Korzyści z ćwiczeń po operacji raka piersi – przegląd narracyjny

Mahalakshmi Venugopalan, Divya Varshini R, Ramamoorthy Veyilmuthu, C.K.V. Bhuvaneswari

Venugopalan, Divya Varshini R, Ramamoorthy Veyilmuthu, C.K.V. Bhuvaneswari – Exercise benefits following breast cancer surgery – a narrative review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 392-395

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8Z9Y3

Streszczenie
Rak piersi jest jednym z najczęściej występujących nowotworów wśród kobiet. Leczenie po operacji raka piersi prowadzi do wielu powikłań. Ćwiczenia odgrywają ważną rolę od razu po operacji, pomagając w zapobieganiu powikłaniom pooperacyjnym. Zapobieganie powikłaniom poprawia jakość życia kobiet. Choć pacjentki często uważają, że wykonywanie ćwiczeń po leczeniu jest trudne, istnieje wiele pozytywnych efektów tych ćwiczeń. Celem niniejszego badania było przeanalizowanie różnych efektów ćwiczeń, szczególnie ćwiczeń oporowych, w zapobieganiu obrzękowi limfatycznemu wtórnemu (SL), oraz podkreślenie korzyści płynących z ćwiczeń podczas i po chemioterapii. Przeprowadzono przegląd literatury w bazach PubMed, Clinical Key oraz Google Scholar. U kobiet wracających do zdrowia po operacji raka piersi, ćwiczenia oporowe, samodzielnie lub w połączeniu z ćwiczeniami aerobowymi, były bezpieczne i skuteczne. Te ćwiczenia poprawiły siłę górnej części ciała, zwiększyły wytrzymałość, zmniejszyły ilość tkanki tłuszczowej, zmniejszyły obwód talii i bioder, zwiększyły beztłuszczową masę ciała, poprawiły wydolność układu krążenia, podniosły samoocenę oraz zmniejszyły objawy depresji. U kobiet z obrzękiem limfatycznym związanym z rakiem piersi, ból znacząco zmniejszył się po zastosowaniu ćwiczeń oddechowych połączonych z ruchami kończyn górnych. Ćwiczenia mogą pomóc w łagodzeniu negatywnych skutków chemioterapii oraz w przezwyciężaniu zmęczenia związanego z rakiem. Oprócz konwencjonalnych ćwiczeń, takich jak ćwiczenia zakresu ruchu i ćwiczenia aerobowe, zaleca się, aby ćwiczenia oporowe o umiarkowanej intensywności dla górnej części ciała były częścią protokołu ćwiczeń zalecanych kobietom po operacji raka piersi, aby mogły cieszyć się lepszą jakością życia.
Słowa kluczowe
rak piersi, obrzęk limfatyczny, ćwiczenia oporowe, oddechowe, chemioterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wzmocnienia pozytywnego i negatywnego na zwiększenie motywacji do podstawowych ruchów lokomocyjnych u dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną

Luthfie Lufthansa, Sumaryanti, Rachmah Laksmi Ambardini, Bafirman, Ali Munir, Yulianto Dwi Saputro, Ary Artanty, Fiky Zarya

Luthfie Lufthansa et al. – The effect of positive and negative reinforcement to increase motivation of basic locomotor movements in children with mild intellectual disabilities –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 194-201

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8K4P8

Streszczenie
Odpowiednie podejście terapeutyczne może wpłynąć na wiele pozytywnych aspektów wzrostu i rozwoju dzieci z niepełnosprawnościami, a jednym z takich podejść jest wzmocnienie pozytywne i negatywne. Celem tego badania jest określenie wpływu wzmocnienia pozytywnego i negatywnego na zwiększenie motywacji do wykonywania podstawowych ruchów lokomocyjnych u dzieci z niepełnosprawnościami. Badanie wykorzystuje preeksperymentalny projekt typu „one-group pretest-posttest”. Przeprowadzono je w Państwowej Szkole Specjalnej w Kendungkandang, z udziałem 20 uczniów. Technika zbierania danych obejmowała testy i pomiary. Wyniki badania wykazały istotny wpływ wzmocnienia pozytywnego na wzrost motywacji do podstawowych ruchów lokomocyjnych u dzieci z niepełnosprawnościami, co potwierdzono wartością istotności 0,000 < 0,05. Wzmocnienie negatywne również miało istotny wpływ na poprawę motywacji do podstawowych ruchów lokomocyjnych u dzieci z niepełnosprawnościami, z wartością istotności 0,000 < 0,05. Pomimo że oba rodzaje wzmocnień miały istotny wpływ na poprawę motywacji, wzmocnienie pozytywne okazało się mieć silniejszy efekt. Potwierdzono to wynikami testu ruchów lokomocyjnych, gdzie średnia dla wzmocnienia pozytywnego wynosiła 72,50, podczas gdy średnia dla wzmocnienia negatywnego wynosiła jedynie 63. W związku z tym badanie konkluduje, że wzmocnienie pozytywne ma większy wpływ na zwiększenie motywacji do podstawowych ruchów lokomocyjnych u dzieci z niepełnosprawnościami.
Słowa kluczowe
wzmocnienie, motywacja, ruchy lokomocyjne, niepełnosprawność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ podawania ekstraktu z kwiatu roselli (Hibiscus sabdariffa) po wysiłku fizycznym na poziom kwasu moczowego u zdrowych mężczyzn

Junian Cahyanto Wibawa, Khamim Hariyadi, Vega Mareta Sceisarriya, Bangkit Adi Swasono, Novadri Ayubi, Mohammed Ahmed Aljunaid

 

Junian Cahyanto Wibawa et al. – Effect of giving rosella flower extract (hibiscus sabdariffa) after physical exercise on uric acid levels in healthy men –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 33-38

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8F8G4

Streszczenie
Celem tego badania było sprawdzenie, czy ekstrakt z kwiatu roselli może obniżyć poziom kwasu moczowego po aktywności fizycznej. W badaniu eksperymentalnym zastosowano układ grup kontrolnych przed i po interwencji. Do wyboru uczestników zastosowano metodę celowego doboru próby, a następnie podzielono ich na dwie grupy: grupa badawcza (P) otrzymała 500 mg ekstraktu z kwiatu roselli, a grupa kontrolna (K) otrzymała placebo. W badaniu wzięło udział 20 zdrowych mężczyzn w wieku od 19 do 25 lat. Zbieranie danych odbyło się w ciągu 1 dnia, rozpoczynając od zebrania informacji o cechach badanych osób. Następnie uczestnicy zostali poproszeni o wykonanie rozgrzewki. Po tym przystąpili do aktywności fizycznej, która polegała na biegu na 2400 metrów o umiarkowanej intensywności. Po zakończeniu aktywności zebrano dane wyjściowe, mierząc poziom kwasu moczowego. Następnie uczestnikom podano do wypicia placebo lub ekstrakt z kwiatu roselli. Po 60 minutach dokonano pomiaru poziomu kwasu moczowego w badaniu końcowym. Wyniki badania wykazały spadek poziomu kwasu moczowego w obu grupach, jednak istotny spadek wystąpił w grupie, której podano 500 mg ekstraktu z kwiatu roselli. Ze względu na wysoką zawartość przeciwutleniaczy zaleca się stosowanie ekstraktu z kwiatu roselli jako suplementu po wysiłku fizycznym.
Słowa kluczowe
kwiat roselli, wysiłek fizyczny, kwas moczowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przegląd narracyjny roli fizjoterapii w zaburzeniach mięśniowo-szkieletowych

Hind Humid Alshuweihi, Alham Al-Sharman, Walid Kamal Abdelbasset

 

Hind Humid Alshuweihi, Alham Al-Sharman, Walid Kamal Abdelbasset – A narrative review on the role of physiotherapy in musculoskeletal disorders –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 367-372

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AK7N

Streszczenie:
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe obejmują szeroki zakres schorzeń wpływających na kości, mięśnie, stawy, więzadła i ścięgna w całym ciele. Te zaburzenia mogą wynikać z różnych przyczyn, w tym urazów, przeciążeń, starzenia się, predyspozycji genetycznych oraz chorób ogólnoustrojowych, takich jak zapalenie stawów. Zarządzanie zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi zazwyczaj wymaga podejścia multidyscyplinarnego, obejmującego interwencje medyczne, fizjoterapię, terapię zajęciową, leczenie bólu oraz modyfikacje stylu życia. Celem leczenia jest złagodzenie objawów, poprawa funkcji, zapobieganie dalszym uszkodzeniom i poprawa ogólnego samopoczucia.
Niniejszy przegląd bada rolę fizjoterapii w leczeniu zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, oferując interwencje takie jak terapia ruchowa, terapia manualna, metody fizykalne oraz edukacja pacjentów. Fizjoterapeuci dostosowują plany leczenia do indywidualnych potrzeb, wspierając rekonwalescencję i optymalizując długoterminowe wyniki.
Strategie zapobiegania, w tym utrzymywanie zdrowego stylu życia, prawidłowa ergonomia, regularne ćwiczenia oraz programy zapobiegania urazom, są kluczowe dla zmniejszenia ryzyka zaburzeń mięśniowo-szkieletowych. Wiele badań wykazało skuteczność fizjoterapii w leczeniu zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, a bogactwo dowodów z badań wspiera integrację fizjoterapii z opieką prowadzoną przez lekarzy jako skuteczne podejście do leczenia tych zaburzeń, co prowadzi do poprawy wyników leczenia, zmniejszenia wykorzystania opieki zdrowotnej, zwiększenia satysfakcji pacjentów oraz długoterminowych korzyści dla pacjentów.
Ogólnie rzecz biorąc, wczesna diagnoza, kompleksowe leczenie i ciągłe zarządzanie są kluczowe dla skutecznego zarządzania zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi i poprawy jakości życia osób dotkniętych tymi schorzeniami.

Słowa kluczowe:
zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, fizjoterapia, ćwiczenia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zakres ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa – Range of motion of the upper limb among right and left-handed table tennis players aged 7-10. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 75-84

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B0Yj

Streszczenie
Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena zakresu ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat oraz analiza wpływu ręki grającej na badany zakres ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniem zostało objętych 103 tenisistów i tenisistek stołowych posiadających od minimum roku licencję zawodniczą w śląskich klubach sportowych – 32 dziewczynki i 71 chłopców w wieku 7–10 lat. Warunkiem koniecznym uczestnictwa w badaniu był udział w minimum trzech treningach tygodniowo. Wśród dzieci wykonano pomiar zakresu ruchomości kończyny górnej za pomocą inercyjnego urządzenia GYKO. Zebrane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą nieparametrycznego testu
U Manna Whitneya.
Wyniki. Wśród praworęcznych dzieci grających w tenisa stołowego wykazano istotnie większy zakres ruchomości prawej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia. Z kolei wśród leworęcznych dzieci zakres w trakcie wykonywania obu ruchów był istotnie większy w lewej kończynie górnej.
Wnioski. Wśród badanych sportowców wykazano zależność między ręką grającą a zakresem ruchomości prawej i lewej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia (p < 0,05). Badani charakteryzowali się istotnie większym zakresem ruchomości kończyny górnej, którą grali w tenisa stołowego. Badania wykazały, że wśród młodych tenisistów i tenisistek stołowych, grających na terenie województwa śląskiego konieczne jest postępowanie terapeutyczne mające na celu zwiększenie zakresu ruchomości ręki niegrającej.

Słowa kluczowe:
tenis stołowy, sport, zakres ruchomości, dzieci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty masażu i terapii ćwiczeniowej w leczeniu kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti

 

Ahmad Ridwan, Suharjana, Ahmad Nasrulloh, Ali Satia Graha, Arika Umi Zar’in, Muhammad Nurul Akbar Adityatama, Mela Suhariyanti – Effects of massage therapy and exercise therapy on recovery of shin splints injury in women’s long distance running athletes. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 122-127

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A590

Streszczenie
Wysoka intensywność treningów biegaczy często prowadzi do przetreningowania. Sportowcy, którzy nie są w optymalnej kondycji, a czasem nawet zapominają o rozciąganiu i schładzaniu, są podatni na kontuzje piszczeli. Kontuzje te z pewnością wpływają na ich wyniki podczas treningów i zawodów. Niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu masażu i terapii ćwiczeniowej na leczenie kontuzji piszczeli u biegaczek na długie dystanse w kategorii mistrzowskiej. Badanie to opiera się na podejściu quasi-eksperymentalnym z jedno-kontrolną grupą w projekcie badawczym przed i po teście. Techniki zbierania danych obejmują testy i pomiary za pomocą goniometru do mierzenia zakresu ruchu stawów oraz skali bólu do określenia poziomu bólu. Populacja badania składa się z biegaczek maratońskich w wieku 42 lat i starszych. Technika analizy danych polega na parowym teście t, po uprzednim sprawdzeniu normalności i jednorodności danych. Wyniki wskazują na znaczące różnice w efektach masażu i terapii ćwiczeniowej, które charakteryzują się zmniejszeniem bólu i zwiększeniem zakresu ruchu stawów, z wartością p równą 0,000 (p < 0,05).
Słowa kluczowe
masaż, ćwiczenia, kontuzje piszczeli
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Serce sportowca – nowe spojrzenie na stare rozpoznanie

Anna Wizner, Mariola Szulik

A. Wizner, M. Szulik – Athlete’s Heart – New Take on Old Diagnosis. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 92-99

Streszczenie
W artykule poruszona zostanie tematyka, której zagadnienia dotyczą zarówno pacjentów uprawiających sporty, którzy chcą poznać mechanizmy wpływające na mięsień sercowy przy podejmowaniu aktywności fizycznej (amatorskiej i wyczynowej), jak i osób zajmujących się fizjoterapią, którzy są zaznajomieni z fizjologią wysiłku fizycznego i adaptacją układu krążenia do aktywności, włącznie ze zmianami strukturalnymi w sercu i chcą tę wiedzę poszerzyć. Często ci ostatni udzielają informacji jako fachowcy w swojej dziedzinie pacjentom, będącym pod ich opieką – stąd warto te zagadnienia utrwalić. Temat jak najbardziej aktualny, gdyż przyjmuje się, że zdrowy styl życia to styl życia na miarę XXI w., a regularny wysiłek fizyczny lub jego brak to najistotniejszy biologiczny czynnik wpływający na stan zdrowia jednostki, czyli na długość życia.

Słowa kluczowe:
wysiłek, sport, serce, układ krążenia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wydolności fizycznej u dzieci w wieku 10-12 lat pływających i niepływających

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański

Aleksandra Kruk, Joanna Spurek, Marek Kiljański – Comparison of Physical Capacity in Swimming and Non-swimming Children Aged 10-12. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 36-44

Streszczenie
Cel pracy. Nadrzędnym celem pracy było porównanie wydolności fizycznej u dzieci pływających i niewykazujących aktywności fizycznej w przedziale wiekowym 10-12 lat.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono wśród 60 dzieci, spośród których 30 regularnie pływała natomiast druga połowa nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Materiał badawczy stanowiło 13 dziewczynek i 17 chłopców w przedziale wiekowym 10-12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety oraz dwie próby wysiłkowe: próbę Ruffiera i test 6-minutowego marszu.
Wyniki. W badanych próbach wydolnościowych zauważono, że osoby pływające uzyskały lepsze wyniki od tych, które nie uprawiają sportów. Próba Ruffiera ukazała, że na niemalże każdym szczeblu, wydolność fizyczna była lepsza u osób pływających. Test 6-minutowego marszu wykazał, że osoby pływające mogły pokonać dłuższy dystans przy niższym nakładzie wydolnościowym aniżeli osoby bierne fizycznie. Analizując wyniki statystyczne zauważyć można zależność pomiędzy regularnością aktywności fizycznej a poziomem wydolności.
Wnioski. Dzieci podejmujące aktywność fizyczną mają większą wydolność niż bierne fizycznie. Na wyniki ma także wpływ sposób spędzania czasu wolnego i ilość czasu poświęcanego dziennie na aktywność.

Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna, pływanie, ruch, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版