Tag: kriostymulacja

Termowizyjna ocena zachowania się temperatury powierzchni skóry po kriostymulacji przedramienia u dorosłych, zdrowych ludzi

Zbigniew Śliwiński, Jan Talar

Zbigniew Śliwiński, Jan Talar – Thermovisual evaluation of the behavior of skin surface temperature following cryostimulation of the forearm in healthy adults. Fizjoterapia Polska 2001; 1(2); 155-160

Streszczenie
Wstęp. Autorzy opisują wpływ krioterapii miejscowej na organizm ludzki oraz zasady działania ośrodka termoregulacji. W artykule zawarte są również informacje dotyczące termowizji. Prezentowane są także wyniki badań zmian temperatury na powierzchni skóry kończyn górnych, po schładzaniu oparami ciekłego azotu, przez 2 minuty, tylko jednego przedramienia. Materiał i metoda. Badanie wykonano na zdrowych ochotnikach w grupie liczącej 18 osób (13 kobiet, 5 mężczyzn), za zgodą Komisji Biotycznej AM w Bydgoszczy. Zmiany temperatury oceniano za pomocą kamery termowizyjnej typu Agema 570, a do kriostymulacji użyto aparatu KS-1 firmy Hans-Sped z Głogowa. Wyniki. Uzyskane wyniki potwierdziły, że schładzanie jednej tylko kończyny wywołuje zmiany także w kończynie drugiej. Po 5 minutach od zakończenia dwuminutowego zabiegu, temperatura schładzanej kończyny nie osiąga wartości wyjściowych. Natomiast w kończynie nie schładzanej po 2 minutach od zakończenia zabiegu wyrównują się temperatury, mimo początkowej zniżki. Intensywna perfuzja prowadzi do istotnego statystycznie wzrostu temperatury do wartości wyższych od początkowych. W kilku przypadkach obserwuje się jednakże wzrost temperatury po zakończonym zabiegu kriostymulacji. Mechanizm ten nie jest do końca wyjaśniony. Wnioski. Wzrost temperatury kończyny nie zabiegowej po zakończeniu schładzania, powyżej wartości temperatury wyjściowej, świadczy o sprawnym mechanizmie termoregulacji, który broni przed utratą ciepła, dostarczając więcej krwi do kończyny. Zimno zmniejsza bowiem wrażliwość mięśni gładkich na bodźce sympatyczne i działanie katecholamin, a to ułatwia dopływ krwi do kończyn. Kriostymulacja jednej tylko kończyny u ludzi zdrowych wywołuje kontralateralizację odruchu konsensualnego, czego dowodem są zmiany temperatury na skórze przedramienia nie poddawanego schładzaniu. Wiązać to należy z pobudzeniem termoreceptorów zimna na skutek obniżenia temperatury skóry, a to prowadzi do bioelektrycznego wzbudzenia mózgu przez aktywującą część układu siatkowatego w śródmózgowiu.

Słowa kluczowe:
kriostymulacja, termoregulacja, termowizja

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena termowizyjna gry naczyniowej kończyny górnej niedowładnej po kriostymulacji miejscowej u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Plaza

Zbigniew Śliwiński, Piotr Plaza – Thermovisual evaluation of vascular behavior in the paretic upper limb after local cryostimulation in stroke patients. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 112-117

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu jest trzecią co do częstości przyczyną zgonów i jedną z najczęstszych przyczyn kalectwa oraz najczęstszą przyczyną niesprawności u ludzi powyżej 40 roku życia. Rocznie na świecie z powodu udaru mózgu umiera 4,6 miliona ludzi, w tym 3,2 miliona w krajach rozwijających się i 1,2 miliona w krajach wysokouprzemysłowionych. W związku z tak dużą zachorowalnością i poważnymi konsekwencjami pod postacią niedowładów w kończynach, autorzy postanowili sprawdzić, za pomocą kamery termowizyjnej, reakcję naczyniową w kończynie niedowładnej poprzez ocenę zmian temperatury na skórze po kriostymulacji oparami ciekłego azotu. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono u 28 pacjentów o średniej wieku 61,3 lat. Zabieg wykonywano na przedramieniu kończyny górnej niedowładnej, schładzając je przez 6 minut (od ręki do dołu łokciowego, powierzchnię grzbietową i dłoniową). Zdjęcia termowizyjne wykonywano u każdego chorego 5-krotnie. Wyniki. Autorzy zaobserwowali, że w wyniku zabiegu doszło do obniżenia temperatury średnio o około 12°C w kończynie schładzanej i o 2,6°C w kończynie nieschładzanej. Wnioski. Ocena tego zjawiska jest niejednoznaczna. Według autorów, obniżenie się temperatury w kończynie niepoddanej zabiegowi jest wynikiem kontralateralizacji odruchu konsensualnego. Przedstawiona praca jest doniesieniem wstępnym, przedstawiającym zaistniałe zjawisko.

Słowa kluczowe:
udar mózgu, kriostymulacja, termowizja, gra naczyniowa

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena równowagi ciała u pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa lędźwiowego po kriostymulacji ogólnoustrojowej połączonej z fizjoterapią

Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Wojciech Kiebzak, Marek Woszczak

Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kufel, Wojciech Kiebzak, Marek Woszczak – Body equilibrium assessment in patients with degenerative changes after whole-body cryostimulation connected with physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 286-298

Streszczenie
Wstęp. Autorzy przedstawiają wyniki badań w grupie 126 osób. Celem badania było sprawdzenie czy czterotygodniowy program fizjoterapii, z wykorzystaniem kriostymulacji ogólnoustrojowej pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa, ma wpływ na stan ich równowagi i korzystną zmianę odczucia bólu. Materiał i metody. Obserwacji i analizie poddano w grupie badanej 66 osób ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa lędźwiowego. Grupa kontrolna liczyła 60 osób. Każdy chory poza indywidualnie dobranym programem usprawniania miał wykonanych 20 zabiegów kriostymulacji ogólnoustrojowej. Przed pierwszym zabiegiem i po 20 dokonano pomiarów zakresów ruchomości kręgosłupa lędźwiowego oraz oceny poziomu bólu za pomocą skali VAS. Ponadto po 1, 10 i 20 zabiegu krioterapii ogólnoustrojowej wykonano badania na platformie stabilograficznej. W grupie kontrolnej były osoby zdrowe, u których wykonano badania na platformie po 1 wejściu do kriokomory, celem porównania, czy istnieje różnica w zachowaniu się krzywej stabilogramu u osób zdrowych i chorych. Wyniki. Porównanie wyników przeprowadzonych badań przed turnusem i po zakończeniu wskazują, że kriostymulacja ogólnoustrojowa w programie fizjoterapeutycznym pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa lędźwiowego przyczyniła się do zmniejszenia napięcia mięśniowego. Wnioski. Zastosowanie kriostymulacji ogólnoustrojowej u pacjentów ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa lędźwiowego w połączeniu z odpowiednio dobranym programem fizjoterapeutycznym zmniejsza istotnie statystycznie natężenia bólu. Temperatury kriogeniczne wraz z fizjoterapią wpływają na stan równowagi ciała pacjentów.
Słowa kluczowe
fizjoterapia, kręgosłup, kriostymulacja, koordynacja, platforma stabilograficzna

Ocena termowizyjna temperatur kończyn górnych po kriostymulacji u pacjentów po udarze mózgu

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk

Zbigniew Śliwiński, Piotr Płaza, Krzysztof Gieremek, Wojciech Kufel, Beata Michalak, Bartłomiej Halat, Grzegorz Śliwiński, Magdalena Wilk – Thermovisual evaluation of temperatures of the upper limbs following cryostimulation in post-stroke patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 23-34

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu jest bardzo poważną jednostką chorobową zagrażającą życiu, niezależnie od tego jaki jest obraz kliniczny w chwili rozpoczęcia. W większości przypadków udar jest konsekwencją ogólnoustrojowych chorób naczyniowych, jakimi są miażdżyca i nadciśnienie tętnicze. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 103 pacjentów, w tym 52 to chorzy po przebytym udarze mózgu z niedowładną kończyną górną, a 51 to osoby zdrowe. W grupie chorych było 18 kobiet i 34 mężczyzn, w grupie zdrowych 41 kobiet i 10 mężczyzn. Średnia wieku chorych mężczyzn 55,6 lat, a kobiet 66,1 lat. Średnia wieku grupy kontrolnej wynosiła 37,2 lata. Kriostymulację miejscową stosowano: u pacjentów po udarze na ręce i przedramieniu kończyny niedowładnej, natomiast u pacjentów zdrowych na ręce i przedramieniu prawej kończyny górnej. Kończyna była schładzana przez sześć minut. Oceny temperatur dokonano kamerą termowizyjną Agema 570.Wyniki. Schładzanie jednego tylko przedramienia powoduje obniżenie się temperatury. U chorych po udarze mózgu uzyskuje się szybszy powrót do temperatury początkowej. Wydaje się, że jest to związane z lepszym działaniem mechanizmów chroniących przed utratą ciepła. W tej grupie bowiem, wartości temperatur są wyższe. W grupie kontrolnej temperatura w kończynie nieschładzanej spada średnio o 1,6 stopni C, a u chorych tylko o 1,3 stopni C. Wnioski. Temperatury powierzchni przedramienia poddawanego sześciominutowej krioterapii różnią się u chorych z udarem mózgowym i u zdrowych, a wiązać to należy z uszkodzenia mózgu po udarze. Zjawisko kontralateralizacji, tzn. spadku temperatury w kończynie nieschładzanej występuje zarówno u pacjentów po udarze, jak i ludzi zdrowych z grupy kontrolnej. Spadki temperatur wywołane schładzaniem w kończynach oziębianych są wyższe u chorych niż u zdrowych. U pacjentów po udarze mózgu szybszy jest powrót temperatury do wartości wyjściowych. W 15 minut po krioterapii nie pojawia się efekt wyrównania temperatury do wyjściowej ani jej przewyższenie w stosunku do wartości początkowych w kończynie schładzanej.
Słowa kluczowe
udar mózgu, kriostymulacja, termowizja, gra naczyniowa