Tag: COVID-19

Wpływ wczesnej mobilizacji na powrót do sprawności funkcjonalnej u pacjentów na OIOM-ie z zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) po COVID-19

Saravankumar J, Rathna Paramaswamy, Buvanesh Annadurai, Iswarya S, Santhana Lakshmi S, Surya Vishnuram, Jeslin G N, Shenbaga Sundaram Subramanian, Senthilkumar N

Saravankumar J et al. – Effect of early mobilization on functional recovery in ICU patients with post-COVID ARDS –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 402-406

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8B5C1

Streszczenie
Tło. Pandemia COVID-19 znacząco zwiększyła liczbę pacjentów wymagających przyjęcia na oddział intensywnej terapii (OIOM) z powodu ciężkich powikłań, takich jak zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Długotrwałe pobyty na OIOM-ie, często związane z unieruchomieniem, prowadzą do osłabienia mięśni, osłabienia nabytego na OIOM (ICU-AW) oraz obniżenia sprawności funkcjonalnej, co utrudnia rekonwalescencję. Wczesna mobilizacja na OIOM-ie została zaproponowana jako korzystna interwencja mająca na celu złagodzenie tych skutków, jednak jej wpływ na pacjentów z ARDS po COVID-19 pozostaje słabo zbadany.
Cel. Celem tego badania była ocena wpływu wczesnej mobilizacji na powrót do sprawności funkcjonalnej u pacjentów na OIOM-ie z ARDS po COVID-19.
Metody. Prospektywne, randomizowane kontrolowane badanie przeprowadzono w Saveetha Medical College and Hospital w Chennai w okresie od sierpnia 2021 do sierpnia 2024 roku. Dwustu pacjentów z ARDS po COVID-19 losowo przydzielono do grupy wczesnej mobilizacji lub grupy standardowej opieki. Grupa wczesnej mobilizacji otrzymywała strukturalne interwencje fizjoterapeutyczne w ciągu 48 godzin od przyjęcia na OIOM. Stan funkcjonalny oceniano za pomocą Skali Mobilności OIOM (IMS) oraz Skali Stanu Funkcjonalnego OIOM (FSS ICU) na początku, co tydzień i przy wypisie. Drugorzędne wyniki obejmowały długość pobytu na OIOM-ie, czas stosowania wentylacji mechanicznej oraz częstość występowania ICU-AW.
Wyniki. Pacjenci z grupy wczesnej mobilizacji wykazali znacznie wyższy poziom powrotu do sprawności funkcjonalnej, ze średnim wynikiem IMS wynoszącym 7,8 ± 1,2 w porównaniu do 4,3 ± 1,5 w grupie standardowej opieki (p < 0,001). Wynik FSS ICU był również znacząco wyższy w grupie wczesnej mobilizacji (90,6 ± 8,3) niż w grupie standardowej opieki (65,4 ± 10,7; p < 0,001). Dodatkowo, wczesna mobilizacja skróciła średnią długość pobytu na OIOM-ie (14,5 ± 3,2 vs. 19,8 ± 4,1 dnia, p < 0,001), czas stosowania wentylacji mechanicznej (10,1 ± 2,9 vs. 13,7 ± 3,6 dnia, p < 0,001) oraz zmniejszyła częstość występowania ICU-AW (20% vs. 45%, p = 0,002).
Wnioski. Wczesna mobilizacja znacząco poprawia powrót do sprawności funkcjonalnej, skraca czas pobytu na OIOM-ie i stosowania wentylacji mechanicznej oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia ICU-AW u pacjentów z ARDS po COVID-19. Wyniki te podkreślają znaczenie integracji wczesnej mobilizacji jako standardowej praktyki na OIOM-ach w celu poprawy wyników leczenia pacjentów.
Słowa kluczowe
wczesna mobilizacja, powrót do sprawności funkcjonalnej, ARDS po COVID-19, oddział intensywnej terapii (OIOM), COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wczesna mobilizacja i jej wpływ na rekonwalescencję u pacjentów z ciężkim COVID-19 na OIOM-ie: randomizowane kontrolowane badanie

Saravankumar J, Rathna Paramaswamy, Buvanesh Annadurai, Iswarya S, Santhana Lakshmi S, Surya Vishnuram, Jeslin G N, Shenbaga Sundaram Subramanian, Senthilkumar N

Saravankumar J et al. – Early mobilization and its impact on recovery in ICU patients with severe COVID-19: A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(4); 222-225

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG01A8W1X6

Streszczenie
Wprowadzenie. Pandemia COVID-19 miała poważny wpływ na pacjentów w stanie krytycznym, często prowadząc do długotrwałej immobilizacji na oddziałach intensywnej terapii (OIOM), co może skutkować osłabieniem nabytym w OIOM (ICUAW) oraz opóźnioną rekonwalescencją. Wczesna mobilizacja wyłoniła się jako obiecująca interwencja, która może przeciwdziałać tym skutkom, przyspieszając powrót do zdrowia i zmniejszając liczbę powikłań. Celem tego badania jest ocena wpływu wczesnej mobilizacji na funkcje fizyczne, siłę mięśni i wyniki leczenia u pacjentów z ciężkim COVID-19 przebywających na OIOM-ie.
Metody. W randomizowanym kontrolowanym badaniu (RCT) wzięło udział 100 pacjentów OIOM z ciężkim przebiegiem COVID-19 (50 w grupie wczesnej mobilizacji, 50 w grupie kontrolnej). Wczesna mobilizacja rozpoczęła się w ciągu 48 do 72 godzin od przyjęcia na OIOM i przebiegała stopniowo przez cztery poziomy mobilności. Wyniki oceniano za pomocą testu fizycznej sprawności ICU (PFIT), sumy punktów Medical Research Council (MRC), częstości występowania delirium, długości pobytu na OIOM-ie i w szpitalu, liczby dni bez respiratora, śmiertelności oraz wskaźnika ponownych przyjęć. Analiza statystyczna została przeprowadzona metodą intention-to-treat, z odpowiednim testowaniem zmiennych ciągłych i kategorycznych.
Wyniki. Grupa wczesnej mobilizacji miała znacząco krótszy czas do pierwszej mobilizacji (2,3 dnia vs. 5,8 dnia, p < 0,001), wyższe wyniki PFIT przy wypisie z OIOM-u (25,4 vs. 18,2, p < 0,001) oraz lepsze wyniki MRC (48,6 vs. 35,4, p < 0,001) w porównaniu z grupą kontrolną. Częstość występowania delirium była znacząco niższa w grupie wczesnej mobilizacji (20% vs. 38%, p = 0,03). Pobyt na OIOM-ie i w szpitalu był krótszy w grupie wczesnej mobilizacji (10,4 vs. 14,2 dnia, p < 0,001; 18,5 vs. 24,1 dnia, p < 0,001). Grupa wczesnej mobilizacji miała więcej dni bez respiratora (20,3 vs. 14,7, p < 0,001). Śmiertelność i wskaźnik ponownych przyjęć były podobne w obu grupach.
Wnioski. Wczesna mobilizacja znacząco poprawia wyniki funkcjonalne, skraca czas pobytu na OIOM-ie i w szpitalu oraz zmniejsza częstość występowania delirium u pacjentów z ciężkim COVID-19. Wyniki te wspierają wprowadzenie wczesnej mobilizacji jako standardowej praktyki na OIOM-ach w celu poprawy wyników leczenia.
Słowa kluczowe
COVID-19, OIOM, wczesna mobilizacja, powrót do sprawności, osłabienie nabyte na OIOM
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany stylu życia podczas okresu zamknięcia z powodu wybuchu pandemii COVID-19 w Tamil Nadu, Indie: Badanie internetowe

Jagadeesan Thanalakshmi, Masilamani Elayaraja, Kaviya Lakshmi, Kuppusamy Maheshkumar, Naima Umar, Mou Pramanik, Rajesh Kumar, Aakash Dhiman, Rakesh Bharati, Dilpreet Kaur, Hemantajit Gogoi, Karuppasamy Govindasamy

Jagadeesan Thanalakshmi, Masilamani Elayaraja, Kaviya Lakshmi, Kuppusamy Maheshkumar, Naima Umar, Mou Pramanik, Rajesh Kumar, Aakash Dhiman, Rakesh Bharati, Dilpreet Kaur, Hemantajit Gogoi, Karuppasamy Govindasamy – Life style changes during lock down period of COVID-19 outbreaks in Tamil Nadu, India: A web based survey – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 331-336

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56089LA

Streszczenie
Indie są dotknięte nową chorobą koronawirusową (COVID-19) od stycznia 2020 roku. Została ona ogłoszona pandemią, a na terenie całego kraju wprowadzono zamknięcie, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się infekcji. Z powodu braku skutecznej metody leczenia lub opracowania szczepionki przeciwko tej chorobie, za jedyne rozwiązanie uznano dystansowanie społeczne i pozostanie w domach. COVID-19 ma poważny wpływ na jakość życia społeczeństwa. Celem niniejszego badania było ocenić zmiany stylu życia wśród mieszkańców Tamil Nadu podczas wybuchu pandemii. To internetowe badanie zostało przeprowadzone w celu oceny i porównania zmian stylu życia w okresie zamknięcia spowodowanego wybuchem COVID-19 w Tamil Nadu. Do 10 lipca 2020 roku łącznie 236 uczestników przesłało swoje odpowiedzi, które zostały uwzględnione w analizie. Badanie obejmowało planowany kwestionariusz, który zbierał dane demograficzne, informacje o nawykach żywieniowych, ekspozycji na ekrany, czasie snu i nawykach związanych ze stylem życia za pomocą ankiety online. Wyniki niniejszego badania sugerują, że pandemii COVID-19 i związane z nią zamknięcie miały znaczący wpływ na większość zatrudnionych osób bez współistniejących chorób, prowadząc do zmniejszenia aktywności fizycznej (60,16%), zwiększenia czasu spędzanego przed ekranem (52,9%) i snu na dobę (43,2%), zmniejszenia spożycia warzyw (36,4%) oraz zmienności w spożyciu owoców i mięsa. Badanie podkreśla znaczenie rozważenia różnych czynników przed wprowadzeniem polityki dotyczącej zamknięcia i jego czasu trwania. Te wyniki wymagają dalszego potwierdzenia w badaniach obejmujących większe populacje, aby uzyskać lepszy wgląd w zdrowe zamknięcie w obliczu pandemii COVID-19.
Słowa kluczowe
COVID-19, Tamil Nadu, styl życia, sen, czas przed ekranem, kwestionariusz
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Ogólnokrajowe badanie praktyk oceny i zarządzania fizjoterapeutów w leczeniu pacjentów z COVID-19 w opiece ostrej i rehabilitacyjnej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Neda Mohammad Ali, Gopala Krishna Alaparthi, Arthur de Sá Ferreira, Ashokan Arumugam, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy

Neda Mohammad Ali, Gopala Krishna Alaparthi, Arthur de Sá Ferreira, Ashokan Arumugam, Kalyana Chakravarthy Bairapareddy – A national survey of physiotherapists’ assessment and management practices for patients with COVID-19 in acute and rehabilitation care in the United Arab Emirates – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 309-317

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608SR5

Streszczenie
Tło. Fizjoterapeuci odgrywają znaczącą rolę w leczeniu i opiece nad osobami z COVID-19, które cierpią na różnorodne objawy i powikłania. Leczenie tych pacjentów wymaga podejścia multidyscyplinarnego. Celem badania jest zbadanie wzorców praktyk oceny i zarządzania przyjętych przez fizjoterapeutów w leczeniu pacjentów z COVID-19 w oddziałach intensywnej terapii i rehabilitacji w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA). Metody. Ankieta została rozesłana do fizjoterapeutów pracujących w prywatnych i publicznych szpitalach w ZEA. Kwestionariusz składał się z 60 pytań podzielonych na 5 sekcji: ocena na oddziale intensywnej terapii i w oddziałach, leczenie na oddziale intensywnej terapii i w oddziałach oraz edukacja pacjentów. Wyniki. Ocena fizjoterapeutyczna pacjentów koncentrowała się głównie na określonych miarach upośledzenia. Częstość oddechów była najczęściej zgłaszanym narzędziem oceny na oddziale intensywnej terapii – 68% fizjoterapeutów używało jej zawsze. Ponad 78% ocen na oddziałach obejmowało badanie fizykalne i częstość oddechów. Leczenie na oddziale intensywnej terapii było przede wszystkim realizowane za pomocą oklepywania klatki piersiowej i terapii ssącej; ponad 85% respondentów zgłaszało, że używa tych metod zawsze lub często. Łącznie 89% respondentów stosowało pozycjonowanie i drenaż ułożeniowy jako część leczenia na oddziałach, a 100% wybierało chodzenie jako metodę mobilizacji. Wnioski. Zarówno fizjoterapeuci na oddziałach intensywnej terapii, jak i w opiece ostrej stosowali podobne techniki oceny, skupione na miarach upośledzenia i ocenie duszności, z mniejszym naciskiem na funkcjonalną pojemność wysiłkową. Wykorzystywali jednak podobne podejścia do leczenia na oddziale intensywnej terapii i w oddziałach, z niewielkimi różnicami w oczyszczaniu dróg oddechowych i użyciu sprzętu.
Słowa kluczowe
COVID-19, rehabilitacja pulmonologiczna, fizjoterapia klatki piersiowej, fizjoterapia w opiece krytycznej, ankieta
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Skuteczność terapii manualnej w poprawie jakości snu i redukcji poziomu zmęczenia u pracowników po COVID-19

Sabda Hussain As Shafi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati

Sabda Hussain As Shafi, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Enggista Hendriko Delano, Wahyu Aji Nugroho, Anggun Saraswati – Effectiveness of manipulative therapy in improving sleep quality and reducing fatigue levels in post-COVID-19 workers – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 303-308

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608CI6

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest określenie skuteczności terapii manualnej w poprawie jakości snu u pracowników po COVID-19. Badanie przeprowadzono w Specjalnym Regionie Yogyakarta, Indonezja. Projekt badawczy wykorzystał quasi-eksperymentalny układ z jedną grupą z pomiarem przed i po leczeniu. Próba badawcza obejmowała 20 pracowników po COVID-19, którzy mieli niską jakość snu i doświadczali zmęczenia. Leczenie przeprowadzono jednokrotnie i trwało 45 minut. Jakość snu mierzono za pomocą narzędzia Sleep Quality Questionnaire (KKT), a poziomy zmęczenia mierzono indonezyjską wersją skali nasilenia zmęczenia (Fatigue Severity Scale). Poziom jakości snu doświadczany przez próbki przed i 24 godziny po leczeniu można opisać następująco: 18 (90%) próbek miało niską jakość snu i 2 (10%) próbki miały dobrą jakość snu przed leczeniem, a po 24 godzinach po leczeniu 18 (90%) doświadczyło poprawy jakości snu, a 2 (10%) próbki nadal miały niską jakość snu. Poziom zmęczenia: 20 (100%) próbek zgłaszało dolegliwości zmęczenia przed leczeniem, a 24 godziny po leczeniu 1 (5%) nadal doświadczało zmęczenia, a 19 (95%) innych próbek nie zgłaszało zmęczenia lub zgłaszało zmniejszenie zmęczenia. Kryteria jakości snu i poziomu zmęczenia, widziane z sumarycznych wyników w kwestionariuszu wypełnionym przez próbki, są zgodne z normami wyników. Techniki analizy danych wykorzystują testy normalności i testy różnic. Wyniki badań pokazują, że tradycyjna metoda masażu znacząco poprawia jakość snu i redukuje poziom zmęczenia z wartością p < 0,05.
Słowa kluczowe
tradycyjny masaż, jakość snu, masaż, COVID-19, pracownicy po COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Wpływ rehabilitacji na zdolność do pracy i stan funkcjonalny hospitalizowanych ozdrowieńców po COVID-19

Michal Macej, Gabriela Škrečková, Lucia Demjanovič Kendrová, Pavol Nechvátal, Jakub Čuj

Michal Macej, Gabriela Škrečková, Lucia Demjanovič Kendrová, Pavol Nechvátal, Jakub Čuj – Rehabilitation impact on the work ability and functional status of hospitalized COVID-19 survivors – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 298-302

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG56088XJ

Streszczenie
Cel. Celem pracy jest określenie wpływu rehabilitacji na zdolność do pracy i stan funkcjonalny hospitalizowanych ozdrowieńców po COVID-19. Materiały i metody. Badaniem objęto 163 osoby (101 kobiet; 62 mężczyzn) z regionu Prešov (Słowacja), które były hospitalizowane z powodu choroby COVID-19. Wiek badanych wynosił od 32 do 62 lat. Grupa eksperymentalna obejmowała 87 pacjentów (55 kobiet; 32 mężczyzn) i przeszła leczenie rehabilitacyjne podczas pobytu w szpitalu. Grupa kontrolna składała się z 76 pacjentów (46 kobiet; 30 mężczyzn), którym nie zapewniono leczenia rehabilitacyjnego. U wszystkich uczestników oceniono wskaźnik zdolności do pracy (WAI) oraz stan funkcjonalny metodą samooceny pacjenta na Skali Funkcjonalnego Statusu Post-Covid-19 (PCFS). Wyniki. Grupa eksperymentalna pacjentów po powrocie do pracy wykazała znacznie wyższą zdolność do pracy (p = 0.005) i stan funkcjonalny (p = 0.001) w porównaniu z grupą kontrolną. Pacjenci wykonujący pracę psychicznie wymagającą, którzy przeszli leczenie rehabilitacyjne, również wykazali znacznie wyższą zdolność do pracy (p = 0.022) i stan funkcjonalny (p = 0.042) w porównaniu z inną grupą. Podobne wyniki odnotowano wśród uczestników wykonujących pracę zarówno fizycznie, jak i psychicznie wymagającą (p < 0.001). W przypadku pracy fizycznie wymagającej wynik nie był statystycznie istotny między grupami. Wnioski. Stacjonarna forma rehabilitacji pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19 ma korzystny wpływ na zdolność do pracy i stan funkcjonalny po wypisaniu ze szpitala.
Słowa kluczowe
COVID-19, stan funkcjonalny, rehabilitacja, zdolność do pracy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Ocena promocji zdrowia wśród uczniów szkół średnich i studentów uniwersytetów podczas COVID-19: przegląd systematyczny

Danny Eka Wahyu Saputra, Wawan Sundawan Suherman, Sigit Nugroho, Sunaryo, Yanuar Rachman Sadewa, Inas Gita Amalia, Agung Wahyu Nugroho, Putriana Damayanty, Puji Asmawati

Danny Eka Wahyu Saputra, Wawan Sundawan Suherman, Sigit Nugroho, Sunaryo, Yanuar Rachman Sadewa, Inas Gita Amalia, Agung Wahyu Nugroho, Putriana Damayanty, Puji Asmawati – Assessing health promotion in high school and university students during COVID-19: A systematic review – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 190-196

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608AH6

Streszczenie
Szkoły średnie i uniwersytety odgrywają kluczową rolę jako ośrodki edukacyjne w zakresie promocji zdrowia, przyczyniając się do gotowości na pandemię oraz kształtowania świadomych i odpornych społeczności. Niniejsze badanie ma na celu kompleksowe zbadanie, opierając się na istniejącej literaturze, strategii i działań promujących zdrowie w kontekście uczniów szkół średnich i studentów w czasie pandemii COVID-19. Badanie to jest przeglądem systematycznym zgodnym z wytycznymi Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta Analyzes (PRISMA) w bazach danych PubMed, Science Direct i Semantic Scholar (2018-2023). Z początkowych 22 633 artykułów, 5 zostało wybranych na podstawie kryteriów włączenia/wykluczenia oraz zgodności tytułów/abstraktów. Wybrane badania dostarczyły informacji o różnych wzorcach promocji zdrowia. Uczniowie szkół średnich polegają na rówieśnikach i mediach społecznościowych, wykazując zróżnicowane środki zapobiegawcze, podczas gdy studenci uniwersytetów kładą nacisk na cyfrową wiedzę zdrowotną poprzez intensywne korzystanie z wyszukiwarek internetowych i mediów społecznościowych. Badania te podkreślają integrację mediów społecznościowych z edukacją online, identyfikując luki w wiedzy na temat COVID-19 i podkreślając wpływ mediów społecznościowych na kształtowanie zachowań oraz wzmacnianie obrony zdrowia publicznego. Badania sugerują zbiorczo przyjęcie strategii mediów społecznościowych do promocji zdrowia w szkołach średnich i na uniwersytetach. Podsumowując, niniejszy przegląd systematyczny dostarcza zwięzłych informacji na temat działań promujących zdrowie wśród uczniów szkół średnich i studentów podczas pandemii COVID-19. Indywidualnie dostosowane strategie dla każdego poziomu edukacji, integrujące wiarygodne media społecznościowe z edukacją, wyłaniają się jako kluczowe rekomendacje mające na celu wzmocnienie działań i interwencji promujących zdrowie.
Słowa kluczowe
promocja zdrowia, szkolnictwo wyższe, COVID-19, marketing szeptany, media społecznościowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Promocja zdrowia po Covid-19 na uniwersytetach: zdrowie psychiczne i promocja przez media społecznościowe

Danny Eka Wahyu Saputra, Wawan Sundawan Suherman, Sigit Nugroho, Panut Sumardi, Puji Asmawati

Danny Eka Wahyu Saputra, Wawan Sundawan Suherman, Sigit Nugroho, Panut Sumardi, Puji Asmawati – Post-Covid-19 health promotion in universities: mental health and social media promotion. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 85-94

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B900

Streszczenie
Kryzys spowodowany pandemią Covid-19 wpłynął na sposób życia, pracy i procesy uczenia się. Rząd wprowadził politykę przyjęcia nowego porządku zwyczajowego w celu stłumienia transmisji Covid-19 i kontynuowania zmiany nawyków ludzi. Uniwersytety jako ośrodki edukacyjne mają interdyscyplinarne, multidyscyplinarne i transdyscyplinarne role i wkład poprzez badania promocji zdrowia i działania z zakresu outreachu, biorąc udział w przezwyciężaniu pandemii Covid-19. Uniwersytety odgrywają innowacyjną rolę w przygotowaniu się do endemiczności Covid-19 poprzez swoją pracę w dziedzinie edukacji, badań i doradztwa. Wraz z pandemią i przygotowaniami do okresu po Covid-19 uniwersytety intensyfikują wsparcie w zakresie świadczenia usług zdrowotnych dla społeczności akademickiej, w tym zrównoważone usługi promocji zdrowia. Promocja zdrowia na kampusie po pandemii Covid-19 może być realizowana poprzez przyjęcie ogólnych strategii promocji zdrowia, w tym 1) koordynację międzysektorową, 2) znaczenie i zrównoważenie, 3) upoważnienie i zaangażowanie społeczności akademickiej oraz 4) równość. Zdrowie psychiczne studentów i nauczycieli po nauczaniu online jest bardzo ważne. Media społecznościowe mają duży potencjał do promowania zdrowia i innych interwencji zdrowotnych, ponieważ przełamują niektóre ograniczenia tradycyjnej komunikacji zdrowotnej poprzez zwiększenie dostępności, interakcji, zaangażowania, upoważnienia i adaptacji. Promocja zdrowia na uniwersytetach przy wykorzystaniu mediów społecznościowych ma kilka zalet, a mianowicie dostępność, wygodę, niski koszt, interakcję z użytkownikami końcowymi, elastyczność, status i widoczność. Wraz z dobrym momentem zaangażowania w media społecznościowe, połączonym z nową potrzebą skupienia się na promocji zdrowia, oferowanie usług promocji zdrowia online opartych na mediach cyfrowych jest jedną z możliwych działań. Media cyfrowe mają znaczące obietnice dla promocji zdrowia i innych działań interwencyjnych.

Słowa kluczowe
promocja zdrowia, uczelnia, Covid-19, media społecznościowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przywrócenie kondycji fizycznej uczniów: kluczowa rola programów aktywności fizycznej po pandemii

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai

 

Bafirman HB, Asep Sujana Wahyuri, Fiky Zarya, Muhamad Ichsan Sabillah, Faza Annasai. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 226-232

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A4D3

Streszczenie
W warunkach po pandemii COVID-19 uczniowie nie angażują się w aktywność fizyczną zarówno w szkole, jak i w domu, co prowadzi do spadku jakości kondycji fizycznej uczniów. Celem tego badania jest poprawa kondycji fizycznej uczniów poprzez wdrożenie dobrze zaplanowanego, dokładnego, konsekwentnego i mierzalnego programu ćwiczeń fizycznych oraz monitorowanie aktywności sportowych podejmowanych przez uczniów. Badanie to ma charakter pseudo-eksperymentalny z projektowaniem przedtestowym i potestowym. Próbka badawcza obejmowała 117 uczniów. Użyta technika doboru to dobor celowy. Instrumentem do oceny kondycji fizycznej jest Indonezyjski Test Świeżości Fizycznej (TKJI). Technika analizy danych polega na użyciu sparowanego testu t. Wyniki wskazują na znaczący wpływ programu aktywności sportowej na kondycję fizyczną uczniów, z przeciętnym wzrostem wyniku kondycji fizycznej o 13% w Gimnazjum nr 01, 11% w Gimnazjum nr 39, 9% w Gimnazjum nr 14 oraz 5% w Gimnazjum nr 24. Wyniki te są potwierdzone przez wyniki testu t przy użyciu sparowanego testu t, z wartością t wynoszącą −3,754 i wartością istotności p = 0,001 (p < 0,05). Na podstawie tych wyników można wnioskować, że wdrożenie programów aktywności sportowej w różnych gimnazjach w mieście Padang znacząco poprawia kondycję fizyczną uczniów w okresie po pandemii COVID-19.
Słowa kluczowe
kondycja fizyczna, aktywność sportowa, COVID-19
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena poziomu duszności i aktywności fizycznej wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii podczas trzeciego roku pandemii COVID-19 – badanie pilotażowe

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska

 

Monika Gałczyk, Anna Zalewska, Aneta Mierzejewska – Assessment of dyspnoea and physical activity levels among Poles living in Poland and the United Kingdom in the third year of the COVID-19 pandemic – a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 6-17

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A753

Streszczenie
Cel. Celem badania była ocena poziomu duszności i związku pomiędzy dusznością a aktywnością fizyczną wśród Polaków mieszkających w Polsce i w Wielkiej Brytanii w trzecim roku pandemii COVID-19.
Metody. Badania pilotażowe zostały przeprowadzone w styczniu 2023 roku. Autorzy badań otrzymali 200 kwestionariuszy od ankietowanych, którzy byli w przedziale wiekowym 18–69 lat (104 z Polski oraz 96 z Wielkiej Brytanii). Poziom duszności oceniono za pomocą kwestionariusza MRC (Medical Research Council Dyspnoea Scale). Poziom aktywności fizycznej mierzono Międzynarodowym Kwestionariuszem Aktywności Fizycznej (IPAQ).
Wyniki. W większości przypadków duszność występowała jedynie podczas dużych wysiłków fizycznych, a jej poziom zwiększał się z wiekiem i większą liczba zachorowań na COVID-19. Zaobserwowano tendencję do narastania duszności z obniżeniem się wyników MET dla umiarkowanej aktywności fizycznej. Kraj zamieszkania badanych nie był powiązany z poziomem duszności.
Wnioski. Zgodnie z zaleceniami należy monitorować poziom duszności u pacjentów po COVID-19, zwłaszcza u pacjentów w wieku zaawansowanym oraz u osób, które kilkukrotnie chorowały na COVID-19. Wprowadzenie regularnej aktywności fizycznej może wpływać na zmniejszenie uczucia duszności.
Słowa kluczowe
COVID-19. duszność, aktywność fizyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3