Wpływ treningu funkcji łopatki w porównaniu z treningiem plyometrycznym na ból i poprawę funkcji u studentów z bólem szyi i barku – randomizowane badanie kontrolowane

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R

Hajira Husna, Kamalakannan M, Hariharan J, Priyanga Seemathan, Praveenkumar R
– Effects of scapular function training versus plyometric training on pain and functional improvement in students with neck and shoulder pain – randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 108-113

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DOV14

Streszczenie
Wstęp. Ból szyi i barku jest powszechnym problemem wśród studentów, często wynikającym z długotrwałego utrzymywania nieprawidłowej postawy, obciążeń akademickich oraz nieodpowiednich warunków ergonomicznych. Wdrożenie skutecznych strategii interwencyjnych jest kluczowe dla zarządzania tym problemem.
Cel. Celem badania było porównanie skuteczności treningu funkcji łopatki i treningu plyometrycznego w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Materiał i metody. W badaniu losowo wybrano 60 osób, które zgłosiły ból szyi i barku. Uczestnicy, w wieku 18–25 lat, obu płci, zostali zakwalifikowani na podstawie potwierdzonych dolegliwości bólowych. Kryteria wykluczenia obejmowały historię poważnych urazów szyi lub barku, takich jak przepuklina dysku szyjnego czy uraz typu „whiplash”, a także brak współpracy ze strony uczestnika. Łącznie 30 osób podzielono na dwie równe grupy: grupa A (trening funkcji łopatki) oraz grupa B (trening plyometryczny). Wyniki dotyczące bólu i niepełnosprawności oceniano za pomocą kwestionariusza Northwick Park (NPQ), wskaźnika bólu i niepełnosprawności barku (SPADI) oraz numerycznej skali oceny bólu (NPRS). Interwencja obejmowała czterotygodniowy program ćwiczeń, składający się z trzech serii na sesję, 10 powtórzeń na serię, 20 minut treningu na sesję oraz pięciu sesji tygodniowo.
Wyniki. Średnia wartość NPRS po zakończeniu terapii w grupie A wyniosła 4,2, natomiast w grupie B – 4,5. Średnia wartość NPQ po leczeniu dla grupy A wyniosła 59,6, w porównaniu do 58,9 w grupie B. Średnia wartość SPADI po terapii w grupie A wyniosła 60,24, natomiast w grupie B była nieco niższa. Wyniki wskazują, że trening funkcji łopatki skutecznie zmniejsza ból i poprawia funkcję u osób z bólem szyi i barku.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening funkcji łopatki jest bardziej skuteczny niż trening plyometryczny w redukcji bólu oraz poprawie funkcji u studentów doświadczających bólu szyi i barku.
Słowa kluczowe
ból szyi, trening plyometryczny, trening funkcji łopatki, ból barku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia u piłkarzy w poprawie bólu przedniego kolana, wydolności funkcjonalnej i koślawości kolan z wykorzystaniem oprogramowania Dartfish

Praveenkumar R., Kamalakannan M., Hariharan J., Priyadarshini Babu Rajendra Prasad, Lalith Kumar R., Hajira Husna

 

Praveenkumar R. et al – Effectiveness of jump training along with core neuromuscular training in football players on improving their anterior knee pain, functional performance, and knee valgus using Dartfish software –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 19-26

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DMFP7

Streszczenie
Wprowadzenie. Piłkarze w każdym wieku często doświadczają bólu kolan, który może być wynikiem nieoczekiwanych urazów, takich jak skręcenia, naciągnięcia lub stłuczenia. Głównym czynnikiem ryzyka bólu kolana jest uraz stawu kolanowego. Postępujący trening skocznościowy i neuromięśniowy trening rdzenia, nawet o krótkim czasie trwania sesji i programu, mogą przynieść podobne korzyści w zakresie techniki lądowania i wydolności funkcjonalnej jak dłuższe, bardziej złożone programy treningowe.
Cel badania. Celem niniejszego badania była ocena skuteczności treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia u piłkarzy w poprawie bólu przedniego kolana, wydolności funkcjonalnej i koślawości kolan z wykorzystaniem oprogramowania Dartfish.
Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród piłkarzy w wieku 18–25 lat, którzy zgłaszali ból przedniego kolana, zwiększoną koślawość kolan oraz deficyty wydolnościowe. Wszyscy uczestnicy przeszli program treningu skocznościowego w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia oraz ćwiczeniami wzmacniającymi mięśnie okolicy biodrowo-krzyżowej przez cztery tygodnie.
Wyniki. Wartości skali Kujali po interwencji dla grupy eksperymentalnej i kontrolnej wyniosły odpowiednio 89,36 i 67,60. Średnie wartości post-testowe dla testu skoku naprzemiennego w grupach eksperymentalnej i kontrolnej wynosiły: dla mężczyzn prawa strona 265,38 i 209,85, a lewa 255,42 i 197,62. Dla kobiet prawa strona 223,00 i 208,08, a lewa 226,18 i 202,15. Średnie wartości post-testowe koślawości kolan w grupach eksperymentalnej i kontrolnej wyniosły 8,38 i 7,46 dla mężczyzn oraz 11,08 i 8,83 dla kobiet.
Wnioski. Badanie wykazało, że trening skocznościowy w połączeniu z neuromięśniowym treningiem rdzenia znacząco poprawia wydolność funkcjonalną oraz zmniejsza ból przedniego kolana i koślawość kolan u piłkarzy.
Słowa kluczowe
piłka nożna, koślawość kolan, ból przedniego kolana, wydolność funkcjonalna, trening skocznościowy, neuromięśniowy trening rdzenia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność laseroterapii w połączeniu z ćwiczeniami ekscentrycznymi vs laseroterapia z ćwiczeniami koncentrycznymi u osób z deformacją Haglunda

Hariharan J, Kamalakannan M, Priyanga Seemathan, Anitha A, Hajira Husna

 

Hariharan J, Kamalakannan M, Priyanga Seemathan, Anitha A, Hajira Husna – Effectiveness of laser therapy along with eccentric exercises vs laser therapy with concentric exercises for subjects with Haglund’s deformity –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 62-67

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CRT8H

Streszczenie
Wprowadzenie. Deformacja Haglunda to zapalenie kaletki maziowej w tylnej części kości piętowej, stanowiące istotne wyzwanie w opiece ortopedycznej. Niniejsze badanie analizuje skuteczność połączenia laseroterapii z ćwiczeniami ekscentrycznymi lub koncentrycznymi w leczeniu deformacji Haglunda, czyli kostnego przerostu pięty, powodującego ból i dyskomfort. Ćwiczenia ekscentryczne i koncentryczne są powszechnie stosowane w rehabilitacji w celu poprawy funkcji ścięgien i redukcji objawów.
Cel badania. Celem badania była ocena skuteczności ćwiczeń ekscentrycznych z laseroterapią w porównaniu ze skutecznością ćwiczeń koncentrycznych z laseroterapią w redukcji bólu i poprawie funkcjonalności u osób z deformacją Haglunda.
Materiał i metody. Do badania losowo wybrano 30 osób z deformacją Haglunda. Kryteria włączenia: uczestnicy w wieku od 20 do 35 lat, obie płcie, z rozpoznaną deformacją Haglunda. Kryteria wykluczenia: historia złamań stopy, otwarte rany w obszarze pięty lub brak współpracy. Uczestników podzielono na dwie grupy: Grupę A (laseroterapia z ćwiczeniami ekscentrycznymi) i Grupę B (laseroterapia z ćwiczeniami koncentrycznymi), po 15 osób w każdej grupie. Dla obu grup przed rozpoczęciem interwencji zarejestrowano wyniki testów AOFAS (American Orthopedic Foot and Ankle Score) oraz NPRS (Numeric Pain Rating Scale). Program terapeutyczny trwał 3 tygodnie i obejmował ćwiczenia wykonywane w 3 seriach na sesję, po 15 powtórzeń w serii, 5 dni w tygodniu.
Wyniki. Średnia wartość NPRS po terapii dla Grupy A wynosiła 4,87, podczas gdy dla Grupy B wynosiła 6,53. Średnia wartość AOFAS po terapii dla Grupy A wynosiła 79,33, a dla Grupy B – 63,33. Stwierdzono, że Grupa A była bardziej skuteczna w redukcji bólu i poprawie funkcji u osób z deformacją Haglunda.
Wnioski. Badanie wykazało, że połączenie laseroterapii z ćwiczeniami ekscentrycznymi było bardziej skuteczne niż laseroterapia z ćwiczeniami koncentrycznymi w redukcji bólu i poprawie funkcjonalności u osób z deformacją Haglunda.
Słowa kluczowe
ćwiczenia koncentryczne, ćwiczenia ekscentryczne, deformacja Haglunda, laseroterapia, zarządzanie bólem
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim