Wpływ stresu prenatalnego na rozwój motoryczny niemowląt

Martyna Franecka, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

Martyna Franecka, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa –Effects of prenatal stress on infant motor development. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 327-338

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BiRS

Streszczenie
Wprowadzenie. Badanie miało na celu ustalenie związku pomiędzy doświadczanym przez kobiety stresem w czasie ciąży (prenatal maternal stress; PMS) oraz czynnikami ryzyka okołoporodowego a rozwojem motorycznym niemowląt, ocenianym skalą Alberta Infant Motor Scale (AIMS).
Cel pracy. Postawiono hipotezę, że niemowlęta, których matki doświadczyły PMS, osiągają niższy poziom rozwoju motorycznego w pierwszym roku życia w porównaniu z niemowlętami matek, które nie doświadczyły PMS.
Materiał i metodyka. Przebadano 171 kobiet oraz 179 ich dzieci. Badane podzielono na dwie grupy: 1) matki, które doświadczały PMS oraz 2) matki, które nie doświadczały PMS. Taki sam klucz zastosowano, dzieląc badane niemowlęta na dwie podgrupy: 1) niemowlęta kobiet doświadczających PMS oraz 2) niemowlęta kobiet niedoświadczających PMS. Każde niemowlę zostało ocenione przy użyciu standaryzowanego narzędzia AIMS.
Wyniki. Wyniki badania sugerują, iż niemowlęta matek doświadczających PMS osiągają niższe wyniki w ocenie neurorozwojowej, utrzymujące się co najmniej 12 miesięcy od urodzenia niż niemowlęta matek niedoświadczających PMS. Ponadto wykazano związek pomiędzy stresem w ciąży a wiekiem ciążowym, rodzajem porodu, urodzeniową masą ciała oraz punktacją Apgar.
Wnioski. Stres doświadczany przez matki w trakcie ciąży może wpłynąć na rozwój motoryczny w okresie niemowlęcym. Nie pozostaje również bez znaczenia dla czynników okołoporodowych, takich jak tydzień i rodzaj porodu, urodzeniowa masa ciała, punktacja Apgar.

Słowa kluczowe:
stres w czasie ciąży, rozwój motoryczny niemowląt

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zakres ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa

Patrycja Paszek-Jemilianowicz, Izabela Maciejewska-Paszek, Andrzej Szopa – Range of motion of the upper limb among right and left-handed table tennis players aged 7-10. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 75-84

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B0Yj

Streszczenie
Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena zakresu ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat oraz analiza wpływu ręki grającej na badany zakres ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniem zostało objętych 103 tenisistów i tenisistek stołowych posiadających od minimum roku licencję zawodniczą w śląskich klubach sportowych – 32 dziewczynki i 71 chłopców w wieku 7–10 lat. Warunkiem koniecznym uczestnictwa w badaniu był udział w minimum trzech treningach tygodniowo. Wśród dzieci wykonano pomiar zakresu ruchomości kończyny górnej za pomocą inercyjnego urządzenia GYKO. Zebrane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą nieparametrycznego testu
U Manna Whitneya.
Wyniki. Wśród praworęcznych dzieci grających w tenisa stołowego wykazano istotnie większy zakres ruchomości prawej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia. Z kolei wśród leworęcznych dzieci zakres w trakcie wykonywania obu ruchów był istotnie większy w lewej kończynie górnej.
Wnioski. Wśród badanych sportowców wykazano zależność między ręką grającą a zakresem ruchomości prawej i lewej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia (p < 0,05). Badani charakteryzowali się istotnie większym zakresem ruchomości kończyny górnej, którą grali w tenisa stołowego. Badania wykazały, że wśród młodych tenisistów i tenisistek stołowych, grających na terenie województwa śląskiego konieczne jest postępowanie terapeutyczne mające na celu zwiększenie zakresu ruchomości ręki niegrającej.

Słowa kluczowe:
tenis stołowy, sport, zakres ruchomości, dzieci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kierunek pierwotnego skrzywienia kręgosłupa a rozkład sił nacisku mas ciała na płaszczyźnie podparcia u dzieci ze skoliozą I°

Andrzej Siwiec, Małgorzata Domagalska-Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Andrzej Szopa


Andrzej Siwiec, Małgorzata Domagalska-Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Andrzej Szopa – The direction of primary lateral spinal curvature and distribution of body mass on base of support in children with scoliosis I°. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 112-121

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A6z2j

Streszczenie
Wprowadzenie. W wyniku subiektywnej oceny funkcjonalnej u dzieci i młodzieży ze skoliozą idiopatyczną powszechnie obserwuje się zaburzenia symetrii rozkładu masy ciała na płaszczyznę podporu. Celem niniejszego opracowania było rozpoznanie związku pomiędzy kierunkiem skrzywienia pierwotnego a rozkładem sił nacisku mas ciała na podłoże u dzieci ze skoliozą idiopatyczną.
Metoda. Badaniami objęto dwie grupy (grupę badaną i kontrolną) dzieci w wieku 7–11 lat. Grupę badaną stanowiło 96 dzieci usprawnianych z powodu skoliozy w ośrodkach rehabilitacyjnych. Do grupy kontrolnej zakwalifikowano dzieci odpowiadające wiekiem, wzrostem i masą ciała uczestnikom z grupy badanej. Zasadniczym elementem przeprowadzonych badań były pomiary procentowego rozkładu sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podparcia pomiędzy „wypukłą” i „wklęsłą” stroną ciała podczas samodzielnego utrzymywania pozycji stojącej obunóż.
Wyniki. Na podstawie wartości wskaźnika symetrii oraz kierunku skrzywienia pierwotnego wśród badanych dzieci ze skoliozą wyróżniono następujące podgrupy: dzieci z symetrycznym rozkładem masy ciała na płaszczyznę podporu (21%); dzieci z asymetrycznym rozkładem masy ciała na płaszczyznę podporu przeciążające stronę wypukłą (51%) oraz dzieci przeciążające stronę wklęsłą (28%).
Wniosek. Występowanie zaburzeń symetrii rozkładu sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu u dzieci ze skoliozą idiopatyczną wymaga uwzględnienia tych cech we wczesnym etapie rehabilitacji tych dzieci.

Słowa kluczowe:
skolioza, kompensacyjne wzorce posturalne, rozkład masy ciała na płaszczyźnie podparcia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skład masy ciała a spastyczność dzieci z obustronnym niedowładem kończyn dolnych

Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa


Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa – Body composition and spasticity in children with bilateral cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 174-185

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego opracowania było rozpoznanie zależności pomiędzy składem masy ciała dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym a stopniem spastyczności mięśni kończyn dolnych.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 59-osobową grupę samodzielnie chodzących dzieci w wieku od 8 do 16 lat z obustronnym spastycznym niedowładem kończyn dolnych. Do grupy kontrolnej włączono 59 dzieci bez ośrodkowych zaburzeń ruchowych – uczniów Szkoły Podstawowej nr 25 w Sosnowcu. Badania obejmowały: 1) ocenę składu masy ciała oraz jego komponentów przy użyciu wagi TANITA MC-780 S MA; 2) ocenę stopnia spastyczności wg zmodyfikowanej skali Ashwortha; 3) obliczenia wskaźników BMI zgodnie z rekomendacją World Health Organization (WHO) oraz BMI OLAF opracowanych przez Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie.
Wyniki. Największe nasilenie spastyczności, zarówno w prawej, jak i lewej kończynie dolnej, występowało w obrębie grupy mięśni prostowników stawu skokowego. Z kolei najmniejsze nasilenie spastyczności zaobserwowano w grupie mięśni zginaczy stawu kolanowego prawej i lewej kończyny dolnej. Im większy był stopień spastyczności mięśni kończyn dolnych, tym większy był deficyt masy beztłuszczowej i masy mięśni kończyn dolnych.
Wnioski. u dzieci z MPD występują deficyty w zakresie masy tkanki mięśniowej. Deficyt tkanki mięśniowej zależy od stopnia spastyczności proksymalnych grup mięśniowych kończyn dolnych.
Słowa kluczowe:
skład masy ciała, spastyczność, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Stabilność posturalna dzieci urodzonych przedwcześnie z grupy ryzyka okołoporodowego

Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Andrzej Szopa, Tomasz Łosień, Zenon Kidoń, Małgorzata Domagalska-Szopa


Katarzyna Kniaziew-Gomoluch, Andrzej Szopa, Tomasz Łosień, Zenon Kidoń, Małgorzata Domagalska-Szopa – Postural stability of children born prematurely in the perinatal risk group. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 118-129

Streszczenie
Wstęp. Wraz z postępem w opiece neonatalnej dzieci urodzone przedwcześnie mają większe szanse na przeżycie, jednak niedojrzałość narządowa naraża je na zwiększone ryzyko wystąpienia ośrodkowych zaburzeń rozwojowych. Jednymi z czynników ryzyka najczęściej stanowiących przyczynę takich zaburzeń są zespół zaburzeń oddychania noworodków (RDS) oraz krwotok dokomorowy (IVH III, IV stopnia).
Cel. Wychodząc z założenia, że wczesnym ośrodkowym zaburzeniom ruchowym towarzyszą zaburzenia kontroli posturalnej porównano miary stabilności posturalnej niemowląt urodzonych przedwcześnie i obciążonych dużym ryzykiem zaburzeń ośrodkowych, tj.: 1) IVH III lub IV stopnia lub 2) RDS z niemowlętami urodzonymi przedwcześnie z prawidłowym wynikiem USG mózgu i bez obciążeń okołoporodowych (grupa kontrolna).
Materiał i metoda. W tym celu w grupie 76 niemowląt urodzonych przedwcześnie, zakwalifikowanych do programu SYNAGIS, przeprowadzono badanie posturometryczne w pozycji supinacyjnej, z wykorzystaniem platformy stabilograficznej (urządzenie zaprojektowane i wykonane w Zakładzie Elektroniki Biomedycznej Instytutu Elektroniki Politechniki Śląskiej w Gliwicach).
Wyniki. Analiza miar stabilności w poszczególnych podgrupach wykazała, że w obu grupach niemowląt z ryzykiem okołoporodowym (IVH i RDS) wartości wszystkich ocenianych parametrów posturometrycznych były mniejsze od tych prezentowanych przez niemowlęta bez obciążeń okołoporodowych.
Wnioski. 1. Ocena miar stabilności w pozycji supinacyjnej stanowi oryginalną propozycję oceny kontroli posturalnej niemowląt urodzonych przedwcześnie w pierwszych miesiącach życia.
2. Różnice w miarach stabilności pomiędzy dziećmi urodzonymi przedwcześnie, u których wystąpiło ryzyko zaburzeń ośrodkowych na tle niedotlenienia (RDS) lub krwawienia dokomorowego (IVH) a ich rówieśnikami bez obciążeń okołoporodowych z prawidłowym wynikiem USG głowy, może wskazywać na występowanie u tych pierwszych zaburzeń rozwoju kontroli posturalnej.
Słowa kluczowe:
dzieci urodzone przedwcześnie, okołoporodowe czynniki ryzyka, zaburzenia kontroli posturalnej niemowląt, posturometria, platforma stabilograficzna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ nadmiernej masy ciała na wydolność fizyczną dzieci w młodszym wieku szkolnym

Agata Dobrowolska, Małgorzata Domagalska-Szopa, Agnieszka Ostrowska, Andrzej Szopa


Agata Dobrowolska, Małgorzata Domagalska-Szopa, Agnieszka Ostrowska, Andrzej Szopa – The impact of high body weight on children’s aerobic capacity in the primary school age. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 222-232

Streszczenie
Wstęp. Nadwaga i otyłość w populacji dziecięcej są jednymi z większych wyzwań zdrowotnych XXI wieku. W Polsce w ciągu ostatnich 20 lat liczba dzieci z nadwagą wzrosła trzykrotnie. W celu określenia poziomu wydolności fizycznej, a także doboru form i intensywności treningu fizycznego u dzieci z nadmierną masą ciała stosuje się najczęściej m.in. 6-minutowy test marszowy (6MWT) oraz rzadziej próbę spiroergometryczną (CPET).
Cel pracy. Celem pracy była ocena parametrów wydolnościowych dzieci z nadmierną masą ciała w porównaniu do dzieci z prawidłową należną masą ciała. Dodatkowo podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy wyniki oceny wydolności metodą pośrednią 6MWT są przystające do wyników testu CPET.
Materiał i metoda. Badania zostały przeprowadzone w grupie 25 dzieci z nadmierną masą ciała (grupa badana; centyl BMI 93,7 ± 4,11) oraz 25 z prawidłową masą ciała (grupa kontrolna; centyl BMI 28 ± 19,62) w wieku 8–12 lat. Badania składały się z 3 części: 1) pomiaru masy i wysokości ciała oraz składu masy ciała; 2) testu CPET na cykloergometrze z użyciem protokołu Godfreya typu ramp; 3) oceny wydolności tlenowej opartej o wynik testu 6MWT.
Wyniki. Zanotowano istotne statystycznie różnice w wyniku VO2/kg pomiędzy grupą badaną (26,2 ± 4,32 ml/kg/min) i kontrolną (36,2 ± 5,75 ml/kg/min). Wyniki testu 6MTW również różniły się istotnie statystycznie, w grupie badanej średnio wynosiły 486,5 ± 86,35 m, podczas gdy w grupie kontrolnej było to 519,6 ± 85,40 m.
Wnioski. Nie stwierdzono różnic w VO2peak u dzieci z grupy badanej i kontrolnej, zanotowano natomiast istotne różnice w wyniku VO2/kg. Dzieci z nadmiernym BMI charakteryzowały się większą niż ich rówieśnicy z prawidłową masą ciała różnicą pomiędzy obserwowaną a oczekiwaną wartością 6MWT.
Słowa kluczowe:
wydolność fizyczna dzieci, CPET, 6MWT, nadmierna masa ciała, wysokie BMI
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zespół wad wrodzonych – situs inversus, atrezja przełyku

Sylwia Potępa-Kowalczyk, Agata Dobrowolska, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

S. Potępa-Kowalczyk, A. Dobrowolska, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – A congenital malformation syndrome – situs inversus, esophageal atresia. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 122-125

Streszczenie
Wstęp. W przypadku wystąpienia zespołu wad wrodzonych na prawidłowo postawioną diagnozę mają wpływ charakterystyczne cechy. Situs inversus stanowi rzadką wadę rozwojową. Częstość jego występowania w połączeniu z atrezją przełyku jest bardzo mała. Zarówno zaburzenie kształtowania stronności ciała, jak i niewykształcenie przełyku mogą towarzyszyć różnym wadom wrodzonym. W przypadku dużego wielowadzia nie są dostępne żadne standardowe opcje leczenia.
Opis przypadku. U dziecka zdiagnozowano kariotyp 45,XX,rob(13;14)(q10;q10) oraz zespół wad wrodzonych, tzn. wielowadzie w postaci: inwersji trzewi wraz z dekstrokardią, zarośnięcie przełyku z przetoką tchawiczo-przełykową, wodogłowie, hipoplazję prawego płuca oraz ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Obecnie u dziecka nie zostało postawione żadne oficjalne rozpoznanie kliniczne.
Wnioski. Leczenie tego typu wielowadzia jest zawsze trudne i wymaga podejścia interdyscyplinarnego. Kompleksowa opieka nad dzieckiem z zespołem wad wrodzonych powinna obejmować leczenie występujących zaburzeń, jak i zapobieganie możliwym powikłaniom.
Słowa kluczowe:
situs inversus, atrezja przełyku, wielowadzie, zespół wad wrodzonych, dekstrokardia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rozkład sił nacisku mas ciała na podłoże u dzieci z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego, jako wyraz zaburzeń rozwoju napięcia posturalnego

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Janusz Nowotny

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Janusz Nowotny – Distribution of body mass on the support base in cerebral motor disorders children as an expression of antigravity unabilities. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 250-257

Streszczenie
Wstęp. Zaburzenia zdolności dostosowywania się aktywności mięśniowej do zadań posturalnych i motorycznych są podstawowym objawem potencjalnych i rzeczywistych zaburzeń ośrodkowych. Celem podjętych badań była próba wykorzystania oceny rozkładu sił nacisku ciała na podłoże do oceny zdolności dostosowania się napięcia mięśniowego do różnych form aktywności posturalnej. Materiał i metody. Badaniami objęto trzy grupy dzieci: dzieci z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia ośrodkowego II° i III° oraz dzieci hospitalizowanych z powodu zapalenia płuc, w wieku od 6-12 miesięcy — po 15 osób każda. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem maty sensorowej, z odpowiednim oprogramowaniem (LQck GmbH). U badanych dwukrotnie dokonano pomiaru sił nacisku ciała na podłoże, w trzech pozycjach: supinacyjnej, pronacyjnej oraz siedzącej. Wyniki. Istotne statystycznie zróżnicowanie wyników pomiędzy pierwszym i drugim pomiarem (w tej samej pozycji) było zasadą wśród dzieci bez zaburzeń rozwojowych, rzadziej pojawiało się u dzieci z lżejszymi zaburzeniami, a wcale — w grupie z ciężkimi zaburzeniami. U dzieci z ciężkimi zaburzeniami występowały wyraźne cechy asymetrii rozkładu ciężaru, w odróżnieniu od dwóch pozostałych grup, gdzie dominował obraz symetrii posturalnej. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że ocena rozkładu sił nacisku ciała na podłoże pozwala — wprawdzie pośrednio, ale obiektywnie i porównywalnie — ocenić rozkład napięcia mięśniowego w różnych formach aktywności posturalnej i stanowi cenne uzupełnienie oceny jakości wzorców posturalnych.
Słowa kluczowe
zaburzenia ruchowe pochodzenia ośrodkowego, wzorce postawy, płaszczyzna podporu, rozkład masy ciała

Konsekwencje posturalne zaburzeń napięcia mięśniowego u dzieci z hemiparezą

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski – Postural consequences of muscle tone disorders in children with cerebral palsy (hemiparesis). Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 241-249

Streszczenie
Wstęp. W spontanicznym rozwoju dzieci z porażeniem mózgowym (m. p. dz.) mamy do czynienia z samoistnym wyrównywaniem zaburzeń napięcia mięśniowego, co prowadzi do rozwoju nieprawidłowych wzorców postawnych i ruchowych. Celem podjętych badań było rozpoznanie i zdefiniowanie niektórych kompensacyjnych wzorców posturalnych u dzieci z m. p. dz. Materiał i metody. Badaniami objęto 18 dzieci z rozwiniętym niedowładem połowiczym, w wieku 5-14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary wzorców postawy podczas samodzielnego utrzymywania kolejnych pozycji — stojącej obunóż i jednonóż, klęku prostego i jednonóż oraz pozycji siedzącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej, oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. W dwunożnej pozycji stojącej u badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne — wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny. U wszystkich badanych z wzorcem prograwitacyjnym zaobserwowano boczne skrzywienia kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Ich wartości kątowe były zdecydowanie większe niż analogiczne w grupie niedowładów antygrawitacyjnych. W pozycjach jednonożnych układ powyższych parametrów pozostawał taki sam, podczas gdy w pozycji siedzącej u dzieci z wzorcem prograwitacyjnym zmienił się wzajemny układ linii barków i miednicy na równoległy. Wśród badanych z wzorcem anty-grawitacyjnym doszło do przeciążenie strony przeciwnej niż w pozycji stojącej. Wnioski. 1. Wzorce posturalne u dzieci z niedowładem połowiczym są stereotypowe i różnią się pomiędzy sobą w zależności od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. 2. Ich rozwój jest przewidywalny i można nim sterować w procesie usprawniania.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, wzorce postawy

Problemy posturalne dzieci z m.p.dz. na przykładzie niedowładów połowiczych

Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Andrzej Szopa, Janusz Nowotny

Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Andrzej Szopa, Janusz Nowotny – Postural problems of children with CP based on hemiparesis. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 253-259

Streszczenie
Wstęp. W przypadku uszkodzenia niedojrzałego mózgu zostaje zaburzony rozwój mechanizmu antygrawitacyjnego. Możliwość przyjmowania coraz to wyższych pozycji zapewniają tu jedynie mechanizmy kompensacyjne. Celem podjętych badań było rozpoznanie zaburzeń posturalnych u dzieci z m. p. dz, w zależności od rodzaju wykorzystywanych mechanizmów kompensacyjnych. Materiał i metodyka. Przebadanych zostało 18 dzieci z niedowładem połowiczym rozwiniętym, w wieku od 5 do 14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary posturometryczne podczas samodzielnego utrzymywania pozycji stojącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ poszczególnych segmentów ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. Wśród badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne – wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny – zróżnicowane przede wszystkim pod względem nawykowego przeciążania lub odciążania jednej z kończyn dolnych, przesunięcia rzutu ogólnego środka ciężkości ciała na czworoboku podparcia oraz charakterystycznym wzajemnym ułożeniem linii barków i miednicy. Wnioski. Charakter zaburzeń posturalnych u dzieci z niedowładem połowiczym zależy od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. Rozwój zaburzeń posturalnych u dzieci z m. p. dz. jest przewidywalny, wobec czego należy je od początku uwzględnić w procesie usprawniania
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.), kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, zaburzenia posturalne
1 2