Porównanie przezskórnej stymulacji nerwu piszczelowego z przezskórną elektryczną stymulacją nerwów w zakresie bólu i jakości życia w pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu

Yuktha N, Kamalakannan M, Bharathi Ravichandran, Tamilselvan Ravichandran, Srikanth V, Praveen Vasanthan Murugan

 

Yuktha N, Kamalakannan M, Bharathi Ravichandran, Tamilselvan Ravichandran, Srikanth V, Praveen Vasanthan Murugan – Comparison of transcutaneous tibial nerve stimulation and transcutaneous electrical nerve stimulation on pain and quality of life in primary dysmenorrhea –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(3); 43-52

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG7D19CE53

Streszczenie
Wprowadzenie. Bolesne miesiączkowanie, charakteryzujące się bolesnymi skurczami menstruacyjnymi, dotyka znaczącego odsetka młodych kobiet, powodując znaczny dyskomfort i zakłócenia w codziennym funkcjonowaniu. Wyróżnia się pierwotne bolesne miesiączkowanie, niezwiązane z żadnymi chorobami ginekologicznymi, oraz wtórne, związane z rozpoznawalnymi patologiami miednicy. Pierwotne bolesne miesiączkowanie wynika zazwyczaj ze skurczów macicy wywoływanych przez prostaglandyny i może znacząco wpływać na jakość życia (QoL) osób nią dotkniętych.
Cel. Celem niniejszego badania jest porównanie skuteczności przezskórnej stymulacji nerwu piszczelowego (TTNS) i przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów (TENS) w zmniejszaniu bólu i poprawie jakości życia u młodych kobiet z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem.
Metoda. Badanie dwunastotygodniowe objęło 80 uczestniczek w wieku 18–25 lat z rozpoznanym pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem, bez patologii miednicy. Uczestniczki zostały podzielone na dwie grupy, którym odpowiednio zastosowano TENS lub TTNS. Wskaźnikami oceny efektów były skala NPRS oraz Kwestionariusz Dolegliwości Menstruacyjnych, służące do oceny bólu i jakości życia przed i po interwencji.
Wyniki. Badanie wykazało istotne statystycznie zmniejszenie natężenia bólu (p < 0,0001) oraz poprawę jakości życia (p < 0,0001) po zakończeniu interwencji, co potwierdza skuteczność obu metod.
Wnioski. Badanie dostarcza dowodów na skuteczność TENS i TTNS w leczeniu objawów pierwotnego bolesnego miesiączkowania. Zaobserwowana redukcja bólu i poprawa jakości życia wskazują na potencjał tych interwencji jako wartościowych elementów terapii tej dolegliwości.
Słowa kluczowe
TENS, TTNS, pierwotne bolesne miesiączkowanie, redukcja bólu, jakość życia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja oparta na grach w leczeniu kokcygodynii u wieloródek w okresie poporodowym

Geethapriya Vadamalai, Senthilkumar S, Karthika Ramalingam, Kamalakannan M, Tamilselvi S, Bharathi Ravichandran, Rakesh K C

 

Geethapriya Vadamalai st al – Game based rehabilitation in treating coccydynia among multiparous postpartum women –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 421-426

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E129S4

Streszczenie
Wprowadzenie i potrzeba badania. Kokcygodynia to schorzenie powodujące ból w okolicy kości guzicznej. Kobiety są pięciokrotnie bardziej narażone na wystąpienie kokcygodynii niż mężczyźni. Najczęstsze przypadki notowane są w trakcie lub po ciąży i porodzie, a także u matek karmiących. Celem badania było leczenie kokcygodynii u wieloródek za pomocą programu rehabilitacyjnego opartego na grach, uzupełnionego o ćwiczenia poporodowe i zalecenia ergonomiczne.
Metody. W badaniu wzięło udział 29 kobiet w wieku 25–35 lat z kliniczną diagnozą kokcygodynii w okresie poporodowym. Przeprowadzono indywidualne badania oraz zebrano dane demograficzne. Uczestniczkom wyjaśniono procedurę badania i uzyskano świadomą zgodę przed jego rozpoczęciem. Zaplanowano 4-tygodniowy program rehabilitacyjny, po 4 sesje tygodniowo, łącznie 16 sesji. Sesje obejmowały terapię opartą na grach, rehabilitację miednicy, ćwiczenia poporodowe oraz edukację ergonomiczną. Do oceny bólu, stanu psychicznego i funkcji mięśni dna miednicy wykorzystano skalę NPRS, skalę depresji poporodowej Edynburską (EPDS) oraz elektromiografię (EMG).
Wyniki. Średnie wartości subiektywne w skali NPRS i EPDS wynosiły odpowiednio 7 i 14 przed interwencją oraz spadły do 2 i 7 po interwencji, co wskazuje na istotną poprawę w zakresie bólu i zdrowia psychicznego. Odnotowano również poprawę w zakresie relaksacji mięśni dna miednicy, ocenianą za pomocą EMG.
Wnioski. Kokcygodynia w okresie poporodowym wymaga interwencji oraz programów profilaktycznych, które uwzględniają ból, zaburzenia psychiczne i dysfunkcje mięśni. Badanie wykazuje, że rehabilitacja oparta na grach poprawia relaksację mięśni dna miednicy, zmniejsza ból i łagodzi objawy depresyjne u wieloródek w okresie poporodowym.
Słowa kluczowe
przerost mięśni dna miednicy, elektromiografia, ćwiczenia poporodowe, interwencja fizjoterapeutyczna, laktacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność techniki uwalniania pozycyjnego versus techniki hamowania mięśnia podpotylicznego w redukcji natężenia bólu i poprawie zakresu ruchu u osób z bólem głowy pochodzenia szyjnego

Menisha A, Kamalakannan M, Bharathi Ravichandran, Tamilselvan Ravichandran, Sushil Bella Amali J, Siyam Ganesh S

 

Menisha A, Kamalakannan M, Bharathi Ravichandran, Tamilselvan Ravichandran, Sushil Bella Amali J, Siyam Ganesh S – Effect of positional release technique versus suboccipital muscle inhibition technique in reducing pain intensity and improving range of motion in subjects with cervicogenic headache –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(2); 338-344

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG00E1G75C

Streszczenie
Wprowadzenie. Jednostronny dyskomfort szyi wynikający z tkanek miękkich lub struktur kostnych jest objawem bólu głowy pochodzenia szyjnego (CGH). Ten powszechny typ bólu głowy zwykle zaczyna się od przemieszczenia szyi i ma charakter przewlekły oraz nawrotowy. Zazwyczaj towarzyszy mu ograniczenie zakresu ruchu szyi (ROM). Może być mylony z napięciowym bólem głowy lub innymi typowymi postaciami bólu głowy. Bóle głowy pochodzenia szyjnego to rzadkie, przewlekłe bóle, które najczęściej występują u osób w wieku 30–44 lat. Zgodnie z różnymi badaniami, częstość występowania wśród osób cierpiących na bóle głowy wynosi od 0,4% do 4%, w zależności od przyjętych kryteriów diagnostycznych. Dotyczy w podobnym stopniu kobiet i mężczyzn. Celem badania była ocena skuteczności techniki uwalniania pozycyjnego i techniki hamowania mięśnia podpotylicznego w redukcji bólu i poprawie zakresu ruchu.
Cel. Celem badania jest ocena skuteczności techniki uwalniania pozycyjnego (PRT) i techniki hamowania mięśnia podpotylicznego (SMI) w redukcji natężenia bólu i poprawie zakresu ruchu u osób z bólem głowy pochodzenia szyjnego (CGH).
Metoda. Zgodnie z kryteriami Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy do badania włączono 50 osób z rozpoznanym bólem głowy pochodzenia szyjnego. Uczestników podzielono losowo na grupę eksperymentalną i kontrolną. Przed rozpoczęciem terapii wykonano pomiary wyjściowe. Grupa eksperymentalna otrzymała terapię PRT i ćwiczenia konwencjonalne, natomiast grupa kontrolna – terapię SMI i ćwiczenia konwencjonalne. Obie grupy były poddawane terapii cztery razy w tygodniu przez sześć tygodni. Wyniki oceniano przed i po leczeniu, stosując skalę NPRS do oceny bólu oraz goniometr do oceny zakresu ruchu szyi. Do analizy danych zastosowano testy t-parowane i t-niezależne.
Wyniki. Wartość NPRS przed terapią w grupie PRT wynosiła 2,4, a w grupie SMI – 3,1. Wartości ROM po terapii w grupie PRT wynosiły 39,2 oraz 37,1, natomiast w grupie SMI – 35,5 oraz 34,4. Technika uwalniania pozycyjnego wykazała większą statystycznie poprawę w porównaniu do techniki hamowania mięśnia podpotylicznego.
Wnioski. Zarówno technika hamowania mięśnia podpotylicznego, jak i technika uwalniania pozycyjnego są skuteczne w redukcji objawów bólu głowy oraz poprawie zakresu ruchu u osób z bólem głowy pochodzenia szyjnego. Technika uwalniania pozycyjnego zapewnia jednak dodatkowe korzyści w zakresie poprawy ROM i jakości życia.
Słowa kluczowe
ból głowy pochodzenia szyjnego, redukcja bólu, technika uwalniania pozycyjnego, technika hamowania mięśnia podpotylicznego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń relaksacyjnych Mitchella i ćwiczeń rozciągających na zespół napięcia przedmiesiączkowego u dziewcząt w wieku dojrzewania

Karthika Ramalingam, Kamalakannan M, Karthikeyan S, Srikanth V, Suriya Nedunchezhiyan, Bharathi Ravichandran, Geetha Priya Vadamalai

Karthika Ramalingam et al. – Impact of Mitchell relaxation and stretching exercises on premenstrual syndrome in adolescent girls –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 302-305

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DB9WY

Streszczenie
Wprowadzenie. Celem niniejszego badania jest porównanie efektów ćwiczeń relaksacyjnych Mitchella i ćwiczeń rozciągających u dziewcząt w wieku dojrzewania. W badaniu wzięły udział dziewięćdziesiąt cztery nastolatki. Zespół napięcia przedmiesiączkowego to zaburzenie psychologiczne i fizjologiczne związane ze stresem, które rozpoczyna się na siedem do dziesięciu dni przed menstruacją i ustępuje po jej rozpoczęciu. Objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego obejmują bóle głowy, tkliwość piersi, wzdęcia, częste oddawanie moczu, niską energię i inne dolegliwości.
Materiał i metody. W badaniu uczestniczyły uczennice szkół średnich prowadzonych przez rząd w dystryktach Thiruvallur, Kancheepuram i Chennai. Do badania włączono uczennice w wieku 13–14 lat, które zgłaszały objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Wszystkie uczestniczki wykonywały ćwiczenia rozciągające oraz ćwiczenia relaksacyjne Mitchella przez 12 tygodni. W celu określenia poprawy po 12 tygodniach interwencji zastosowano sparowany test t. Wszystkie dane przeanalizowano za pomocą kwestionariusza zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Wyniki. Po 12 tygodniach interwencji zaobserwowano istotną poprawę w zakresie zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Wyniki testów przeprowadzonych przed i po interwencji wykazały, że ćwiczenia rozciągające oraz ćwiczenia relaksacyjne Mitchella znacząco zmniejszyły objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego w grupie eksperymentalnej.
Wnioski. Niniejsze badanie wskazuje, że ćwiczenia rozciągające oraz ćwiczenia relaksacyjne Mitchella znacząco poprawiają objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego u nastolatek.
Słowa kluczowe
zespół napięcia przedmiesiączkowego, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksacyjne Mitchella, kwestionariusz zespołu napięcia przedmiesiączkowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność techniki manipulacji tkanek miękkich a ćwiczeń terapeutycznych w niewydolności żylnej u kobiet po ciąży

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran

Jenifer Augustina S, Kamalakannan M, Radhika S, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran – Efficacy of soft tissue manipulation technique vs therapeutic exercise for an inadequate venous supply in women after pregnancy –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 67-70

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DZPX0

Streszczenie
Wprowadzenie. Niewydolność żylna jest spowodowana pierwotnymi problemami w ścianie naczyniowej i strukturze zastawek, a także ich niewydolnością. Dodatkowo, na osłabienie napięcia i struktury naczyń krwionośnych wpływają czynniki takie jak zmiany hormonalne, ciąża, otyłość, brak aktywności fizycznej, siedzący tryb pracy oraz stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.
Cel. Celem niniejszego badania jest porównanie wpływu techniki manipulacji tkanek miękkich i ćwiczeń terapeutycznych na niewydolność żylną u kobiet po porodzie.
Metodyka. W badaniu wzięło udział trzydzieści osób, które spełniły kryteria włączenia i wyłączenia. Zostały one losowo przydzielone do dwóch grup, w których stosowano jedną z dwóch interwencji fizjoterapeutycznych. Do oceny skuteczności terapii wykorzystano skale NPRS i SF-36, analizując poprawę przepływu krwi żylnej przed i po 10 tygodniach terapii.
Wyniki. W obu grupach zaobserwowano istotną poprawę wyników w skalach NPRS i SF-36, co wskazuje na skuteczność zarówno terapii manualnej uwalniania mięśniowo-powięziowego, jak i ćwiczeń terapeutycznych. Jednak terapia manualna uwalniania mięśniowo-powięziowego była znacznie bardziej efektywna w poprawie przepływu krwi żylnej.
Wnioski. Badanie potwierdza, że zarówno manipulacja tkanek miękkich, jak i ćwiczenia terapeutyczne poprawiają przepływ krwi żylnej. Jednak technika manipulacji tkanek miękkich była zdecydowanie bardziej skuteczna niż ćwiczenia terapeutyczne.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, niewydolność żylna, połóg, terapia manualna, ćwiczenia terapeutyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii laserowej z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy i terapią interferencyjną w redukcji bólu dolnego odcinka pleców po porodzie

Jenifer Augustina S., Kamalakannan M, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran

Jenifer Augustina S., Kamalakannan M, Dhanusia S, Bharathi Ravichandran – Comparing the effectiveness of laser therapy with pelvic floor strengthening exercises and interferential therapy in reducing postpartum low back pain –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 432-435

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020C9HJ7

Streszczenie Tło. Ból dolnego odcinka pleców po porodzie jest powszechnie zgłaszanym dyskomfortem wśród kobiet i ma wieloczynnikową etiologię. Fizjoterapia w trakcie i po ciąży pomaga rozwiązać różne dolegliwości związane z ciążą i połogiem, które wpływają na codzienne funkcjonowanie matki. Cel. Celem badania jest porównanie skuteczności terapii laserowej z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy i terapią interferencyjną w redukcji bólu dolnego odcinka pleców po porodzie Metodologia. Badanie objęło 30 osób, które zostały wybrane na podstawie kryteriów włączenia i wykluczenia i losowo przydzielono do dwóch grup otrzymujących dwie interwencje fizjoterapeutyczne. Obu grupom zalecono stosowanie ciepłych okładów. Skala NPRS i indeks niepełnosprawności Oswestry zostały wykorzystane do analizy efektów interwencji, porównując nasilenie objawów związanych z bólem dolnego odcinka pleców przed i po zastosowaniu przydzielonego leczenia przez 4 tygodnie. Wyniki. Znaczące różnice w skali NPRS i indeksie ODI zauważono w obu grupach, wskazując na skuteczność zarówno terapii laserowej z ćwiczeniami, jak i IFT. Jednak terapia laserowa z ćwiczeniami była bardziej skuteczna w redukcji bólu i zapobieganiu dalszym dolegliwościom w porównaniu do IFT. Wnioski. Wnioski z badania stwierdzają, że zarówno terapia laserowa z ćwiczeniami, jak i IFT zmniejszyły nasilenie bólu, przy czym terapia laserowa z ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie dna miednicy była porównywalnie bardziej skuteczna niż IFT.
Słowa kluczowe fizjoterapia, poporodowa, NPRS, indeks niepełnosprawności Oswestry, ćwiczenia wzmacniające
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim