Tag: 体育活动

Sport i umysł: Przegląd systematyczny aktywności fizycznej i dobrostanu psychicznego w erze współczesnej

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz

Ahmad Chaeroni, Kamal Talib, Karuppasamy Govindasamy, Yuke Permata Lisna, Bekir Erhan Orhan, Mottakin Ahmed, Mert Kurnaz – Sports and mind: A systematic review of physical activity and mental well-being in the modern era –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 371-378

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8P7Q6

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest zbadanie związku między aktywnością fizyczną, zdrowiem psychicznym i jakością życia poprzez systematyczny przegląd literatury naukowej. W badaniu wykorzystano metodę Systematycznego Przeglądu Literatury (SLR), korzystając z bazy danych Scopus, stosując strategię wyszukiwania słów kluczowych związanych z tematem oraz postępując zgodnie z wytycznymi PRISMA. Przeszukano artykuły opublikowane w latach 2020-2024, które koncentrują się na aktywności fizycznej i zdrowiu psychicznym, w indeksach Q1-Q2. Spośród 89 zidentyfikowanych artykułów, 28 spełniło kryteria włączenia i były odpowiednie do tematu. Analiza tych badań wykazała, że zwiększenie aktywności fizycznej wiąże się ze zmniejszeniem objawów depresji i lęku oraz poprawą dobrostanu psychicznego i jakości życia. Ponadto badanie zauważa różnice w metodach pomiaru, takich jak użycie akcelerometrów oraz różnych kwestionariuszy dotyczących zdrowia psychicznego. Wyniki te wspierają rozwój opartych na dowodach interwencji mających na celu poprawę dobrostanu psychicznego poprzez aktywność fizyczną, szczególnie wśród dzieci, młodzieży i osób starszych. Jednak badanie wskazuje na wyzwania związane z metodami pomiaru i czasem trwania interwencji, co sugeruje potrzebę dalszych badań w celu opracowania bardziej kompleksowych i praktycznych zaleceń.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zdrowie psychiczne, jakość życia, akcelerometr
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aktywności fizycznej, inteligencji interpersonalnej i inteligencji emocjonalnej na wyniki nauczania wychowania fizycznego uczniów szkoły podstawowej

Lanang Damar Samodro, Hari Yuliarto, Aris Fajar Pambudi

Lanang Damar Samodro, Hari Yuliarto, Aris Fajar Pambudi – The influence of physical activity, interpersonal intelligence, emotional intelligence on physical education academic achievement of elementary school students –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 296-303

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8S8T6

Streszczenie
Tło i Cel Badania. Wychowanie fizyczne nie tylko rozwija aspekty fizyczne, ale także myślenie krytyczne, umiejętności rozumowania oraz aspekty afektywne, w tym umiejętności społeczne i cechy osobiste, takie jak troskliwość i współpraca. Celem badania jest zbadanie wpływu aktywności fizycznej, inteligencji interpersonalnej i inteligencji emocjonalnej na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej.
Materiały i Metody. Badanie wykorzystuje ilościowe podejście korelacyjne. Populacja badana obejmowała 102 uczniów szkoły podstawowej w wieku 9-12 lat (54 chłopców, 48 dziewcząt). Narzędziem pomiaru aktywności fizycznej był Kwestionariusz Aktywności Fizycznej dla Dzieci (PAQ-C). Narzędzie do pomiaru inteligencji interpersonalnej było adaptacją wymiarów Wgląd Społeczny, Wrażliwość Społeczna i Komunikacja Społeczna według Andersona. Narzędzie do pomiaru inteligencji emocjonalnej stanowił “Emotional Quotient Inventory: Young Version (EQ-i: YV). Analiza statystyczna została przeprowadzona przy użyciu oprogramowania SPSS (Statistical Package for Social Science) w wersji 21. Poziom istotności statystycznej ustalono na poziomie p < 0,05.
Wyniki. Wyniki badania wykazały, że: (1) aktywność fizyczna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,006 < 0,05). (2) Inteligencja interpersonalna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,000 < 0,05). (3) Inteligencja emocjonalna ma istotny wpływ na wyniki nauczania wychowania fizycznego u uczniów szkoły podstawowej (p = 0,005 < 0,05).
Wnioski. W szczególności uczniowie, którzy regularnie ćwiczą, wykazują wyższą inteligencję intrapersonalną, inteligencję emocjonalną, większą zdolność adaptacji oraz lepszy nastrój w porównaniu z tymi, którzy nie ćwiczą w sposób zorganizowany. Oczekuje się, że nauczyciele wychowania fizycznego będą zadawać uczniom aktywności fizyczne do wykonania w domu pod nadzorem rodziców, a wyniki tych aktywności będą raportowane nauczycielowi jako dodatkowa ocena.
Słowa kluczowe:
aktywność fizyczna, inteligencja interpersonalna, inteligencja emocjonalna, wyniki nauczania wychowania fizycznego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena podstawowych umiejętności ruchowych lokomotorycznych uczniów szkół podstawowych za pomocą TGMD-2

Pamuji Sukoco, Ari Iswanto, Yudanto, Muhammad Wahyu Arga, Rezha Arzhan Hidayat, Fadli Ihsan, Susanto

Pamuji Sukoco et al. – Assessment of basic locomotor movement skills of elementary school students using TGMD-2 –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 265-270

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8J7L9

Streszczenie
Wstęp. Podstawowe umiejętności ruchowe są fundamentem ludzkiego zachowania i pomagają małym dzieciom w nauce nowych umiejętności w innych obszarach. Dziecko może aktywnie się poruszać i ćwiczyć, jeśli posiada podstawowe umiejętności ruchowe. Z tego powodu konieczne jest zidentyfikowanie rzeczywistego stanu umiejętności ruchowych dzieci, szczególnie uczniów młodszych klas szkoły podstawowej. Może to stanowić punkt odniesienia do zapobiegania niepożądanym skutkom, takim jak wystąpienie otyłości u dzieci.
Metoda. Badanie miało charakter przedeksperymentalny i zostało przeprowadzone w celu oceny podstawowych umiejętności ruchowych w procesie nauki ośmiu ruchów lokomotorycznych, tj. chodzenia, biegania, skakania na jednej nodze, skakania w dal, cwałowania, przesuwania się w bok, podskakiwania i skakania, za pomocą obserwacji z wykorzystaniem narzędzi do oceny ruchu w podejściu testu Gross Motor Development 2 (TGMD-2). Przedmiotem badania było 42 uczniów Szkoły Podstawowej Pilahan, w tym 14 uczniów z klasy 1, 14 z klasy 2 i 14 z klasy 3.
Wyniki. Badanie wykazało, że spośród 42 uczniów młodszych klas Szkoły Podstawowej Pilahan, 12 uczniów uzyskało wynik poniżej średniej, 14 uczniów uzyskało wynik na poziomie średnim, a 16 uczniów uzyskało wynik powyżej średniej.
Wniosek. Oczekuje się, że zebrane dane będą stanowiły podstawę do oceny uczniów, którzy nie uzyskali wyniku powyżej średniej. Dane te mogą również służyć jako punkt odniesienia do dalszych badań nad problemem uczniów młodszych klas szkół podstawowych, którzy mają poniżej przeciętne umiejętności podstawowych ruchów.
Słowa kluczowe
podstawowe ruchy, uczniowie, umiejętności, ocena
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Motywacja do aktywności fizycznej wśród populacji malezyjskiej według płci i grup wiekowych

Hasbullah Ismail, Gunathevan Elumalai, Mohd Salleh Aman, Vellapandian Ponnusamy, Shariffah Mamat, Norhidayah Omar, Shamshuritawati Shariff, Roxxana Dev, Chee Chen Soon, Nur Najmin Naja Zamri

Hasbullah Ismail et al. – Motivation towards physical activities among Malaysian population by gender and age group –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 100-106

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8D7F2

Streszczenie
Kultura sportowa wśród populacji Malezji wciąż jest niewystarczająco rozwinięta, a odsetek osób nieaktywnych fizycznie pozostaje wysoki i wzrasta od 2018 roku. Celem niniejszego badania było określenie poziomu oraz wpływu motywacji do aktywności fizycznej w zależności od płci i grup wiekowych. Badacze zastosowali metodę badania ankietowego obejmującą 7 015 respondentów w wieku 13 lat i starszych. Dobór próby na terenie całej Malezji został ułatwiony przez Departament Statystyki Malezji w oparciu o obliczenia blokowe oraz miejsce zamieszkania w 13 stanach i 3 Terytoriach Federalnych. Badacze zastosowali wieloetapowy, klastrowy losowy dobór próby, łącząc procedurę doboru prób losowych z warstwowym doborem losowym. Do zbierania danych wykorzystano kwestionariusz opracowany przez IYRES, charakteryzujący się wysoką trafnością (r = 0,95) i rzetelnością (r = 0,96). Dane zostały zebrane ręcznie przez 190 przeszkolonych ankieterów. Wyniki analizy za pomocą testu t dla próby niezależnej wykazały, że średni wynik dla mężczyzn (M = 31,94, SD = 10,70) oraz dla kobiet (M = 29,84, SD = 10,82), p = 0,000, jest istotny. Wyniki pokazały, że istnieją istotne różnice w średnim poziomie motywacji do uczestnictwa w aktywności fizycznej między mężczyznami a kobietami. Porównanie według grup wiekowych za pomocą jednoczynnikowej analizy wariancji (ANOVA) wykazało istotne różnice w motywacji do uczestnictwa w aktywności fizycznej pomiędzy grupami wiekowymi, p = 0,000. Grupy przedmłodzieżowa (M = 30,39, SD = 9,56), młodzieżowa (M = 32,78, SD = 10,06), poprzemłodzieżowa (M = 30,72, SD = 11,06) oraz seniorzy w wieku 60 lat i starsi (M = 26,76, SD = 10,72). Wynik ten potwierdza, że wiek wpływa na czynniki motywacyjne do uczestnictwa w aktywności fizycznej. Poziom motywacji wśród młodzieży jest najwyższy, natomiast najniższy u osób starszych powyżej 60. roku życia. Czynniki motywacyjne są w złożony sposób zależne od płci i grupy wiekowej. Kobiety częściej motywowane są czynnikami wewnętrznymi, takimi jak satysfakcja zawodowa, relacje interpersonalne i rozwój osobisty, podczas gdy mężczyźni często kierują się nagrodami zewnętrznymi. Młodsze osoby mogą być bardziej motywowane nagrodami zewnętrznymi, takimi jak nagrody, uznanie, darmowe gadżety oraz osiągnięcia wyników. Ogólnie rzecz biorąc, czynniki psychologiczne odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu postaw, przekonań, motywacji i zachowań dotyczących aktywności fizycznej. Poprzez usunięcie psychologicznych barier i zastosowanie strategii motywacyjnych, interwencje mogą skutecznie promować uczestnictwo w ćwiczeniach i wspierać ludzi w przyjmowaniu zdrowszego i bardziej aktywnego stylu życia.
Słowa kluczowe
motywacja, aktywność fizyczna, płeć, grupa wiekowa, kultura sportowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Brak skuteczności modyfikowanych zajęć pilates online na objawy menopauzalne i dysfunkcje mięśni dna miednicy u kobiet przedmenopauzalnych. Randomizowane badanie kontrolowane

T. Kavya, B. Sathya Prabha, P. Ponmathi

T. Kavya, B. Sathya Prabha, P. Ponmathi – Ineffect of tele-based modified pilates on menopausal symptoms and pelvic floor muscle dysfunction in premenopausal women. A randomized controlled trial – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 367-373

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608C3D

Streszczenie
Tło. Menopauza jest definiowana jako trwałe zaprzestanie miesiączkowania spowodowane zmniejszeniem aktywności pęcherzyków jajnikowych. W tym okresie kobiety mogą doświadczać uderzeń gorąca, pocenia się, problemów ze snem, dolegliwości sercowych, zawrotów głowy, zmęczenia, bólu głowy, częstomoczu, osłabienia mięśni dna miednicy (PFM), bólu mięśni i stawów, niestabilności emocjonalnej, depresji. Ćwiczenia i inne formy aktywności fizycznej mogą pomóc złagodzić objawy menopauzalne (MPS) i poprawić funkcję mięśni dna miednicy u kobiet przedmenopauzalnych. Wśród tych aktywności pilates jest bezpieczną techniką poprawiającą kondycję fizyczną i psychiczną.
Cel. Określenie wpływu modyfikowanego pilatesu online na objawy menopauzalne i dysfunkcje mięśni dna miednicy u kobiet przedmenopauzalnych.
Metodologia. Kobiety były badane pod kątem objawów menopauzalnych i dolegliwości dna miednicy za pomocą Skali Oceny Menopauzy (MRS) i Inwentarza Dolegliwości Dna Miednicy (PFDI). Na podstawie kryteriów włączenia i wyłączenia, uczestniczki zostały losowo przydzielone do 2 grup: Grupa A – kontrolna (CG) i Grupa B – eksperymentalna (EG). Uczestniczki obu grup były oceniane za pomocą MRS i PFDI oraz pod kątem siły mięśnia poprzecznego brzucha (TrA) i mięśni dna miednicy (PFM). Uczestniczki z grupy kontrolnej wykonywały ćwiczenia aerobowe – chodzenie przez 8 tygodni. Uczestniczki z grupy eksperymentalnej brały udział w zajęciach TMPE jako sesji grupowej przez 40 minut. Obie grupy były oceniane podczas pierwszej sesji oraz po 8 tygodniach.
Wyniki. Grupa TMPE wykazała znaczną poprawę w redukcji objawów menopauzalnych i dolegliwości dna miednicy. Zauważono, że TMPE poprawiło siłę mięśni PFM i TrA w większym stopniu niż grupa kontrolna.
Wniosek. Grupa pilates wykazała poprawę w zakresie objawów menopauzalnych i redukcję dolegliwości dna miednicy, a także poprawę siły mięśni PFM i TrA.
Słowa kluczowe
menopauza, objawy menopauzalne (MPS), dysfunkcja mięśni dna miednicy (PFM), modyfikowane zajęcia pilates online (TMPE), aktywność fizyczna (PA)
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe i jakość snu jako predyktory wskaźnika masy ciała u nastolatków? Badanie korelacyjne na uczniach szkół średnich we Wschodnim Kalimantanie

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto

Nanda Alfian Mahardhika, Erwin Setyo Kriswanto, Nur Rohmah Muktiani, Jeane Betty Kurnia Jusuf, Januar Abdilah Santoso, Nur Subekti, Amri Hartanto – Physical activity, eating behaviour, and sleep quality as predictors of Body Mass Index in adolescents? A correlational study on high school students in East Kalimantan –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 216-221

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8ZsV

Streszczenie
Wprowadzenie i cel badania. Otyłość jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się nadmiernym nagromadzeniem tłuszczu. Indonezja zajmuje drugie miejsce po Singapurze pod względem liczby otyłych nastolatków. Celem badania było ocenienie wpływu aktywności fizycznej, zachowań żywieniowych i jakości snu na wskaźnik masy ciała (BMI) u nastolatków.
Materiały i metody. Badanie miało charakter ilościowy, z zastosowaniem projektu ex post facto. W badaniu uczestniczyło 231 uczniów (136 chłopców, 95 dziewcząt) w wieku 16-19 lat, każdy z wskaźnikiem masy ciała (BMI) ≥ 25,1. Uczestnicy byli zdrowi i wyrazili zgodę na udział w badaniu, wypełniając kwestionariusz przesiewowy. Analiza została przeprowadzona za pomocą technik regresji w oprogramowaniu Statistical Package for Social Sciences (SPSS) wersja 21.
Wyniki. Wybrany model regresji jest wykonalny i pokazuje, że aktywność fizyczna, dieta i jakość snu wspólnie wpływają na BMI uczniów (p < 0,001). Ponadto analiza pokazuje, że aktywność fizyczna (p < 0,001), dieta (p = 0,019) i jakość snu (p < 0,001) niezależnie wpływają na BMI uczniów.
Wnioski. Sugerujemy, aby szkoły prowadziły programy doradcze we współpracy z odpowiednimi pracownikami służby zdrowia w celu przeprowadzenia poradnictwa związanego z zapobieganiem niedożywieniu, zwłaszcza otyłości. Należy dostarczać dodatkowe zadania w formie aktywności fizycznej, które uczniowie muszą wykonywać w domu pod nadzorem rodziców, a wyniki będą zgłaszane nauczycielowi jako dodatkowa wartość zadania. Rodzice powinni również nadzorować zachowania żywieniowe i wzorce snu. Przyszli badacze powinni być w stanie ujawnić inne zmienne mogące wpływać na BMI uczniów, ponieważ nasz raport znalazł tylko 49,90%.
Słowa kluczowe
aktywność fizyczna, zachowania żywieniowe, jakość snu, wskaźnik masy ciała
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wyznaczenie optymalnej dawki treningu rekreacyjnego na rowerze jako efektywnej fizjoterapii prowadzącej do zmian w aktywnym trybie życia

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan

 

Yudik Prasetyo, Sumaryanto, Abdul Alim, Guntur, Jamatul Shahidah Shaari, Nur Asmidar Halim, Krisnanda Dwi Apriyanto, Rizki Mulyawan – Identification of recreational cycling training dose as an effective physical therapy to elicit changes into active lifestyle –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 31-35

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8A10

Streszczenie
Celem tego badania jest określenie związku między nawykami życiowymi w okresie nowej normalności a (1) składem ciała oraz (2) poziomem tlenu we krwi po jeździe na rowerze w maseczce. Badanie to jest studium wieloośrodkowym pomiędzy Indonezją a Malezją, przy czym dane prezentowane tutaj dotyczą specyficznie regionu DI Yogyakarta w Indonezji i obejmują badanie obserwacyjne analityczne z wykorzystaniem podejścia przekrojowego. W badaniu wzięło udział 71 osób badanych. Instrumenty użyte do zbierania danych to zachowania związane z kondycją fizyczną podczas pandemii (częstotliwość i czas trwania ćwiczeń), pomiary antropometryczne oraz nasycenie tlenem po jeździe na rowerze w czasie pandemii. Skład ciała został określony za pomocą wzoru BMI, uwzględniającego wzrost i wagę. Nasycenie tlenem podczas jazdy na rowerze mierzono przy użyciu pulsoksymetru FOX-1(N) firmy Elitech Technovision. Największy odsetek osób jeżdżących na rowerze to dwa razy w tygodniu (42,25%), za którymi plasują się trzy, jeden, piąty i czwarty raz w tygodniu. Większość uczestników jeździła na rowerze przez 120 minut (35,21%), a następnie przez 180 minut, 60 minut, 30 minut itd. Dane dotyczące nasycenia tlenem pokazują, że większość badanych ma nasycenie tlenem na poziomie 98% (47,8% respondentów), żaden z nich nie osiągnął 100%, ale 97% nasycenia, 96% zajmuje drugie i trzecie miejsce w dystrybucji. Z pierwotnych danych uzyskanych w Indonezji tylko nasycenie tlenem i czas trwania jazdy na rowerze wykazały bardzo istotny związek (p=0,009), podczas gdy inne zmienne, takie jak BMI i częstotliwość jazdy na rowerze, nie wykazały istotnej korelacji. Można zatem wnioskować, że istnieje istotny związek między czasem trwania ćwiczeń, a konkretnie jazdą na rowerze, a nasyceniem tlenem u indonezyjskich badanych.
Słowa kluczowe
jazda na rowerze, aktywność fizyczna, zachowania związane z kondycją, skład ciała, nasycenie tlenem, ćwiczenia i pandemia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przywrócenie kondycji fizycznej uczniów: kluczowa rola programów aktywności fizycznej po pandemii

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai

 

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 226-232

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A4D3

Streszczenie
W warunkach po pandemii COVID-19 uczniowie nie angażują się w aktywność fizyczną zarówno w szkole, jak i w domu, co prowadzi do spadku jakości kondycji fizycznej uczniów. Celem tego badania jest poprawa kondycji fizycznej uczniów poprzez wdrożenie dobrze zaplanowanego, dokładnego, konsekwentnego i mierzalnego programu ćwiczeń fizycznych oraz monitorowanie aktywności sportowych podejmowanych przez uczniów. Badanie to ma charakter pseudo-eksperymentalny z projektowaniem przedtestowym i potestowym. Próbka badawcza obejmowała 117 uczniów. Użyta technika doboru to dobor celowy. Instrumentem do oceny kondycji fizycznej jest Indonezyjski Test Świeżości Fizycznej (TKJI). Technika analizy danych polega na użyciu sparowanego testu t. Wyniki wskazują na znaczący wpływ programu aktywności sportowej na kondycję fizyczną uczniów, z przeciętnym wzrostem wyniku kondycji fizycznej o 13% w Gimnazjum nr 01, 11% w Gimnazjum nr 39, 9% w Gimnazjum nr 14 oraz 5% w Gimnazjum nr 24. Wyniki te są potwierdzone przez wyniki testu t przy użyciu sparowanego testu t, z wartością t wynoszącą −3,754 i wartością istotności p = 0,001 (p < 0,05). Na podstawie tych wyników można wnioskować, że wdrożenie programów aktywności sportowej w różnych gimnazjach w mieście Padang znacząco poprawia kondycję fizyczną uczniów w okresie po pandemii COVID-19.
Słowa kluczowe
kondycja fizyczna, aktywność sportowa, COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Suche igłowanie kontra techniki energii mięśniowej w przypadku przykurczu stawu barkowego po mastektomii

Nourhan Mohamed Abdelaziz Hussien, Hussein Gamal Hussein Mogahed, Mohamed Gamil Abdelmoneim, Karim Ibrahim Saafan

 

Nourhan Mohamed Abdelaziz Hussien, Hussein Gamal Hussein Mogahed, Mohamed Gamil Abdelmoneim, Karim Ibrahim Saafan – Dry needling versus muscle energy technique on shoulder adhesive capsulitis post mastectomy. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 128-133

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20ADEC

Streszczenie
Cele. Porównać wpływ suchego igłowania i techniki energii mięśniowej na zapalenie torebki stawowej barku po mastektomii.
Projekt. Badanie kliniczne metodą pojedynczej ślepej próby.
Miejsce badania. Ambulatoryjnie.
Materiał i metody. Pięćdziesiąt pacjentek z diagnozą zapalenia torebki stawowej barku po mastektomii, w wieku od 30 do 60 lat, zostało losowo przydzielonych do dwóch grup. Uczestniczki z Grupy A były leczone metodą suchego igłowania, a dodatkowo korzystały z tradycyjnego programu fizjoterapii (mobilizacja stawu barkowego, rozciąganie mięśni barku i ćwiczenia zakresu ruchu); Grupa B otrzymywała technikę energii mięśniowej oraz tradycyjny program fizjoterapii w postaci (mobilizacja stawu barkowego, rozciąganie mięśni barku i ćwiczenia zakresu ruchu).
Interwencja. Dwa spotkania tygodniowo przez pięć tygodni.
Wskaźniki wynikowe. Zakres ruchu w barku, próg bólu na nacisk oraz dysfunkcja barku były mierzone przed i po leczeniu.
Wyniki. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w dystrybucji wieku między grupami (p > 0.05). Po leczeniu zaobserwowano znaczący wzrost progu bólu na nacisk oraz znaczący spadek dysfunkcji barku w porównaniu do stanu przed leczeniem (p < 0.001). Zaobserwowano znaczący wzrost zakresów zgięcia barku, abdukcji oraz rotacji zewnętrznej po leczeniu w porównaniu do stanu przed leczeniem w obu grupach A i B (p > 0.001). Procentowa zmiana w zgięciu, abdukcji i rotacji zewnętrznej w grupie A wynosiła odpowiednio 125,03%, 76,43% i 58,72%. W przeciwieństwie do tego, grupa B wykazała procentowe zmiany wynoszące odpowiednio 137,48%, 97,51% i 68,78% w zgięciu, abdukcji i rotacji zewnętrznej. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic między grupami przed leczeniem, co potwierdza wartość p większa niż 0,05. Analiza danych po leczeniu wykazała statystycznie istotny wzrost progu bólu na nacisk dla grupy A w porównaniu do grupy B (p < 0.001). Niemniej jednak, nie zaobserwowano znaczących różnic w dysfunkcji barku między dwoma grupami (p > 0.05). Po leczeniu zaobserwowano znaczący wzrost zakresu ruchu (ROM) dla zgięcia, rozciągnięcia i abdukcji w grupie B w porównaniu do grupy A (p < 0.001).
Wniosek. Stosowanie zarówno suchego igłowania, jak i techniki energii mięśniowej prowadzi do znaczącej poprawy w nasileniu objawów w zapaleniu torebki stawowej barku po mastektomii, z przewagą dla suchego igłowania.
Słowa kluczowe
zapalenie torebki stawowej, po mastektomii, próg bólu na nacisk, ból i wskaźnik niepełnosprawności barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena poziomu duszności i aktywności fizycznej wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii podczas trzeciego roku pandemii COVID-19 – badanie pilotażowe

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska

 

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska – Assessment of dyspnoea and physical activity levels among Poles living in Poland and the United Kingdom in the third year of the COVID-19 pandemic – a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 6-17

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A753

Streszczenie
Cel. Celem badania była ocena poziomu duszności i związku pomiędzy dusznością a aktywnością fizyczną wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii w trzecim roku pandemii COVID-19.
Metody. Badania pilotażowe zostały przeprowadzone w styczniu 2023 roku. Autorzy badań otrzymali 200 kwestionariuszy od ankietowanych, którzy byli w przedziale wiekowym 18–69 lat (104 z Polski oraz 96 z Wielkiej Brytanii). Poziom duszności oceniono za pomocą kwestionariusza MRC (Medical Research Council Dyspnoea Scale). Poziom aktywności fizycznej mierzono Międzynarodowym Kwestionariuszem Aktywności Fizycznej (IPAQ).
Wyniki. W większości przypadków duszność występowała jedynie podczas dużych wysiłków fizycznych, a jej poziom zwiększał się z wiekiem i większą liczba zachorowań na COVID-19. Zaobserwowano tendencję do narastania duszności z obniżeniem się wyników MET dla umiarkowanej aktywności fizycznej. Kraj zamieszkania badanych nie był powiązany z poziomem duszności.
Wnioski. Zgodnie z zaleceniami należy monitorować poziom duszności u pacjentów po COVID-19, zwłaszcza u pacjentów w wieku zaawansowanym oraz u osób, które kilkukrotnie chorowały na COVID-19. Wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej może wpływać na zmniejszenie uczucia duszności.
Słowa kluczowe
COVID-19. duszność, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2