Tag: cukrzyca

Trening interwałowy o wysokiej intensywności u pacjentów z cukrzycą. Przegląd zakresowy

Muhammad Irfan Alhady, Farid Rahman

Muhammad Irfan Alhady, Farid Rahman – High-intensity interval training for patients with diabetes mellitus. A scoping review –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 417-429

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DGAWB

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca jest chorobą o rosnącym rozpowszechnieniu na całym świecie, mającą istotny wpływ na zdrowie publiczne. Skuteczne leczenie tej choroby przewlekłej wymaga odpowiednich strategii kontroli poziomu glukozy we krwi oraz poprawy ogólnego stanu zdrowia. Trening interwałowy o wysokiej intensywności wyłania się jako potencjalne podejście niefarmakologiczne w leczeniu cukrzycy.
Cel. Ocena skuteczności treningu interwałowego o wysokiej intensywności w poprawie kontroli glikemii, wrażliwości na insulinę oraz ogólnej sprawności fizycznej u pacjentów z cukrzycą. Celem było również określenie najskuteczniejszych protokołów tego typu treningu oraz przedstawienie rekomendacji dotyczących ich stosowania w leczeniu cukrzycy.
Materiał i metody. W niniejszym badaniu zastosowano metodę przeglądu zakresowego, której celem było znalezienie odpowiedzi na pytania badawcze dotyczące dostępnej literatury w tym obszarze. Zebrane artykuły zostały zsyntetyzowane z wykorzystaniem listy kontrolnej TIDIER, a ich wyszukiwanie odbywało się za pośrednictwem różnych baz danych.
Wyniki. Po przeprowadzeniu procesu selekcji artykułów, przedstawionego na rycinie 1, wybrano 35 odpowiednich publikacji. Szczegóły dotyczące populacji, interwencji, mierników wyników oraz ryzyka błędu systematycznego zawarto w tabeli 1.
Wnioski. Trening interwałowy o wysokiej intensywności stanowi realną i skuteczną strategię aktywności fizycznej w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza typu 2, pod warunkiem stosowania odpowiednich protokołów. Konieczne są jednak dalsze badania w celu standaryzacji tych protokołów oraz oceny ich długoterminowych efektów.

Słowa kluczowe
cukrzyca, trening interwałowy o wysokiej intensywności, insulinooporność, kontrola glikemii, ciśnienie krwi, sprawność fizyczna, jakość życia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Funkcje ręki w odpowiedzi na zaprojektowany program terapii zajęciowej u dzieci z cukrzycą młodzieńczą

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy – Hand functions in response to a designed occupational therapy program in juvenile diabetes mellitus –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 306-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D6TB3

Streszczenie
Cel. Badanie miało na celu zweryfikowanie wpływu programu terapii zajęciowej na siłę chwytu dłoni, siłę chwytu szczypcowego i sprawność manualną u dzieci z cukrzycą typu 1.
Metody. W badaniu wzięło udział 60 dzieci z cukrzycą typu 1, w tym 31 dziewczynek i 29 chłopców w wieku od 6 do 8 lat. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy równej wielkości. Grupa A była poddana tradycyjnemu programowi fizjoterapii, natomiast grupa B realizowała ten sam program fizjoterapii, uzupełniony o zaprojektowany program terapii zajęciowej. Wszyscy uczestnicy przeszli badania laboratoryjne w celu oznaczenia poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Siłę chwytu dłoni mierzono za pomocą ręcznego dynamometru JAMAR. Sprawność manualną i siłę chwytu szczypcowego (chwyt czubkowy, trójpalczasty i boczny) oceniano za pomocą drugiej edycji Testu Sprawności Motorycznej Bruininks-Oseretsky oraz mechanicznego miernika siły Baseline Pinch Gauge, odpowiednio, przed i po leczeniu trwającym 3 miesiące, z trzema sesjami tygodniowo.
Wyniki. Po zakończeniu leczenia grupa badana wykazała istotną poprawę sprawności manualnej oraz siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego w porównaniu z poziomami wyjściowymi (p < 0,01). Ponadto, porównania między grupą badaną a kontrolną po zakończeniu leczenia wykazały istotne różnice na korzyść grupy badanej w zakresie sprawności manualnej, siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego (p < 0,001). Obie grupy wykazały również znaczną redukcję poziomów HbA1c po leczeniu w porównaniu z pomiarami wyjściowymi (p < 0,001).
Wnioski. Zaprojektowany program terapii zajęciowej może poprawiać funkcje ręki u dzieci z cukrzycą typu 1.
Słowa kluczowe
cukrzyca, funkcje ręki, sprawność manualna, terapia zajęciowa, rehabilitacja, chwyt szczypcowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą: randomizowane badanie kontrolowane

Mariappan Mahalingam, Nitin Sehgal Shweta Chugh, Yashpal, Tushar Kakasaheb Savale, Rajshree Yadav, Beulah Sebastian, Yuni Astuti

Ari Septiyanto, Suharjana, Agus Sumhendartin Suryobroto – Effects of yoga interventions on cardiac autonomic function in patients with diabetes: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 138-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE1RR

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca to przewlekła choroba często współwystępująca z neuropatią autonomiczną i obniżoną zmiennością rytmu serca (HRV), co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Joga wykazuje potencjał jako interwencja niefarmakologiczna poprawiająca funkcję autonomiczną w różnych populacjach.
Cel badania. Głównym celem tego randomizowanego badania kontrolowanego była ocena wpływu 12-tygodniowej interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą typu 2, mierzoną parametrami HRV.
Materiał i metody. Dziewięćdziesięciu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 zostało losowo przydzielonych do grupy interwencji jogi (n = 45) lub grupy kontrolnej (n = 45). Grupa jogi uczestniczyła w 60-minutowych sesjach jogi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, podczas gdy grupa kontrolna kontynuowała standardową opiekę. Krótkoterminowa zmienność rytmu serca była oceniana przed i po interwencji przy użyciu parametrów czasowych (SDNN, RMSSD, pNN50) oraz częstotliwościowych (LF, HF, stosunek LF/HF). Dodatkowo analizowano inne czynniki ryzyka kardiometabolicznego.
Wyniki. W grupie jogi zaobserwowano istotne statystycznie poprawy parametrów HRV w dziedzinie czasowej, w tym średniego RR, średniego HR, SDNN, RMSSD i pNN50 (p < 0,05). W zakresie częstotliwościowym stwierdzono istotny wzrost mocy HF (p = 0,03) oraz redukcję mocy LF (p = 0,02) i stosunku LF/HF (p = 0,04), co wskazuje na zwiększoną aktywność przywspółczulną i lepszą równowagę autonomiczną. W grupie kontrolnej zaobserwowano spadek wartości SDNN i pNN50 w trakcie badania.
Wnioski. Program 12-tygodniowej jogi znacząco poprawił autonomiczną funkcję serca u osób z cukrzycą typu 2, co potwierdzono pozytywnymi zmianami w parametrach czasowych i częstotliwościowych HRV. Wyniki sugerują, że joga może stanowić wartościowe uzupełnienie standardowego leczenia cukrzycy, potencjalnie zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych poprzez poprawę regulacji autonomicznej.
Słowa kluczowe
cukrzyca, joga, oddychanie, funkcja autonomiczna, HRV
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie związku między poziomami hemoglobiny glikowanej a zespołami geriatrycznymi u starszych pacjentów z cukrzycą (badanie przekrojowe)

Diovin Derose Vianni, Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram, Hazliza Razali, Madhanraj Sekar, Naseem Alyahyawi, Hana K Almufadda, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh, Fadwa Alhalaiqa

Diovin Derose Vianni et al. – Exploring the relationship between glycated haemoglobin levels and geriatric syndromes in elderly patients with diabetes (a cross-sectional study) –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 293-299

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CN4TC

Streszczenie Wstęp. Jedną z powszechnych przewlekłych chorób jest cukrzyca (DM), która częściej występuje u osób starszych i często wiąże się z różnorodnymi problemami i chorobami współistniejącymi. Objawy geriatryczne, takie jak depresja, osłabienie, zmęczenie i bezsenność, znacząco wpływają na wyniki zdrowotne tej grupy demograficznej. Cel. Badanie to badało związek między poziomami hemoglobiny glikowanej (HbA1c) a objawami geriatrycznymi u seniorów z cukrzycą. Metody. Wybrano odpowiednią próbkę pięćdziesięciu seniorów (w wieku 60–85 lat) z cukrzycą z ambulatorium Szpitala Saveetha. Oceniano wartości HbA1c oraz przeprowadzono badania objawów geriatrycznych przy użyciu uznanych metod. Możliwe korelacje między poziomami HbA1c a zespołami geriatrycznymi badano za pomocą analizy statystycznej. Wyniki: Następujące zmienne wykazały znaczące dodatnie związki z poziomami HbA1c: słabość (r = 0.571, p < 0.000), zmęczenie (r = 0.725, p < 0.000), bezsenność (r = 0.631, p < 0.000) oraz depresja geriatryczna (r = 0.529, p < 0.000). Wnioski. U starszych pacjentów z cukrzycą wyższe poziomy HbA1c były związane z wyższym występowaniem zmęczenia, bezsenności, słabości i depresji. Wyniki te podkreślają potrzebę kontroli glikemii w leczeniu chorób geriatrycznych w tej populacji.
Słowa kluczowe cukrzyca, zespoły geriatryczne, hemoglobina glikowana, depresja, słabość, zmęczenie, bezsenność, starsi pacjenci
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza na starsze kobiety z wysiłkowym nietrzymaniem moczu indukowanym przez cukrzycę

Getcyal Devakirubai Martin Jeyaraj,Shenbaga Sundaram Subramanian, Surya Vishnuram,Keerthana A.K., Saad Suleman Alfawaz, Riziq Allah Mustafa Gaowgzeh, Huda Ibrahim Bakhour, Fadwa Alhalaiqa

Getcyal Devakirubai Martin Jeyaraj et al. – Effect of deep breathing and bladder retraining on older women with diabetic-induced stress incontinence –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 227-231

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CPW1T

Streszczenie Tło. Rosnąca liczba starszych kobiet, szczególnie tych z cukrzycą, doświadcza wysiłkowego nietrzymania moczu. Schorzenie to może znacząco wpływać na jakość życia, często pogarszane przez słabsze mięśnie dna miednicy i większe obciążenie brzuszne. Połączony wpływ ćwiczeń głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza to dobrze zbadana technika. Cel. Celem tego badania jest określenie, jak techniki głębokiego oddychania i przetrenowania pęcherza wpływają na wysiłkowe nietrzymanie moczu u starszych kobiet z cukrzycą. Metody. Osiemdziesiąt starszych kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu indukowanym cukrzycą zostało losowo przydzielonych do grupy interwencyjnej (otrzymującej ćwiczenia głębokiego oddychania wraz z przetrenowaniem pęcherza) oraz grupy kontrolnej (otrzymującej standardową opiekę cukrzycową). Badanie zastosowało randomizowany kontrolowany projekt. Do oceny wyników użyto częstotliwości epizodów nietrzymania moczu, poziomu stresu mierzonego konwencjonalnymi skalami oraz poziomu cukru we krwi przed i po interwencji, określanego za pomocą glikowanego hemoglobiny (HbA1c). Wyniki. Częstotliwość zdarzeń nietrzymania moczu w grupie interwencyjnej była statystycznie znacząco niższa w porównaniu do grupy kontrolnej. Ponadto, grupa interwencyjna wykazała statystycznie znaczący spadek poziomu stresu w porównaniu do grupy kontrolnej, która nie wykazała zauważalnych korzyści. Pomiary hemoglobiny A1c, która śledzi regulację poziomu cukru we krwi, wykazały znaczącą poprawę w grupie interwencyjnej w stosunku do grupy kontrolnej. Wnioski. Razem, ćwiczenia głębokiego oddychania i przetrenowanie pęcherza znacząco redukują wysiłkowe nietrzymanie moczu związane ze stresem, poprawiają zarządzanie poziomem cukru we krwi oraz zmniejszają postrzegany poziom stresu u starszych kobiet z cukrzycą. To zintegrowane, nieinwazyjne podejście skutecznie leczy psychologiczne i fizjologiczne elementy wysiłkowego nietrzymania moczu. Dostawcy opieki zdrowotnej powinni stosować tę strategię, aby poprawić leczenie starszych kobiet z cukrzycą.
Słowa kluczowe wysiłkowe nietrzymanie moczu, cukrzyca, głębokie oddychanie, przetrenowanie pęcherza, starsze kobiety, terapia integracyjna, kontrola poziomu cukru
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie ciastek z otrębów ryżowych dla diety cukrzykowej i antydyslipidemicznej

Rizqie Auliana, Fitri Rahmawati, Wara Kushartanti, Cerika Rismayanthi, Kukuh Wahyudin Pratama, Manil Kara Kauki, Reza Adityas Trisnadi, Ardi Riyana, Danarstuti Utami, Desi Yunita Utami, Amran, Ari Tri Astuti, Deni Hardianto, Muhammad Nazim Razali, Aida Mustapha, Syed Kamaruzaman Syed Ali

Rizqie Auliana, Fitri Rahmawati, Wara Kushartanti et al – The study of rice bran cookies for diabetic diet and dyslipidemic diet –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 258-265

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8m5D

Streszczenie
Niniejsze badanie koncentruje się na zastosowaniu otrębów ryżowych jako przekąski dla osób cierpiących na choroby metaboliczne takie jak cukrzyca oraz hipercholesterolemia. Choroby niezakaźne (NCDs) stanowią główną przyczynę zgonów i powodują utratę produktywnych dni zarówno dla chorych, jak i ich opiekunów. W celu przeciwdziałania tym problemom, badanie to ma na celu przetestowanie ciastek z otrębami ryżowymi, z 30-procentową substytucją, pod kątem wpływu na poziom glukozy, cholesterolu i triglicerydów u zwierząt doświadczalnych, aby móc je zalecić jako zdrowe ciastka o niskiej zawartości cukru i tłuszczu dla osób z cukrzycą i hipercholesterolemią. Typ badania to eksperyment przeprowadzony w Lokalizacji badawczej Laboratorium Zwierząt Doświadczalnych Inter-University Center na Uniwersytecie Gadjah Mada (UGM). Pierwszym etapem było przygotowanie 15 samców białych szczurów Sprague Dawley (SD) o wadze 250-300 gramów, umieszczonych w zamkniętych klatkach. U szczurów mierzono poziom glukozy we krwi, całkowity cholesterol oraz triglicerydy. Następnie szczury podzielono na 3 grupy, z czego dwóm grupom podano iniekcję streptozotocyny (STZ), aby wywołać u nich cukrzycę. Grupa 1: 5 zdrowych szczurów karmionych standardową dietą, grupa 2: 5 szczurów z cukrzycą karmionych standardową dietą, i grupa 3: 5 szczurów z cukrzycą karmionych ciastkami z otrębów ryżowych. Woda pitna była dostępna ad libitum, a karmienie odbywało się każdego ranka. Następnie przeprowadzono ważenie oraz analizę poziomu glukozy we krwi, całkowitego cholesterolu i triglicerydów w dniach siódmym, dziesiątym, siedemnastym, dwudziestym czwartym, trzydziestym pierwszym i trzydziestym ósmym. Wyniki wykazały, że ciastka z 30% dodatkiem otrębów ryżowych były w stanie obniżyć poziom glukozy, cholesterolu i triglicerydów w surowicy, dzięki czemu mogą być zalecane jako przekąska dla osób z cukrzycą oraz hipercholesterolemią.
Słowa kluczowe
otręby ryżowe, ciastka, cukrzyca, hipercholesterolemia, choroby niezakaźne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ programu opartego na rodzinie na zarządzanie poziomem glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą typu 1 w Tabuk

Azza Abdalla Ghoneim

Azza Abdalla Ghoneim – Effect of the family-centered program on management of blood glucose levels among children with type 1 diabetes at Tabuk. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 126-135

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BA10

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca (DM) jest drugą najczęstszą przewlekłą chorobą w dzieciństwie. Opieka nad cukrzykami jest wielowymiarowa i powinna koncentrować się na zapobieganiu ostrych powikłań i zmniejszaniu długoterminowych konsekwencji. Podejście skoncentrowane na rodzinie zachowuje integralność rodzin i wspiera unikalną opiekę nad dziećmi z cukrzycą.
Cel. Celem badania było określenie wpływu programu opartego na rodzinie na zarządzanie poziomem glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą typu 1 w Tabuk. Metody. Badacz zastosował quasi-eksperymentalny projekt badania. Do badania włączono celową próbkę dzieci z cukrzycą i ich rodzin. Narzędzia obejmowały sformalizowany kwestionariusz (dane socjodemograficzne, pomiary antropometryczne), Kwestionariusze Zachowań Nadzorczych Opiekunów, Zachowań Zarządzania Dziećmi z DM, Skalę Samooceny oraz Arkusz Rejestracji Poziomu Glukozy we Krwi. Badanie przeprowadzono w trzech fazach: przygotowawczej, wykonawczej i oceny. Wykorzystano metody przedtestowe i potestowe do zbierania danych.
Wyniki. Stwierdzono znaczący spadek średnich wyników poziomu glukozy we krwi, znaczącą poprawę zachowań zarządzania cukrzycą u dzieci, poprawę zachowań nadzorczych matek nad zachowaniami zarządzania DM, oraz wyższe średnie wyniki samooceny matek po w porównaniu do okresu przed programem skoncentrowanym na rodzinie.
Wnioski. Wdrożenie programu skoncentrowanego na rodzinie poprawiło zachowania zarządzania cukrzycą u dzieci, a tym samym kontrolę poziomu glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą i zwiększyło samoocenę matek. Rekomendacja. Transformacja zarządzania cukrzycą u dzieci z DM na system opieki w pełni skoncentrowany na rodzinie powinna zostać ustanowiona.

Słowa kluczowe
cukrzyca, program skoncentrowany na rodzinie, poziom glukozy we krwi

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wpływu różnych metod stymulacji akupunktów na prędkość przewodnictwa nerwowego w neuropatii cukrzycowej: randomizowane badanie kontrolowane

Ashraf Ishak Michaiel Youssef, Nagwa Mohamed Badr, Hanan Hosni, Hala Mohamad Ezz el Din Hamed


Ashraf Ishak Michaiel Youssef, Nagwa Mohamed Badr, Hanan Hosni, Hala Mohamad Ezz el Din Hamed – Comparing the effect of different acupoints stimulating methods on nerve conduction velocity in diabetic neuropathy: A randomised controlled study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 112-117

Streszczenie
Cel. Badanie wpływu akupunktury igłowej w porównaniu z akupunkturą laserową na prędkość przewodnictwa nerwowego w neuropatiach cukrzycowych w cukrzycy typu 2. Metody. U pięćdziesięciu pięciu pacjentów obu płci w wieku od 40 do 60 lat rozpoznano polineuropatię cukrzycową kończyn dolnych. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy; Grupa (A) (grupa kontrolna) leczona akupunkturą igłową i grupa (B) leczona akupunkturą laserową w tych samych akupunktach. Wszyscy pacjenci w obu grupach mieli po dwie sesje tygodniowo przez 6 tygodni. Zmiennymi pomiarowymi były prędkość przewodzenia nerwu piszczelowego ruchowego (NCV) i czuciowego łydkowego NCV, które były mierzone obustronnie, przed i po leczeniu u wszystkich pacjentów. Wyniki. Tylko w grupie otrzymującej akupunkturę zaobserwowano znaczny wzrost prędkości przewodzenia NCV nerwów piszczelowych i łydkowych po obu stronach po leczeniu w porównaniu ze stanem przed leczeniem. Wniosek. Akupunktura ma istotny wpływ na poprawę funkcji nerwów ruchowych i czuciowych u pacjentów z polineuropatią cukrzycową. Może więc być uważana za odpowiednią, bezpieczną i niefarmakologiczną opcję leczenia uzupełniającego polineuropatii cukrzycowej typu 2.
Słowa kluczowe
akupunktura, prędkość przewodnictwa nerwowego, cukrzyca, polineuropatia cukrzycowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Cukrzyca typu 2 a rehabilitacja pacjentów po zawale mięśnia sercowego

Paulina Głowacka, Katarzyna Mizia-Stec, Zbigniew Gąsior

Paulina Głowacka, Katarzyna Mizia-Stec, Zbigniew Gąsior – Type 2 diabetes mellitus and rehabilitation after myocardial infarction. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 289-297

Streszczenie
Wstęp. Celem naszej pracy była ocena wpływu kilku tygodniowej rehabilitacji kardiologicznej i współwystępującej cukrzycy na wydolność fizyczną i hemodynamiczną pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego.
Materiał i metody. Badaniu poddanych zostało 47 pacjentów po przebytym zawale serca, tym: 21 z cukrzycą typu 2 – grupa I i 26 pacjentów bez cukrzycy – grupa II. Analizie poddano objawy kliniczne oraz wyniki testu wysiłkowego wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a, przeprowadzone na początku i po 3-tygodniach rehanilitacji. Oceniano odpowiednio odpowiedź tętna i ciśnienia na wysiłek, wydatek metaboliczny, czas trwania wysiłku.
Wyniki. W grupie I i II obserwowano podobną częstość występowania czynników obciążających tj.: nadciśnienie tętnicze (w gr. I 76% i 73% w gr. II), zaburzeń lipidowych (67% vs 76%). Otyłość wystąpiła jedynie w gr. II – 36%. W obu grupach stwierdzono przebyty STEMI (gr. I 75% vs gr. II 69%) i brak powikłań pozawałowych. Po przebytej rehabilitacji stwierdzono istotny wzrost wydolności fizycznej mierzonej w jednostkach MET o 15%, w jednostkach WAT o 20%, czas testu
o 13% w grupie I i odpowiednio o 17%, 28% i 16% w grupie II.
Wnioski. Wczesna, poszpitalna rehabilitacja kardiologiczna wpływa korzystnie na wzrost wydolności fizycznej. U chorych po zawale serca, cukrzyca typu 2 jest czynnikiem zmniejszającym korzystne efekty rehabilitacji.
Słowa kluczowe
cukrzyca, zawał mięśnia sercowego, wczesna poszpitalna rehabilitacja kardiologiczna

Bezpieczny wysiłek fizyczny u pacjentów z cukrzycą

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka – Safe physical effort for diabetic patients. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 86-93

Streszczenie
Systematyczne podejmowanie regularnego, wyczynowego wysiłku fizycznego jest ważną składową leczenia cukrzycy. Dobre wyrównanie metaboliczne cukrzycy stanowi kluczowy element efektywności treningu fizycznego i sukcesu sportowego. Osoba aktywna sportowo z cukrzycą typu 1 wymaga bardzo precyzyjnego dawkowania insuliny oraz dużej wiedzy i umiejętności interpretacji zjawisk metabolicznych zachodzących w organizmie podczas treningu fizycznego. Błędy w zakresie insulinoterapii zwiększają ryzyko wystąpienia ostrych powikłań cukrzycy, hipoglikemii, kwasicy ketonowej oraz negatywnie wpływają na wyniki sportowe.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, sport wyczynowy, insulina – dawkowanie, metabolizm węglowodanów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

1 2