Postępowanie lecznicze i usprawniające u chorych z zespołem Guillain-Barre-Strohla

Iwona Pyszczek, Jolanta Kujawa, Jan Talar, Robert Jonak

Iwona Pyszczek, Jolanta Kujawa, Jan Talar, Robert Jonak – Treatment and rehabilitation procedures for patients with Guillain-Barre-Strohl syndrome. Fizjoterapia Polska 2001; 1(1); 63-66

Streszczenie
W artykule przedstawiono epidemiologię, obraz kliniczny oraz przegląd aktualnych metod postępowania leczniczego i usprawniającego u chorych z zespołem Guillain-Barre-Strohla (GBS). Streszczono obecny stan badań nad etiopatogenezą tego zespołu, jego objawy kliniczne i pozakliniczne oraz typowy przebieg. Ostatnio właściwe postępowanie usprawniające w poszczególnych fazach choroby. Podane są także zalecone metody kinezyterapeutyczne i fizykoterapeutyczne, ze szczególnym uwzględnieniem elektrolecznictwa oraz zabiegów z wykorzystaniem zmiennych pól magnetycznych.

Słowa kluczowe:
zespół Guillain-Barre-Strohla, rehabilitacja, elektrolecznictwo

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównawcza ocena skuteczności przeciwbólowej wybranych metod fizjoterapeutycznych w zespole bólowym dolnego odcinka kręgosłupa

Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek, Jan Talar, Mirosław Janiszewski

Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek, Jan Talar, Mirosław Janiszewski – Comparative evaluation of the analgesic effectiveness of selected physiotherapeutic methods in the treatment of low back pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 271-279

Streszczenie

Wstęp. Do najczęściej występujących dolegliwości narządu ruchu zalicza się zespoły bólowe kręgosłupa, a w szczególności odcinka lędźwiowo-krzyżowego. W wielu krajach problem tzw. bólów krzyża osiągnął rangę problemu społecznego. Odpowiedni dobór skutecznych metod fizjoterapeutycznych jest podstawowym zadaniem zespołów rehabilitacyjnych. Podjęto badania, mające na celu analizę skuteczności oddziaływania przeciwbólowego połączonych, wybranych form fizjoterapii u chorych z bólami dolnego odcinka kręgosłupa. Sprawdzono, czy istnieją statystycznie istotne różnice skuteczności przeciwbólowej w zależności od zastosowanych zabiegów fizykalnych. Materiał i metoda. Badaniom poddano 450 chorych, w wieku od 21 do 79 lat (średni wiek = 56,53 +/- 15,34 lat), wśród których było 319 kobiet i 131 mężczyzn, przyjętych do leczenia w Zakładzie Rehabilitacji Leczniczej ZOZ Łódź-Śródmieście z powodu bólów odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Chorych podzielono na dwie grupy A i B. w grupie A zastosowano zabiegi biostymulacji promieniowaniem laserowym i kinezyterapią. W grupie B w miejsce laseroterapii stosowano prądy interferencyjne z gimnastyką leczniczą. Ocenę skuteczności zastosowanego skojarzonego leczenia przeprowadzono na podstawie subiektywnej oceny bólu wg zmodyfikowanego kwestionariusza Laitinena, uwzględniając cztery wskaźniki: subiektywną ocenę intensywności bólu, częstotliwość jego występowania, stosowanie leków przeciwbólowych oraz ograniczenie aktywności ruchowej pacjenta, a także na podstawie badania klinicznego. Wyniki. Wyniki badań wykazały skuteczność przeciwbólową obydwu metod u chorych z zespołami bólowymi dolnego odcinka kręgosłupa. Zastosowanie laseroterapii w połączeniu z gimnastyką leczniczą z bólami dolnego odcinka kręgosłupa wykazuje statystycznie znamienną, większą skuteczność terapeutyczną, w porównaniu z prądami interferencyjnymi łączonymi z kinezyterapią.

Słowa kluczowe:
laseroterapia niskoenergetyczna, zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa, fizjoterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ niskoenergetycznego promieniowania laserowego (IR, λ = 810 nm) na aktywność ATP-AZ i strukturę błony komórkowej krwinki czerwonej

Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek, Leu Zavodnik, Ilya Zavodnik, Vyacheslav Buko, Ewa Kilańczyk, Maria Bryszewska, Jan Talar

Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek, Leu Zavodnik, Ilya Zavodnik, Vyacheslav Buko, Ewa Kilańczyk, Maria Bryszewska, Jan Talar – The impact of low-power laser radiation (IR, λ = 810 nm) on ATP-ASE activity and the cell membrane structure of erythrocytes. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 248-253

Streszczenie

Wstęp. Efekty biostymulacyjne i terapeutyczne promieniowania laserowego o różnych długościach fali oraz wartościach mocy i dawki energii są znane, ale mechanizm tego efektu nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony. Celem pracy były badania oddziaływania promieniowania laserowego na funkcje i strukturę błon komórkowych erytrocytów człowieka. Materiał i metoda. Naświetlano wyizolowane błony komórkowe erytrocytów promieniowaniem laserowym o długości fali λ = 810 nm, o różnych wartościach gęstości powierzchniowej mocy i energii. Oznaczanym parametrem, charakteryzującym strukturalne i funkcjonalne zmiany błony komórkowej, była aktywność (Na+, K+, Mg2+) ATPazy. Wyniki. Stwierdzono, że promieniowanie laserowe o długości fali λ = 810 nm zmienia aktywność pompy sodowo-potasowej w błonie komórkowej erytrocytów ludzkich, a charakter tych zmian zależy od zastosowanej dawki energii i mocy promieniowania. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono także, iż naświetlanie promieniowaniem laserowym powoduje wzrost płynności dwuwarstwy lipidowej błony komórkowej. Nie zaobserwowano zmian takich parametrów, jak stabilność komórki, poziom produktów peroksydacji lipidów, zredukowanego glutationu wewnątrzkomórkowego ani oksyhemoglobiny. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że promieniowanie laserowe o długości fali λ = 810 nm, zależnie od mocy i zastosowanej dawki energii stymuluje zmiany strukturalne i funkcjonalne błony komórkowej erytrocytów człowieka.

Słowa kluczowe:
biostymulacja, stabilność komórki, peroksydacja lipidów, pompa jonowa, glutation, oksyhemoglobina
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ czerwonego promieniowania laserowego na erytrocyty ludzkie uwrażliwione Zn-ftalocianiną na poziomie błonowym i komórkowym

Ilya Zavodnik, Leu Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar, Maria Bryszewska, Małgorzata Łukowicz, Iwona Pyszczek

Ilya Zavodnik, Leu Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar, Maria Bryszewska, Małgorzata Łukowicz, Iwona Pyszczek – Membrane and cellular effects of red laser radiation on human erythrocytes sensitized with Zn-phthalocyanine. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 145-153

Streszczenie
Wstęp. Wzrasta zainteresowanie farbami fotosensytyzującymi, które służą jako efektory w terapii fotodynamicznej oraz w fotosterylizacji płynów biologicznych. Głównym miejscem uszkodzenia światłem wydaje się być błona plazmatyczna. Można korzystać z aktywności fotohemolitycznej farby sensytyzującej jako miary fotodynamicznej toksyczności farby. Celem niniejszej pracy jest dalsza charakterystyka mechanizmów uszkodzenia ludzkich krwinek uwrażliwionych Zn-ftalocianiną oraz ocena roli różnych komponentów komórkowych w fotostabilizacji krwinek czerwonek. Materiał i metody. Dokonywano pomiaru różnych oddziaływań na uszkodzenie czerwonych krwinek spowodowane promieniowaniem laserowym, a mianowicie: hemolizę typu „jasnego” i „ciemnego” (po promieniowaniu), utlenienie glutationu komórkowego, lipidowa peroksydacja błony oraz utlenienie białek błonowych. Wyniki. Po promieniowaniu laserowym krwinek czerwonych uwrażliwionych Zn-ftalocianiną nastąpiło utlenienie tryptofanu białek błonowych oraz resztek cysteiny, upłynienie dwuwarstwowej błony lipidowej oraz peroksydacja lipidów. Znacznie wzrastała hemoliza „jasna”, wraz ze wzrostem współczynnika pH od 6,8 do 8,5 oraz po uszkodzeniach błon komórkowych alkoholami lub w obecności ditiotreitolu, który według niektórych autorów redukuje grupy tiolowe utlenowane w procesie fotosensytywizacji. Wnioski. Lipidowa peroksydacja błony, grupy tiolowe błonowych białek oraz wewnątrzkomórkowa oksydacja glutationu nie biorą udziału w hemolizie spowodowanej czerwonym światłem. Błonowe białka pasma 3 odgrywają ważną rolę w fotostabilizacji krwinek czerwonych.

Słowa kluczowe:
farby fotosensytyzujące, fotohemoliza, toksyczność fotodynamiczna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Uszkodzenie krwinek czerwonych ludzkich spowodowane falami ultradźwiękowymi

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Jolanta Kujawa, Leu Zavodnik, Ewa Kilańczyk

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Jolanta Kujawa, Leu Zavodnik, Ewa Kilańczyk – Ultrasonic wave-induced damage to human red blood cells. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 134-139

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena reakcji ludzkich czerwonych krwinek na ultradźwięki stosowane w fizjoterapii (1 MHz). Materiał i metody. Jako wskaźniki wrażliwości czerwonych krwinek na uszkodzenie spowodowane falami ultradźwiękowymi wybrano: hemolizę, zmiany elektrochemicznych właściwości błony komórkowej oraz aktywność acetylcholinesterazy związanej z błoną. Wyniki. Po ekspozycji czerwonych krwinek na ultradźwięki wystąpiła hemoliza zależna od dawki, znaczna aktywizacja acetylcholinesterazy w błonie spowodowana wzrostem przylepności podłoża, niewielka depolaryzacja błony związana z niespecyficzną formacją otworów oraz aktywizacja lipidowej peroksydacji błony. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na znaczny efekt biomodulacyjny fal ultradżwiękowych stosowanych w praktyce medycznej na ludzkie czerwone krwinki na poziomie błony i komórki.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, hemoliza, acetycholinesteraza

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na hemolizę erytrocytów człowieka

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Marta Cychner, Jolanta Kujawa

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Marta Cychner, Jolanta Kujawa – Effect of high-frequency continous-wave ultrasound on the stability of human erythrocytes. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 203-208

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu ciągłej fali ultradźwiękowej wysokiej częstotliwości (1MHz) na stopień hemolizy erytrocytów ludzkich (pozyskiwanych z krwi zdrowych dawców). Materiał i metody. Zawiesiny krwinek czerwonych w zbuforowanej soli fizjologicznej (Ht 10%, pH 7,4, objętość próbek 2 ml) nadźwiękawiano w temperaturze 37°C przez 10 min ciągłą falą ultradźwiękową o częstotliwości 1MHz i natężeniach z zakresu 0,3-1,5 W/cm2, dokonując jednocześnie pomiarów temperatury w próbkach. Wyniki. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono wzrost temperatury w zawiesinach erytrocytów poddanych sonikacji, zależny od stosowanego natężenia ultradźwięków (maksymalnie do 41°C dla 1,5 W/cm2). W związku z tym dodatkowo zbadano zależność stopnia hemolizy erytrocytów wyłącznie od zmian temperatury (w przedziale 37°-44°C). Wnioski. Otrzymane wyniki pozwalają na wyciągnięcie wniosku, iż nadźwiękowienie (natężenie ultradźwięków > 0,3 W/cm2) powoduje znamienny wzrost stopnia hemolizy erytrocytów, aż do całkowitego uszkodzenia ich błon komórkowych, głównie na skutek efektu mechanicznego (kawitacja).

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, hemoliza, temperatura

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of high-frequency continuous – wave ultrasound on the osmotic stability of human erythrocytes

Iwona Pyszczek, Ilya B. Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar

Iwona Pyszczek, Ilya B. Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar – Effect of high-frequency continuous – wave ultrasound on the osmotic stability of human erythrocytes. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 16-20

Streszczenie
Background. The aim of our research was to investigate the effect of high-frequency continuous-wave ultrasound (1 MHz) on the osmotic stability of human erythrocytes. Material and methods. Red blood cell suspensions in PBS were irradiated at 37°C for 10 min with 1 MHz continuous-wave ultrasound, using a range of intensities equivalent to those employed by ultrasonic physiotherapy equipment (0.5-1.5 W/cm2). After ultrasound exposure, the erythrocytes were incubated for 30 min in buffered NaCl solutions and osmotic hemolysis was measured. Results. Our results indicate that sonication induced an increase in the osmotic stability of human erythrocytes, especially at the ultrasonic intensity of 1.0 W/cm2. In this case a considerable increase in the critical hemolytic volume of erythrocytes was observed. Conclusions. These results point to a significant biomodulation effect of high-frequency continuous-wave ultrasound on human erythrocytes, especially at the membrane level.

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, erytrocyty człowieka, oporność osmotyczna, krytyczna objętość osmotyczna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na płynność błony komórkowej erytrocytów człowieka

Iwona Pyszczek, Małgorzata Łukowicz, Marta Cychner, Jolanta Kujawa, Jan Talar

Iwona Pyszczek, Małgorzata Łukowicz, Marta Cychner, Jolanta Kujawa, Jan Talar – The impact of high-frequency continuous-wave ultrasound on the fluidity of human erythrocyte membranes. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 175-179

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu ciągłej fali ultradźwiękowej wysokiej częstotliwości (1MHz) na płynność dwuwarstwy lipidowej błon erytrocytów ludzkich. Materiał i metody. Zawiesiny krwinek czerwonych pozyskiwanych z krwi zdrowych dawców w zbuforowanej soli fizjologicznej (Ht 10%, pH 7.4, objętość próbek 2 ml) nadźwiękawiano w temperaturze 37°C przez 10 min ciągłą falą ultradźwiękową o częstotliwości 1MHz i natężeniach z zakresu 0,2-1,0 W/cm2. Płynność błon erytrocytarnych oznaczano metodą spektrofluorymetryczną. Wyniki. W wyniku przeprowadzonych badań zaobserwowano niewielkie zmniejszenie się płynności dwuwarstwy lipidowej błon erytrocytów (tj. usztywnienie błon w obszarze znakowanym) poddanych nadźwiękowieniu falą o natężeniu > 0,7 W/cm2. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na istnienie biomodulacyjnego efektu ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na erytrocyty człowieka, zwłaszcza na poziomie ich błony komórkowej.

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, erytrocyty człowieka, płynność dwuwarstwy lipidowej

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Modulujące działanie promieniowania laserowego i ultradźwięków małej mocy na reakcje skurczu perfundowanych tętnic

Leszek Szajdukis-Szadurski, Wiesław Tomaszewski, Anna Talar, Rafał Szajdukis-Szadurski, Katarzyna Szajdukis-Szadurska, Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek

Leszek Szajdukis-Szadurski, Wiesław Tomaszewski, Anna Talar, Rafał Szajdukis-Szadurski, Katarzyna Szajdukis-Szadurska, Jolanta Kujawa, Iwona Pyszczek – The modulating effect of laser radiation and low-power ultrasounds on the contraction reaction in perfused arteries. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 120-132

Streszczenie
Wstęp. Sygnał wyzwalany w mięśniówce gładkiej naczyń przez receptory alfa-adrenergiczne, sprzężone funkcjonalnie z białkami G, składa się z dwóch komponentów: IP3 – zależnego uwalniania jonów Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego oraz napływu jonów Ca2+ z puli zewnątrzkomórkowej. Materiał i metody. W przedstawionych badaniach wzrost ciśnienia perfuzyjnego tętnicy ogonowej szczura wywołany noradrenaliną (NA), fenylefryną (PHE) lub BAY K8644 i depolaryzujące działanie KCl w płynie fizjologicznym pozbawionym Ca2+ traktowano jako wskaźnik uwalniania jonów Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego za pośrednictwem IP3. W badaniach przeprowadzonych w płynie fizjologicznym zawierającym jony Ca2+ analizowano wpływ promieniowania laserowego i ultradźwięków na reakcję na napływ jonów Ca2+ z przestrzeni zewnątrzkomórkowych do cytoplazmy. W badaniach w płynie pozbawionym jonów Ca2+ analizowano wpływ promieniowania laserowego małej mocy i ultradźwięków na reakcję skurczu tętnic i uwalnianie jonów Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego. Skurcz mięśniówki gładkiej tętnic ogonowych szczura indukowany przez NA, PHE, BAY K8644 i KCl w płynie pozbawionym jonów Ca2+ traktowano jako indykator wewnątrzkomórkowego IP3 zależnego uwalniania jonów Ca2+ i modulującego działania ultradźwięków i promieniowania laserowego na skurcz naczyń. Wyniki. NA i PHE powodują wzrost ciśnienia perfuzyjnego tętnic ogonowych szczura w płynie pozbawionym jonów Ca2+ i w płynie zawierającym jony Ca2+. BAY K8644 i KCl powodują skurcz mięśniówki gładkiej naczyń tylko w płynie zawierającym jony Ca2+. Małe dawki ultradźwięków potęgują skurcze naczyń wyzwalane przez NA i PHE w płynie pozbawionym jonów Ca2+ oraz w płynie zawierającym Ca2+. Działanie BAY K8644 i KCl, kurczące mięśniówkę gładką naczyń jest także potęgowane przez ultradźwięki. Promieniowanie laserowe hamuje reakcje skurczu wyzwalane przez NA i PHE i pozostaje bez wpływu na skurcze wywołane działaniem BAY K 8644 i KCl. Wnioski. Ultradźwięki o małym natężeniu potęgują działanie NA i PHE powodujące wzrost napływu jonów Ca2+ z przestrzeni zewnątrzkomórkowych i uwalnianie jonów Ca2+ w procesie IP3 – zależnym. Ultradźwięki potęgują także działanie kurczące BAY K8644 i KCl wyzwalane w płynie zawierającym jony Ca2+. Promieniowanie laserowe małej mocy wykazuje działanie hamujące reakcje skurczu wyzwalanego przez NA i PHE i pozostaje bez wpływu na działanie BAY K8644 i KCl.

Słowa kluczowe:
promieniowanie laserowe, ultradźwięki, receptory, skurcz tętnic

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metoda własna analizy zdjęcia termowizyjnego jako uzupełnienie diagnostyki i obiektywizacji oceny skuteczności leczenia zespołu bólowego stawu kolanowego

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Kamila Gworys, Mirosław Janiszewski, Małgorzata Łukowicz

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Kamila Gworys, Mirosław Janiszewski, Małgorzata Łukowicz – An original method for analyzing thermo-images as an objective supplement to diagnosis outcome evaluation in knee pain syndrome. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 375-383

Streszczenie

Wstęp. W pracy przedstawiono analizę zdjęć termowizyjnych z obliczeniem temperaturowego wskaźnika kolanowo-kończynowego (TWKK). Dokonano próby określenia jego użyteczności w diagnostyce i ocenie efektywności leczenia zespołu bólowego stawu kolanowego. Materiał i metody. Badaniom termowizyjnym poddano 41 pacjentów z zespołem bólowym stawu kolanowego i grupę kontrolną 30 pacjentów bez bólu w okolicy kolana. W grupie 41 pacjentów stwierdzono zespół bólowy 67 stawów kolanowych. Nasilenie dysfunkcji stawu kolanowego oceniano w skali punktowej od 0 do 30 punktów, zgodnie z opracowaną kartą badań. Wyniki. W grupie kontrolnej wskaźnik kolanowo-kończynowy przyjmował wartości od (1,4°C) do (-0,2°C). W oparciu o analizę statystyczną stwierdzono, iż wartości TWKK od (1,31°C) do (-0,05°C) można uznać za normę dla 90% populacji. W grupie badanej TWKK przyjmował wartości od (-0,5°C) do (+1,8°C). Wartości TWKK w grupie badanej i kontrolnej różniły się istotnie statystycznie. Analiza statystyczna wykazała również korelację pomiędzy nasileniem dysfunkcji a wartością TWKK. W grupie badanej stwierdzono zmniejszenie wartości wskaźnika po leczeniu. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono wysoką swoistość i czułość TWKK w zespole bólowym stawu kolanowego. Można uznać, iż zastosowanie badania termowizyjnego z obliczeniem temperaturowego wskaźnika kolanowo-kończynowego jest wartościowym uzupełnieniem obiektywizującym ocenę skuteczności leczenia zespołu bólowego stawu kolanowego.

Słowa kluczowe:
termowizja, zespół bólowy stawu kolanowego, fizjoterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2