Wpływ obciążenia zewnętrznego u dzieci ze skoliozami na zmiany kompensacji ciężarowej w warunkach statycznych oraz zachowanie się miednicy podczas chodu

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa

Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska, Andrzej Szopa – The influence of external loading on weight compensatory changes and pelvic behaviour during walking in scoliotic children. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 436-444

Streszczenie
Wstęp. Charakterystyczne dla rozwoju skoliozy są kompensacyjne zmiany przestrzennego układu segmentów ciała. Dodatkowe obciążenia zewnętrzne mogą powodować nasilenie istniejących objawów zarówno w warunkach statycznych, jak i dynamicznych. Ważny jest powtarzający się codziennie sposób noszenia ciężkich przedmiotów. Celem pracy była ocena zmian niektórych parametrów statycznych i dynamicznych pod wpływem noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą. Materiał i metody. Badano 36 dzieci z niskostopniowymi skoliozami, w wieku 8-15 lat. Na platformie baropedograficznej rejestrowano rozkład sił nacisku stóp na podłoże w warunkach statycznych – bez dodatkowego obciążenia oraz z obciążeniem zewnętrznym, trzymanym w różnorodny sposób (symetryczny bądź asymetryczny). Przeprowadzono też trójpłaszczyznową analizę chodu. Dane rejestrowano podczas chodu bez obciążenia i z obciążeniem zewnętrznym noszonym w różnorodny sposób. Wyniki. Stwierdzono objawy asymetrii sił nacisku stóp na podłoże, nasilające się podczas obciążenia zewnętrznego – zarówno w próbie z symetrycznym, jak i asymetrycznym sposobem trzymania bagażu szkolnego. Nie stwierdzono całkowicie jednoznacznego związku tych zmian z parametrami postawy. Stwierdzono również objawy asymetrii chodu, nasilające się podczas asymetrycznego obciążenia zewnętrznego. Największe zmiany odnotowano w obrębie wyznaczników chodu dotyczących miednicy, o czym bardziej decydował sposób noszenia bagażu szkolnego, aniżeli parametry postawy. Wnioski. Obciążenia zewnętrzne nasilają asymetrię rozkładu sił nacisku stóp na podłoże, czego przyczyną są trudne do przewidzenia samoistne przemieszczenia kompensacyjne, a sposób noszenia bagażu szkolnego przez dziecko ze skoliozą nie jest w pełni obojętny.
Słowa kluczowe
skoliozy, siły nacisku stóp na podłoże, chód, obciążenie zewnętrzne, wyznaczniki chodu

Czworakowanie w wieku niemowlęcym a poziom koordynacji ruchowej dzieci w wieku 4-7 lat

Aleksandra Deninger, Urszula Nowacka-Gębosz, Kamila Pilok, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

Aleksandra Deninger, Urszula Nowacka-Gębosz, Kamila Pilok, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa – Infant crawling and motor coordination level of children aged 4-7 years. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 216-225

Streszczenie
Wstęp. Jednym z etapów rozwoju motorycznego dziecka w pierwszym roku życia jest czworakowanie, którego pozytywny wpływ na rozwój psychoruchowy został poparty badaniami. Natomiast niektóre dzieci pomijają ten etap lokomocji i zaczynają od razu poruszać się w pozycji stojącej. Celem badania była ocena koordynacji ruchowej i wzrokowo-ruchowej dzieci, które nie czworakowały w niemowlęctwie oraz porównanie wyników z grupą dzieci, która nie pominęła tego etapu rozwoju ruchowego.
Materiał i metody. W badaniu brało udział 53 dzieci zdrowych w wieku 4-7 lat uczęszczających do przedszkoli na terenie Górnego Śląska. Grupę kontrolną stanowiło 20 dzieci, które nie czworakowały w niemowlęctwie oraz 33 dzieci czworakujących w niemowlęctwie. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz, na który składało się pięć części dotyczących informacji o zdrowiu, rozwoju i poziomie aktualnej motoryki dzieci. Drugim etapem badania była ocena dzieci przy pomocy testu Oziereckiego w interpretacji A. Barańskiego. Test Oziereckiego służy do oceny poziomu koordynacji ruchowej i wzrokowo-ruchowej u dzieci w przedziale od 4 do 16 roku życia.
Wyniki. W grupie dzieci czworakujących obserwuje się wyższy poziom koordynacji wzrokowo-ruchowej, jednak tylko w jednej z badanych umiejętności (rozhuśtywanie się). Obecność funkcji czworakowania nie wpływa znacząco na możliwości motoryczne dziecka w wieku starszym. W grupie badanej zauważa się, że im większa wartość punktów Apgar uzyskana przy urodzeniu, tym wyższa umiejętność w zakresie motoryki dużej i koordynacji ruchowej.
Słowa kluczowe:
czworakowanie, koordynacja ruchowa, koordynacja wzrokowo-ruchowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Charakterystyka lateralizacji u dzieci w wieku 5-7 lat

Sylwia Potępa, Aleksandra Czaplińska, Alicja Salwach, Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska-Szopa

S.Potępa, A. Czaplińska, A. Salwach, L. Szkoda, A. Szopa, M. Domagalska-Szopa – Characteristics of lateralization in children aged 5-7 years. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 60-68

Streszczenie
Lateralizacja nazywana również „asymetrią funkcjonalną” jest nieodzowną częścią prawidłowego rozwoju psychofizycznego każdego człowieka, która zależy od wyspecjalizowania półkul mózgowych. Lateralizacja charakteryzuje się większą sprawnością jednej strony ciała od drugiej oraz różnicami w rejestracji bodźców zmysłowych przez mózg. Lateralizacja jest istotnym czynnikiem, który rozwija się wraz ze sposobem w jaki nasze ciało orientuje się w przestrzeni, wykonuje zadania motoryczne, pomaga w kształtowaniu somatognozji oraz ostatecznego kształtu ciała.
Celem niniejszej pracy było ustalenie oraz obserwacja kształtowania się przebiegu lateralizacji u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 110 dzieci w tym 55 dziewczynek i 55 chłopców w wieku 5-7 lat ze szkół podstawowych oraz przedszkoli z województwa śląskiego. Podczas badania zostały przeprowadzone próby diagnostyczne tzw. obserwacje swobodnego wyboru oka, ucha, kończyny górnej oraz dolnej.
Wyniki. Wykazano, że wraz z wiekiem wzrasta liczba dzieci o ustalonym profilu dominacji. U 35% dzieci zaobserwowano zaburzenia w postaci lateralizacji skrzyżowanej, najczęściej ten model występował w grupie dzieci 5-letnich.
Wnioski. Z otrzymanych danych wynika, iż dzieci w wieku 5-7 lat nie mają ukończonego procesu lateralizacji.

Słowa kluczowe:
lateralizacja, asymetria funkcjonalna, dominacja stronna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena równowagi u dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych w wieku 5-7 lat

Alicja Salwach, Aleksandra Czaplińska, Sylwia Potępa, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

A. Salwach, A. Czaplińska, S. Potępa, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Evaluation of balance in 5-7-year-old children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 38-44

Streszczenie
Spektrum zaburzeń autystycznych (ASD) stanowi rozległą klasę objawów manifestującą się w zakresie deficytów w takich obszarach jak komunikacja, rozwój społeczny oraz stereotypowe wzorce zachowania. Symptomy autyzmu ponadto ujawniają się w problemach w interakcjach społecznych, zaburzeniach nastroju, zaburzeniach somatosensorycznych, problemach z uwagą. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego często diagnozowane są u dzieci z autyzmem. Niezwykle ważną umiejętności dla rozwoju dziecka jest utrzymanie równowagi w staniu, które polega na zdolności do kontrolowania środka ciężkości nad płaszczyzną podparcia. Odpowiednia równowaga jest niezbędna dla pomyślnego wykonywania wielu codziennych czynności. Opóźniony rozwój równowagi utrudnia późniejszy rozwój ruchowy i wpływa na szansę zaangażowania się dzieci w interakcje z rówieśnikami.
Celem pracy była obiektywna ocena umiejętności równoważnych u dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych.
Materiał i metody. Badaniami objęto 30 dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych w wieku 5-7 lat. W tym 22 chłopców i 8 dziewczynek. Do oceny równowagi zastosowano test Scoring Form for Fullerton Advanced Balance (FAB) Scale.
Wyniki. Wyniki w testach różniły się w poszczególnych grupach wiekowych, natomiast różnice te nie były znaczące. Istotne różnice widoczne były w teście chodu tandemowego
w poszczególnych grupach wiekowych.
Wnioski. U dzieci z ASD występują zaburzenia w obszarze zdolności równoważnych.

Słowa kluczowe:
autyzm, równowaga, kontrola posturalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wyniki zastosowania gipsów hamujących u 5-letniego dziecka ze spastycznym niedowładem połowiczym – studium przypadku

Małgorzata Domagalska–Szopa,  Andrzej Szopa,
Weronika Gallert–Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Ryszard Plinta

M. Domagalska–Szopa,  A. Szopa, W. Gallert–Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, R. Plinta – Outcomes following inhibiting casts treatment in a 5 years old child with spastic hemplegic cerebral palsy – a case report. FP 2015; 15(1); 24-34

Streszczenie
U dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym z definicji występują zaburzenia ruchowe. Podstawowym celem programu usprawniania tych dzieci jest wspomaganie rozwoju jak najlepszej jakości wzorców postawy i lokomocji. Prezentowane studium dotyczy 5-letniej dziewczynki, zdiagnozowanej jako średnio ciężkie mózgowe porażenie dziecięce: prawostronny spastyczny niedowład połowiczy. Opracowanie przedstawia wpływ programu nieinwazyjnej terapii, polegającej na połączeniu indywidualnego programu usprawniania (wg koncepcji NDT), wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących na poprawę wzorców postawy i chodu.
U dziecka dwukrotnie (przed i po zakończeniu terapii) przeprowadzono ocenę funkcjonalną, która obejmowała: kliniczną ocenę spastyczności; rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, testy posturograficzne oraz analizę chodu. W wyniku zastosowanej terapii uzyskano obniżenie stopnia spastyczności w obrębie mięśni  kończyny dolnej niedowładnej. Zarówno deficyt zakresu ruchu  jak i kąt spastyczności w stawie kolanowym i skokowym zdecydowanie zmniejszyły się, co wpłynęło na poprawę kontroli posturalnej i wzorca chodu pacjenta.
Uzyskane wyniki wykazały, że zastosowanie usprawniania, wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących, może być skuteczną formą obniżenia poziomu spastyczności oraz poprawy kontroli posturalnej i wzorców chodu u młodszych dzieci z niedowładem połowiczym. Wczesne rozpoznanie spastyczności mięśnia trójgłowego oraz zastosowanie adekwatnego leczenia zachowawczego może wyeliminować potrzebę inwazyjnych form leczenia i związanych z nimi zagrożeń w tej populacji dzieci.

Słowa kluczowe:
spastyczność, dynamiczna ocena zakresu ruchu, rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, posturografia, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia narządu ruchu u kobiet w zespole Turnera – studium przypadku

Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa, Weronika Gallert-Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Aneta Gawlik, Agnieszka Drosdzol-Cop, Ryszard Plinta

M. Domagalska-Szopa, A. Szopa, W. Gallert-Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, A. Gawlik, A. Drosdzol-Cop, R. Plinta – Musculoskeletal disturbances in women with Turner’s syndrome – case report. FP 2015; 15(2); 82-90

Streszczenie
Mianem zespołu Turnera określa się najczęściej spotykaną aberrację genetyczną związaną z chromosomami płciowymi. U dziewcząt i kobiet z zespołem Turnera występują charakterystyczne cechy związane z wyglądem zewnętrznym, które określa się mianem fenotypu turnerowskiego. Ponadto, u pacjentek występują także zaburzenia, które bezpośrednio dotyczą narządu ruchu.
Niniejszy opis przypadku oparty jest na wynikach oceny funkcjonalnej 18 letniej – wybranej losowo – pacjentki Oddziału Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej, gdzie na podstawie badania cytogenetycznego stwierdzono wysokie stężenie gonadotropin, typowe dla zespołu Turnera. W ramach przeprowadzonej oceny zostały wykonane wybrane badania funkcjonalne, które wykazały liczne zaburzenia dotyczące nieprawidłowości postawy ciała, zaburzeń orientacji miednicy w przestrzeni, asymetrii rozkładu masy ciała na płaszczyznę podparcia oraz zaburzeń wzorca chodu. Nie zaobserwowano natomiast zaburzeń w zakresie wyników badań spirometrycznych, a także podstawowych miar stabilograficznych.
Uzyskane wyniki mogą wskazywać na występowanie innych, niż wykazane w literaturze przedmiotu, zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera.
Potwierdzenie zaburzeń funkcjonalnych wynikających z zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera może wskazywać na potrzebę przeprowadzania w tej grupie pacjentek diagnostyki funkcjonalnej oraz konieczność podejmowania wczesnej interwencji fizjoterapeutycznej.

Słowa kluczowe:
fotogrametryczna ocena postawy ciała, pomiary spirometryczne, komputerowa ocena wysklepienia stóp, ocena rozkładu masy ciała, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapeuta – predyspozycje zawodowe. Poziom gibkości

Weronika Gallert-Kopyto, Andrzej Knapik, Dagmara Wasiuk-Zowada, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

W. Gallert-Kopyto, A. Knapik, D. Wasiuk-Zowada, A. Brzęk, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Physiotherapist – occupational predispositions. Level of flexibility. FP 2016; 16(4); 130-140

Streszczenie

Wstęp. Możliwie wysoki poziom sprawności funkcjonalnej jest nie tylko podstawą dobrostanu człowieka, ale odgrywa też istotną rolę w pełnieniu ról społecznych, w tym funkcji zawodowych. Wśród zawodów, gdzie sprawność fizyczna jest istotnym elementem jakości wykonywanej pracy, jest zawód fizjoterapeuty. Jedną ze składowych sprawności fizycznej jest gibkość. W zawodach cechujących się zmiennością pozycji oraz różnym obciążeniem wysiłkiem właściwy poziom gibkości wydaje się mieć szczególne znaczenie.
Cel pracy. Celem badań było określenie poziomu ruchomości (gibkości) tułowia wśród studentów fizjoterapii. Postanowiono również zbadać w jakim stopniu takie zmienne jak płeć, wiek, parametry morfologiczne, przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna mają związek z prezentowanym poziomem gibkości.
Materiał i metody. Zbadano 341 osób: 289 kobiet (84,25% ogółu) i 52 mężczyzn (15,25%). Średnia wieku w badanej grupie wynosiła: 20.26 lat (SD=1.69) dla kobiet; 19.85 lat (SD=1.73) dla mężczyzn. Byli to studenci kierunku fizjoterapia.
Zebrano dane dotyczące wieku, przeszłości sportowej oraz aktywności fizycznej – według kwestionariusz Baecke. Wykonano pomiary antropometryczne oraz trójpłaszczyznowy pomiar gibkości kręgosłupa.
Wyniki. Odnotowano słabe związki parametrów morfologicznych z gibkością – tylko u kobiet. Aktywność fizyczna silnie różnicuje poziom gibkości u kobiet w płaszczyźnie strzałkowej (p<.05) i poprzecznej (p<.001; p<.002), podobnie przeszłość sportowa: płaszczyzna strzałkowa: p<.001 i poprzeczna strona lewa (p<.05). U mężczyzn tylko przeszłość sportowa różnicowała gibkość w płaszczyźnie poprzecznej dla strony prawej (p<.05)
Wnioski. Poziom gibkości jest zróżnicowany indywidualnie, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej. Płeć, wiek oraz parametry morfologiczne u młodych, dorosłych są słabo powiązane z gibkością. Przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna wykazują korzystny wpływ na sprawność funkcjonalną tułowia.

Słowa kluczowe:
sprawność funkcjonalna, gibkość tułowia, aktywność fizyczna, trójpłaszczyznowa ocena gibkości, zawód fizjoterapeuty

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom wypalenia zawodowego wśród przedstawicieli zawodów medycznych

Karolina Pasternak, Weronika Gallert-Kopyto, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

K. Pasternak, W. Gallert-Kopyto, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – The level of burnout among representatives of medical professions. FP 2016; 16(2); 84-90

Streszczenie
Cel Pracy. Wypalenie zawodowe (WZ) jest zjawiskiem dotyczącym wielu zawodów,
których podstawą są nie tylko zaburzone relacje człowiek-praca, bliskie relacje interpersonalne, ale przede wszystkim specyficzne podejście do drugiego człowieka, wymagające cierpliwości, empatii i zaangażowania. Pomimo wielu opracowań naukowych brak jest jednoznacznego rozwiązania problemu WZ w zawodach medycznych, który jest problemem niedocenianym, a niezwykle ważnym, przede wszystkim z punktu widzenia pacjenta.
Niniejsze opracowanie miało na celu określenie częstości występowania oraz rozpoznania poziomu wypalenia zawodowego wśród przedstawicieli zawodów medycznych: lekarzy, fizjoterapeutów, pielęgniarek oraz położnych.
Materiał i metody. Wśród 209 przedstawicieli zawodów medycznych została przeprowadzona ocena poziomu depersonalizacji, wyczerpania emocjonalnego i poczucia własnych osiągnięć, za pomocą oryginalnego Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego MBI (Maslach Burnout Inventory).
Wyniki. Uzyskane wyniki wykazały, że największy odsetek wypalonych zawodowo pracowników zanotowano wśród lekarzy i pielęgniarek. Dodatkowo ustalono, że nasilenie przypadków WZ wśród personelu medycznego zależy od specyfiki oddziału klinicznego, wieku badanych oraz lat przepracowanych w zawodzie.
Wnioski. Wyniki przeprowadzonych badań nie pozwalają na jednoznaczne wnioski, są jednak na tyle zachęcające aby były kontynuowane w znacznie szerszej populacji przedstawicieli poszczególnych grup zawodowych.

Słowa kluczowe:
wypalenie zawodowe, zawody medyczne, kwestionariusz MBI

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2