Tag: diabetes

Funkcje ręki w odpowiedzi na zaprojektowany program terapii zajęciowej u dzieci z cukrzycą młodzieńczą

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy

Fatma M. Abd El Aziz, Nanees E. Mohamed, Ola A. Taha, Gehan H. El-Meniawy – Hand functions in response to a designed occupational therapy program in juvenile diabetes mellitus –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 306-312

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007D6TB3

Streszczenie
Cel. Badanie miało na celu zweryfikowanie wpływu programu terapii zajęciowej na siłę chwytu dłoni, siłę chwytu szczypcowego i sprawność manualną u dzieci z cukrzycą typu 1.
Metody. W badaniu wzięło udział 60 dzieci z cukrzycą typu 1, w tym 31 dziewczynek i 29 chłopców w wieku od 6 do 8 lat. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy równej wielkości. Grupa A była poddana tradycyjnemu programowi fizjoterapii, natomiast grupa B realizowała ten sam program fizjoterapii, uzupełniony o zaprojektowany program terapii zajęciowej. Wszyscy uczestnicy przeszli badania laboratoryjne w celu oznaczenia poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Siłę chwytu dłoni mierzono za pomocą ręcznego dynamometru JAMAR. Sprawność manualną i siłę chwytu szczypcowego (chwyt czubkowy, trójpalczasty i boczny) oceniano za pomocą drugiej edycji Testu Sprawności Motorycznej Bruininks-Oseretsky oraz mechanicznego miernika siły Baseline Pinch Gauge, odpowiednio, przed i po leczeniu trwającym 3 miesiące, z trzema sesjami tygodniowo.
Wyniki. Po zakończeniu leczenia grupa badana wykazała istotną poprawę sprawności manualnej oraz siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego w porównaniu z poziomami wyjściowymi (p < 0,01). Ponadto, porównania między grupą badaną a kontrolną po zakończeniu leczenia wykazały istotne różnice na korzyść grupy badanej w zakresie sprawności manualnej, siły chwytu dłoni i chwytu szczypcowego (p < 0,001). Obie grupy wykazały również znaczną redukcję poziomów HbA1c po leczeniu w porównaniu z pomiarami wyjściowymi (p < 0,001).
Wnioski. Zaprojektowany program terapii zajęciowej może poprawiać funkcje ręki u dzieci z cukrzycą typu 1.
Słowa kluczowe
cukrzyca, funkcje ręki, sprawność manualna, terapia zajęciowa, rehabilitacja, chwyt szczypcowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą: randomizowane badanie kontrolowane

Mariappan Mahalingam, Nitin Sehgal Shweta Chugh, Yashpal, Tushar Kakasaheb Savale, Rajshree Yadav, Beulah Sebastian, Yuni Astuti

Ari Septiyanto, Suharjana, Agus Sumhendartin Suryobroto – Effects of yoga interventions on cardiac autonomic function in patients with diabetes: a randomized controlled study –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 138-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DE1RR

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca to przewlekła choroba często współwystępująca z neuropatią autonomiczną i obniżoną zmiennością rytmu serca (HRV), co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Joga wykazuje potencjał jako interwencja niefarmakologiczna poprawiająca funkcję autonomiczną w różnych populacjach.
Cel badania. Głównym celem tego randomizowanego badania kontrolowanego była ocena wpływu 12-tygodniowej interwencji jogi na autonomiczną funkcję serca u pacjentów z cukrzycą typu 2, mierzoną parametrami HRV.
Materiał i metody. Dziewięćdziesięciu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 zostało losowo przydzielonych do grupy interwencji jogi (n = 45) lub grupy kontrolnej (n = 45). Grupa jogi uczestniczyła w 60-minutowych sesjach jogi trzy razy w tygodniu przez 12 tygodni, podczas gdy grupa kontrolna kontynuowała standardową opiekę. Krótkoterminowa zmienność rytmu serca była oceniana przed i po interwencji przy użyciu parametrów czasowych (SDNN, RMSSD, pNN50) oraz częstotliwościowych (LF, HF, stosunek LF/HF). Dodatkowo analizowano inne czynniki ryzyka kardiometabolicznego.
Wyniki. W grupie jogi zaobserwowano istotne statystycznie poprawy parametrów HRV w dziedzinie czasowej, w tym średniego RR, średniego HR, SDNN, RMSSD i pNN50 (p < 0,05). W zakresie częstotliwościowym stwierdzono istotny wzrost mocy HF (p = 0,03) oraz redukcję mocy LF (p = 0,02) i stosunku LF/HF (p = 0,04), co wskazuje na zwiększoną aktywność przywspółczulną i lepszą równowagę autonomiczną. W grupie kontrolnej zaobserwowano spadek wartości SDNN i pNN50 w trakcie badania.
Wnioski. Program 12-tygodniowej jogi znacząco poprawił autonomiczną funkcję serca u osób z cukrzycą typu 2, co potwierdzono pozytywnymi zmianami w parametrach czasowych i częstotliwościowych HRV. Wyniki sugerują, że joga może stanowić wartościowe uzupełnienie standardowego leczenia cukrzycy, potencjalnie zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych poprzez poprawę regulacji autonomicznej.
Słowa kluczowe
cukrzyca, joga, oddychanie, funkcja autonomiczna, HRV
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność interwencji aerobowej i herbaty z kwiatów klitorii ternateńskiej w obniżaniu poziomu glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu II

Sri Gusti Handayani, Anton Komaini, Ati Dhea Putri, Siska Alicia Farma, Elsa Yuniarti, Deby Tri Mario, Mohammed Aljunaid, Cyuzuzo Callixte, Novadri Ayubi

 

Sri Gusti Handayani et al – Effectiveness of aerobic exercise intervention and butterfly pea flower tea on reducing blood glucose levels in type II diabetes mellitus patients –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 95-99

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020ACRM

Streszczenie
Celem niniejszego badania jest analiza skuteczności połączenia ćwiczeń aerobowych i herbaty z kwiatów klitorii ternateńskiej jako terapii dla pacjentów z cukrzycą typu II. Badanie wykorzystuje metody eksperymentalne z projektem przed i po interwencji. W badaniu uczestniczyła grupa 36 dorosłych kobiet cierpiących na cukrzycę typu II. Kryteria włączenia obejmowały kobiety z cukrzycą typu II, natomiast kryteria wykluczenia obejmowały kobiety w podeszłym wieku. Początkowa procedura badawcza polegała na przygotowaniu dokumentacji badawczej, następnie przeprowadzono selekcję respondentów na podstawie kryteriów włączenia i wykluczenia oraz uzyskano ich świadomą zgodę. Przed rozpoczęciem interwencji przeprowadzono pomiar poziomu glukozy we krwi. Interwencja trwała 4 tygodnie, w trakcie których przeprowadzono 8 sesji ćwiczeń aerobowych (2x w tygodniu) oraz podawano herbatę z kwiatów klitorii ternateńskiej pacjentom z cukrzycą typu II. Herbata była pakowana w formie torebek, które posiadały certyfikat BPOM. Po zakończeniu interwencji zebrano dane post‑testowe dotyczące poziomu glukozy we krwi. Poziom glukozy we krwi mierzono za pomocą urządzenia Point Of Care Testing (POCT). Pierwsza analiza statystyczna obejmowała test opisowy w celu uzyskania średniej, odchylenia standardowego oraz błędu standardowego. Następnie przeprowadzono test normalności metodą Shapiro‑Wilka. W przypadku rozkładu normalnego przeprowadzono test różnic za pomocą testu t dla prób zależnych, natomiast w przypadku rozkładu nienormalnego zastosowano test rang podpisanych Wilcoxona. Wyniki badania wykazały, że interwencja aerobowa i podawanie herbaty z kwiatów klitorii ternateńskiej przez 4 tygodnie znacząco obniżyły poziom glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu II. W związku z tym ćwiczenia aerobowe i herbata z kwiatów klitorii ternateńskiej są uznawane za skuteczne w obniżaniu poziomu glukozy we krwi u osób z cukrzycą typu II. Mamy nadzieję, że przyszłe badania będą analizować wpływ ćwiczeń o różnej intensywności oraz podawania herbaty z kwiatów klitorii ternateńskiej.

Słowa kluczowe:
herbata z kwiatów klitorii ternateńskiej, aerobik, cukrzyca, cukrzyca typu II

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń i diety na wskaźniki otyłości trzewnej u otyłych kobiet z cukrzycą po menopauzie: badanie porównawcze

Doaa A. Osman, Abdullah M. Al-Shenqiti, Hamada Ahmed Hamada, Mohamed Ibrahim Mabrouk


Doaa A. Osman, Abdullah M. Al-Shenqiti, Hamada Ahmed Hamada, Mohamed Ibrahim Mabrouk – Effect of exercise versus diet on visceral adiposity indicators in obese postmenopausal diabetic women: A comparative study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 42-48

Streszczenie
Cel. Ocena wpływu ćwiczeń aerobowych w porównaniu z modyfikacją diety na wskaźniki otyłości trzewnej u otyłych kobiet z cukrzycą po menopauzie. Projekt. Prospektywne, randomizowane, kontrolowane badanie porównawcze.
Metody. W badaniu wzięło udział 36 otyłych kobiet z cukrzycą typu 2 po menopauzie. Kobiety zostały losowo podzielone na dwie równe grupy. Grupa ćwicząca wykonywała program ćwiczeń aerobowych przez 8 tygodni (n = 18), podczas gdy grupa dietetyczna zastosowała modyfikację diety przez 8 tygodni (n = 18). U wszystkich kobiet w obu grupach przed i po 8 tygodniach leczenia oceniano parametry antropometryczne, glikemię na czczo (FBG), trójglicerydy (TG), lipoproteiny wysokiej gęstości (HDL) oraz otyłość trzewną.
Wyniki. Wszystkie miary wyników wykazały statystycznie istotną poprawę w obu grupach (p < 0,05), przy statystycznie nieistotnych różnicach między obiema grupami po leczeniu (p > 0,05).
Wniosek. Ćwiczenia aerobowe i modyfikacja diety mają podobny korzystny wpływ na wskaźniki otyłości trzewnej u otyłych kobiet z cukrzycą po menopauzie.
Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, modyfikacja diety, wskaźniki otyłości trzewnej, kobiety po menopauzie, cukrzyca, otyłość
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Bezpieczny wysiłek fizyczny u pacjentów z cukrzycą

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka

Paulina Głowacka, Marcela Przyłudzka – Safe physical effort for diabetic patients. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 86-93

Streszczenie
Systematyczne podejmowanie regularnego, wyczynowego wysiłku fizycznego jest ważną składową leczenia cukrzycy. Dobre wyrównanie metaboliczne cukrzycy stanowi kluczowy element efektywności treningu fizycznego i sukcesu sportowego. Osoba aktywna sportowo z cukrzycą typu 1 wymaga bardzo precyzyjnego dawkowania insuliny oraz dużej wiedzy i umiejętności interpretacji zjawisk metabolicznych zachodzących w organizmie podczas treningu fizycznego. Błędy w zakresie insulinoterapii zwiększają ryzyko wystąpienia ostrych powikłań cukrzycy, hipoglikemii, kwasicy ketonowej oraz negatywnie wpływają na wyniki sportowe.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, sport wyczynowy, insulina – dawkowanie, metabolizm węglowodanów

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Cukrzyca: czy tylko insulina? Współczesny stan wiedzy na temat roli fizjoterapii w kompleksowej opiece nad pacjentem z cukrzycą T1 i T2

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Michał Korzon, Maja Nowacka-Kłos, Agnieszka Drozd, Karolina Studzińska

R. Hansdorfer-Korzon, J. Teodorczyk, M. Korzon, M. Nowacka-Kłos, A. Drozd, K. Studzińska – Is insulin the only viable option? The role of physical therapy in type 1 and 2 diabetes. FP 2017; 17(1); 80-87

Streszczenie
Cukrzyca jest narastającym problemem XXI wieku. Przewlekła hiperglikemia jest przyczyną wielu zmian patologicznych w postaci mikro i makroangiopatii, neuropatii oraz zespołu stopy cukrzycowej. Program leczenia powinien uwzględniać: dążenie do wyrównania glikemii, naukę samokontroli, walkę z otyłością a także postępowanie fizjoterapeutyczne. Artykuł ma na celu podkreślenie faktu że fizjoterapia powinna być integralną częścią programu terapeutycznego cukrzycy o czym się często zapomina. Omówiono w nim ogólne współczesne zasady postępowania fizjoterapeutycznego u chorych z cukrzycą zgodnie z wytycznymi z 2014 r. ich korzyści i niebezpieczeństwa a także szerzej poruszono zagadnienie kinezyterapii w tej grupie pacjentów.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, wysiłek fizyczny, ćwiczenia, korzyści w terapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim