M. Abdelrehim, Noura A. Elkafrawy

 

Mohamed N. El Bahrawy et al – Effect of transcranial direct current stimulation on balance and risk of fall in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 27-33

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE38H

Streszczenie
Tło. Równowaga odnosi się do zdolności do osiągania i utrzymywania stanu równowagi, w którym wszystkie działające siły wzajemnie się neutralizują i osiągają wartość zerową. Odgrywa kluczową rolę w samodzielnym poruszaniu się w środowisku oraz w wydolności chodu po udarze. Zaburzenia równowagi po udarze zwiększają ryzyko upadków, co prowadzi do negatywnych konsekwencji, takich jak urazy spowodowane upadkiem (w tym złamania), nasilony lęk przed upadkiem, depresja, izolacja społeczna, a nawet śmierć.
Cel. Zbadanie wpływu przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po udarze.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział trzydziestu przewlekłych pacjentów po udarze, w tym mężczyźni i kobiety w wieku od 45 do 60 lat. Uczestników losowo przydzielono do dwóch równolicznych grup: grupy badanej i grupy kontrolnej. Grupa badana (GI) była poddawana aktywnej stymulacji tDCS w połączeniu z wybranymi ćwiczeniami fizjoterapeutycznymi, natomiast grupa kontrolna (GII) otrzymywała pozorowaną stymulację tDCS oraz te same ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Równowaga była oceniana za pomocą systemu Biodex Balance System (Biodex-BS) i Skali Równowagi Berga (BBS), a ryzyko upadków za pomocą testu Timed Up and Go (TUG) oraz Skali Efektywności w Zapobieganiu Upadkom (FES). Wszystkie wskaźniki oceniano u każdego pacjenta przed i po czterotygodniowym programie, obejmującym trzy sesje tygodniowo.
Wyniki. W grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną zaobserwowano istotną poprawę we wszystkich ocenianych zmiennych (ogólny wskaźnik stabilności, dynamiczny limit stabilności, BBS, TUG i FES) (p < 0,05).
Wnioski. tDCS skutecznie poprawia równowagę i zmniejsza ryzyko upadków u osób po udarze.
Słowa kluczowe
równowaga, ryzyko upadków, tDCS, udar
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów zastosowanej w punktach akupunkturowych na chód i jakość życia u pacjentów po udarze

Maram A. Mahmoud, Nahed A. Salem, Ebtesam Fahmy, Amina M. Awad, Asmaa A. Salem, Rania M. Tawfik

Azal Raed Aboluhom et al.– Effect of transcutaneous electrical nerve stimulation applied to acupuncture points on gait and quality of life in stroke patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 462-469

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C3UHN

Abstract
Background. Post-stroke spasticity is a disabling impairment that negatively impacts walking performance and quality of life (QoL). It has been established that non-intrusive techniques like transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) have anti-spastic characteristics. Purpose. To identify the additional effect of TENS applied to acupuncture points on spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke patients. Methods. A randomized controlled trial was carried out on thirty stroke patients from both sexes aged 45-60 years. They were randomly allocated into the study and the control groups, with 15 patients in each group. Patients in the control group underwent a designed physiotherapy program, while participants in the study group underwent the same physiotherapy program plus TENS on acupoints of the affected lower extremity. The measured variables comprised the Modified Ashworth Scale (MAS) for evaluating spasticity, the World Health Organization quality of life assessment instrument (WHOQOL-BREF) for evaluating QoL and the Biodex Gait Trainer for measuring the spatiotemporal gait parameters. Evaluation of all variables took place before and following intervention. Results. There was a statistically significant improvement of all measured variables in both groups post-treatment (p < 0.05) except for the MAS score for the control group which was non-significant (p = 0.65). There was a significant decrease in MAS score (p = 0.03) and a significant increase in walking speed, step length of the affected and non-affected sides, time of single limb support on affected leg and the WHOQOL-BREF scores of study group compared with that of control group post-treatment (p < 0.05). Conclusion. Transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) applied to acupoints could be an effective, safe, and cost-wise adjunct to a physiotherapy program in improving spasticity, walking performance and QoL in chronic stroke survivors.
Key words
stroke, spasticity, TENS, acupuncture points, gait, quality of life
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kognityvinio treniravimo poveikis pasirinktų eisenos parametrų pokyčiams pacientams po insulto

Asmaa Tahoon, Nahed Salem, Enas Elsayed, Ebtesam Fahmy, Rasha M Hegazy, Ahmed M. Aboeleneen, Rayan Jastania, Ayman A Alhammad, Shereen S. Mohamed

 

Asmaa Tahoon et al. – Effect of cognitive training on selected gait parameters in patients with stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 25-32

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8L8M9

Santrauka
Pagrindimas. Ankstyvas kognityvinės reabilitacijos taikymas gali ne tik padėti pacientams po insulto įveikti pažintinius sutrikimus, bet ir atstatyti jų gebėjimą atlikti kasdienes veiklas. Tačiau duomenų apie tai, kaip kognityvinis treniravimas veikia pacientų po insulto erdvinius ir laiko eisenos kintamuosius, yra nedaug.
Tikslas. Ištirti kognityvinio treniravimo poveikį pasirinktų eisenos parametrų pokyčiams pacientams po insulto.
Tiriamieji ir metodai. Atsitiktinai buvo atrinkta 40 vyrų ir moterų, patyrusių lengvą lėtinį išeminį insultą, nuo 45 iki 60 metų amžiaus, ir suskirstyta į dvi lygias grupes (G1 ir G2). Pacientų kognityvinei funkcijai įvertinti naudota Monrealio kognityvinio vertinimo skalė (MOCA) ir Rehacom sistema. Biodex eisenos treniruoklis buvo naudojamas keliems eisenos kintamiesiems matuoti. G1 grupei taikytas Rehacom kognityvinis treniravimas ir tam tikra kineziterapijos programa, kuri buvo taikoma ir G2 kontrolei. Gydymas vyko aštuonias savaites, po tris kartus per savaitę, kas antrą dieną. Visi kintamieji buvo įvertinti prieš ir po intervencijos.
Rezultatai. Po gydymo G1 grupės žingsnio ilgis, ėjimo greitis ir MOCA skalės balai buvo reikšmingai didesni nei G2 (p = 0.001). Nustatytas vidutinis neigiamas koreliacinis ryšys tarp žingsnio ilgio ir vidutinio reakcijos laiko (MRT) (r = -0.698, p = 0.001).
Išvada. Kognityvinis treniravimas daro teigiamą poveikį pasirinktų erdvės ir laiko eisenos parametrų pagerinimui pacientams po insulto.

Raktiniai žodžiai
insultas, kognityvinis treniravimas, eisenos parametrai, MOCA, erdvės ir laiko parametrai

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Vandens pratimų su arba be išorinių plūdrumo įrenginių įtaka pusiausvyros gerinimui po insulto: apžvalga

Ribka Theresia, Farid Rahman

 

Ribka Theresia, Farid Rahman – Effect of water-based exercise with or without external buoyancy devices in influencing balance improvement in stroke: scoping review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 350-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020A6ZN

Santrauka:
Įvadas. Insultas yra viena iš pagrindinių negalios priežasčių, galinti sukelti spazmus, eisenos sutrikimus ir pusiausvyros problemas. Nors sausumos reabilitacijos metodai yra ištirti, sąnarių ir raumenų apkrovos kelia susirūpinimą, todėl tyrėjai ieško alternatyvų, įskaitant vandens pratimų programas.
Tikslas. Apibendrinti turimus duomenis, ar vandens pratimai, naudojant ar nenaudojant išorinius plūdrumo įrenginius, daro įtaką pusiausvyros pagerinimui po insulto.
Medžiaga ir metodai. Šiame tyrime taikytas apžvalginis metodas, skirtas rasti atsakymus į tyrėjų klausimus. Surinkti straipsniai buvo susisteminti naudojant TIDIER kontrolinį sąrašą, straipsniai ieškoti įvairiose duomenų bazėse.
Rezultatai. Po straipsnių atrankos buvo rasti 20 tinkamų straipsnių. Aprašytos išsamios tyrimo populiacijos, intervencijos ir rezultatai.
Išvados. Vandens pratimai yra veiksmingi insulto pacientams. Šie metodai parodė veiksmingumą gerinant pusiausvyrą. Ateityje reikėtų atlikti daugiau vandens pratimų metodų analizės.
Raktiniai žodžiai:
vandens pratimai, insultas, pusiausvyra, kritimo rizika

 

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Fizinio aktyvumo ir depresijos lygio sąsajos su insulto pasikartojimu tyrimas: stebimasis skerspjūvio tyrimas

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar

 

Lailla Affianti Fauzi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Fauzi, Regina Maria, Adliah Anwar – Investigating the relationship between physical activity and depression level with stroke recurrences: An observational cross-sectional study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 210-215

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AKKK

Santrauka:
Fonas. Vis dažniau pripažįstamas sudėtingas fizinės sveikatos ir psichinės gerovės ryšys, ypač tarp tų, kurie patyrė insultą. Svarbu įtraukti intervencijas, kurios pabrėžia fizinį aktyvumą kaip svarbų elementą siekiant sėkmingos reabilitacijos po insulto ir užkirsti kelią pasikartojančiam insultui. Šio tyrimo tikslas buvo įvertinti ryšį tarp fizinio aktyvumo ir depresijos lygio bei insulto pasikartojimų.
Metodai. Šiame skerspjūvio tyrime dalyvavo 60 pacientų, kurių amžius nuo 30 iki 85 metų. Visi pacientai buvo gydomi ambulatoriškai Indonezijos ligoninėje po insulto. Insulto pasikartojimas buvo apibrėžtas kaip antrojo insulto įvykis per tris mėnesius po pirminio. Iš visų dalyvių 12 patyrė insulto pasikartojimą, o 48 – ne. Fizinio aktyvumo ir depresijos lygio duomenys buvo surinkti naudojant IPAQ ir PHQ-9 anketas. Paprastoji logistinė regresija buvo naudojama ryšiui tarp fizinio aktyvumo, depresijos ir insulto pasikartojimo įvertinti, atsižvelgiant į amžių ir lytį.
Rezultatai. Pacientai, turintys aukštesnį fizinio aktyvumo lygį, rečiau patyrė insulto pasikartojimą (OR = 0.534, 95% PI 0.201; 1.422), p = 0.027. Tuo tarpu pacientai, turintys aukštesnį depresijos lygį, dažniau patyrė insulto pasikartojimą (OR = 2.055, 95% PI 1.115; 3.787), p = 0.021.
Išvados. Tyrimas pabrėžia, kad mažas fizinis aktyvumas ir aukštas depresijos lygis yra svarbūs veiksniai, didinantys insulto pasikartojimą, todėl svarbu skatinti fizinį aktyvumą ir psichinės sveikatos palaikymą reabilitacijos metu.

Raktiniai žodžiai:
insultas, fizinis aktyvumas, po insulto depresija, insulto pasikartojimas

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Veiksmingumas vidutinio iki didelio intensyvumo fizinio aktyvumo tarp numatomos insulto rizikos populiacijos. Pilotinis tyrimas

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri

N. Shazia Neelam, H.Manjunatha, P. Senthil, Saina Swathi,P. Antony Leo Aseer, K.C. Gayathri – Effectiveness of moderate to vigorous physical activity among stroke risk predicted population. A pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 105-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF80LR

Santrauka
Fonas. Didėjantis insulto paplitimas, ypač tarp jaunesnių populiacijų šalyse, pavyzdžiui, Indijoje, reikalauja efektyvių prevencinių strategijų. Tokių keičiamų rizikos veiksnių kaip aukštas kraujo spaudimas, diabetas ir rūkymas, labai prisideda prie insulto atvejų skaičiaus. Šis tyrimas sutelkia dėmesį į 12 savaičių vidutinio iki didelio intensyvumo fizinio aktyvumo (MVPA) programos įgyvendinimą, siekiant spręsti šiuos rizikos veiksnius ir sumažinti insulto atvejų skaičių.
Metodologija. Tyrimas apėmė struktūrizuotą MVPA intervenciją tarp asmenų, kuriems gresia insulto rizika, pabrėžiant nuoseklų protokolo laikymąsi. Pagrindiniai rezultatai, įskaitant sistolinį kraujospūdį, gliukozės kiekį kraujyje nevalgius ir bendrą cholesterolio kiekį, buvo stebimi. Širdies ir kraujagyslių sveikatos pagerėjimas buvo įvertintas naudojant Cooperio bėgimo testą. Tyrimas taip pat išnagrinėjo MVPA intervencijos įgyvendinimo galimybes ir priimtinumą, remdamasis dalyvių laikymusi nurodymų.
Rezultatai. MVPA grupė pademonstravo reikšmingą sistolinio kraujospūdžio, gliukozės kiekio kraujyje nevalgius ir bendro cholesterolio kiekio sumažėjimą, palyginti su kontrolinė grupe. Šie rezultatai pabrėžia MVPA veiksmingumą valdant pagrindinius insulto rizikos veiksnius. Be to, dalyviai parodė pagerėjusią širdies ir kraujagyslių ištvermę, išryškinant programos teigiamą poveikį bendrai širdies ir kraujagyslių sveikatai. Aukštas MVPA grupės laikymasis nurodymų rodė struktūrizuotų mankštų protokolų įgyvendinimo asmenims, kuriems gresia insulto rizika, galimybę.
Išvada. Šis pilotinis tyrimas demonstruoja 12 savaičių MVPA programos veiksmingumą mažinant pagrindinius insulto rizikos veiksnius ir gerinant širdies ir kraujagyslių sveikatą tarp asmenų, kuriems gresia insulto rizika. Rezultatai pabrėžia struktūrizuotų mankštų intervencijų svarbą insulto prevencijos pastangose. Nors perspektyvūs, reikalingi tolesni tyrimai su didesniais imčių dydžiais ir ilgesniu trukme, kad būtų įtvirtintos tokio pobūdžio intervencijų tvarios naudos ir įgyvendinamumas. Taikant pritaikytas MVPA programas yra didelis potencialas mažinti insulto riziką, suteikiant vertingų įžvalg potencialas mažinti insulto riziką, suteikiant vertingų įžvalgų pasauliniams insulto prevencijos strategijoms.
Raktiniai žodžiai:
insultas, MVPA, insulto rizikos veiksniai, fizinis aktyvumas
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite nemokamai straipsnį anglų kalba

Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial

Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim


Raghda Nasr Nassar, Nawal Abou Shady, Mohamed Nabil El-Bahrawy, Ahmed Abdelalim – Effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 26-30

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ASbq

Streszczenie

Purpose. To investigate the effect of pilates training on cognitive functions in patients with stroke. Materials and Methods. Forty Right stroke patients (Left hemiparesis) of both genders with age ranged from 50–65 years old were recruited randomly and divided into two equal groups; Study group (I) received pilates training therapy and selected physical therapy program for 6 weeks, Control group (II) received the same selected physical therapy program only for 6 weeks. Pre- and post-treatment assessment using RehaCom System, Montreal Cognitive Assessment (MoCA) and Mini-Mental State Examination (MMSE) were done for all patients. Results. Cognitive disorders (Attention, Memory, Reaction behavior and logical reasoning) were significantly improved in study group (pilates training therapy) more than control group (selected physical therapy program). cognitive disorders were improved in both groups with the best improvement results of group (I) more than group (II). Conclusion. Pilates Training program considered an effective physical therapy method for improving cognitive disorders in patients with stroke.

Słowa kluczowe:
stroke, pilates training, cognitive disorders

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Atsisiųskite straipsnį anglų kalba nemokamai

1 2 3