Ocena skuteczności krioterapii miejscowej u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Marek Woszczak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Wojciech Kiebzak, Marcin Szczepanik, Wiesław Tomaszewski

Marek Woszczak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Wojciech Kiebzak, Marcin Szczepanik, Wiesław Tomaszewski – Assessment of the efficacy of local cryotherapy in children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 275-285

Streszczenie
Wstęp. Przedstawiono wyniki badań wykonanych w 60-osobowej grupie dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Badanie wykonano w Stacjonarnym Ośrodku Rehabilitacji SP ZOZ w Zgorzelcu. Celem badania było udowodnienie, że czterotygodniowy program indywidualnie realizowanej kinezyterapii z wykorzystaniem kriostymulacji miejscowej kończyn dolnych, wykonanej parami ciekłego azotu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym ma korzystny wpływ na ich stan motoryczny, napięcie mięśniowe oraz temperaturę powierzchniową skóry. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym obojga płci, w przedziale wiekowym 3-14 lat, które poddano czterotygodniowemu turnusowi zabiegów indywidualnie dobranej kinezyterapii oraz kriostymulacji obu kończyn dolnych. Ocenę napięcia mięśniowego wykonano miotonometrem Szirmai według specjalnej metodyki. Poziom spastyczności oceniono testem Ashwortha, a ocenę motoryki dziecka według własnej tabeli punktowej, przed rozpoczęciem zabiegów i po ich zakończeniu. Wykonano rejestrację termowizyjną temperatur powierzchniowych skóry kończyn dolnych na początku i końcu turnusu, przed kriostymulacją, bezpośrednio po oraz w 5 i 15 minut po niej. Wyniki i Wnioski. Porównane wyniki oceny motoryki dziecka, testu Ashworthia i miotonometrii wykonane przed turnusem i po jego zakończeniu wskazują, że kriostymulacja w programie usprawniania dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym przyczyniła się istotnie do zmniejszenia napięcia spastycznego mięśni kończyn dolnych oraz poprawy motoryki. Analiza temperatur powierzchniowych skóry zarejestrowanych termowizyjnie dowodzi pełnej adaptacji układu naczyniowego dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym do temperatur kriogenicznych, czyli pełnego bezpieczeństwa kriostymulacji miejscowej.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, napięcie spastyczne, kriostymulacja miejscowa, test Ashwortha, ocena motoryki, miotonometr Szirmai, termowizja

Niepełnosprawność intelektualna a stan funkcjonalny w aspekcie umiejętności motorycznych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Beata Depczyńska, Marek Jóźwiak, Witold Dudziński

Beata Depczyńska, Marek Jóźwiak, Witold Dudziński – Mental impairment and functional status of children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 122-132

Streszczenie
Wstęp. Niepełnosprawność intelektualna towarzysząca ok. 30% dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym jest poważnym czynnikiem wpływającym na przebieg edukacji funkcjonalnej, a tym samym na końcowy wynik funkcjonalny prowadzonego postępowania. Celem pracy jest: ocena funkcjonalna umiejętności motorycznych dzieci z obustronnym porażeniem połowiczym (hemiplegia bilateralis) i niepełnosprawnością intelektualną w kategoriach: poruszania, sprawności i zręczności oraz określenie zależności między stopniem niepełnosprawności intelektualnej a stanem funkcjonalnym dzieci. Materiał i metody. Materiał stanowiło 31 dzieci (16 chłopców i 15 dziewcząt) z obustronnym porażeniem połowiczym w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego wraz z towarzyszącą niepełnosprawnością intelektualną. Wiek badanych mieścił się w granicach 8-16 lat. Badane dzieci zostały podzielone na 3 grupy w zależności od stopnia niepełnosprawności intelektualnej – umiarkowanej, znacznej i głębokiej. Wszystkie dzieci poddano ocenie funkcjonalnej – OFC (wersja dla dzieci). Spośród ocenianych kategorii wybrano 3 – poruszanie, sprawność i zręczność. Analiza funkcjonalna oparta była na odpowiedziach udzielanych przez terapeutów. Badanie przeprowadzono dwukrotnie, każdorazowo pod koniec roku szkolnego, w odstępie 12 miesięcy. Wyniki. Zaobserwowano, że zarówno uzyskany wynik ogólny, jak i wyniki w poszczególnych kategoriach zmniejszają się wraz ze zwiększaniem stopnia niepełnosprawności intelektualnej. Obserwacje te potwierdzają się zarówno w badaniach wstępnych, jak i w końcowych. Natomiast obserwowana w czasie zmiana funkcjonalna w obrazie OFC charakteryzowała się brakiem istotnie statystycznej zależności od stopnia niepełnosprawności intelektualnej. Wnioski. Stopień niepełnosprawności intelektualnej dzieci z obustronnym porażeniem połowiczym jest silnie skorelowany z reprezentowanym stanem funkcjonalnym w kategorii poruszania, zręczności i sprawności. Natomiast obserwowane przy użyciu pytań podstawowych skali OFC zmiany stanu funkcjonalnego nie wykazują istotnej statystycznie zależności od stopnia niepełnosprawności intelektualnej.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, niepełnosprawność intelektualna, ocena funkcjonalna

System klasyfikacji zdolności manualnych dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem

Roksana Malak, Ewa Gajewska, Magdalena Sobieska, Włodzimierz Samborski

Roksana Malak, Ewa Gajewska, Magdalena Sobieska, Włodzimierz Samborski – Manual Ability Classification System for children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2010; 10(1); 69-77

Streszczenie
Wstęp. Manuał Ability Classification System to pięciostopniowa skala oceniająca zdolności manualne dzieci z mózgowym porażeniem w wieku 4-18 lat. Celem badania była ocena zdolności manualnych w grupie dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym, w powiązaniu z rodzajem porażenia i czynnościami wskazującymi na etap rozwoju ruchowego. Materiał i metody. Poziom zdolności manualnych został określony u 40 osób z mózgowym porażeniem dziecięcym (4-18 lat), w Zespole Szkół Specjalnych numer 103 i Przedszkolu Specjalnym numer 164 w Poznaniu. Narzędzie stanowił skierowany do rodziców kwestionariusz zawierający Manuał Ability Classification System. Sprawdzono na jakim etapie rozwoju ruchowego znajdują się badane osoby oraz postać porażenia według Ingrama. Wyniki. W grupie badanej, którą stanowiły osoby z hemiplegia bilateralis (16), diplegia spastica (13), hemiplegia spastica (11), najsłabsze możliwości manipulacyjne wykazują osoby z hemiplegia bilateralis. Stwierdzono zależność pomiędzy łatwością w posługiwaniu się przedmiotami życia codziennego a umiejętnością przyjęcia pozycji czworaczej (F (1,38) = 21,466, p = 0,0004) oraz pomiędzy umiejętnością samodzielnego wstawania i samodzielnego stania (F (1,38)=35,894, p=, 00000). Wnioski. 1. Dzieci z hemiplegia bilateralis najsłabiej posługują się przedmiotami życia codziennego. 2. Pozycja czworacza, samodzielne wstawanie i umiejętność samodzielnego stania korelują z dobrze rozwiniętą manipulacją.
Słowa kluczowe
zdolności manualne, mózgowe porażenie dziecięce, rozwój psychomotoryczny