Tag: kinezyterapia

Kinezyterapia w kompresyjnym złamaniu kręgosłupa w wieku rozwojowym – własna modyfikacja ćwiczeń

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński

Halina Protasiewicz, Ireneusz Kowalski, Jan Talar, Adam Buciński – Kinesitherapy in compression fractures of the spine in the eveloping years: an authorial modification of exercises. Fizjoterapia Polska 2001; 1(3); 286-291

Streszczenie

Autorzy opracowali dwuetapowy model kinezyterapeutyczny w rehabilitacji zachowawczej kompresyjnych złamań kręgosłupa u dzieci i młodzieży. Pierwszy – trwający od 4 do 6 tygodni, tzw. szpitalny oraz drugi – od 2 do 12 miesiąca po urazie, tzw. ambulatoryjny. Kierunek rehabilitacji medycznej przedstawiony przez autorów niniejszego opracowania łączy elementy typowe leczenia zachowawczego, wzmocnionego ćwiczeniami Kempfa, z elementami okresowego zastosowania ortez w postaci lekkich gorsetów ortopedycznych. Tworzenie własnego gorsetu mięśniowego, z jednoczesnym zabezpieczeniem kręgosłupa przed ruchami fleksyjnymi poprzez wymuszenie ekstensji kręgosłupa i pozycje korekcyjne oraz hiperkorekcyjne w ortezach stosowanych zwłaszcza w mnogich złamaniach, daje stosunkowo najlepsze wyniki. Głównym celem kinezyterapii było wzmacnianie gorsetu mięśniowego oraz kształtowanie siły i wytrzymałości mięśni posturalnych, przy zastosowaniu pozycji odciążających kręgosłup. W pozycjach odciążających, ćwiczenia izometryczne miały charakter treningu submaksymalnego, poprzez który następował systematyczny wzrost siły mięśni posturalnych. Ważnym elementem kinezyterapii była również nauka czucia własnego ciała, prawidłowej asekuracji kręgosłupa oraz kształtowania prawidłowej postawy ciała. Pełne wyleczenie uzyskano w 70% przypadków, po rocznym okresie zmodyfikowanej terapii. W grupie kontrolowanej – tradycyjnej terapii – wynik pozytywny osiągnięto w 56%.

Słowa kluczowe:
kompresyjne złamanie kręgosłupa, kinezyterapia, leczenie zachowawcze, wiek rozwojowy
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rehabilitacja medyczna pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz

Piotr Majcher, M. Fatyga, A. Skwarcz – Medical rehabilitation of spinal injury patients without central nervous system damage. Fizjoterapia Polska 2002; 2(1); 61-64

Streszczenie
Autorzy w oparciu o doświadczenia Lubelskiego Ośrodka przedstawiają opracowany model rehabilitacji medycznej pacjentów po urazach kręgosłupa bez uszkodzeń OUN. Opracowany model rehabilitacji medycznej uzależniony jest od metody leczenia urazu kręgosłupa (postępowanie operacyjne lub nieoperacyjne). U pacjentów wymagających leczenia operacyjnego z wykorzystaniem stabilizacji wewnętrznej, rehabilitacja medyczna, obok czynności pielęgnacyjnych, obejmuje przygotowanie pacjenta do zabiegu operacyjnego ćwiczeniami oddechowymi oraz zabiegi kinezyterapii i fizykoterapii po leczeniu operacyjnym, celem przywrócenia jak najszybciej sprawności fizycznej. W postępowaniu nieoperacyjnym rehabilitacja medyczna obejmuje szeroko pojętą fizjoterapię tworzącą jeden z następujących schematów postępowania: leczenie czynnościowe bez stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu stabilizacji zewnętrznej (osoby młode)oraz leczenie czynnościowe u osób po urazach kręgosłupa szyjnego z zastosowaniem wyciągu czaszkowego bezpośredniego. Autorzy wskazują na konieczność współpracy całego zespołu leczącego w prawidłowym postępowaniu rehabilitacyjnym.

Słowa kluczowe:
stabilizacja wewnętrzna, kinezyterapia, fizykoterapia

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Systematyka fizjoterapii

Janusz Orzech

Janusz Orzech – Systematics of physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 164-168

Streszczenie
Przedstawiono najnowszą systematykę fizjoterapii, opracowaną przez autora pracy. Omówiono dotychczasowe systematyki, podziały, zestawienia występujące w dostępnej literaturze fachowej, uwzględniając aspekt historyczny medycyny fizykalnej, a później fizjoterapii. Szczegółowo uzasadniono wprowadzone rozszerzenia systematyki o metody i techniki dotychczas w niej nieuwzględnione.

Słowa kluczowe:
systematyka fizjoterapii, kinezyterapia, fizykoterapia, masaż leczniczy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Kinezyterapia po urazach kręgosłupa bez lub z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego

Piotr Kwiatkowski, Marek Fatyga, Magdalena Sobiech, Andrzej Skwarcz

Piotr Kwiatkowski, Marek Fatyga, Magdalena Sobiech, Andrzej Skwarcz – Kinesitherapy following spinal injuries with or without damage to the central nervous system. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 257-260

Streszczenie
Autorzy w oparciu o wieloletnie doświadczenie Ośrodka lubelskiego w leczeniu pacjentów po urazach kręgosłupa, przedstawiają schemat postępowania kinezyterapeutycznego od urazu do zakończenia leczenia. W pierwszej części pracy omawiają kinezyterapię w leczeniu pacjentów po urazie kręgosłupa bez uszkodzeń neurologicznych. W sposób jasny przedstawiają postępowanie kinezyterapeutyczne w zależności od wyboru leczniczego postępowania nieoperacyjnego: leczenie czynnościowe bez stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu stabilizacji zewnętrznej, leczenie czynnościowe po zastosowaniu wyciągu czaszkowego bezpośredniego. Podkreślają, że u pacjentów wymagających leczenia operacyjnego ze stabilizacją wewnętrzną niezbędne jest przygotowanie pacjenta ćwiczeniami oddechowymi i napięciami izometrycznymi wzmacniającymi mięśnie brzucha i grzbietu. W drugiej części pracy dotyczącej kinezyterapii pacjentów po urazach kręgosłupa z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego autorzy wskazują na odmienność ćwiczeń w zależności od poziomu uszkodzenia kręgosłupa i występujących objawów neurologicznych oraz okresu w jakim pacjent znajduje się po urazie. Okresy te możemy podzielić następująco: (1) od urazu do rozpoczęcia pionizacji, (2) od pionizacji do zakończenia hospitalizacji, (3) okres ambulatoryjny (powrotu do rodziny i społeczeństwa). Na każdym etapie postępowania bardzo ważna jest współpraca zespołu rehabilitacyjnego oraz wykorzystywanie zaopatrzenia ortopedycznego w różnego stopnia dysfunkcjach kończyn.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, urazy kręgosłupa, ośrodkowy układ nerwowy

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności terapii wysokotonowej (TWT) jako czynnika wspomagającego rehabilitację u pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu

Mirosław Janiszewski, Andrzej Polak

Mirosław Janiszewski, Andrzej Polak – Estimation of effectiveness high-tone therapy as adjunctive factor of rehabilitation among the patients with dysfunction of movement organ. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 66-70

Streszczenie
Wstęp. W pracy oceniono wartość terapii wysokotonowej w rehabilitacji pacjentów z dysfunkcją narządu ruchu. Materiał i metody. Przebadano grupę stu kobiet w wieku 40-60 lat ze zmianami zwyrodnieniowo-wytwórczymi odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Wszystkie pacjentki poddano 3-miesięcznej kinezyterapii. 60 pacjentek, równolegle z kinezyterapią, poddawanych było terapii wysokotonowej. Wyniki. W grupie tej zanotowano, w porównaniu z grupą kontrolną, znacząco większy wzrost ruchomości kręgosłupa oraz poprawę wskaźników siły mięśni stabilizatorów tułowia w warunkach dynamiki i statyki. Wnioski. Terapia wysokotonowa może być cennym uzupełnieniem kinezyterapii.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze kręgosłupa, ruchomość

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wartość kinezyterapii w procesie usprawniania po rekonstrukcji operacyjnej więzadła krzyżowego przedniego – analiza porównawcza metod ćwiczeń w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym

Wojciech Hagner

Wojciech Hagner – The usefulness of kinesitherapy in the process of rehabilitation following surgical reconstruction of the anterior cruciate ligament: a comparative analysis of exercise methods in open and closed kinematic chains. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 1-7

Streszczenie
Wstęp. Uszkodzenia aparatu więzadłowo-torebkowego stawu kolanowego, a zwłaszcza więzadła krzyżowego przedniego prowadzą do niestabilności kolana, co czynnościowo objawia się niedostateczną zbornością stawu i uciekaniem „plateau” piszczeli. Wybór sposobu leczenia musi być uzasadniony rozmiarem szkód, których doznał staw kolanowy oraz wiekiem i stopniem aktywności pacjenta. Rekonstrukcja operacyjna ACL przywraca zborność stawu, lecz o końcowym efekcie leczenia decyduje kinezyterapia pooperacyjna. Planując program rehabilitacji po rekonstrukcji operacyjnej ACL, należy brać pod uwagę, jaki wpływ te ćwiczenia będą miały na stabilność kolana, jak również na wysiłek i obciążenie stabilizatorów biernych i dynamicznych kolana. Materiał i metody. W pracy poddano analizie statystycznej efekty ćwiczeń w systemie otwartego i zamkniętego łańcucha kinematycznego oraz ich wpływ na przemieszczanie się poszczególnych elementów strukturalnych kolana. Wnioski. W badaniach stwierdzono, że kinezyterapia w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia usprawniającego po rekonstrukcji ACL, a decydujące znaczenie ma umiejętne łączenie ćwiczeń z obu typów łańcuchów kinematycznych.

Słowa kluczowe:
więzadło krzyżowe przednie, kinezyterapia, otwarty łańcuch kinematyczny, zamknięty łańcuch kinematyczny

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności metod mechanicznych na podstawie studiów bibliograficznych

Mirosław Kokosz, Edward Saulicz, Janusz Kubacki

Mirosław Kokosz, Edward Saulicz, Janusz Kubacki – Evaluating the effectiveness of mechanical methods on the basis of published reports. Fizjoterapia Polska 2003; 3(4); 347-356

Streszczenie

Wstęp. Metody leczenia ruchem stają się coraz to bardziej popularne. Stwierdzić wręcz można, że dominują we współczesnej kinezyterapii. Wydaje się, że jednym z najważniejszych kryteriów wykorzystania danego sposobu terapeutycznego jest jego przydatność kliniczna. W pracy podjęto próbę określenia skuteczności metod o charakterze mechanicznym na podstawie źródeł bibliograficznych. W tym celu posłużono się własnym systemem jakości doniesienia. Materiał i metody. Przeanalizowano 20 artykułów z literatury przedmiotowej poświęconych problematyce oceny skuteczności metod mechanicznych. Badania zestawiono w rankingu na podstawie autorskiej metody analizy jakości doniesień. Wyniki. Uzyskane wyniki sugerują wyższą skuteczność metod kinezyterapeutyczncyh, niż zastosowanie z osobna poszczególnych środków leczniczych. Wnioski. Przeszukując bazy danych znaleźć można liczne prace omawiające zastosowane środki terapeutyczne czy sposoby diagnostyki. Relatywnie mało jest jednak artykułów oceniających skuteczność metod leczenia ruchem. Bak jednolitych kryteriów oceny skuteczności powoduje, iż w analizie efektów terapeutycznej i tej samej metody kinezyterapeutycznej zaobserwować można znaczne rozbieżności wyników uzyskiwanych przez różnych autorów.

Słowa kluczowe:
kinezyterapia, meta-analiza, terapia manualna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ dwutygodniowej kinezyterapii na subiektywne odczucia bólu i sprawność ruchową u pacjentek z chorobą zwyrodnieniową stawów

Anna Straburzyńska-Lupa, Wojciech Romanowski, Agnieszka Romanowska, Zbigniew Brenda

Anna Straburzyńska-Lupa, Wojciech Romanowski, Agnieszka Romanowska, Zbigniew Brenda – Pain relief and increase of physical function by womac scale in patients with osteoarthritis after two weeks of physical exercise. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 52-57

Streszczenie

Wstęp. Najczęstszą przyczyną zgłaszania się do lekarza chorych z chorobą zwyrodnieniową stawów (chzs) jest ból, upośledzenie czynności stawu i postępująca niesprawność. W licznych badaniach wskazuje się na pozytywny wpływ ćwiczeń kinezyterapeutycznych na zmniejszenie bólu i niesprawności, stąd zainteresowanie autorów tą problematyką. Materiał i metody. Badaniami objęto 21 kobiet z idiopatyczną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych (rozpoznanie za ACR) i towarzyszącej chorobie odcinka lędźwiowego kręgosłupa, w wieku 55,0 ± 4,9 lat, które uczestniczyły przez 2 tygodnie w zajęciach kinezyterapii wg jednolitego programu. Przed i po terapii badano u pacjentek subiektywne odczucie bólu, zesztywnienia i trudności w wykonywaniu codziennych czynności za pomocą kwestionariusza WOMAC. Wyniki i Wnioski. Po terapii stwierdzono statystycznie istotne zmniejszenie dolegliwości bólowych, zesztywnienia oraz zmniejszenie niektórych trudności dnia codziennego. Nastąpiła statystycznie istotna poprawa zarówno w ocenie chorego, jak i lekarza. W przeprowadzonych badaniach potwierdzono korzystny wpływ ćwiczeń kinezyterapeutycznych na zmniejszenie bólu i niesprawności u chorych z chzs.

Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa stawów, kinezyterapia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jak zapewnić choremu sukces po alloplastyce stawu ramienno-łopatkowego. Część II: post-surgery rehabilitation

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Mirosław Janiszewski

Jolanta Kujawa, Jarosław Oborzyński, Mirosław Janiszewski – How to guarantee the patient’s success after shoulder arthroplasty part II: post-surgery rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 176-182

Streszczenie

Alloplastyla stawu ramienno-łopatkowego w opinii wielu autorów daje szansę uzyskania optymalnej sprawności pacjenta. Problem rehabilitacji pooperacyjnej stawu jest nadal dyskutowany ze względu na różnice poglądów dotyczące czasu rozpoczęcia usprawniania, kolejności wprowadzania ćwiczeń oraz konieczne modyfikacje fizjoterapii. Stała współpraca zespołu leczącego i dobre współdziałanie pacjenta są gwarancją uzyskania pozytywnego wyniku rehabilitacji. Program usprawniania powinien być indywidualnie dobrany i modyfikowany na każdym etapie leczenia. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa i obserwacji własnych opracowano podstawowy program rehabilitacji pooperacyjnej, który umożliwia uzyskanie optymalnej funkcji stawu. Zamieszczono serię zdjęć ilustrujących proponowane ćwiczenia.

Słowa kluczowe:
wczesna rehabilitacja, kinezyterapia, terapia fizykalna
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego u osób z bólami dolnego odcinka kręgosłupa

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz

Arletta Hawrylak, Tadeusz Skolimowski, Katarzyna Barczyk, Dorota Wójtowicz – The mobility of the lumbar spine in persons with low back pain. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 100-106

Streszczenie

Wstęp. Celem podjętej pracy było zbadanie i określenie zmian w ruchomości kręgosłupa lędźwiowego u osób z dyskopatią tego odcinka na poziomie L5-S1 oraz prześledzenie tych zmian w zależności od sposobu leczenia. Materiał i metoda. Badaniami objęto 150 osób w wieku 40-50 lat, w tym 64 mężczyzn oraz 86 kobiet. Ze względu na odmienny sposób leczenia zebrany materiał badawczy podzielono na dwie grupy: grupa I – osoby leczone tylko farmakologicznie, grupa II- leczone farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Badania przeprowadzono dwukrotnie, przed leczeniem i po 6-tygodniowym okresie leczenia. Program badań obejmował: 1) wywiad, 2) pomiary ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego we wszystkich płaszczyznach. U osób z grupy pierwszej poddanej tylko leczeniu farmakologicznemu zastosowano leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W grupie drugiej zastosowano leczenie kompleksowe, uwzględniające różne metody terapeutyczne (fizykoterapia, kinezyterapia i masaż).Wyniki. Analiza zebranego materiału wykazała, że ograniczenia zakresu ruchów przed rozpoczęciem leczenia kształtowały się podobnie w obu grupach badawczych. Po 6-tygodniowym okresie leczenia znacząca poprawa ruchomości kręgosłupa odcinka piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego nastąpiła przede wszystkim w grupie leczonej farmakologicznie i fizjoterapeutycznie (grupa II) i dotyczyła wszystkich badanych zakresów ruchów. Wnioski. Ocena skuteczności leczenia osób z dyskopatią lędźwiowego odcinka kręgosłupa na poziomie L5-S1 wskazuje, że większą poprawę ruchomości zaobserwowano u osób z grupy II, leczonych farmakologicznie i fizjoterapeutycznie. Tak znaczna poprawa ruchomości tylko w tej grupie badawczej mogła wynikać z faktu, że na bazie zastosowanych leków możliwe było osiągnięcie lepszych rezultatów w późniejszym leczeniu fizjoterapeutycznym. Przeprowadzone badania wskazują na potrzebę uzupełnienia leczenia farmakologicznego zabiegami fizjoterapeutycznymi.

Słowa kluczowe:
dyskopatia, niesteroidowe leki przeciwzapalne, fizykoterapia, kinezyterapia, masaż
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3