Tag: fizjoterapia

Przegląd narracyjny roli fizjoterapii w zaburzeniach mięśniowo-szkieletowych

Hind Humid Alshuweihi, Alham Al-Sharman, Walid Kamal Abdelbasset

 

Hind Humid Alshuweihi, Alham Al-Sharman, Walid Kamal Abdelbasset – A narrative review on the role of physiotherapy in musculoskeletal disorders –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 367-372

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AK7N

Streszczenie:
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe obejmują szeroki zakres schorzeń wpływających na kości, mięśnie, stawy, więzadła i ścięgna w całym ciele. Te zaburzenia mogą wynikać z różnych przyczyn, w tym urazów, przeciążeń, starzenia się, predyspozycji genetycznych oraz chorób ogólnoustrojowych, takich jak zapalenie stawów. Zarządzanie zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi zazwyczaj wymaga podejścia multidyscyplinarnego, obejmującego interwencje medyczne, fizjoterapię, terapię zajęciową, leczenie bólu oraz modyfikacje stylu życia. Celem leczenia jest złagodzenie objawów, poprawa funkcji, zapobieganie dalszym uszkodzeniom i poprawa ogólnego samopoczucia.
Niniejszy przegląd bada rolę fizjoterapii w leczeniu zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, oferując interwencje takie jak terapia ruchowa, terapia manualna, metody fizykalne oraz edukacja pacjentów. Fizjoterapeuci dostosowują plany leczenia do indywidualnych potrzeb, wspierając rekonwalescencję i optymalizując długoterminowe wyniki.
Strategie zapobiegania, w tym utrzymywanie zdrowego stylu życia, prawidłowa ergonomia, regularne ćwiczenia oraz programy zapobiegania urazom, są kluczowe dla zmniejszenia ryzyka zaburzeń mięśniowo-szkieletowych. Wiele badań wykazało skuteczność fizjoterapii w leczeniu zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, a bogactwo dowodów z badań wspiera integrację fizjoterapii z opieką prowadzoną przez lekarzy jako skuteczne podejście do leczenia tych zaburzeń, co prowadzi do poprawy wyników leczenia, zmniejszenia wykorzystania opieki zdrowotnej, zwiększenia satysfakcji pacjentów oraz długoterminowych korzyści dla pacjentów.
Ogólnie rzecz biorąc, wczesna diagnoza, kompleksowe leczenie i ciągłe zarządzanie są kluczowe dla skutecznego zarządzania zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi i poprawy jakości życia osób dotkniętych tymi schorzeniami.

Słowa kluczowe:
zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, fizjoterapia, ćwiczenia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego w oparciu o wybrane metody neurofizjologiczne na jakość życia i stan funkcjonalny pacjenta po urazie na poziomie C1 i C2 ­ studium przypadku

Przemysław Wdowiak, Karolina Karska, Katarzyna Słowińska-Karska, Agnieszka Dębiec-­Bąk, Marzena Supińska

 

Przemysław Wdowiak, Karolina Karska, Katarzyna Słowińska-Karska, Agnieszka Dębiec­Bąk, Marzena Supińska – The impact of physiotherapeutic management based on selected neurophysiological assessment methods on the quality of life and functional status in a patient after C1 and C2 level trauma: A Case Study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(3); 6-14

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020AR37

Uszkodzenie rdzenia kręgowego (spinal cord injury ‑ SCI) wiąże się często z długotrwałymi zaburzeniami, związanymi z ograniczeniami funkcjonalnymi układu sensomotorycznego. Wczesna, kompleksowa i ciągła fizjoterapia po urazie kręgosłupa od etapu okołooperacyjnego poprzez kilkuletni okres wpływa na poprawę stanu funkcjonalnego i samodzielności pacjenta. Materiał i metody: Pacjent, 51 letni górnik hospitalizowany w Oddziale Neurochirurgicznym 4WSKzP we Wrocławiu. Doznał urazu odcinka szyjnego kręgosłupa w wypadku w kopalni. Stwierdzono m.in. złamanie zęba obrotnika typu III, z przemieszczeniem dokanałowym o 1,2 cm, złamanie łuku atlasu bez przemieszczeń. Ocenę stanu funkcjonalnego pacjenta przeprowadzono wykorzystując skale: SCIM III, ASIA oraz FIM. Cel pracy: Celem pracy była analiza skuteczności 4 letniego okresu fizjoterapii opartej na metodach neurofizjologicznych i wynikających z niej korzyści w przypadku pacjenta po urazie rdzenia kręgowego na poziomie C1 i C2. Wyniki: Przez pierwsze 36 miesięcy terapii obserwowano wyraźną poprawę czucia z nieznaczną dominacją strony lewej do 24 miesiąca, a następnie wyrównanie wartości. W 3 miesiącu odnotowano stałą poprawę siły mięśniowej obu kończyn górnych, która prezentowała stały wzrost liniowy. Niezależność w zakresie czynności życia codziennego punktowana wg skali FIM także wykazywała poprawę parametrów, aż do 48 miesiąca terapii. Niezależność w zakresie opieki własnej, punktowana wg skali SCIM III, do roku trwania terapii klasyfikowała się na poziomie 14 pkt., a do końca trwania terapii ustabilizowała się na poziomie 20 punktów. Ocena funkcji oddechowych i kontroli zwieraczy, pozwala stwierdzić, że największą poprawę przyniosło pierwsze 3 miesiące nieprzerwanej terapii tj. od 0 do 17 pkt., po 12 miesiącach 23, po 48 miesiącach pacjent uzyskał łącznie 40 pkt. W zakresie transferów i w środowisku domowym, obserwowano poprawę do 12 miesiąca terapii. Największą dynamikę zmian w mobilności zaobserwowano przez pierwsze 2 lata terapii. W 36 i 48 miesiącu terapii poprawa mobilności utrzymywała się nadal w niewielkiej tendencji wzrostowej. Wnioski: Zaobserwowano korzystny wpływ 4 ­ letniej fizjoterapii na stan funkcjonalny i niezależność po pacjenta ciężkim SCI. W efekcie był on wstanie samodzielnie prowadzić samochód osobowy.

Słowa kluczowe:

uraz rdzenia kręgowego, fizjoterapia, metody neurofizjologiczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Trening wirtualnej rzeczywistości w połączeniu z programem fizjoterapii dla dzieci z złamaniem wyniosłości międzykłykciowej piszczeli: Randomizowane badanie kontrolowane

Amira. H. Mohammed, Samah. M. Sheha, Nader. I. Elsayed, Amira M. El-Gendy, Nehad A. Abo-zaid

Amira. H. Mohammed, Samah. M. Sheha, Nader. I. Elsayed, Amira M. El-Gendy, Nehad A. Abo-zaid – Virtual reality training combined with physical therapy program for children with tibial eminence fracture: a randomized controlled trial – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 383-391

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608E5F

Streszczenie
Tło. Złamanie wyniosłości międzykłykciowej piszczeli to uraz dotyczący śródstawowej części sąsiedniego plateau piszczeli. Zaleca się leczenie nieoperacyjne dla złamań typu I i II. Celem badania było zbadanie wpływu treningu wirtualnej rzeczywistości (VR) w połączeniu z programem fizjoterapii (PTP) na zarządzanie rehabilitacją dzieci po złamaniach wyniosłości międzykłykciowej piszczeli. Metody. Czterdzieści osiem dzieci cierpiących na złamanie wyniosłości międzykłykciowej piszczeli (typ I i typ II) w wieku od 7 do 14 lat. Grupa kontrolna (G1) otrzymała jedynie program fizjoterapii (PTP), a grupa eksperymentalna (G2) otrzymała ten sam PTP plus trening VR w postaci Wii Sport Training. Obie grupy otrzymywały protokół leczenia przez sześć kolejnych miesięcy (3 sesje w tygodniu). Uczestnicy byli oceniani przed i po leczeniu. Wyniki oceniano pod kątem zakresu ruchu (ROM) stawu kolanowego przy użyciu goniometrii, bólu kolana przy użyciu wizualnej skali analogowej (VAS) oraz równowagi przy użyciu Pediatrycznej Skali Równowagi (PBS). Wyniki. Po leczeniu stwierdzono statystycznie istotną różnicę w bólu, PBS, zakresie zgięcia i wyprostu kolana w obu grupach (P-wartość < 0,05). Również stwierdzono statystycznie istotną różnicę w PBS i zakresie zgięcia kolana między dwiema grupami (P-wartość < 0,05) na korzyść grupy VR. Wnioski. Wyniki tego badania pokazują wartość fizjoterapii w połączeniu z VR w rehabilitacji dzieci z złamaniami wyniosłości międzykłykciowej piszczeli. Wirtualna rzeczywistość używana w połączeniu z PTP poprawia zakres ruchu kolana i stabilność ciała u tych dzieci.
Słowa kluczowe: złamanie wyniosłości międzykłykciowej piszczeli, fizjoterapia, wirtualna rzeczywistość
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Rehabilitacja pooperacyjna i kryteria powrotu do sportu po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego – badanie wśród fizjoterapeutów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich

Sara Atef Ali, Cecilia Ferreira Aquino, Achraf Ammar, Ashokan Arumugam

Sara Atef Ali, Cecilia Ferreira Aquino, Achraf Ammar, Ashokan Arumugam – Post-operative rehabilitation and return to sport criteria following anterior cruciate ligament reconstruction – a survey of physiotherapists in the United Arab Emirates – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 344-355

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608IV0

Streszczenie
Wprowadzenie. Kryteria rehabilitacji i powrotu do sportu (RTS) stosowane po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) wydają się różnić między fizjoterapeutami w różnych krajach. Jednakże, nie przeprowadzono żadnych badań dotyczących kryteriów rehabilitacji pooperacyjnej i RTS po rekonstrukcji ACL stosowanych przez fizjoterapeutów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA).
Cel. Celem niniejszego badania jest podsumowanie praktyk klinicznych i kryteriów RTS stosowanych przez fizjoterapeutów leczących pacjentów po rekonstrukcji ACL w ZEA oraz zbadanie czynników związanych z powszechnie stosowanymi kryteriami RTS.
Materiał i metody. Elektroniczny kwestionariusz ankiety został rozesłany do fizjoterapeutów w ZEA. Kwestionariusz zawierał pytania dotyczące informacji demograficznych, praktyki klinicznej oraz kryteriów RTS stosowanych przez fizjoterapeutów w ZEA.
Wyniki. W badaniu dobrowolnie wzięło udział łącznie 108 fizjoterapeutów. Około tylko 25% z nich przestrzegało ustalonych kryteriów RTS przed powrotem do sportu. Około 88% fizjoterapeutów podejmuje decyzje o powrocie do sportu na podstawie wyników funkcjonalnych, takich jak testy równowagi, testy skoków oraz biomechanika biegania i sprintu. Według 47% fizjoterapeutów, decyzję o powrocie do sportu podejmował zespół multidyscyplinarny. Najczęściej stosowane kryteria RTS nie wykazywały istotnej korelacji z takimi parametrami jak poziom wykształcenia, lata doświadczenia, narodowość, certyfikacja specjalistyczna czy rodzaj posiadanej licencji przez fizjoterapeutów w ZEA.
Wnioski. Większość fizjoterapeutów w ZEA nie przestrzegała najbardziej rekomendowanych kryteriów RTS w swojej praktyce klinicznej po rekonstrukcji ACL, a żaden z ocenianych czynników związanych z fizjoterapeutami nie wykazał istotnej zależności z kryteriami RTS po rekonstrukcji ACL.
Słowa kluczowe
rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego, rehabilitacja, podejmowanie decyzji klinicznych, fizjoterapia, kryteria powrotu do sportu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Eksploracja interwencji fizjoterapeutycznych w przewlekłym bólu pleców: rola terapii falami uderzeniowymi

Maram Maki, Shima A. Mohammad Zadeh, Tamer M. Shousha

Maram Maki, Shima A. Mohammad Zadeh, Tamer M. Shousha – Exploring physiotherapy interventions for chronic back pain: the role of shockwave therapy – Fizjoterapia Polska 2024; 24(2); 178-182

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG5608NP7

Streszczenie
Przewlekły nieswoisty ból dolnego odcinka pleców (LBP) stanowi znaczące wyzwanie zdrowotne na skalę globalną, wymagające wieloaspektowych interwencji dla skutecznego zarządzania. Fizjoterapia, ze swoim zintegrowanym podejściem, odgrywa kluczową rolę w radzeniu sobie z złożonością przewlekłego LBP, wykorzystując różnorodne metody, takie jak terapia ruchem i ćwiczeniami, terapie manualne oraz edukacja połączona z modyfikacjami stylu życia. Terapia Funkcjonalna Kognitywna (CFT) wyłoniła się jako obiecująca, skoncentrowana na pacjencie interwencja, podkreślając znaczenie spersonalizowanego podejścia. Niemniej jednak, wyzwania nadal występują w dostarczaniu efektywnych, indywidualizowanych zabiegów, prowadząc do potencjalnego nadmiaru lub niedoboru interwencji. Zewnątrzustrojowa Terapia Falami Uderzeniowymi (ESWT) zyskała uwagę jako nowatorska interwencja terapeutyczna w przewlekłym bólu pleców, wykorzystując fale uderzeniowe o wysokiej energii do stymulowania procesów gojenia i łagodzenia bólu. Choć ESWT wykazuje obiecujące wyniki w leczeniu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego i wywołuje korzystne efekty w różnych badaniach, jej specyficzne zastosowanie w przewlekłym bólu dolnego odcinka pleców brakuje kompleksowych randomizowanych badań klinicznych, zwłaszcza dotyczących radialnej ESWT. Obecne dowody, często nie spełniające najwyższych standardów fizjoterapii opartej na dowodach, stwarzają trudności w obiektywnej ocenie klinicznej skuteczności powszechnie stosowanych procedur ESWT w przewlekłym bólu dolnego odcinka pleców. Podsumowując, choć fizjoterapia pozostaje integralną częścią zarządzania przewlekłym nieswoistym bólem dolnego odcinka pleców, obejmując różnorodne interwencje, specyficzna rola i skuteczność terapii falami uderzeniowymi, szczególnie w kontekście przewlekłego bólu pleców, wymagają dalszych solidnych badań i dochodzeń klinicznych. Niniejszy przegląd podkreśla potrzebę przeprowadzenia kompleksowych badań w celu ustalenia klinicznej skuteczności i optymalnego zastosowania terapii falami uderzeniowymi w ramach protokołów fizjoterapii dla długoterminowego zarządzania bólem.
Słowa kluczowe
ból dolnego odcinka pleców, terapia falami uderzeniowymi, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim i j. polskim

Praca fizjoterapeuty z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie

Damian Durlak

 

Damian Durlak – Physiotherapy for individuals with intellectual disabilities –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 78-82

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8AB4

Streszczenie
Niepełnosprawność intelektualna dotyka od 1 do 3% społeczeństwa, przy czym wśród mieszkańców krajów rozwijających się ten odsetek jest wyższy. Ze względu na możliwe występowanie ograniczeń w_zakresie ruchu u_osób niepełnosprawnych intelektualnie fizjoterapia może być nieocenionym elementem wsparcia pacjenta w_lepszym funkcjonowaniu. Konieczne jest jednak zrozumienie kluczowych kwestii w_pracy z_pacjentami z_tej grupy. Niniejszy artykuł poświęcony został przybliżeniu tematyki niepełnosprawności intelektualnej oraz kwestii, na jakie fizjoterapeuta powinien zwrócić uwagę przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
Słowa kluczowe:
fizjoterapia, niepełnosprawność intelektualna, niepełnosprawność
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

W ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) czy prywatnie? Wady i zalety systemu świadczeń z zakresu fizjoterapii

Józefa Dąbek, Barbara Hebenstreit, Oliwia Kabalak, Monika Janowska, Magdalena Szynal, Halina Kulik

Józefa Dąbek, Barbara Hebenstreit, Oliwia Kabalak, Monika Janowska, Magdalena Szynal, Halina Kulik – Within the National Health Fund (NFZ) or privately? Advantages and disadvantages of the physiotherapy services system . Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 258-274

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BD9s

Streszczenie
Wstęp. Wraz z wejściem w życie Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty zawód fizjoterapeuty stał się samodzielnym zawodem medycznym. Nowelizacja ustawy w 2019 roku znacznie poszerzyła zakres kompetencji wykonawców wymienionego zawodu i umocniła jego pozycję w systemie ochrony zdrowia.
Celem pracy była analiza korzystania z systemu świadczeń fizjoterapeutycznych w ramach publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej.
Materiał i metody. Badaniem objęto ogółem 606 osób (100%). Zdecydowaną większość stanowiły kobiety (506; 83,5%). Średnia wieku badanych wynosiła 28 lat. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety utworzony i udostępniony za pomocą formularza Google.
Wyniki. Do najczęściej stosowanych zabiegów fizjoterapeutycznych w zakresie fizjoterapii w ramach publicznej opieki zdrowotnej należała fizykoterapia (129; 34%) i kinezyterapia (109; 28,8%), a najczęściej wskazywaną przyczyną korzystania z wymienionej formy był uraz lub wypadek (83; 38,4%) i ból związany z trybem życia (60; 27,8%). Za zaletę usług fizjoterapeutycznych świadczonych w ramach publicznej opieki zdrowotnej najwięcej respondentów uznawało brak opłaty za wizytę (153; 63%) oraz możliwość korzystania z usług wykwalifikowanych specjalistów (42; 17,3%), natomiast za największą wadę – długi czas oczekiwania na wizytę (138; 35,9%) i niewystarczające wyposażenie placówek (67; 17,4%). Do najczęściej stosowanych usług fizjoterapeutycznych w sektorze prywatnym należał: masaż (179; 27,8%) i terapia manualna (136; 21,1%), a do najczęstszych przyczyn korzystania ze wymienionych świadczeń – ból związany z trybem życia (133; 36,3%) oraz uraz lub wypadek (112; 30,6%). Najwięcej osób uznało krótkie terminy oczekiwania na usługi (218; 22,2%) oraz zaangażowanie fizjoterapeuty (211; 21,5%) za największe zalety świadczeń komercyjnych, a wysokie ceny usług (196; 61,1%) – za wadę.
Wnioski
1. Ponad połowa objętych badaniem osób korzystała z usług fizjoterapeutycznych, w tym zdecydowana większość – z usług komercyjnych.
2. Zaobserwowano różnice dotyczące przyczyn korzystania z usług fizjoterapeutycznych i rodzaju stosowanych terapii w ramach publicznej i prywatnej opieki zdrowotnej: ze świadczeń publicznych badani najczęściej korzystali z powodu urazu lub wypadku, natomiast ze świadczeń prywatnych z powodu dolegliwości bólowych związanych z trybem życia, a do najczęściej stosowanych w ramach świadczeń publicznych zabiegów fizjoterapeutycznych należała fizykoterapia i kinezyterapia, zaś w sektorze prywatnym: masaż i terapia manualna.
3. Za zaletę usług fizjoterapeutycznych świadczonych w ramach publicznej opieki zdrowotnej najwięcej respondentów uznało brak opłaty za wizytę oraz możliwość korzystania z usług wykwalifikowanych specjalistów, a w sektorze prywatnym – krótkie terminy oczekiwania na usługi i większe zaangażowanie fizjoterapeuty.
4. W opinii badanych wadą świadczeń fizjoterapeutycznych w ramach publicznej opieki zdrowotnej był długi czas oczekiwania na terapię i niewystarczające wyposażenie placówki, a w sektorze prywatnym – wysokie ceny usług.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, sektor publiczny, sektor prywatny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ aktywności fizycznej na stan funkcjonalny pacjentów z_zesztywniającym zapaleniem stawów (ZZSK) – przegląd literatury

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Monika Urbaniak, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło

 

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Monika Urbaniak, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło – The impact of physical activity on the functional status of patients with ankylosing spondylitis (AS) – A literature review. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 202-206

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A311

Streszczenie
Wstęp. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) to jedna z najczęściej występujących chorób reumatoidalnych. W przebiegu tej choroby zajęty jest głównie układ mięśniowo-szkieletowy. W procesie leczenia należy wziąć pod uwagę aktualny stan ogólny, progresję choroby oraz funkcjonowanie pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy była próba oceny wypływu aktywności fizycznej na stan funkcjonalny pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa na podstawie dostępnej literatury.
Materiał i metody. Przeanalizowana została dostępna literatura w oparciu o anglojęzyczne bazy danych PubMed, ScienceDirect oraz inne, wykorzystując wyszukiwarkę Google Scholar. Analizie poddano 17 artykułów spośród 55 wyszukanych powyższą metodą. Jako kryterium wyszukiwania przyjęto publikacje opublikowane do 10.10.2023 roku, używając następujących słów kluczowych: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, aktywność fizyczna, fizjoterapia.
Wyniki. W większości aktywność fizyczna wykonywana przez pacjentów z ZZSK jest skuteczna w zakresie poprawy ich funkcjonowania. Konieczne są dodatkowe badania w celu bardziej jednoznacznego określenia wpływu nienadzorowanych ćwiczeń na tę grupę pacjentów.
Wnioski. Współczesne badania wskazują, że aktywność ruchowa wykonywana przez pacjentów w większości wydaje się być skuteczna w leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Wyniki badań na temat skuteczności stosowania ćwiczeń nienadzorowanych przez pacjentów są rozbieżne. Wskazują one zarówno wysoką, jak i niską skuteczność w zależności od przeprowadzonego badania. Konieczne są dalsze badania w tym zakresie w celu wyciągnięcia bardziej wiążących wniosków.
Słowa kluczowe:
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, aktywność fizyczna, fizjoterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie interaktywnych gier konsolowych w rehabilitacji kardiologicznej: badanie pilotażowe

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk

 

Kamil Szcześniak, Iwona Sarna, Anna Mierzyńska, Rafał Dąbrowski, Edyta Smolis-Bąk– The application of console games – exergames in cardiac rehabilitation: a pilot study. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 182-191

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AR1N

Streszczenie
Wprowadzenie. Zbyt wiele osób unika regularnej aktywności fizycznej, dlatego podejmowane są różne strategie mające na celu zwiększenie ich motywacji. W ostatnich latach zyskały popularność ćwiczenia z wykorzystaniem gier konsolowych, tzw. exergames.
Cele pracy. Czy exergames są przydatne w rehabilitacji kardiologicznej? Jaki jest odbiór systemu ActivLife przez pacjentów? Czy można bezpiecznie wykorzystywać ActivLife z pacjentami kardiologicznymi?
Materiał i metodyka. W badaniu wzięli udział pacjenci skierowani na wczesną, poszpitalną rehabilitację stacjonarną. Wszyscy uczestnicy brali udział w treningu wytrzymałościowym na cykloergometrach oraz w ćwiczeniach fitness (dynamiczne, rozciąganie, koordynacja, równowaga) z elementami treningu oporowego 5 razy w tygodniu. W grupie testowej program rehabilitacyjny został uzupełniony o trening z wykorzystaniem sprzętu ActivLife. Treningi odbywały się codziennie, 5 razy w tygodniu. Obejmowały one program treningowy składający się z 7 ćwiczeń rozwijających zdolności motoryczne: koordynację, siłę i równowagę w formie aktywności podobnych do tradycyjnych ćwiczeń – przysiady, zgięcia boczne, ruchy w trzech płaszczyznach kończyn górnych oraz odchylenia tułowia w płaszczyźnie strzałkowej. Treningi trwały od 15 do 20 minut.
Wyniki. Po rehabilitacji zauważono znaczącą poprawę tolerancji wysiłku u pacjentów w obu grupach w następujących testach: 6MWT [m] – grupa testowa: 369 vs 426, p < 0,05, grupa kontrolna: 341 vs 434, p < 0,001; test siły mięśni kończyn dolnych (liczba powtórzeń / 30 s) wynosił: grupa testowa: 11,4 vs 13,6, p < 0,001, grupa kontrolna: 9,9 vs 13,1, p < 0,001 oraz w teście Up & Go [s]: grupa testowa 7,8 vs 6,7, p < 0,01, grupa kontrolna 8,4 vs 7,3, p < 0,01.
Wnioski. Interaktywne gry konsolowe są oceniane przez pacjentów z problemami kardiologicznymi jako atrakcyjna, bezpieczna i użyteczna metoda ćwiczeń. Trening z wykorzystaniem sprzętu ActivLife okazał się równie efektywny jak tradycyjne ćwiczenia.
Słowa kluczowe:
exergames, rehabilitacja kardiologiczna, fizjoterapia, ćwiczenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń ekscentrycznych i terapii falą uderzeniową u osób z tendinopatią ścięgna Achillesa – przegląd literatury

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Monika Urbaniak, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło

 

Bernadeta Piwowar-Kuczyńska, Monika Urbaniak, Michał Zabojszcz, Mateusz Curyło – Effect of eccentric exercise and shock wave therapy in patients with Achilles tendinopathy – a review of the literature . Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 92-96

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A1BB

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była próba oceny skuteczności treningu wykorzystującego ćwiczenia ekscentryczne oraz terapię falą uderzeniową u osób z tendinopatią ścięgna Achillesa.
Materiał i metodyka. Przeanalizowana została dostępna literatura w oparciu o anglojęzyczne bazy danych PubMed, Scopus, ScienceDirect, Medline oraz inne, wykorzystując wyszukiwarkę Google Scholar. Analizie poddano 20 artykułów spośród 120 wyszukanych powyższą metodą. Wykorzystano publikacje opublikowane do dnia 24.09.2023, używając następujących słów kluczowych: tendinopatia ścięgna Achillesa, fizjoterapia, fala uderzeniowa, protokół Alfredsona, ćwiczenia ekscentryczne.
Wyniki. Po przeanalizowaniu prac zauważono, że ćwiczenia ekscentryczne na podstawie protokołu Alfredsona są skuteczne w leczeniu tendinopatii ścięgna Achillesa. Terapia falą uderzeniową wydaje się w większości bezpieczną i skuteczną formą leczenia.
Wnioski. Współczesne badania wskazują, że metody leczenia zachowawczego w postaci ćwiczeń ekscentrycznych oraz terapii falą uderzeniową są skuteczne w leczeniu tendinopatii ścięgna Achillesa. Choć badania na temat efektywności stosowania terapii falą uderzeniową są niskiej jakości, w większości wydaje się ona bezpieczną i skuteczną formą leczenia tendinopatii ścięgna Achillesa.
Słowa kluczowe:
tendinopatia ścięgna Achillesa, fizjoterapia, fala uderzeniowa, protokół Alfredsona, ćwiczenia ekscentryczne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3 … 16