Tag: Elżbieta Kubala

Pomiary temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki w ocenie kamerą termowizyjną na podczerwień oraz pirometrem po zastosowaniu fizykoterapeutycznych aplikacji świetlnych

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński

Danuta Lietz-Kijak, Piotr Skomro, Roman Ardan, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Małgorzata Kowacka, Konrad Kijak, Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Helena Gronwald, Zbigniew Śliwiński – Temperature measurements on facial skin surface as evaluated by infrared thermal cam-era and pyrometer following physiotherapeutic light treatments. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 148-157

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF529

Streszczenie
Każdy zabieg kliniczny postępowania stomatologicznego, a zwłaszcza przebiegający z naruszeniem ciągłości tkanek, niesie za sobą ryzyko powstania powikłań, które zdarzają się w każdej specjalności. Do nich należą: ból rany pooperacyjnej, obrzęk tkanek, krwawienie, zaczerwienienie, podwyższona temperatura, szczękościsk, zaburzenia czucia, będące następstwem uszkodzenie nerwu.  Po zabiegowa opieka nad pacjentem ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia powikłań oraz terapię już istniejących. W tym zakresie posiłkujemy się m. in. medycyną fizykalną, pod postacią światłolecznictwa, w zakresie fali elektromagnetycznej czerwonej, podczerwonej, żółtej i ultrafioletowej. Pozostaje jednak niewiadomą, którą długość światła wykorzystać w celu leczenia określonej jednostki chorobowej i jakie światło terapeutyczne należy zastosować do rehabilitacji konkretnego powikłania po zabiegach stomatologicznych? Do badań wykorzystano pirometr na podczerwień ze wskaźnikiem laserowym CA380 i kamerę termowizyjną Fluke Ti 400. Na podstawie przeprowadzonych badań i analizy statystycznej można wnioskować, iż użycie czynnika świetlnego ma istotny wpływ na wzrost temperatury naświetlanej okolicy skóry części twarzowej czaszki. Niezależnie od rodzaju użytego czynnika świetlnego, każdy z nich doprowadził do wzrostu temperatury. Najwyższy wzrost temperatury na powierzchni skóry części twarzowej czaszki po zastosowaniu danej aplikacji wskazuje na płytkie oddziaływanie fizykoterapii świetlnej, co ma znaczenie w zastosowaniu konkretnej długości światła w danej jednostce chorobowej lub powikłaniu stomatologicznym.
Słowa kluczowe: badanie temperatury, światłoterapia, pirometr, termowizja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena ruchomości żuchwy i odcinka szyjnego kręgosłupa w zaburzeniach układu stomatognatycznego (US)

Magdalena Gębska, Aleksandra Szylińska, Katarzyna Weber-Nowakowska, Elżbieta Kubala, Wojciech Garczyński, Łukasz Kołodziej

M. Gębska, A. Szylińska, K. Weber-Nowakowska, E. Kubala, W. Garczyński, Ł. Kołodziej – Assessment of mobility of the mandible and cervical spine in the stomatognathic system disorders. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 78-86

Streszczenie
Wstęp. Biomechaniczne powiązanie układu stomatognatycznego (US) ze strukturami anatomicznymi w obrębie głowy, szyi, obręczy barkowej, a nawet z całym narządem ruchu sygnalizuje konieczność interdyscyplinarnego podejścia do leczenia dysfunkcji tego układu.
Cel. Ocena ruchomości stawów skroniowo-żuchwowych i odcinka szyjnego kręgosłupa u pacjentek z dolegliwościami bólowymi mięśni żucia. Określenie zależności pomiędzy ruchomością stawów skroniowo-żuchwowych a odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Ocena czynności bioelektrycznej (sEMG) mięśni żwaczy u pacjentek z zaburzeniem miogennym US.
Materiał i metody. Zbadano 50 kobiet (G I) w wieku od 20 do 37 lat, z rozpoznanym zaburzeniem miogennym US oraz bólem. Wykonano badania: podmiotowe (kwestionariusz) oraz przedmiotowe (badanie US wg Boumana, sEMG mięśni żwaczy, ocena ruchomości kręgosłupa szyjnego, numeryczna skala bólu). Grupę kontrolną (G II) stanowiło 50 zdrowych kobiet.
Wyniki. Poziom natężenia bólu w obrębie mięśni żwaczy był zbliżony do wartości natężenia bólu w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych. U pacjentek z bólem US stwierdzono ograniczony zakres ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa. Największa różnica wystąpiła podczas wykonywania ruchu rotacji głowy w stronę prawą i lewą. Pomiędzy G I a G II stwierdzono występowanie istotnie statystycznych różnic w wartościach amplitudy sEMG mięśnia żwacza.
Wnioski. Istnieje związek pomiędzy ograniczeniem ruchów żuchwy (otwarcie, ruchy boczne) a zmniejszeniem zakresu ruchomości szyjnego odcinka kręgosłupa. Zaburzenia miogenne US mogą doprowadzić do zaburzeń ruchomości szyi.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, odcinek szyjny kręgosłupa, ból, mięsień żwacz

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą

Łukasz Kopacz, Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska, Piotr Skomro, Elżbieta Kubala, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, A. Lubkowska, I. Bryczkowska, P. Skomro, E. Kubala, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą. FP 2013; 13(4); 31-36

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów. Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów i była jednorodna pod względem schorzenia. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do krioterapii, pacjenci zostali poddani badaniom antropometrycznym oraz wyliczono wskaźniki BMI. Został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejącychi zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu. Wynik. U wszystkich pacjentów, poddanych serii zabiegów można stwierdzić znaczną poprawę w zakresie ruchu zgięcia i wyprostu w stawie kolanowym. Analizując dolegliwości bólowe oceniane za pomocą skali VAS, po zakończeniu serii zabiegów wykazano znaczne zmniejszenie wartości wskazywanych przez badanych. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po serii zabiegów krioterapii miejscowej ruch znacznie się poprawił, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Wnioski. Krioterapia miejscowa jest korzystną metodą, redukującą dolegliwości bólowe oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u pacjentów z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
zimnolecznictwo, gonartroza, leczenie zimnem

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Wykorzystanie krioterapii miejscowej i metody PNF w postępowaniu usprawniającym pacjentów z zespołem ciasnoty podbarkowej

Łukasz Kopacz, Żaneta Ciosek, Elżbieta Kubala, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, Ż. Ciosek, E. Kubala, Z. Śliwiński, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The use of local cryotherapy and PNF method in the procedure that improves the functioning of patients with subacromial impingement syndrome. FP 2017; 17(2); 148-156

Streszczenie

Biorąc pod uwagę, jak bardzo niebezpieczne są następstwa urazu stawu ramiennego, priorytetowym elementem jest dążenie do zahamowania ich przyczyny, a także objawów. Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wpływu zabiegów krioterapii miejscowej oraz elementów metody PNF na ruchomość stawu ramiennego u pacjentów z rozpoznaniem zespołu ciasnoty podbarkowej. Każda z grup (badana i kontrolna) liczyła 18 pacjentów. Chorych w grupie badanej poddano 15 codziennym zabiegom krioterapii miejscowej oraz zastosowano u nich elementy metody PNF na okolicę obręczy barkowej. Grupa kontrolna objęta została tylko i wyłącznie 15 codziennymi zabiegami krioterapii miejscowej, skutecznie działającej w leczeniu różnego rodzaju dysfunkcji. Krioterapia w połączeniu z innymi metodami terapeutycznymi np. PNF daje znacząco lepsze rezultaty, aniżeli wykonywana oddzielnie.

Słowa kluczowe:
zespół ciasnoty podbarkowej, PNF, krioterapia miejscowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizykodiagnostyczna analiza skuteczności ozonoterapii na niezmienionej chorobowo skórze części twarzowej czaszki

Danuta Lietz-Kijak, Paulina Strzelecka, Elżbieta Kubala, Kamil Kosko, Aleksandra Simińska, Barbara Stępniak, Artur Perz, Łukasz Kopacz, Marta Grzegocka, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

D. Lietz-Kijak, P. Strzelecka, E. Kubala, K. Kosko, A. Simińska, B. Stępniak, A. Perz, Ł. Kopacz, M. Grzegocka, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Physicodiagnostic amalysis of the ozonotherapy effectiveness on not afflicted craniofacial skin. FP 2017; 17(1); 46-55

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu czynnika fizykoterapeutycznego w postaci aplikacji ozonu na temperaturę i czucie powierzchowne niezmienionej chorobowo skóry części twarzowej czaszki.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto 60 pacjentów zdrowych i nieprzyjmujących żadnych leków, w wieku 20–30 lat, 30 kobiet i 30 mężczyzn. Każdorazowo, przed przystąpieniem do badań diagnostycznych, na oczyszczonej skórze części twarzowej czaszki wyznaczano 3 punkty:
A – Supramentale, B – Chelion oraz C – w rzucie głowy wyrostka kłykciowego żuchwy. Następnie przystępowano do dwukrotnej aplikacji ozonu – 30. oraz 60-sekundowej, zgodnie z obowiązującymi normami stosowania na powierzchniach zewnątrzustnych. Pomiędzy kolejnymi aplikacjami oraz pomiarami czucia i temperatury przestrzegano 15-minutowej przerwy. Pomiaru czucia dokonano z wykorzystaniem aparatu PulpoEndometr, natomiast temperaturę badano termometrem ze wskaźnikiem laserowym (CA 380).
Ostatnim elementem było odnotowanie wrażeń bólowych pacjentów, posługując się skalą VAS.
Wyniki. Otrzymane wyniki poddano analizie z wykorzystaniem programu Statistica.
Wnioski. 30-sekundowa aplikacja w pkt. A u kobiet wskazuje na symptomy analgetyczne, ale
w populacji generalnej można zauważyć jedynie zwiastuny tego działania. 60-sekundowa aplikacja w tym punkcie, jak i obie aplikacje w pkt. B wykazały nieznacznie podwyższoną wrażliwość na bodźce. Odmienny wpływ aplikacji ozonu zanotowano w pkt. C, gdzie stwierdzono nieznaczne obniżenie wrażliwości na bodźce. Warto zaznaczyć, że obie aplikacje ozonu u mężczyzn w punkcie C wskazują na symptomy analgetyczne.

Słowa kluczowe:
ozonoterapia, analgezja, czucie, temperatura, OzonyTron

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie metody fizjoterapeutycznej Kinesiology Taping w leczeniu dolegliwości bólowych odcinka szyjnego kręgosłupa wśród młodych stomatologów

Łukasz Kopacz, Danuta Lietz-Kijak, Artur Perz, Elżbieta Kubala, Paulina Strzelecka, Edward Kijak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

Ł. Kopacz, D. Lietz-Kijak, A. Perz, El. Kubala, P. Strzelecka, E. Kijak, Z. Śliwiński, M. Kiljański: Application of the physiotherapy Kinesiology Taping method in treatment of pain of the cervical spine in young dentists. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 36-44

Streszczenie
Wstęp. Lekarze dentyści, biorąc pod uwagę warunki wykonywanej pracy, narażeni są bardzo często na wiele obciążeń zarazem fizycznych jak i psychicznych. Uwzględniając ergonomię pracy, stan zdrowia tej grupy zawodowej należy rozpatrywać głównie w aspekcie schorzeń kręgosłupa, szczególnie jego odcinka szyjnego. Odnosi się to do wszystkich pozycji podczas pracy, zarówno samodzielnej, jak i w technikach zespołowych, gdzie oprócz monotypii i monotonii, pojawia się zawsze wymuszona pozycja ciała, a więc duże obciążenie statyczne, przyczyniające się do szeregu zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających stawów kręgosłupa szyjnego oraz zaburzeń będących czołowymi następstwami wspomnianych zwyrodnień. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Katedrze i Zakładzie Propedeutyki i Fizykodiagnostyki Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. Grupa badanych osób liczyła 36 studentów piątego roku kierunku lekarsko-dentystycznego Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Wszyscy badani zgłaszali przewlekłe dolegliwości bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa. Grupa badanych osób została poddana leczeniu metodą Kinesiology Taping, w której zastosowano technikę mięśniową i więzadłową, zgodną z metodyką wykonania. W badaniu została użyta także metoda sondażu diagnostycznego za pomocą kwestionariusza ankiety. Do oceny stopnia odczuwania przez badanych dolegliwości bólowych użyto wizualno-analogowej skali VAS w formacie poziomej skali cyfrowej w zakresie 0-10. Wyniki. Zakres ruchu zgięcia i wyprostu kręgosłupa szyjnego, po zastosowaniu metody Kinesiology Taping uległ poprawie. Uwzględniając zakres ruchu skłonu w bok, a także skrętów odcinka szyjnego kręgosłupa w badanej grupie odnotowano znaczącą poprawę, zarówno w ruchu w stronę prawą jak i lewą. Oceniając badanych pod względem poziomu deklarowanych wartości dolegliwości bólowych na skali VAS zauważono znaczne zmniejszenie omawianego schorzenia. Wnioski. Aplikacja Kinesiology Taping korzystnie wpłynęła na zakres ruchów odcinka szyjnego kręgosłupa, jednocześnie poprawiając komfort pracy i samopoczucie badanych. Metoda Kinesiology Taping przyniosła również korzystny efekt wśród młodych stomatologów w deklarowanych wartościach dolegliwości bólowych na skali VAS, co przekłada się na ich zmniejszenie. Uwzględniając płeć pacjentów, w grupie kobiet znaczącej poprawie uległ zakres ruchu wyprostu, natomiast w grupie mężczyzn zakres ruchu zgięcia.

Słowa kluczowe:
Kinesiology Taping, ból, kręgosłup

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim