Tag: cerebral palsy

Wpływ programu Minds in motion (Umysł w ruchu) na funkcjonowanie układu przedsionkowego i równowagę u dzieci z porażeniem połowiczym: randomizowane badanie kontrolowane

Dina Mohammed Mustafa Abdelhamid, Emam Hassan El Negmy, Hoda Ishac AbuMoussa, Samah Attia El Shemy


Dina Mohammed Mustafa Abdelhamid, Emam Hassan El Negmy, Hoda Ishac AbuMoussa, Samah Attia El Shemy – Effect of Minds in Motion program on vestibular function and balance in children with hemiplegia: A randomized controlled study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 170-178

Streszczenie

Cel. Zbadanie wpływu programu Minds in Motion (MiM) na funkcjonowanie układu przedsionkowego i równowagę dynamiczną u dzieci z porażeniem połowiczym.
Metody. Trzydzieścioro dzieci z połowicznym porażeniem mózgowym (CP) obu płci w wieku od 6 do 12 lat zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup; Grupa (A) (grupa kontrolna) była poddawana specjalnie opracowanemu programowi fizjoterapii przez 3 miesiące, Grupa (B) (grupa badana), oprócz specjalnie opracowanego programu fizjoterapii przez 3 miesiące wykonywała program ćwiczeń przedsionkowych MiM. Funkcjonowanie układu przedsionkowego i wskaźniki stabilności oceniono dla wszystkich dzieci przed i po leczeniu za pomocą miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych (cVEMP) i platformy Biodex Balance System (BBS).
Wyniki. Wyniki niniejszego badania wykazały statystycznie istotną poprawę w obu grupach, porównując średnie wartości wskaźników stabilności i amplitudy VEMP przed i po leczeniu. Znaczącą poprawę po leczeniu zaobserwowano również we współczynniku asymetrii amplitudy (AAR) w grupie badanej w porównaniu ze średnimi wartościami przed leczeniem, podczas gdy nie wykryto istotnej zmiany w grupie kontrolnej. Nie wykryto również istotnych zmian w latencji P1 i N1 w obu grupach po leczeniu. Statystycznie istotne różnice zaobserwowano we wszystkich mierzonych zmiennych między obiema grupami na korzyść grupy badanej, podczas gdy nie było istotnej różnicy między obiema grupami przy porównywaniu średnich wartości latencji P1 i N1 po leczeniu.
Wniosek. Program Minds in motion jest skuteczną metodą, którą można wykorzystać do poprawy funkcjonowania układu przedsionkowego i równowagi u dzieci z porażeniem połowiczym.

Słowa kluczowe
porażenie mózgowe, hemiplegia, minds in motion, funkcjonowanie układu przedsionkowego, równowaga

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skład masy ciała a spastyczność dzieci z obustronnym niedowładem kończyn dolnych

Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa


Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa – Body composition and spasticity in children with bilateral cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 174-185

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego opracowania było rozpoznanie zależności pomiędzy składem masy ciała dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym a stopniem spastyczności mięśni kończyn dolnych.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 59-osobową grupę samodzielnie chodzących dzieci w wieku od 8 do 16 lat z obustronnym spastycznym niedowładem kończyn dolnych. Do grupy kontrolnej włączono 59 dzieci bez ośrodkowych zaburzeń ruchowych – uczniów Szkoły Podstawowej nr 25 w Sosnowcu. Badania obejmowały: 1) ocenę składu masy ciała oraz jego komponentów przy użyciu wagi TANITA MC-780 S MA; 2) ocenę stopnia spastyczności wg zmodyfikowanej skali Ashwortha; 3) obliczenia wskaźników BMI zgodnie z rekomendacją World Health Organization (WHO) oraz BMI OLAF opracowanych przez Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie.
Wyniki. Największe nasilenie spastyczności, zarówno w prawej, jak i lewej kończynie dolnej, występowało w obrębie grupy mięśni prostowników stawu skokowego. Z kolei najmniejsze nasilenie spastyczności zaobserwowano w grupie mięśni zginaczy stawu kolanowego prawej i lewej kończyny dolnej. Im większy był stopień spastyczności mięśni kończyn dolnych, tym większy był deficyt masy beztłuszczowej i masy mięśni kończyn dolnych.
Wnioski. u dzieci z MPD występują deficyty w zakresie masy tkanki mięśniowej. Deficyt tkanki mięśniowej zależy od stopnia spastyczności proksymalnych grup mięśniowych kończyn dolnych.
Słowa kluczowe:
skład masy ciała, spastyczność, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Internetowe i oparte na zdjęciach programy domowe usprawniające funkcje kończyn górnych dla dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym po wstrzyknięciu toksyny botulinowej

Eslam E. Hassan, Khaled A. Mamdouh, Samia A. Abdel Rahman, Tarek E.I. Omar

Eslam E. Hassan, Khaled A. Mamdouh, Samia A. Abdel Rahman, Tarek E.I. Omar – Online-based versus photos-based home programs on upper extremity functions for children with hemiplegic cerebral palsy following botulinum toxin injection. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 112-116

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Internetowy program domowy pozwala na ciągłą opiekę w dowolnym momencie, kontroluje zapotrzebowania i jest uważany za doskonałą metodę kontroli infekcji. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu zbadania wpływu zastosowania programu domowego i programu opartego na zdjęciach w porównaniu do tradycyjnego programu fizjoterapii, na umiejętności chwytania dłonią i zakres ruchu wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia dotkniętej chorobą kończyny górnej u dzieci z porażeniem mózgowym po wstrzyknięciu toksyny botulinowej A. Materiały i metody. Trzydzieścioro dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym podzielono na dwie równe grupy (A i B). Obie grupy były poddawane tradycyjnemu programowi fizjoterapii w klinice, oraz realizowały internetowy program domowy w przypadku grupy (A) i konwencjonalny program domowy oparty na zdjęciach w przypadku grupy (B). Mierzone zmienne to chwyt na podstawie testu jakości umiejętności kończyn górnych oraz zakres ruchu wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia przy użyciu elektronicznego goniometru cyfrowego dla dotkniętej chorobą kończyny górnej przed i po trzech kolejnych miesiącach leczenia. Wyniki. Badanie wykazało znaczną poprawę wszystkich mierzonych zmiennych w obu grupach po leczeniu w porównaniu z wartościami sprzed leczenia. Jeśli chodzi o porównanie między grupami, wystąpiła znaczna poprawa w grupie (A) po leczeniu pod względem chwytu w porównaniu z grupą (B), podczas gdy nie było istotnej różnicy w zakresie wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia. Wniosek. Internetowy program domowy jest bardziej skuteczny niż program domowy oparty na zdjęciach w tradycyjnym programie fizjoterapii dla poprawy umiejętności chwytu ręką u dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym.
Słowa kluczowe
toksyna botulinowa A, mózgowe porażenie dziecięce, internetowy program domowy, funkcje kończyn górnych
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys – An evaluation of gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 189-196

Streszczenie
Mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.) należy do tej grupy dysfunkcji, których stałym elementem jest upośledzenie funkcji chodu. W trakcie rehabilitacji dąży się do tego, by tak pokierować kompensacją, aby wzorzec chodu dawał jak najmniejsze zaburzenia i ograniczenia lokomocji. Dla planowania rehabilitacji oraz sprawdzania jej efektów konieczna jest obiektywna ocena. Ponieważ ocena chodu stwarza możliwości wymiernej oceny, autorzy przedstawili sposoby takiej oceny, koncentrując się na dwojakiego rodzaju badaniach. Przedstawiono możliwość oceny symetrii chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®, a także oceny bazującej na analizie poszczególnych wyznaczników chodu z wykorzystaniem systemu Zebris. Na zakończenie przedstawiono pewne uwagi praktyczne, istotne dla planowania i kontrolowania przebiegu rehabilitacji dzieci z m.p.dz.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, usprawnianie

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Niektóre możliwości łagodzenia zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego w świetle badań baropedograficznych: doniesienie wstępne

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja – Some possibilities for alleviating gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy, in the light of baropedographic tests: a preliminary report. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 217-223

Streszczenie

Wstęp. U dzieci z m.p.dz. zwykle utrwala się patologiczny stereotyp chodu. W procesie rehabilitacji dąży się do złagodzenia niekorzystnych objawów, ale wymaga to dokładnego rozeznania odnośnie składowych nieprawidłowego wzorca chodu, na które należy oddziaływać. W rehabilitacji nieraz stosuje się nietypowe środki, których przydatność także wymaga obiektywnego sprawdzenia. Materiał i metody. W pracy przedstawiono możliwości obiektywnej oceny chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®. Możliwości poprawy symetrii chodu przedstawiono na przykładzie dzieci usprawnianych z powodu m.p.dz., u których dodatkowo stosowano ostrzykiwania toksyną botulinową lub tzw. gipsy hamujące. Wyniki i Wnioski. W konkluzji stwierdzono, że te dodatkowe środki terapeutyczne ułatwiają dalsze usprawnianie i wpływają na poprawę symetrii chodu tych dzieci. Stwierdzono też, że powyższe badanie może być cennym źródłem informacji dla terapeuty – wskazującym, na które parametry nieprawidłowego chodu należy zwrócić uwagę podczas dalszego usprawniania dziecka.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, toksyna botulinowa, gipsy hamujące
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie czynności motorycznych dzieci amerykańskich i polskich usprawnianych z powodu mózgowego porażenia dziecięcego

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła – Comparison of motoric activity of American and Polish children with cerebral palsy during rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 7-12

Streszczenie

Wstęp. Wspólnymi cechami mózgowego porażenia dziecięcego są zaburzenia czynności ruchowych i postawy. Sferą najbardziej zaburzoną jest motoryka. Zaburzenia sprawności ruchowej obejmują niedowłady spastyczne kończyn, ruchy mimowolne, zaburzenia zborności ruchowej i równowagi. Celem doniesienia jest dokonanie porównania oceny sprawności motorycznej dotyczącej czynności manualnych i lokomocyjnych oraz czynności życiowych w grupie dzieci polskich i amerykańskich. Materiał i metody. Materiał badawczy obejmował 100 dzieci z Polski i 107 z USA. Badania były przeprowadzone metodą ankietową. Wyniki. Uzyskano i porównano wyniki w zakresie oceny czynności lokomocyjnych, a także czynności manualnych grupy dzieci polskich i amerykańskich, uzyskując różnice istotne statystycznie. Wnioski. 1. Poziom niepełnosprawności w grupie dzieci amerykańskich był większy niż w grupie polskiej. 2. Czynności manualne i lokomocyjne dzieci amerykańskich były istotnie bardziej ograniczone. 3. Codzienna opieka nad dzieckiem w zakresie podstawowych czynności życiowych prowadzi do chronicznego przemęczenia, frustracji, depresji, a w konsekwencji do za-chwiania normalnego funkcjonowania życia rodzinnego.

Słowa kluczowe:
mózgowe porażenie dziecięce, rehabilitacja, aktywność motoryczna

Zalety pionizacji u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła – Vertical positioning advantages in children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 167-171

Streszczenie

Nadrzędnym celem artykułu jest przedstawienie fizjoterapeutom, lekarzom, rodzicom oraz osobom, od których zależy proces rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (m. p. dz.), konkretnych argumentów przemawiających za bezwzględną koniecznością stosowania pionizacji, na każdym etapie pracy terapeutycznej, w oparciu o wiek dziecka, a nie osiągnięć tzw. dużej motoryki. Wyróżnić można dwa podstawowe rodzaje pionizacji w zależności od stanu pacjenta: pionizacja bierna lub czynna. Głównym problemem rehabilitacyjnym u dzieci z m. p. dz. jest pionizacja czynna, czyli możliwość samodzielnego przyjęcia pozycji stojącej, przeciwdziałając sile grawitacji. Jej brak lub znaczne opóźnienie w czasie w stosunku do normy pionizacji (ok. 16 miesiąca życia) niesie za sobą szereg niekorzystnych zmian wskazanych w treści artykułu. Jedyną alternatywą w tej sytuacji wydaje się być pionizacja bierna za pomocą pionizatorów. Pionizacja bierna to przede wszystkim przełamywanie nieprawidłowych wzorców posturalno—ruchowych u dzieci. Pionizacja dziecka pozwała na wyhamowanie wzmożonego napięcia spastycznego. Bierna pionizacja ułatwia wykonywanie czynności w życiu codziennym: jedzenie, odrabianie lekcji, czytanie, pracę przy komputerze oraz ma wpływ na przebieg procesów fizjologicznych. W założeniu metody Neurodevelopment Treatment (NDT) pionizacja jest priorytetem podczas stosowania technik stymulacji w trakcie terapii. Jedynym przeciwwskazaniem do biernej pionizacji może być długotrwała niechęć dziecka do takiej formy przyjęcia pozycji stojącej. Korzyści płynące z pionizacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym przy wykorzystaniu stołów pionizacyjnych (pionizacja bierna) rozpatrzono w artykule z punktu widzenia sensomotoryki, psychologii, anatomii, fizjologii oraz możliwości powrotu poszczególnych funkcji ruchowych. Zwrócono równocześnie uwagę na niekorzystne skutki unieruchomienia w pozycji leżącej. Wyniki badań przeprowadzonych na osobach krótkotrwale i długotrwale przebywających w pozycji leżącej wskutek chorób bądź urazów, jak i zdrowych ludzi dowodzą, że unieruchomienie (ang. bed rest) prowadzi do istotnych, niekorzystnych fizjologicznych zmian.

Słowa kluczowe:
pionizacja, mózgowe porażenie dziecięce, hipokinezja, hipograwia

Trójwymiarowa analiza chodu u dziecka z porażeniem mózgowym po leczeniu operacyjnym – kinematyka stawu skokowego i kolanowego

Wiesław Chwała, Dorota Pamuła

Wiesław Chwała, Dorota Pamuła – Postoperative three-dimensional gait analysis in a child with cerebral palsy – ankle and knee joint kinematics. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 322-327

Streszczenie
Osoby dotknięte mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd) posiadają zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, wpływające między innymi na ich motorykę. Celem niniejszego opracowania jest ocena zmian kątowych w stawach skokowych podczas chodu u dziecka z mpd (hemiplegią) po zabiegu operacyjnym. Chód został zbadany przy zastosowaniu komputerowego systemu trójwymiarowej analizy ruchu Vicon 250 wyposażonego w kamery pracujące w paśmie podczerwieni. U badanego dziecka zaobserwowano znaczne zaburzenia zmian kątowych w porównaniu z chodem zdrowych osób w stawach skokowych i kolanowych we wszystkich płaszczyznach ruchu oraz wydłużony czas trwania fazy podporu obu kończyn. Największe odchylenia od prawidłowej kinematyki, występowały podczas fazy preswing oraz na początku i pod koniec cyklu chodu (initial contact, loading response, terminal swing). Nie zanotowano u badanej osoby, często występującego u dzieci dotkniętych mpd, zwiększonego zgięcia podeszwowego stopy podczas chodu (końskiego ustawienia stopy — pes equinus). Chód badanego dziecka charakteryzuje natomiast zaburzenie przeciwne, w postaci nadmiernego zgięcia grzbietowego, szczególnie na końcu fazy preswing. Zmiany te są prawdopodobnie wynikiem przeprowadzonego zabiegu operacyjnego. Zaobserwowano wydłużony czas trwania fazy podporowej o ponad 10% w stosunku do grupy kontrolnej. Największe odchylenia od prawidłowej kinematyki w stawie kolanowym występowały podczas fazy preswing oraz na początku i pod koniec cyklu chodu (initial contact, loading response, terminal swing). Pracę mięśni niedowładnej kończyny dolnej, podczas chodu badanego dziecka, charakteryzuje znaczne zmniejszenie długości mięśni rectus femoris i tibialis anterior oraz mały zakres koncentrycznej pracy mięśni gastrocnemius w fazie preswing. Zaobserwowane zmiany długości mięśni, potwierdzają zwiększone zgięcie grzbietowe stopy oraz brak dostatecznego prostowania kolana w fazie stance.

Słowa kluczowe:
trójwymiarowa analiza chodu, porażenie mózgowe, staw skokowy i kolanowy

Skuteczność stosowania toksyny botulinowej typu A u dzieci z dynamicznymi przykurczami kończyn dolnych w przebiegu mózgowego porażenia

Małgorzata Malinowska-Matuszewska, Małgorzata Kulesa, Antoni Czupryna

Małgorzata Malinowska-Matuszewska, Małgorzata Kulesa, Antoni Czupryna – The efficacy of treatment with botulinum toxin type A in children with dynamic contractures of lower limbs in the management of cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(1); 38-44

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest ocena skuteczności stosowania toksyny botulinowej typu A, w obrębie kończyn dolnych, u dzieci z mózgowym porażeniem (mpdz). Materiał i metody. Obserwacją objęto 51 dzieci (23 dziewczynki, 28 chłopców) z mpdz, w wieku od 2 do 17 r. ż. (średnio 8.5 roku). W celu zmniejszenia spastyczności oraz usunięcia dynamicznych przykurczów spastycznych podawano preparat BTX-A. Do ostrzyknięć wybierano grupy mięśniowe w zależności od potrzeb funkcjonalnych (poprawa wzorca chodu, zwiększenie zakresu ruchomości w stawach). Ostrzyknięcia wykonywano 1 lub 2-poziomowo. Ocenę przeprowadzano przed zastosowaniem BTX-A, w 3 oraz 12 tygodniu po podaniu, na podstawie pomiarów goniometrycznych oraz skal: Zmodyfikowanej Skali Ashwortha (MAS), Zmodyfikowanej Skali Porządkowej (ZSP), Oceny Samodzielności Funkcjonalnej (OSF), oceny rodziców (Global Clinical Impression – GCI). Wzorce chodu rejestrowano na taśmie VHS. Wyniki. Istotna poprawa o 1 stopień (p< 0,05), wystąpiła w 3 tygodniu po podaniu 1 dawki BTX-A w skalach MAS, ZSP, GCI. W 12 tygodniu po podaniu I dawki oraz przed podaniem II dawki obserwowano pogorszenie (p<0,01) w skali ZSP, goniometrii. Dwoje dzieci po zastosowanym leczeniu zaczęło samodzielnie chodzić. Pięciu pacjentów osiągnęło gorsze wyniki ze względu na brak rehabilitacji po zastosowaniu BTX-A. Wnioski. Uzasadnione jest stosowanie BTX-A u dzieci z diplegią i hemiplegią spastyczną w celu poprawy lokomocji, a u dzieci z tetraplegią w celach pionizacyjnych i pielęgnacyjnych.

Słowa kluczowe:
spastyczność, mózgowe porażenie dziecięce, toksyna botulinowa typu A, kończyny dolne

Konsekwencje posturalne zaburzeń napięcia mięśniowego u dzieci z hemiparezą

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski

Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska, Krzysztof Czupryna, Maciej Płaszewski – Postural consequences of muscle tone disorders in children with cerebral palsy (hemiparesis). Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 241-249

Streszczenie
Wstęp. W spontanicznym rozwoju dzieci z porażeniem mózgowym (m. p. dz.) mamy do czynienia z samoistnym wyrównywaniem zaburzeń napięcia mięśniowego, co prowadzi do rozwoju nieprawidłowych wzorców postawnych i ruchowych. Celem podjętych badań było rozpoznanie i zdefiniowanie niektórych kompensacyjnych wzorców posturalnych u dzieci z m. p. dz. Materiał i metody. Badaniami objęto 18 dzieci z rozwiniętym niedowładem połowiczym, w wieku 5-14 lat. Przeprowadzono zobiektywizowane pomiary wzorców postawy podczas samodzielnego utrzymywania kolejnych pozycji — stojącej obunóż i jednonóż, klęku prostego i jednonóż oraz pozycji siedzącej. Fotogrametrycznie oceniano przestrzenny układ ciała, a jednocześnie przy użyciu platformy barorezystywnej, oceniano rozkład sił nacisku na płaszczyźnie podparcia. Wyniki. W dwunożnej pozycji stojącej u badanych zaobserwowano dwojakiego rodzaju wzorce posturalne — wzorzec prograwitacyjny oraz antygrawitacyjny. U wszystkich badanych z wzorcem prograwitacyjnym zaobserwowano boczne skrzywienia kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Ich wartości kątowe były zdecydowanie większe niż analogiczne w grupie niedowładów antygrawitacyjnych. W pozycjach jednonożnych układ powyższych parametrów pozostawał taki sam, podczas gdy w pozycji siedzącej u dzieci z wzorcem prograwitacyjnym zmienił się wzajemny układ linii barków i miednicy na równoległy. Wśród badanych z wzorcem anty-grawitacyjnym doszło do przeciążenie strony przeciwnej niż w pozycji stojącej. Wnioski. 1. Wzorce posturalne u dzieci z niedowładem połowiczym są stereotypowe i różnią się pomiędzy sobą w zależności od anty- lub prograwitacyjnego charakteru niedowładu. 2. Ich rozwój jest przewidywalny i można nim sterować w procesie usprawniania.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, kompensacyjny mechanizm antygrawitacyjny, wzorce postawy
1 2 3