Tag: cryotherapy

Porównanie krioterapii i fonoforezy kortykosteroidowej w leczeniu blizn keloidowych: Randomizowane badanie kliniczne

Mai Mahmoud Abo Sabee, Amal Mohamed Abd El Baky, Tarek Ahmed Amer, Nessrin Afify Abd El Rasheed


Mai Mahmoud Abo Sabee, Amal Mohamed Abd El Baky, Tarek Ahmed Amer, Nessrin Afify Abd El Rasheed – Cryotherapy versus corticosteroid phonophoresis in the treatment of keloid scars: A randomized clinical trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 70-75

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143318

Streszczenie
Wstęp. Blizny keloidowe negatywnie wpływają na fizyczne i psychiczne samopoczucie pacjentów, powodując ból i świąd. Istnieje wiele metod leczenia blizn keloidowych poprzez modulację i poprawę ich charakterystyki.
Cel. Badanie i porównanie efektów krioterapii i fonoforezy kortykosteroidowej u pacjentów z bliznami keloidowymi.
Metody. Badanie było randomizowanym badaniem klinicznym. Sześćdziesięciu pacjentów – zarówno mężczyzn (28) jak i kobiet (32) z bliznami keloidowymi – podzielono na dwie równe grupy. Grupa A otrzymywała krioterapię przez 12 tygodni (n=30), podczas gdy Grupa B była poddawana fonoforezie kortykosteroidowej przez ten sam okres czasu (n=30). Oceny przeprowadzono przed leczeniem, po 6 tygodniach i po 12 tygodniach leczenia.
Wyniki. Porównania po leczeniu między dwiema grupami wykazały istotne statystycznie zmniejszenie VSS zarówno po 6 tygodniach, jak i po 12 tygodniach leczenia na korzyść Grupy A (p < 0,05).
Wnioski. Krioterapia wykazała znacząco lepszy wpływ na pomiary blizn u pacjentów z bliznami keloidowymi niż fonoforeza kortykosteroidowa.

Słowa kluczowe:
krioterapia, fonoforeza, blizny keloidowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności dwóch różnych zabiegów termoterapeutycznych w procesie postepowania rehabilitacyjnego w zmianach zwyrodnieniowych stawu kolanowego

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Bogusław Frańczuk, Jolanta Jaworek, Daniela Mosurska

Bożena Jasiak-Tyrkalska, Bogusław Frańczuk, Jolanta Jaworek, Daniela Mosurska – An evaluation of the effectiveness of two different thermal therapy procedures in the rehabilitation of patients with degenerative changes in the knee joint. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 157-162

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest ocena i porównanie skuteczności przeciwbólowego działania zabiegów termoterapii w powiązaniu z zabiegiem magnetoterapii oraz ćwiczeniami czynnymi w odciążeniu poprawiającymi sprawność funkcjonalną stawu kolanowego ze zmianami zwyrodnieniowymi. Materiał i metoda. Badanie poziomu bólu, zakresu ruchów oraz siły grup mięśniowych stawu kolanowego przeprowadzono przed i po postępowaniu rehabilitacyjnym u 48 pacjentów podzielonych losowo na dwie grupy po 24 osoby. Wyniki. W obu grupach stwierdzono zmniejszenie średniego poziomu bólu oraz deficytu ruchu zginania w stawie kolanowym. Nie odnotowano zmian w przyroście średniej siły grup mięśniowych zginaczy i prostowników stawu kolanowego. Wnioski. W przeciwbólowym działaniu oraz w poprawie funkcji stawu kolanowego ze zmianami zwyrodnieniowymi, program rehabilitacyjny z zastosowaniem krioterapii miejscowej okazał się skuteczniejszy od programu z zastosowaniem nagrzewania lampą Sollux.

Słowa kluczowe:
gonartroza, ból, magnetoterapia, krioterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwość zastosowania zabiegów fizykalnych w leczeniu spastyczności

Sylwia Dziedzic, Anna Straburzyńska-Lupa

Sylwia Dziedzic, Anna Straburzyńska-Lupa – The possibilities of applications of the physical therapy in the spastic treatment. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 93-99

Streszczenie

W artykule przedstawiono patofizjologię i symptomatologię spastyczności. Patofizjologia spastyczności jest złożona i zależy od interakcji pomiędzy torowaniem a hamowaniem dróg i ośrodków rdzeniowych i ponadrdzeniowych. Jest wynikiem dysfunkcji górnego neuronu ruchowego, a więc struktur leżących w obrębie kory mózgowej, obszarów podkorowych, pnia mózgu i rdzenia kręgowego oraz licznych połączeń między nimi. W klinicznym obrazie spastyczności wyróżnić można: zaburzenia w regulacji napięcia i siły mięśni, trudności w utrzymaniu postawy ciała oraz występowanie skurczów spastycznych i klonusów. W konsekwencji powyższych objawów dochodzić może do bólów i deformacji kończyn. Artykuł opisuje różne metody oceny spastyczności (w tym sześciostopniową skalę oceny spastyczności, zmodyfikowaną skalę Ashworth). W oparciu o szeroki przegląd literatury omówiono również sposoby zwalczania spastyczności, ze szczególnym uwzględnieniem metod fizykalnych. Niektóre z nich mają już dobrze poznany mechanizm działania i są cenionym środkiem uzupełniającym leczenie pacjentów ze spastyką; inne są dopiero wprowadzane do lecznictwa lub znajdują się w fazie badań. W leczeniu spastyczności stosuje się m.in.: kinezyterapię, termoterapię, elektroterapię, magnetoterapię.

Słowa kluczowe:
medycyna fizykalna, krioterapia, elektroterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ skrajnie niskich temperatur na wybrane cechy motoryczne człowieka

Joanna Łuczak, Joanna Michalik

Joanna Łuczak, Joanna Michalik – Influence of extremely low temperatures on selected human motor activities. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 206-211

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza wpływu trzech różnych temperatur (-100°C, -130°C, -160°C) na wybrane cechy motoryczne człowieka: gibkość, równowagę, szybkość oraz siłę dynamiczną mięśni brzucha. Materiał i metody. Grupa badana składała się z 300 mężczyzn stale, w związku z wykonywanym zawodem, uprawiających sport wyczynowo. Dokonano losowej randomizacji na 3 grupy poddawane krioterapii ogólnoustrojowej w następujących temperaturach: A -100°C, B -130°C oraz C -160°C. Każdy z zabiegów polegał na 2-minutowym pobycie w komorze właściwej, a następnie 20-minutowej kinezyterapii. U badanych osób oceniono 4 cechy motoryczne przed i po zakończeniu serii 10 zabiegów i dokonano analizy statystycznej wyników testem Wilcoxona. Dla każdej z badanych osób obliczono również uzyskaną różnicę cech motorycznych i porównano wartości pomiędzy grupami, stosując test. Kruskala Wallisa. Wyniki. Zestawienie wyników gibkości nie wykazało znamiennych statystycznie różnic między grupami pacjentów leczonych w trzech różnych temperaturach. Największa poprawa równowagi nastąpiła u osób korzystających z zabiegów w temperaturze -160°C (p<0,01). Szybkość uległa największej poprawie u osób leczonych w temperaturze -100°C, a średnie wartości były w tej grupie dwukrotnie wyższe niż w pozostałych grupach (p<0,0001). Przyrost siły dynamicznej mięśni brzucha był również najwyższy w grupie A — wartości były dwukrotnie większe niż w grupie C (p<0,001). Wnioski. Zastosowanie krioterapii ogólnoustrojowej ma pozytywny wpływ na wybrane cechy motoryczne człowieka. Na podstawie wyników badań krótkoterminowych nie można jednoznacznie wskazać, która ze stosowanych temperatur wywołuje najbardziej korzystne zmiany. Do pełnej oceny niezbędne jest przeprowadzenie badań długoterminowych oraz wykonanie analizy ekonomicznej.

Słowa kluczowe:
krioterapia, kriorehabilitacja, kriokomora, cechy motoryczne człowieka

Effect of general cryotherapy on subjective physical indices

Aleksandr Baranov, A. V. Apreleva

Aleksandr Baranov, A. V. Apreleva – Effect of general cryotherapy on subjective physical indices. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 351-354

Streszczenie
Cryogenic therapy exerts extensive stimulant effects. Its successful application in medicine provides the basis for using it as a stimulant in sport. At the St. Petersburg State University of Refrigeration and Food Technologies, the response times to a color stimulus of a group of people undergoing general sports training were tested before a cryogenic therapy procedure and over 4 hours after the procedure. The results showed that cryogenic therapy averaged response times, and so it cannot be used as a pre-competition stimulant. At the same time the results showed that cryogenic therapy can be used to intensify the training process.
Słowa kluczowe
Cryotherapy
Artykuł dostępny tylko w j. angielskim

Zmiany obrazu termowizyjnego okolicy stawu kolanowego u pacjentów poddanych krioterapii miejscowej w zależności od stosowanego programu fizjoterapii

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński

Magdalena Wilk, Rafał Trąbka, Zbigniew Śliwiński – Changes in knee joint thermograms following local cryotherapy combined with various physiotherapy regimens. Fizjoterapia Polska 2008; 8(3); 267-271

Streszczenie
Wstęp. Celem poniższych badań była ocena efektywności krioterapii i prowadzonego programu postępowania fizjoterapeutycznego u chorych ze wskazaniami do stosowania tych zabiegów na okolicę stawu kolanowego lub stawów kolanowych. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w Krakowskim Centrum Rehabilitacji w 2008 roku. Do badań zakwalifikowano grupę 38 pacjentów którzy zostali poddani krioterapii na okolicę stawu kolanowego. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Do grupy 1 zakwalifikowano pacjentów, u których bezpośrednio po krioterapii prowadzono ćwiczenia kończyn dolnych. W grupie 2 znalazły się osoby których program fizjoterapeutyczny obejmował ćwiczenia 30 minut po zabiegu krioterapii. U wszystkich pacjentów rejestrowano zmiany obrazu termowizyjnego. Wyniki. Wstawię kolanowym, który miał być poddany zabiegowi, w grupie 1 średnia temperatura wyniosła x=30,19°C, a w grupie 2 x=31,46°C. Podobnie w badaniu 2 różnice między badanymi grupami nie były istotne statystycznie. Istotne różnice zarejestrowano w badaniu 3. W grupie 1 średnia wartość zakresu temperatury wyniosła x=28,54°C, a w grupie 2 x=23,38°C. W ostatnim badaniu wykonanym po 30 minutach od końca zabiegu krioterapii w grupie 1 średnia temperatura stawu kolanowego poddanemu zabiegowi wyniosła x=28,99° C natomiast w grupie 2 x=29,43°C. Wnioski. U osób, które po zabiegu krioterapii miejscowej okolicy stawu kolanowego nie są bezpośrednio poddawane zabiegom kinezyterapii, ocieplenie tej samej okolicy ciała tkanek następuje wolniej.
Słowa kluczowe
staw kolanowy, krioterapia, termowizja, fizjoterapia

Ocena zmian pobudliwości nerwu czuciowego wskutek zabiegów miejscowego chłodzenia

Edyta Jarzębska, Anna Polak, Janusz Kubacki, Krzysztof Gieremek

Edyta Jarzębska, Anna Polak, Janusz Kubacki, Krzysztof Gieremek – Assessment of changes in the excitability of the medial antebrachial cutaneous nerve caused by localised cooling procedures. Fizjoterapia Polska 2009; 9(1); 39-50

Streszczenie
Wstęp. Niskie temperatury są stosowane w terapii między innymi ze względu na ich działanie przeciwbólowe oraz przeciwzapalne. Celem pracy była ocena zmian pobudliwości czuciowego nerwu skórnego przyśrodkowego przedramienia (n. s. p. p.; n. cu-taneus antebrachii medialis) pod wpływem miejscowych zabiegów krioterapeutycznych. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono u 108 zdrowych ochotników w wieku od 20 do 25 lat, podzielonych losowo do trzech grup porównawczych A, B i C. Bezpośrednio przed zabiegiem u każdej z osób zbadano temperaturę skóry w obszarze unerwienia n. s. p. p. i przeprowadzono pomiar chronaksji badanego nerwu. Następnie w grupie AiB w okolicy ramienia i przedramienia (w obszarze unerwienia n. s. p. p.) wykonano zabiegi ochładzania okładami żelowymi schłodzonymi do temperatury -10°C. Chłodzenie w grupie A trwało 20 minut, w grupie B 4 minuty. W grupie C w obszarze unerwienia n. s. p. p. wykonano 2-minutowy zabieg ochładzania parami ciekłego azotu o temperaturze -160C. Chronksymetria i pomiary temperatury skóry były wykonane ponownie bezpośrednio po oraz 20 minut po zaprzestaniu chłodzenia. Wyniki. W grupie A znamienne statystycznie wydłużenie chronaksji, w stosunku do stanu sprzed zabiegu, stwierdzono bezpośrednio po zabiegu oraz 20 minut po zabiegu. W grupie B istotne statystycznie wydłużenie chronaksji stwierdzono bezpośrednio po zabiegu w stosunku do stanu sprzed zabiegu. Natomiast w grupie C istotne statystycznie wydłużenie chronaksji wystąpiło 20 minut po zabiegu, w stosunku do stanu sprzed zabiegu. Wnioski. Wszystkie metody chłodzenia zastosowane w grupach porównawczych spowodowały obniżenie pobudliwości n. s. p. p. Najdłużej efekt zmniejszenia pobudliwości n. s. p. p. utrzymywał się w grupie A i C.
Słowa kluczowe
nerw czuciowy, pobudliwość, krioterapia

Ocena skuteczności zabiegu krioterapii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Kamila Wieczorek

Kamila Wieczorek – The evaluation of the effectiveness of a cryotherapy treatment in patients with gonarthrosis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 144-153

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy jest opisanie wyników badania oceny pacjentów w zakresie występowania dolegliwości oraz utrudnień w życiu codziennym oraz ogólnego stanu zdrowia w kontekście usprawniania w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych przed i po przeprowadzeniu zabiegów fizjoterapii z użyciem krioterapii i bez jej użycia. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono, wykorzystując kwestionariusz ankiety na 40-osobowej grupie, w której u każdego pacjenta występowała choroba zwyrodnieniowa przynajmniej jednego stawu kolanowego. Zawarte w nim pytania dotyczyły rodzaju dolegliwości i utrudnień w funkcjonowaniu występujących u pacjentów w związku z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego przed procesem rehabilitacji i po nim, rodzajem otrzymanych zabiegów z uwzględnieniem krioterapii oraz z oceny ogólnej poprawy stanu zdrowia po usprawnianiu. Wnioski. Zabiegi krioterapii w odczuciu uczestniczących w badaniu pacjentów nie przynoszą większej poprawy w usprawnianiu przy chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego niż inne zabiegi z zakresu fizjoterapii.
Słowa kluczowe:
krioterapia, zimnolecznictwo, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie wpływu lokalnej termoterapii na pobudliwość nerwowo-mięśniową u osób zdrowych

Anna Kamykowska, Cezary Kucio, Piotr Król, Ryszard Zarzeczny, Robert Roczniok

Anna Kamykowska, Cezary Kucio, Piotr Król, Ryszard Zarzeczny, Robert Roczniok – An investigation of the effects of local thermotherapy on neuromuscular excitability in healthy people. Fizjoterapia Polska 2011; 11(3); 241-252

Streszczenie
Celem pracy była ocena zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej pod wpływem lokalnie działających zabiegów chłodzących i rozgrzewających u osób zdrowych. Badanie zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej przeprowadzono u 130 ochotników, którzy zostali losowo podzieleni do czterech grup porównawczych A, B, C i D. W każdej grupie przeprowadzony został pomiar temperatury skóry na przebiegu nerwu pośrodkowego. Następnie za pomocą chronaksymetrii zbadano pobudliwość mięśnia zginacza długiego kciuka, pobudzanego metodą pośrednią – przez nerw. Po czym badani zostali poddani odpowiednim zabiegom. W grupie A przeprowadzano 12-minutowy zabieg chłodzenia za pomocą okładów żelowych o temperaturze -10ºC. W grupie B wykonywano 2-minutowe chłodzenie za pomocą par ciekłego azotu o temperaturze – 160ºC. W grupie C wykonano diatermię mikrofalową (2450 MHz) trwającą 12 minut. W grupie D stosowano 12 – minutową diatermię krótkofalową (27 MHz). Bezpośrednio po zabiegu mierzono ponownie temperaturę skóry i wykonywano chronaksymetrię. Trzeci i ostatni pomiar temperatury skóry i chronaksji był przeprowadzany 20 minut po zakończeniu zabiegu. Zabiegi schładzania żelami o temperaturze -10ºC i parami ciekłego azotu o temperaturze -160ºC oraz diatermia krótkofalowa o mocy 280 W powodują zmniejszenie pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Efekt obniżenia pobudliwości utrzymuje się, co najmniej 20 minut po zabiegu. Zabieg rozgrzewania diatermią mikrofalową o mocy 100 W nie powoduje obniżenia pobudliwości nerwowo- mięśniowej.
Słowa kluczowe
krioterapia, diatermia, ciepłolecznictwo

Ocena skuteczności włączenia krioterapii miejscowej w leczeniu gonartrozy

Joanna Fidut-Wrońska, Robert Latosiewicz, Karolina Janikowska, Krzysztof Sokołowski

Joanna Fidut-Wrońska, Robert Latosiewicz, Karolina Janikowska, Krzysztof Sokołowski – Assessment of the effectiveness of local cryotherapy in treatment of gonarthrosis. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 241-250

Streszczenie
Celem pracy jest ukazanie zasadności stosowania krioterapii w skojarzeniu z innymi zabiegami fizjoterapeutycznymi w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych. Grupę badawczą stanowiło 50 pacjentów ze zdiagnozowaną gonartrozą, u których stosowano krioterapię miejscową połączoną z innymi zabiegami fizjoterapeutycznymi. Grupę porównawczą stanowiło 38 dobranych pacjentów, u których stosowano te same zabiegi fizjoterapeutyczne z wyłączeniem krioterapii. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Ankietowani oceniali natężenie bólu w skali VAS oraz wypełniali kwestionariusz WOMAC. Badania fizykalne obejmowały: pomiar wysokości i masy ciała, pomiar zakresu ruchu stawu kolanowego, pomiar obwodów oraz testy czynnościowe. W wyniku przeprowadzonej terapii stwierdzono zwiększenie zakresu ruchomości stawu kolanowego w grupie badawczej o 11,3º i 5,6º w grupie porównawczej, zmniejszenie obwodu o 1,1 cm w grupie badawczej i o 0,4 cm w grupie porównawczej. Zmniejszyło się również nasilenie bólu o 2 stopnie w skali VAS w grupie badawczej i o 1,3 w grupie porównawczej. Wskaźnik WOMAC uległ zmniejszeniu o 17,4% w grupie badawczej i o 11,9% w grupie porównawczej. W wyniku terapii pacjenci z grupy badawczej pokonywali średnio o 8,7 stopni schodów więcej podczas wchodzenia (grupa porównawcza 3,9), 9,2 stopni schodów więcej podczas schodzenia (grupa porównawcza 4,3) oraz wykonywali średnio 5,5 przysiadów więcej niż przed terapią (grupa porównawcza 1,7). W wielozabiegowym leczeniu fizjoterapeutycznym gonartrozy skojarzenie zabiegów z krioterapią dawało lepsze efekty niż stosowanie tych samych zabiegów bez krioterapii.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa, fizjoterapia, gonartroza, krioterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2