Radikulopatia szyjna – wyzwanie dla rehabilitacji w połączeniu ze zmianami patologicznymi: opis przypadku

Abdullah Mohamed Al-Shenqiti

Abdullah Mohamed Al-Shenqiti – Cervical radiculopathy constitutes a challenge to rehabilitation when combined with pathological changes: A case report. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 170-173

Streszczenie
Niniejszy raport ma na celu zwrócenie uwagi klinicystów na znaczenie kompleksowej oceny, począwszy od zebrania szczegółów historii pacjenta. Ten przypadek podkreśla również potrzebę priorytetowego traktowania interwencji, zaczynając od leczenia zachowawczego, w oparciu o ciężkość i pilność. Przedstawiamy przypadek bólu szyjnego i obustronnej radikulopatii szyjnej u 62-letniej kobiety, która nie odpowiedziała na zachowawcze leczenie fizykoterapeutyczne. Specjalista zastosował całkowitą ponowną ocenę i ocenę przy użyciu podejścia biokinezjologicznego (TAREK) do wnioskowania klinicznego i osądu, aby postawić wstępne diagnozy fizjoterapeutyczne. Objawy potwierdził raport z rezonansu magnetycznego. Objawy kliniczne były zgodne z wynikami badań radiologicznych. Pacjent słabo reagował na leczenie zachowawcze z brakiem odpowiedzi przez wiele tygodni. Zaproponowano operację w celu złagodzenia objawów pacjenta. Na koniec, klinicyści powinni znać zarówno pierwotne, jak i wtórne zmiany patologiczne radikulopatii szyjnej oraz brać pod uwagę złożoność objawów klinicznych i złe rokowanie.
Słowa kluczowe
zwężenie kanału szyjki macicy, radikulopatia szyjna, laminektomia, fizykoterapia, gruźlica kręgosłupa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia w przedoperacyjnym leczeniu dyskopatii lędźwiowej

Elżbieta Rutkowska, Radosław Rola, Witold Janusz, Piotr Kamieniak

Elżbieta Rutkowska, Radosław Rola, Witold Janusz, Piotr Kamieniak – Physiotherapy in the preoperative treatment of lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2001; 1(4); 393-395

Streszczenie
Wstęp. Autorzy poddali analizie metody terapeutyczne stosowane podczas zachowawczego leczenia dyskopatii lędźwiowej wśród pacjentów leczonych operacyjnie z powodu tego schorzenia w Klinice Neurochirurgii AM w Lublinie w latach 1998-2000. Materiał i metoda. Badaniami objęto 349 losowo wybranych pacjentów zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego dyskopatii lędźwiowej, których poddano szczegółowemu wywiadowi oraz przeanalizowano dokumentację medyczną na podstawie standaryzowanej ankiety własnej. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą modułu do analizy tabel wielodzielczych programu STATISTICA (StatSoft, USA). Wyniki. Przeprowadzone badania wykazały, że wieloletnie leczenie zachowawcze ograniczało się głównie do farmakoterapii. Metody leczenia fizykalnego, tj. kinezyterapia i fizykoterapia jak również stacjonarna rehabilitacja w warunkach uzdrowiskowych były wykorzystywane w stopniu niedostatecznym przez większość chorych.

Słowa kluczowe:
leczenie zachowawcze “bólów krzyża”, farmakoterapia, fizykoterapia, kinesiterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja medyczna pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz – Medical rehabilitation of spinal injury patients without central nervous system damage. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 61-64

Streszczenie
Autorzy w oparciu o doświadczenia Lubelskiego Ośrodka przedstawiają opracowany model rehabilitacji medycznej pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN. Opracowany model rehabilitacji medycznej uzależniony jest od metody leczenia urazu kręgosłupa (postępowanie operacyjne lub nieoperacyjne). U pacjentów wymagających leczenia operacyjnego z wykorzystaniem stabilizacji wewnętrznej, rehabilitacja medyczna, obok czynności pielęgnacyjnych, obejmuje przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego ćwiczeniami oddechowymi oraz zabiegi kinezyterapii i fizykoterapii po leczeniu operacyjnym, celem przywrócenia jak najszybciej sprawności fizycznej. W postępowaniu nieoperacyjnym rehabilitacja medyczna obejmuje szeroko pojętą fizjoterapię tworzącą jeden z następujących schematów postępowania: leczenie czynnościowe bez stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu stabilizacji zewnętrznej (osoby młode)oraz leczenie czynnościowe u osób po urazach kręgosłupa szyjnego z zastosowaniem wyciągu czaszkowego bezpośredniego. Autorzy wskazują na konieczność współpracy całego zespołu leczącego w prawidłowym postępowaniu rehabilitacyjnym.

Słowa kluczowe:
stabilizacja wewnętrzna, kinezyterapia, fizykoterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Systematyka fizjoterapii

Janusz Orzech

Janusz Orzech – Systematics of physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 164-168

Streszczenie
Przedstawiono najnowszą systematykę fizjoterapii, opracowaną przez autora pracy. Omówiono dotychczasowe systematyki, podziały, zestawienia występujące w dostępnej literaturze fachowej, uwzględniając aspekt historyczny medycyny fizykalnej, a później fizjoterapii. Szczegółowo uzasadniono wprowadzone rozszerzenia systematyki o metody i techniki dotychczas w niej nieuwzględnione.

Słowa kluczowe:
systematyka fizjoterapii, kinezyterapia, fizykoterapia, masaż leczniczy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Przydatność bodźców fizykalnych w leczeniu dolegliwości bólowych zespołu bolesnego barku

Paweł Przekwas, Agnieszka Idychowska, Renata Skalska-Izdebska, Zbigniew Pawłowski

Paweł Przekwas, Agnieszka Idychowska, Renata Skalska-Izdebska, Zbigniew Pawłowski – The usefulness of physical stimuli in the symptomatic treatment of painful shoulder syndrome. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 76-84

Streszczenie
Celem badania był przegląd piśmiennictwa z zakresu stosowanych metod fizykoterapeutycznych w leczeniu zespołu bolesnego barku. Systematyczny przegląd efektywności terapeutycznej bodźców fizykalnych obejmuje zabiegi z ciepła powierzchniowego, krioterapii, laserów, pola magnetycznego małej częstotliwości, diatermii krótkofalowej, przezskórnej stymulacji nerwów TENS, prądów interferencyjnych, ultradźwięków oraz jonoforezy i fonoforezy. Potencjalna efektywność terapeutyczna większości zabiegów fizjoterapeutycznych jest potwierdzona licznymi badaniami, jednakże często metodologia badań budzi zastrzeżenia. Choć w rehabilitacji zespołu bolesnego barku walka z bólem jest często podstawowym problemem, to kompleksowe leczenie obejmować powinno również szeroki zakres metod kinezyterapeutycznych i terapii manualnej.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, fizykoterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego u osób z bólami dolnego odcinka kręgosłupa

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz – The mobility of the lumbar spine in persons with low back pain. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 100-106

Streszczenie

Wstęp. Celem podjętej pracy było zbadanie i określenie zmian w ruchomości kręgosłupa lędźwiowego u osób z dyskopatią tego odcinka na poziomie L5-S1 oraz prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metoda. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat, w tym 64 mężczyzn oraz 86 kobiet. Ze względu na odmienny sposób leczenia zebrany materiał badawczy podzielono na dwie grupy: grupa I – osoby leczone tylko farmakologicznie, grupa II- leczone farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed leczeniem i po 6-tygodniowym okresie leczenia. Program badań obejmował: 1) wywiad, 2) pomiary ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego we wszystkich płaszczyznach. U osób z grupy pierwszej poddanej tylko leczeniu farmakologicznemu zastosowano leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W grupie drugiej zastosowano leczenie kompleksowe, uwzględniające różne metody terapeutyczne (fizykoterapia, kinezyterapia i masaż).Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że ograniczenia zakresu ruchów przed rozpoczęciem leczenia kształtowały się podobnie w obu grupach badawczych. Po 6-tygodniowym okresie leczenia znacząca poprawa ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego nastąpiła przede wszystkim w grupie leczonej farmakologicznie i fizjoterapeutycznie (grupa II) i dotyczyła wszystkich badanych zakresów ruchów. Wnioski. Ocena skuteczności leczenia osób z dyskopatią lędźwiowego odcinka kręgosłupa na poziomie L5-S1 wskazuje, że większą poprawę ruchomości zaobserwowano u osób z grupy II, leczonych farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Tak znaczna poprawa ruchomości tylko w tej grupie badawczej mogła wynikać z faktu, że na bazie zastosowanych leków możliwe było osiągnięcie lepszych rezultatów w późniejszym leczeniu fizjoterapeutycznym. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę uzupełnienia leczenia farmakologicznego zabiegami fizjoterapeutycznymi.

Słowa kluczowe:
dyskopatia, niesteroidowe leki przeciwzapalne, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności działania Żelu Fizjoaktywnego Tołpa w chorobie zwyrodnieniowej stawów obwodowych

Krzysztof Borysewicz, Czesław Jezierski, Jacek Szechiński, Renata Kuliś-Orzechowska

Krzysztof Borysewicz, Czesław Jezierski, Jacek Szechiński, Renata Kuliś-Orzechowska – Evaluation of the effectiveness of Tolpa Physioactive Gel in patients with osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 349-354

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena zastosowania żelu fizjoaktywnego Tołpa w terapii choroby zwyrodnieniowej stawów obwodowych. Materiał i metody. Przeprowadzono dwa cykle zabiegów fizykoterapeutycznych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowego i biodrowego. Pierwszy cykl zabiegów wykonano z substancją czynną – żelem fizjoaktywnym kojącym Tołpa, natomiast drugi bez substancji czynnej. Oceniano następujące parametry: badanie zakresu ruchomości wybranego stawu, skalę WOMAC, wizualną skalę bólu (VAS), skalę Likerta i próbę chodzenia po płaskim. Wyniki. Stwierdzono subiektywnie większą poprawę po zastosowaniu żelu fizjoaktywnego Tołpa, ocenianą wg powszechnie przyjętych skal: WOMAC, VAS, Likerta. W opinii badaczy, u wszystkich badanych obserwowano porównywalną poprawę zakresu ruchomości ocenianych stawów oraz siły mięśniowej po zastosowaniu zabiegów rehabilitacyjnych zarówno z żelem fizjoaktywnym, jak i z placebo. Wnioski. Żel fizjoaktywny „Tołpa” może być skutecznie stosowany podczas zabiegów jonoforezy w terapii choroby zwyrodnieniowej stawów.

Słowa kluczowe:
fizykoterapia, leczenie bólu, zakres ruchomości, siła mięśni, jonoforeza
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wyników fizjoterapii u pacjentów z zespołami bólowymi kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z wykorzystaniem elektrodermalnej metody Ryodoraku

Andrzej Żytkowski, Henryk Chmielewski, Beata Wrodycka

Andrzej Żytkowski, Henryk Chmielewski, Beata Wrodycka – Interpretation of the results of physiotherapy for low back pain based on the Ryodoraku electrodermal measurements. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 392-400

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza przewodnictwa skóry dla stałego prądu elektrycznego w dermatomach korespondujących z poziomem dyskopatii oraz pośrednia próba obiektywizacji efektów kilku powszechnie stosowanych metod fizykoterapii: prądów diadynamicznych małej częstotliwości, prądów interferencyjnych średniej częstotliwości, impulsowego pola magnetycznego małej częstotliwości oraz klasycznej akupunktury. Materiał i metody. W grupie 164 pacjentów z rozpoznaniem bólu krzyża (65 osób z zespołem rzekomokrzeniowym i 99 pacjentów z ewidentną rwą kulszową), oprócz badań fizykalnych i radiologicznych, dokonano dodatkowo pomiarów elektroprzewodnictwa skórnego, jako pośredniego orientacyjnego wykładnika aktywności układu współczulnego. Zaadaptowano w tym celu diagnostyczną część metody Ryodoraku Yoshio Nakataniego. Jej istotą jest pomiar przewodnictwa skórnego dla stałego prądu elektrycznego tzw. galwanicznego, o natężeniu 200 mikroamperów w 24 punktach ciała przyjętych za reprezentatywne dla aktywności układu współczulnego całego ustroju. Wyniki. Nie zaobserwowano zależności między charakterem klinicznym zespołu bólowego a zmianami przewodnictwa skóry. Natomiast spośród zastosowanych technik fizykalnych, po ekspozycji na pole magnetyczne małej częstotliwości statystycznie istotnie częściej, niż po innych metodach fizykoterapii, wyniki pomiarów przewodnictwa elektrycznego znalazły się w zakresie przyjętym za optymalny. Wnioski. Na podstawie analizy uzyskanych wyników sformułowano następujące wnioski: 1. metoda Ryodoraku jest niespecyficzna i nieprzydatna jako badanie dodatkowe dla diagnostyki rwy kulszowej; 2. zaobserwowano zależność pomiędzy pomiarami elektroprzewodnictwa a zastosowaną fizykalną metodą leczenia.
Słowa kluczowe
bóle krzyża, elektrodermalna diagnostyka Ryodoraku, fizykoterapia

Asymetria tułowia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa na poziomie L5-S1

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Barbara Ratajczak – Trunk asymmetry in people with L5-S1 lumbar discopathy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 11-22

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest zbadanie i określenie symetrii tułowia na podstawie analizy zmian rozmieszczenia wybranych punktów antropometrycznych, a także prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metody. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat. Do badań kwalifikowano chorych z rozpoznaniem przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu dyskopatii na poziomie L5-S1. Ze względu na sposób leczenia badani zostali podzieleni na dwie grupy. W badanych grupach przeprowadzono także podział ze względu na kierunek przepukliny jądra miażdżystego. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem leczenia oraz po 6 tygodniach. Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że wielkości asymetrii w płaszczyźnie czołowej kształtowały się podobnie i występowały w znacznym odsetku w obu grupach badawczych. Wnioski. Większą poprawę symetrii zaobserwowano u osób z grupy leczonej kompleksowo, co może wskazywać na potrzebę stosowania w leczeniu dyskopatii zarówno środków farmakologicznych, jak i zabiegów fizjoterapeutycznych. Uzyskanie pełnego wyleczenia osób z dyskopatią odcinka lędźwiowego kręgosłupa, po sześciotygodniowym okresie leczenia, jest trudne. Wymaga to długookresowej terapii, a także stosowania szeroko pojętej profilaktyki celem zapobiegania nawrotom dolegliwości.
Słowa kluczowe
dyskopatia, topografia Moira, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż

Wpływ zastosowanego leczenia na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych – doniesienie wstępne

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak

Arletta Hawrylak, Dorota Weigel, Katarzyna Barczyk, Bożena Ostrowska, Barbara Ratajczak – Impact of treatment on selected functional parameters in patients after hip joint replacement surgery – preliminary report. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 222-233

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu zastosowanego postępowania fizjoterapeutycznego na zachowanie się wybranych parametrów czynnościowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała pacjentów po endoprotezoplastyce stawów biodrowych. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 30 osób w wieku 60-75 lat po wszczepieniu bezcementowych endoprotez stawów biodrowych z dojścia tylnego. U wszystkich badanych przeprowadzono pomiary goniometryczne zakresu ruchów stawów biodrowych oraz ocenę procesu utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej na platformie stabilograficznej. Program leczenia obejmował zabiegi z zakresu kinezyterapii i fizykoterapii. Wyniki. Zastosowany kompleksowy program zabiegów fizjoterapeutycznych w badanej grupie osób wpłynął na poprawę ruchomości stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała w pozycji stojącej. Wnioski. Zastosowana metoda leczenia, wpływając na poprawę stanu czynnościowego stawów biodrowych oraz proces utrzymywania równowagi ciała, umożliwiła pacjentom po endoprotezoplastyce stawów biodrowych poprawę jakości życia.
Słowa kluczowe
endoprotezoplastyka stawów biodrowych, platforma stabilograficzna, pomiary goniometryczne, kinezyterapia, fizykoterapia
1 2