Wpływ ćwiczeń centralnej stabilizacji i masażu klasycznego na jakość życia osób z dolegliwościami bólowymi odcinka szyjnego kręgosłupa

Agnieszka Leszczyńska, Ada Sitek, Agnieszka Przedborska, Marcin Świątczak, Małgorzata Kilon, Katarzyna Glibov


Agnieszka Leszczyńska, Ada Sitek, Agnieszka Przedborska, Marcin Świątczak, Małgorzata Kilon, Katarzyna Glibov – The impact of central stabilization exercises and classical massage on the quality of life of people suffering from cervical spine pain. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 178-185

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B3FB

Streszczenie
Dolegliwości bólowe szyjnego odcinka kręgosłupa dotykają około 22-70% populacji, a częstość wystąpienia bólu wzrasta wraz z wiekiem. Spośród wielu rodzajów terapii większość pacjentów preferuje masaż, którego celem jest normalizacja napięć mięśniowych oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych. Jednak kompleksowe spojrzenie na pacjenta według koncepcji Kinetic Control umożliwia ocenę niekontrolowanego ruchu, pozwala na analizę ruchu i jego funkcji. Ocena błędów ruchowych, jak i reedukacja funkcji mięśni jest ważnym elementem w poprawie zakresu ruchów i zmniejszeniu dolegliwości bólowych w części szyjnej kręgosłupa.
Cel pracy. Ocena wpływu masażu klasycznego i ćwiczeń centralnej stabilizacji na jakość życia osób z dolegliwościami bólowymi kręgosłupa szyjnego.
Materiał i metody. Badaniem objęto 40 osób (62,5% kobiet, 37,5% mężczyzn) w wieku 20–70 lat, u których wystąpiły dolegliwości bólowe części szyjnej kręgosłupa. Utworzono dwie 20-osobowe grupy. Grupa I była poddana serii masażu klasycznego, grupa II wykonywała ćwiczenia centralnej stabilizacji. Do oceny wpływu obu terapii posłużyły: autorska ankieta, skala VAS, formularz NDI-PL oraz pomiar zakresu ruchów w części szyjnej kręgosłupa. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Choć wyniki osiągnięte w skali VAS oraz NDI w obu grupach są istotnie niższe po terapii (p < 0,01), to jednak nie można stwierdzić, aby któraś forma terapii przyniosła lepszy skutek. Badane zakresy ruchu kręgosłupa w odcinku szyjnym uległy istotnemu zwiększeniu (p < 0,01) w obu grupach. Zauważono, że w zakresie wyprostu skuteczniejsze okazały się ćwiczenia centralnej stabilizacji– zakres wyprostu zwiększył się średnio o 1,3 jednostki po ćwiczeniach, zaś po masażach jedynie o 0,7 jednostki (p = 0,045). Wykazano skuteczności obu terapii w domenie zdrowia ogólnego (p = 0,54) – zarówno masaże, jak i ćwiczenia (p = 0,01) przyniosły pacjentom znaczną poprawę.
Wnioski. Obie terapie są skuteczne w walce z bólem odcinka szyjnego kręgosłupa, jednak uzyskano lepsze rezultaty w grupie objętej ćwiczeniami centralnej stabilizacji. Jakość życia pacjentów wyraźnie zwiększyła się w obu grupach.
Słowa kluczowe:
Kinetic Control, Pressure Bio-Feedback Stabilizer, skala VAS i NDI
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Odległa ocena jakości życia pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych leczonych zachowawczo i operacyjnie

Marcin Świątczak, Aneta Nowicka, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski

Marcin Świątczak, Aneta Nowicka, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski – Long-term evaluation of the quality of life of patients with osteoarthritis treated conservatively and surgically. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 198-204

Streszczenie
Wstęp. Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego to jedno z najczęstszych przewlekłych schorzeń układu ruchu. Całkowita alloplastyka stawu biodrowego (CAB) jest często wybieranym sposobem leczenia obok formy leczenia zachowawczego. Celem pracy była odległa ocena jakości życia pacjentów po zabiegu całkowitej alloplastyki stawu biodrowego oraz po leczeniu zachowawczym.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 35 pacjentów ze zdiagnozowaną wieloletnią chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego, u których wykonano CAB
z dostępem operacyjnym tylno-bocznym. Oceny dokonano w Klinice Ortopedii i Traumatologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM–CSW w Łodzi. Grupę kontrolną tworzyło 15 pacjentów z długoletnią chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego leczonych zachowawczo. Dane medyczne uzyskano z historii choroby oraz autorskiej ankiety, natomiast do oceny jakości życia posłużył kwestionariusz The World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF).
Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej przy pomocy programów MS Office oraz testu t-Studenta, uznając za istotne statystycznie wyniki poniżej p < 0,05.
Wyniki. Ocena domen była zbliżona w obu grupach, największy dysonans obserwowano w ocenach domeny somatycznej i socjalnej. W oparciu
o kwestionariusz WHOQOL-BREF pacjenci grupy badanej w większości oceniali jakość życia od 60% do 70% wartości maksymalnej, najwyżej sferę psychologiczną, najsłabiej somatyczną. W grupie kontrolnej domena socjalna uzyskała 78% wartości maksymalnej, pozostałe domeny – 74% wartości maksymalnej.
Wnioski. Pacjenci leczeni zachowawczo oceniali swoją jakość życia we wszystkich domenach wyżej niż pacjenci, u których przeprowadzono zabieg CAB. W obu badanych grupach wariant odpowiedzi „pozytywny” był najczęściej wybieranym w kwestionariuszu WHOQOL-BREF.
Słowa kluczowe:
jakość życia, choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego, alloplastyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza porównawcza stanu funkcjonalnego kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego lub kolanowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Jan W. Raczkowski – Comparative analysis of the functional status of women with osteoarthritis of the hip or knee joint. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 134-142

Streszczenie
Cel pracy. Celem badania było porównanie poziomu sprawności funkcjonalnej oraz czynników na nią wpływających u kobiet z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (koksartroza) lub kolanowego (gonartroza) po 50. roku życia.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 70 kobiet w wieku 50–90 lat z koksartrozą (n = 35) lub gonartrozą (n = 35), 3 stopień wg skali Kellegrena-Lawrence’a.
Ocenę stanu funkcjonalnego przeprowadzono w oparciu o test Tinetti i test dwóch wag. W skali Likerta oceniono ból, sztywność oraz poziom trudności przy wstawaniu z siadu i zakładaniu skarpet. Ocenę jakości życia dokonano przy użyciu 100-stopniowej skali.
Wyniki. Kobiety z koksartrozą osiągały słabsze wyniki w teście Tinetti w części dotyczącej chodu (p < 0,01) i równowagi (p < 0,05). Ból i sztywność determinowała wyniki większości testów. Pacjentki z gonartrozą miały większe problemy z chodem po płaskim terenie oraz przy wstawaniu z krzesła (p < 0,001). Ból determinował u nich występowanie trudności podczas chodu i zakładania skarpet, a sztywność wpłynęła na trudności podczas chodu, wstawania z siadu, zakładania skarpet oraz wyniki testu Tinetti.
Wnioski.
1. Sztywność i ból wpływają na pogorszenie sprawności funkcjonalnej u kobiet z koksartrozą i gonartrozą.
2. Większe problemy z chodem i równowagą występują u kobiet z koksartrozą, natomiast u kobiet z gonartrozą występują większe trudności z chodem po płaskim terenie i przy wstawaniu z krzesła.
Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa, stawy biodrowe, stawy kolanowe, sprawność funkcjonalna, test Tinetti
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności ćwiczeń centralnej stabilizacji w fazie kognitywnej odcinka szyjnego u pacjentów z zespołami bólowymi (badanie pilotażowe)

Marcin Świątczak, Rafał Janiak, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski

Marcin Świątczak, Rafał Janiak, Agnieszka Leszczyńska, Agnieszka Przedborska, Magdalena Pruszyńska, Katarzyna Glibov, Jan W. Raczkowski – The effectiveness of rehabilitation by exercising central stability of the cervical spine in cognitive phase in patients with neck pain (pilot study). Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 102-112

Streszczenie
Wstęp. Jedną z przyczyn dolegliwości bólowych okolicy szyjnej kręgosłupa jest zaburzenie centralnej stabilizacji. Wykorzystanie ćwiczeń opierających się na biofeedbacku mają na celu przywrócenie prawidłowej kontroli głębokich stabilizatorów mięśniowych odcinka szyjnego.
Celem pracy była ocena wpływu zastosowanych ćwiczeń centralnej stabilizacji odcinka szyjnego w fazie kognitywnej.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone na grupie 10 pacjentów z zespołem bólowym odcinka szyjnego kręgosłupa. Osoby brały udział w 3-tygodniowych ćwiczeniach centralnej stabilizacji odcinka szyjnego. Narzędziami oceny były: skala numeryczna NRS, pomiary ruchomość odcinka szyjnego, Neck Disability Index, test repozycji do miejsca neutralnego oraz skalę The Dartmouth Coop Functional and Health Status Measures for Adults.
Wyniki. Intensywność bólu uległa obniżeniu średnio o 1,7 punktu u 80% respondentów.
U pacjentów stwierdzono poprawę ruchomości odcinka szyjnego we wszystkich zakresach ruchu średnio o około 1 centymetr. Zakres aktywności codziennej i sprawności fizycznej poprawił się.
Wnioski. Ćwiczenia centralnej stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa w fazie kognitywnej mają korzystny wpływ na: odbudowę kontroli motorycznej, zmniejszenie dolegliwości bólowych tej okolicy, zwiększenie zakresu ruchu głowy oraz poprawę aktywności ruchowej u badanych.
Słowa kluczowe:
centralna stabilizacja, odcinek szyjny, kognitywna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wybranych czynników wpływających na ból spoczynkowy w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Beata Olesiak, Agnieszka Przedborska

Beata Olesiak, Agnieszka Przedborska – Analysis of selected factors affecting rest pain in knee joint osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 206-214

Streszczenie
Wstęp. Ból kolana jest objawem klinicznym choroby zwyrodnieniowej i toczącego się procesu zapalnego w stawie. Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu BMI oraz zmian degradacyjnych chrząstki stawu rzepkowo-udowego na poziom dolegliwości bólowych stawu kolanowego w spoczynku. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 150 pacjentów ze stwierdzonymi zmianami w chrząstce stawu rzepkowo-udowego. Klasyfikacji degradacji chrząstki wg Outerdridge’a dokonano w badaniu ultrasonograficznym. Ocenę poziomu dolegliwości bólowych w spoczynku przeprowadzono wg skali VAS. Dane zebrano w protokole badań własnego autorstwa. Wyniki. Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy wskaźnikiem BMI a dolegliwościami bólowymi w skali VAS (rho = 0,099, p = 0,228). Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy zmianami degradacyjnymi w chrząstce stawu rzepkowo-udowego a poziomem bólu w skali VAS (rho = 0,076, p = 0,353). Wnioski. Wskaźnik BMI nie wpływa na natężenie dolegliwości bólowych stawu kolanowego w spoczynku. Stopień zużycia chrząstki w stawie rzepko-udowym nie koreluje z bólem kolana w czasie braku aktywności fizycznej.
Słowa kluczowe:
ból spoczynkowy, choroba zwyrodnieniowa,staw rzepkowo udowy, Body Masse Index (BMI), staw kolanowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności terapeutycznej diatermii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową okolicy lędźwiowej kręgosłupa

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal – Evaluation of therapeutic effectiveness of diathermy in patients with degenerative disease of the lumbar spine. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 70-76

Streszczenie
Wstęp. Diatermia jest jednym z bodźców wykorzystywanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Ciepło endogenne wpływa na złagodzenie objawów choroby. Zabiegi diatermii różnią się ze względu na wielkość fal oraz częstotliwość drgań elektromagnetycznych. Celem pracy jest ocena skuteczności diatermii generowanej przez fale krótkie i fale radiowe w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 68 osób z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego, spośród których wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 36 osób poddanych terapii falami radiowymi z wykorzystaniem urządzenia Thermo TK. Grupę porównawczą stanowiło 32 osoby, poddane zabiegom diatermii krótkofalowej. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie oceny bólu według skali VAS i skali Laitinena oraz zakresu ruchu mierzonego testem Schobera i testem palce-podłoga. Wyniki. W obu grupach zaobserwowano po terapii istotne statystycznie (p < 0,0001) zmniejszenie dolegliwości bólowych wg skali Laitinena (Me (IQR) odpowiednio przed i po terapii: w grupie badanej: 6,5 (5–9) pkt vs 4 (3–5,5) pkt oraz w grupie porównawczej: 6 (5–8) pkt vs 4 (3–5) pkt), a także wg skali VAS – w grupie badanej: 6 (5–7,5) pkt vs 4 (3–4) oraz w grupie porównawczej: 6 (5–7,5) pkt vs 3 (3–5) pkt. Istotnej poprawie w każdej z grup uległy również wyniki testu palce-podłoga oraz testu Schobera. Wnioski. Bez względu na długość fal generujących ciepło endogenne, oba zabiegi wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę zakresu ruchu kręgosłupa lędźwiowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową.
Słowa kluczowe:
kręgosłup, choroba zwyrodnieniowa, diatermia, fale radiowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności głębokiej stymulacji elektromagnetycznej w leczeniu dolegliwości bólowych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego w zależności od miejsca aplikacji zabiegów

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Agnieszka Leszczyńska, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

A. Przedborska, M. Kilon, A. Leszczyńska, M. Misztal, J. W. Raczkowski – Assessment of the effectiveness of deep electromagnetic stimulation in the treatment of low back pain depending on the area of application. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 148-156

Streszczenie
Wstęp. Zaburzony mechanizm stabilizacji centralnej związany z obniżonym napięciem mięśni dna miednicy może być przyczyną zespołów bólowych kręgosłupa lędźwiowego. Celem pracy była ocena skuteczności głębokiej stymulacji elektromagnetycznej aplikowanej na okolicę lędźwiowo-krzyżową lub na mięśnie dna miednicy u kobiet z bólem kręgosłupa.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 109 kobiet z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa. Spośród pacjentek wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 45 kobiet, u których cykl leczniczy obejmował 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy. Grupę porównawczą stanowiły 64 kobiety, u których zabiegi aplikowano na okolicę lędźwiową. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, oceny funkcji lokomocji i samoobsługi.
Wyniki. Zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wg skali VAS w obu grupach – Me (IQR) odpowiednio: 5 (4–7) przed terapią vs 2 (1–3) po terapii w grupie badanej oraz 6 (4–7) przed terapią vs 3 (2–4) po terapii w grupie porównawczej. Istotnej statystycznie poprawie uległa także zdolność poruszania się oraz aktywność codzienna. Uzyskane efekty terapii nie były długotrwałe. U połowy pacjentek efekt analgetyczny utrzymał się co najwyżej 2 miesiące (IQR: 1–4) w grupie badanej oraz co najwyżej 4 miesiące (IQR: 2–6) w grupie porównawczej.
Wnioski. 1. Bez względu na miejsce aplikacji, głęboka stymulacja elektromagnetyczna wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawę funkcji chodu i samoobsługi kobiet z zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.
2. Efekt przeciwbólowy terapii utrzymuje się dłużej przy aplikacji zabiegów na okolicę lędźwiowo-krzyżową kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa lędźwiowego, choroba zwyrodnieniowa, mięśnie dna miednicy, stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Czynniki wpływające na sprawność funkcjonalną pacjentów z endoprotezą stawu biodrowego

Małgorzata Kilon, Agnieszka Przedborska, Joanna Kostka, Agnieszka Leszczyńska, Jan W. Raczkowski

M. Kilon, A. Przedborska, J. Kostka, A. Leszczyńska, J. W. Raczkowski – Factors influencing functional performance of patients after hip joint arthroplasty. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 122-128

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena czynników wpływających na stan funkcjonalny pacjentów po całkowitej jednostronnej protezoplastyce stawu biodrowego.
Materiał i metodyka. Do badania włączono 50 pacjentów (33 kobiety, 17 mężczyzn) w wieku 29–88 lat (średnia 66,7 ± 13 lat) z jednostronną protezą stawu biodrowego. Ocenę równowagi i funkcji chodu dokonano w oparciu o testy: Tinetti, „Wstań i Idź” (Timed Up and Go – TUG) oraz test dwóch wag, na podstawie którego obliczono wskaźnik symetryczności (WS). Stopień odczuwania dolegliwości bólowych podczas chodzenia po płaskiej powierzchni i po schodach oraz poziom sztywności oceniony został w skali Likerta. Do oceny zdolności wykonywania prostych i złożonych czynności dnia codziennego użyte zostały skale ADL Katza (Activities of Daily Living) i IADL Lawtona (Instrumental Activities of Daily Living). Dokonano także samooceny jakości życia w oparciu o skalę numeryczną. Ponadto obliczono wskaźnik masy ciała – Body Mass Index (BMI).
Wyniki. Wiek pacjentów, ból oraz sztywność determinowały większość wyników testów i skal funkcjonalnych. Pacjenci z większą ilością chorób uzyskali słabsze wyniki w teście Tinetti. Na wynik WS wpływało jedynie nasilenie bólu podczas chodzenia po schodach. Pacjenci zgłaszający silniejszy ból oraz sztywność poranną charakteryzowali się gorszą samooceną jakości życia.
Wnioski. Na stan funkcjonalny i jakość życia pacjentów z jednostronną protezą stawu biodrowego wpływa wiek, ból oraz sztywność poranna. BMI i okres, jaki upłynął od operacji, nie miał wpływu na stan pacjentów.

Słowa kluczowe:
protezoplastyka stawu biodrowego, jakość życia, stan funkcjonalny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie prądów wielkiej częstotliwości w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych

Agnieszka Przedborska, Ewa Pomorska, Marcin Świątczak, Małgorzata Staniszewska, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

A. Przedborska, E. Pomorska, M. Świątczak, M. Staniszewska, M. Misztal, J. W. Raczkowski – Application of high frequency currents in treatment of patients with knee osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 112-121

Streszczenie
Wstęp. Ciepło endogenne jest powszechnie stosowane w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Rozwój technologii umożliwia nowe sposoby aplikacji prądów wysokiej częstotliwości.
Celem pracy jest ocena skuteczności prądów wielkiej częstotliwości aplikowanych różnymi metodami w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 111 osób z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych, spośród których wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 61 osób poddanych terapii prądami wysokiej częstotliwości z wykorzystaniem urządzenia Thermo TK. Grupę porównawczą stanowiło 50 osób, poddanych zabiegom diatermii krótkofalowej. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, skali Laitinena, obwodu i zakresu ruchu w stawie kolanowym.
Wyniki. W obu grupach stwierdzono po terapii istotne statystycznie (p < 0,0001) zmniejszenie dolegliwości bólowych wg skali Laitinena (mediana (zakres międzykwartylowy IQR) odpowiednio przed i po terapii: w grupie badanej: 7 (6-8) pkt vs 3 (2-6) pkt oraz w grupie porównawczej: 8 (6-10) pkt vs 3.5 (2-7) pkt). Dodatkowo, w grupie badanej zaobserwowano istotne statystycznie (p = 0,0031) zmniejszenie częstości stosowania leków przeciwbólowych. Po terapii w każdej z grup odnotowano również istotne statystycznie (p < 0,0001) złagodzenie dolegliwości bólowych wg skali VAS podczas chodzenia po płaskiej powierzchni i po schodach. Zmniejszeniu uległ także obwód przez staw kolanowy (p < 0,0001), natomiast istotnie zwiększył się zakres ruchu zgięcia (p < 0,0001). Czas trwania efektu analgetycznego w obu grupach był podobny.
Wnioski. 1. Bez względu na rodzaj aplikacji, prądy wysokiej częstotliwości wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę zakresu ruchu stawów kolanowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową. 2. Efekt przeciwbólowy terapii w obu grupach nie był trwały.

Słowa kluczowe:
stawy kolanowe, choroba zwyrodnieniowa, prądy wielkiej częstotliwości

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Wpływ głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

Agnieszka Przedborska, Małgorzata Kilon, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski – The effect of deep electromagnetic stimulation of pelvic floor muscles on low back pain in female patients with stress urinary incontinence. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 46-54

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu głębokiej stymulacji elektromagnetycznej mięśni dna miednicy na dolegliwości okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na grupie 85 kobiet z przewlekłym zespołem bólowym okolicy lędźwiowo-krzyżowej i współistniejącym nietrzymaniem moczu, które poddano serii 10 zabiegów głębokiej stymulacji elektromagnetycznej dna miednicy. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, oceny funkcji dnia codziennego i zmian nasilenia objawów związanych z nietrzymaniem moczu.
Wyniki. Po terapii zaobserwowano istotne statystycznie zmniejszenie stopnia nasilenia dolegliwości bólowych kręgosłupa wg skali VAS – Me(IQR) odpowiednio: 5 (4-7) przed terapią vs 3 (1-4) po terapii. Istotnej statystycznie poprawie uległa także zdolność poruszania się oraz aktywność codzienna. Zaobserwowano również istotne statystycznie zmniejszenie się częstości występowania epizodów nietrzymania moczu oraz zmniejszenie się ilości traconego moczu. Uzyskane efekty terapii nie były długotrwałe. U połowy pacjentek zarówno efekt analgetyczny, jak i poprawa dolegliwości związanych z nietrzymaniem moczu utrzymywały się co najwyżej 2 miesiące (IQR: 1-3 miesięcy dla ZBK i IQR: 1-2 miesiące dla WNM).
Wnioski. 1. Głęboka stymulacja elektromagnetyczna mięśni dna miednicy wpływa na zmniejszenie dolegliwości bólowych okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa i zmniejszenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. 2. Utrzymujący się efekt poprawy nie jest długotrwały.

Słowa kluczowe:
ból kręgosłupa lędźwiowego, nietrzymanie moczu, mięśnie dna miednicy, stymulacja elektromagnetyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

1 2