Tag: conservative treatment

Ocena skuteczności leczenia wybranych metod zachowawczych palucha sztywnego i ograniczonego z uwzględnieniem zaopatrzenia ortopedycznego – przegląd literatury

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło


Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło – Evaluation of the effectiveness of the treatment of selected conservative methods of stiff and hallux limitus with consideration of orthopedic supplies – review of the literature. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 6-11

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF7B5

Streszczenie
Wstęp. Paluch sztywny (ang. hallux rigidus) i paluch ograniczony (ang. hallux limitus) charakteryzuje się ograniczeniem zakresu ruchomości pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego w płaszczyźnie strzałkowej. Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie możliwości oraz ocena skuteczności leczenia zachowawczego palucha sztywnego i ograniczonego z uwzględnieniem zaopatrzenia ortopedycznego na podstawie dostępnej literatury. Materiał i metody. Przeanalizowana została dostępna literatura w oparciu o anglojęzyczne bazy danych PubMed, Scopus, ScienceDirect, Medline oraz inne, wykorzystując wyszukiwarkę Google Scholar. Analizie poddano 21 artykułów spośród 51 wyszukanych powyższa metodą. Jako kryterium wyszukiwania przyjęto publikacje nie starsze niż 21 lat, używając następujących słów kluczowych: paluch sztywny, paluch ograniczony, zaopatrzenie ortopedyczne, fizjoterapia, wkładki ortopedyczne, leczenie chirurgiczne. Wyniki. Po przeanalizowaniu prac nie udało się znaleźć jednoznacznej odpowiedzi pozwalającej stwierdzić, która z metod leczenia zachowawczego palucha sztywnego jest najskuteczniejsza, natomiast każda z wymienionych przynosi korzyści dla pacjenta. Wnioski. Współczesne badania wskazują, że metody leczenia zachowawczego palucha sztywnego i ograniczonego są skuteczne. Zarówno wkładki ortopedyczne, leczenie farmakologiczne i fizjoterapia przynoszą ulgę w dolegliwościach bólowych. W przypadku skierowania pacjenta na zabieg chirurgiczny lekarz ma do wyboru różne metody leczenia zależne od stadium palucha sztywnego.
Słowa kluczowe
paluch sztywny, paluch ograniczony, leczenie zachowawcze, leczenie chirurgiczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zwichnięcie rzepki – leczenie zachowawcze czy operacyjne?

Dariusz Lusina, Mateusz Curyło, Marcin Mikos, Katarzyna Placek, Jan W. Raczkowski


Dariusz Lusina, Mateusz Curyło, Marcin Mikos, Katarzyna Placek, Jan W. Raczkowski – Patellar dislocation – conservative or surgical treatment. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 28-31

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A60LR

Streszczenie
Zwichnięcie rzepki jest stanem nagłym wymagającym doraźnej interwencji lekarskiej, a następnie współpracy ortopedy i fizjoterapeuty w powrocie do pełnej sprawności, a także zmniejszenia ryzyka nawrotu schorzenia. Rzepka stanowi nieodłączny element stawu kolanowego i odpowiada za jego prawidłowe funkcjonowanie. Pośród stosowanych metod leczenia wyróżnia się metody zachowawcze oraz operacyjne. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy istnieje przewaga jednych metod nad innymi. W pozyskiwaniu odpowiedzi na zadane pytanie zostały wykorzystane materiały dostępne w serwisie PubMed oraz Cochrane Library. Ze względu na różne standardy postępowania nie określono przewagi postępowania operacyjnego nad zachowawczym, jednak istnieją badalne czynniki, które mogą pomóc w podjęciu decyzji terapeutycznych.

Słowa kluczowe:
zwichnięcie rzepki, leczenie zachowawcze, leczenie operacyjne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kinezyterapia w kompresyjnym złamaniu kręgosłupa w wieku rozwojowym – własna modyfikacja ćwiczeń

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński – Kinesitherapy in compression fractures of the spine in the eveloping years: an authorial modification of exercises. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 286-291

Streszczenie

Autorzy opracowali dwuetapowy model kinezyterapeutyczny w rehabilitacji zachowawczej kompresyjnych złamań kręgosłupa u dzieci i młodzieży. Pierwszy – trwający od 4 do 6 tygodni, tzw. szpitalny oraz drugi – od 2 do 12 miesiąca po urazie, tzw. ambulatoryjny. Kierunek rehabilitacji medycznej przedstawiony przez autorów niniejszego opracowania łączy elementy typowe leczenia zachowawczego, wzmocnionego ćwiczeniami Kempfa, z elementami okresowego zastosowania ortez w postaci lekkich gorsetów ortopedycznych. Tworzenie własnego gorsetu mięśniowego, z jednoczesnym zabezpieczeniem kręgosłupa przed ruchami fleksyjnymi poprzez wymuszenie ekstensji kręgosłupa i pozycje korekcyjne oraz hiperkorekcyjne w ortezach stosowanych zwłaszcza w mnogich złamaniach, daje stosunkowo najlepsze wyniki. Głównym celem kinezyterapii było wzmacnianie gorsetu mięśniowego oraz kształtowanie siły i wytrzymałości mięśni posturalnych, przy zastosowaniu pozycji odciążających kręgosłup. W pozycjach odciążających, ćwiczenia izometryczne miały charakter treningu submaksymalnego, poprzez który następował systematyczny wzrost siły mięśni posturalnych. Ważnym elementem kinezyterapii była również nauka czucia własnego ciała, prawidłowej asekuracji kręgosłupa oraz kształtowania prawidłowej postawy ciała. Pełne wyleczenie uzyskano w 70% przypadków, po rocznym okresie zmodyfikowanej terapii. W grupie kontrolowanej – tradycyjnej terapii – wynik pozytywny osiągnięto w 56%.

Słowa kluczowe:
kompresyjne złamanie kręgosłupa, kinezyterapia, leczenie zachowawcze, wiek rozwojowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wspomaganie leczenia przykurczów pourazowych stawu łokciowego naprzemiennymi opatrunkami utrzymującymi skrajne pozycje stawu. Opisy przypadków.

Stanisław Junk, Piotr J Biliński, Wojciech Hagner, Jan Talar

Stanisław Junk, Piotr J Biliński, Wojciech Hagner, Jan Talar – Supporting the treatment of post-traumatic contractures of the elbow by serial casts holding the joint in extreme flexion and extension successively: a case study. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 277-280

Streszczenie

Wstęp. Leczenie przykurczów pourazowych w stawie łokciowym napotyka na duże trudności. Przyczyn tych problemów upatruje się w złożonej budowie anatomicznej tego stawu. Opis przypadków. Przestawiono przypadki trojga pacjentów leczonych z powodu pourazowych utrwalonych przykurczów stawu łokciowego. Problemy usprawniania opisanych pacjentów polegały na zmniejszaniu się ruchu zgięcia przy wzroście wyprostu bądź odwrotnie. Taki mechanizm utrzymywania stałego zakresu ruchu, z przesuwaniem wartości skrajnych w stronę pełnego zgięcia lub wyprostu, zmusił nas do zwiększenia całkowitego zakresu ruchu metodą utrwalenia postępu ruchów maksymalnych podłużnikami gipsowymi. Łuski gipsowe w maksymalnych skrajnych pozycjach były zmieniane co 2 godziny. Jednocześnie stosowano zabiegi fizykalne oraz łagodne ćwiczenia. Pary podwójnych łusek zmieniano dwukrotnie, za każdym razem uzyskując poprawę ruchu. Wnioski. W wybranych przypadkach przykurczów opornych na postępowanie usprawniające, gdy zastosowanie szyny redresyjnej jest niemożliwe, należy rozważyć zastosowanie opisanej przez nas metody naprzemiennych łusek gipsowych w skrajnych redresyjnych ustawieniach.

Słowa kluczowe:
przykurcz pourazowy, staw łokciowy, leczenie zachowawcze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Masaż medyczny w leczeniu niespecyficznych bólów dolnego odcinka kręgosłupa

Krzysztof Kassolik, Waldemar Andrzejewski, Dariusz Chołodecki, Andrzej Steciwko

Krzysztof Kassolik, Waldemar Andrzejewski, Dariusz Chołodecki, Andrzej Steciwko – Medical massage in the treatment of non-specific low back pain. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 107-111

Streszczenie

Wstęp. Niespecyficzne bóle dolnego odcinka kręgosłupa stanowią poważny problem społeczny. Większość chorych nie potrafi określić jakie konkretne wydarzenie doprowadziło do istniejących dolegliwości. Podejmowane objawowe leczenie takie jak farmakoterapia czy leczenie chirurgiczne rzadko przynosi zamierzone skutki. Jednym ze sposobów leczenia niespecyficznych bólów kręgosłupa jest fizjoterapia, w której ważną rolę odgrywa masaż medyczny. Jest on środkiem terapeutycznym opierającym swoje działanie na teoretycznych i klinicznych dyscyplinach medycznych oraz wielu dziedzinach nauk przyrodniczych. Materiał i metody. W badaniach uczestniczyło 40 osób leczonych ambulatoryjnie: 31 kobiet i 9 mężczyzn (średnia wieku 47 lat). Do oceny wykorzystano siedmiostopniową skalę natężenia bólu i kartę oceny stanu pacjenta, która zawiera kompleksową ocenę układu ruchu z uwzględnieniem stanu czynnościowego innych układów mających istotny wpływ na jego funkcjonowanie. Wyniki. Subiektywne odczucia natężenia bólu przed zabiegami wyniosły średnio 3,57 ± 1,1 punktu (ból średnio silny), natomiast po zabiegach masażu u 77% (31 osób) badanych intensywność bólu była określana jako 0 punktów, czyli brak bólu, a u 23% (9 osób) badanych jako 1 punkt (ból minimalny). Wnioski. Zastosowanie masażu medycznego w omawianej patologii istotnie zmniejszyło natężenie odczuwanego bólu u wszystkich badanych. Masaż medyczny może być stosowany jako jeden ze skutecznych zabiegów terapeutycznych w zwalczaniu bólu u osób z niespecyficznymi bólami dolnego odcinka kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
ból krzyża, farmakoterapia, leczenie chirurgiczne, leczenie zachowawcze
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wczesne rezultaty leczenia zachowawczego skoliozy idiopatycznej systemem SpineCor

Mariusz Janusz, Andrzej Szczygieł, Anna Leszczyńska, Lucyna Horodecka-Wardęga, Agnieszka Smatras

Mariusz Janusz, Andrzej Szczygieł, Anna Leszczyńska, Lucyna Horodecka-Wardęga, Agnieszka Smatras – Early results of conservative treatment of children with idiopathic scoliosis using the SpineCor System. Fizjoterapia Polska 2008; 8(4); 410-417

Streszczenie
Wstęp. Metoda Spinecor, której efektywność stosowania próbowano ocenić w niniejszej pracy, znana jest w Polsce od dwóch lat i jest stosowana w nielicznych ośrodkach. Praca ta jest próbą oceny efektów stosowania gorsetów dynamicznych w dwuletnim okresie badawczym.Materiał i metody. Badaniom poddano 121 dzieci – pacjentów szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Radziszowie, wykonywano analizę kątów Cobba metodą radiologiczną, test Rissera, pomiar rotacji metodą kliniczną, przed zastosowaniem gorsetu, tuż po założeniu i rok po stosowaniu gorsetu. Badania prowadzono w dwóch niezależnych grupach badawczych.Wyniki. W obu grupach badawczych na podstawie badania klinicznego i klasyfikacji w oparciu o system SpineCor Assistant System (SAS) najliczniej występowały skoliozy piersiowe prawostronne (RT) (47,3 %), w szczególności typu III (RT3) (24,7%). Statystycznie istotne różnice średnich zaobserwowano w zakresie zmian wartości kąta Cobba w pierwotnym i wtórnym łuku skoliozy oraz w zakresie rotacji klinicznej. Wysoki współczynnik korelacji zaobserwowano między progresją kąta Cobba w łuku pierwotnym a testem Rissera (r=0,46), okresem od założenia gorsetu do wystąpienia pierwszej menstruacji (PM) r=0,33 i systematycznością kontroli (r=0,43)Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na istotną zmianę parametrów klinicznych skoliozy po zastosowaniu gorsetu Spinecor w zakresie zatrzymania progresji kąta skrzywienia i zmniejszeniu rotacji klinicznej kręgów. Zmniejszenie kąta Cobba w okresie roku stosowania systemu Spinecor występuje w grupie dzieci w wieku 7-10 lat. Progresja kąta skrzywienia oraz brak zmian w kącie Cobba występuje w grupie dzieci 11-12 lat i młodzieży po 17 roku życia.
Słowa kluczowe
skolioza idiopatyczna, leczenie zachowawcze, gorsety dynamiczne

Nietrzymanie moczu u kobiet – diagnostyka i leczenie zachowawcze w gabinecie fizjoterapeutycznym

Magdalena Ptak, Iwona Rotter, Hanna Mosiejczuk, Agnieszka Turoń, Agnieszka Brodowska, Jolanta Nawrocka-Rutkowska

M. Ptak, I. Rotter, H. Mosiejczuk, A. Turoń, A. Brodowska, J. Nawrocka-Rutkowska – Woman urinary incontinence – diagnostic and conservative treatment making by physiotherapist. FP 2016; 16(3); 118-123

Streszczenie
Wstęp.
Nietrzymanie moczu jest problemem uznanym przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę społeczną. W standardach Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (ICS), towarzystw ginekologicznych i urologicznych postępowanie w I i II stopniu NM rozpoczyna się leczeniem zachowawczym prowadzonym przez fizjoterapeutę.
Cel pracy.
Celem pracy jest podkreślenie roli i możliwości dodatkowej diagnostyki, jaką można przeprowadzić w gabinecie fizjoterapeutycznym.
Wnioski.
Leczenie zachowawcze z wykorzystaniem dostępnej aparatury, urządzeń, kwestionariuszy ankiet daje szerokie możliwości wnikliwego potraktowania tematu jakim jest NM u kobiet. Wykorzystując te narzędzia  można uchronić pacjentki przed zbyt wczesną (pod względem wieku i zaawansowania objawów) interwencją chirurgiczną.

Słowa kluczowe:
nietrzymanie moczu, wstępna diagnostyka, leczenie zachowawcze, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version