Tag: Małgorzata Domagalska-Szopa

Czynniki ryzyka zaburzeń neurorozwojowych u dzieci urodzonych przedwcześnie

Kamila Włodarczyk, Małgorzata Domagalska-Szopa, María Eugenia Serrano

K. Włodarczyk, M. Domagalska-Szopa, M. Eugenia Serrano – Risk factors of neurodevolopmental disorders in preterm infant. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 190-197

Streszczenie

Wprowadzenie. Dzieci urodzone przedwcześnie są bardziej narażone na wystąpienie ośrodkowych zaburzeń rozwojowych. W większości przypadków nie jest możliwe określenie konkretnej ich przyczyny. Przegląd literatury przedmiotu wskazuje, że nie ma tu tylko jednej przyczyny, a raczej sekwencja niekorzystnych zdarzeń i okoliczności, zwanych czynnikami ryzyka. Czynniki ryzyka mogą wystąpić w czasie ciąży i porodu, dlatego zazwyczaj dzieli się je na następujące kategorie: 1) prenatalne, 2) porodowe i 3) poporodowe.
Celem niniejszego opracowania jest rozpoznanie zależności pomiędzy wcześniactwem a występowaniem innych czynników ryzyka rozwoju zaburzeń ruchowych pochodzenia ośrodkowego, związanych z przebiegiem ciąży, przebiegiem porodu oraz stanem dziecka po urodzeniu.
Materiał i metoda. Badaniami objęto 30 dzieci urodzonych przedwcześnie w wieku pomiędzy 3 a 5 miesięcy, które zostały zakwalifikowane do programu SYNAGIS. Niniejsze badanie polegało na zebraniu danych dotyczących obciążeń i objawów klinicznych związanych z porodem przedwczesnym, tj. wieku płodowego, masy urodzeniowej, punktacji w skali Apgar, wieku matki, a także obecności prenatalnych, perinatalnych i postnatalnych czynników ryzyka zaburzeń motorycznych u dzieci urodzonych przedwcześnie.
Wyniki i ich podsumowanie. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że dzieci urodzone przedwcześnie są bardziej narażone na ryzyko rozwoju zaburzeń neurorozwojowych. Wskazały jednocześnie na duży udział w tym ryzyku czynników postnatalnych, związanych z niedojrzałością układu oddechowego, a bezpośrednio wynikających z porodu przedwczesnego.

Słowa kluczowe:
wcześniak, czynniki ryzyka, zaburzenia neurorozwojowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Charakterystyka lateralizacji u dzieci w wieku 5-7 lat

Sylwia Potępa, Aleksandra Czaplińska, Alicja Salwach, Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Małgorzata Domagalska-Szopa

S.Potępa, A. Czaplińska, A. Salwach, L. Szkoda, A. Szopa, M. Domagalska-Szopa – Characteristics of lateralization in children aged 5-7 years. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 60-68

Streszczenie
Lateralizacja nazywana również „asymetrią funkcjonalną” jest nieodzowną częścią prawidłowego rozwoju psychofizycznego każdego człowieka, która zależy od wyspecjalizowania półkul mózgowych. Lateralizacja charakteryzuje się większą sprawnością jednej strony ciała od drugiej oraz różnicami w rejestracji bodźców zmysłowych przez mózg. Lateralizacja jest istotnym czynnikiem, który rozwija się wraz ze sposobem w jaki nasze ciało orientuje się w przestrzeni, wykonuje zadania motoryczne, pomaga w kształtowaniu somatognozji oraz ostatecznego kształtu ciała.
Celem niniejszej pracy było ustalenie oraz obserwacja kształtowania się przebiegu lateralizacji u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 110 dzieci w tym 55 dziewczynek i 55 chłopców w wieku 5-7 lat ze szkół podstawowych oraz przedszkoli z województwa śląskiego. Podczas badania zostały przeprowadzone próby diagnostyczne tzw. obserwacje swobodnego wyboru oka, ucha, kończyny górnej oraz dolnej.
Wyniki. Wykazano, że wraz z wiekiem wzrasta liczba dzieci o ustalonym profilu dominacji. U 35% dzieci zaobserwowano zaburzenia w postaci lateralizacji skrzyżowanej, najczęściej ten model występował w grupie dzieci 5-letnich.
Wnioski. Z otrzymanych danych wynika, iż dzieci w wieku 5-7 lat nie mają ukończonego procesu lateralizacji.

Słowa kluczowe:
lateralizacja, asymetria funkcjonalna, dominacja stronna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena równowagi u dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych w wieku 5-7 lat

Alicja Salwach, Aleksandra Czaplińska, Sylwia Potępa, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

A. Salwach, A. Czaplińska, S. Potępa, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Evaluation of balance in 5-7-year-old children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 38-44

Streszczenie
Spektrum zaburzeń autystycznych (ASD) stanowi rozległą klasę objawów manifestującą się w zakresie deficytów w takich obszarach jak komunikacja, rozwój społeczny oraz stereotypowe wzorce zachowania. Symptomy autyzmu ponadto ujawniają się w problemach w interakcjach społecznych, zaburzeniach nastroju, zaburzeniach somatosensorycznych, problemach z uwagą. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego często diagnozowane są u dzieci z autyzmem. Niezwykle ważną umiejętności dla rozwoju dziecka jest utrzymanie równowagi w staniu, które polega na zdolności do kontrolowania środka ciężkości nad płaszczyzną podparcia. Odpowiednia równowaga jest niezbędna dla pomyślnego wykonywania wielu codziennych czynności. Opóźniony rozwój równowagi utrudnia późniejszy rozwój ruchowy i wpływa na szansę zaangażowania się dzieci w interakcje z rówieśnikami.
Celem pracy była obiektywna ocena umiejętności równoważnych u dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych.
Materiał i metody. Badaniami objęto 30 dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych w wieku 5-7 lat. W tym 22 chłopców i 8 dziewczynek. Do oceny równowagi zastosowano test Scoring Form for Fullerton Advanced Balance (FAB) Scale.
Wyniki. Wyniki w testach różniły się w poszczególnych grupach wiekowych, natomiast różnice te nie były znaczące. Istotne różnice widoczne były w teście chodu tandemowego
w poszczególnych grupach wiekowych.
Wnioski. U dzieci z ASD występują zaburzenia w obszarze zdolności równoważnych.

Słowa kluczowe:
autyzm, równowaga, kontrola posturalna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wyniki zastosowania gipsów hamujących u 5-letniego dziecka ze spastycznym niedowładem połowiczym – studium przypadku

Małgorzata Domagalska–Szopa,  Andrzej Szopa,
Weronika Gallert–Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Ryszard Plinta

M. Domagalska–Szopa,  A. Szopa, W. Gallert–Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, R. Plinta – Outcomes following inhibiting casts treatment in a 5 years old child with spastic hemplegic cerebral palsy – a case report. FP 2015; 15(1); 24-34

Streszczenie
U dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym z definicji występują zaburzenia ruchowe. Podstawowym celem programu usprawniania tych dzieci jest wspomaganie rozwoju jak najlepszej jakości wzorców postawy i lokomocji. Prezentowane studium dotyczy 5-letniej dziewczynki, zdiagnozowanej jako średnio ciężkie mózgowe porażenie dziecięce: prawostronny spastyczny niedowład połowiczy. Opracowanie przedstawia wpływ programu nieinwazyjnej terapii, polegającej na połączeniu indywidualnego programu usprawniania (wg koncepcji NDT), wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących na poprawę wzorców postawy i chodu.
U dziecka dwukrotnie (przed i po zakończeniu terapii) przeprowadzono ocenę funkcjonalną, która obejmowała: kliniczną ocenę spastyczności; rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, testy posturograficzne oraz analizę chodu. W wyniku zastosowanej terapii uzyskano obniżenie stopnia spastyczności w obrębie mięśni  kończyny dolnej niedowładnej. Zarówno deficyt zakresu ruchu  jak i kąt spastyczności w stawie kolanowym i skokowym zdecydowanie zmniejszyły się, co wpłynęło na poprawę kontroli posturalnej i wzorca chodu pacjenta.
Uzyskane wyniki wykazały, że zastosowanie usprawniania, wspomaganego zastosowaniem gipsów hamujących, może być skuteczną formą obniżenia poziomu spastyczności oraz poprawy kontroli posturalnej i wzorców chodu u młodszych dzieci z niedowładem połowiczym. Wczesne rozpoznanie spastyczności mięśnia trójgłowego oraz zastosowanie adekwatnego leczenia zachowawczego może wyeliminować potrzebę inwazyjnych form leczenia i związanych z nimi zagrożeń w tej populacji dzieci.

Słowa kluczowe:
spastyczność, dynamiczna ocena zakresu ruchu, rozkład sił nacisku masy ciała na płaszczyznę podporu, posturografia, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zaburzenia narządu ruchu u kobiet w zespole Turnera – studium przypadku

Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa, Weronika Gallert-Kopyto, Krzysztof Bąk, Anna Dawczyk, Aneta Gawlik, Agnieszka Drosdzol-Cop, Ryszard Plinta

M. Domagalska-Szopa, A. Szopa, W. Gallert-Kopyto, K. Bąk, A. Dawczyk, A. Gawlik, A. Drosdzol-Cop, R. Plinta – Musculoskeletal disturbances in women with Turner’s syndrome – case report. FP 2015; 15(2); 82-90

Streszczenie
Mianem zespołu Turnera określa się najczęściej spotykaną aberrację genetyczną związaną z chromosomami płciowymi. U dziewcząt i kobiet z zespołem Turnera występują charakterystyczne cechy związane z wyglądem zewnętrznym, które określa się mianem fenotypu turnerowskiego. Ponadto, u pacjentek występują także zaburzenia, które bezpośrednio dotyczą narządu ruchu.
Niniejszy opis przypadku oparty jest na wynikach oceny funkcjonalnej 18 letniej – wybranej losowo – pacjentki Oddziału Pediatrii, Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej, gdzie na podstawie badania cytogenetycznego stwierdzono wysokie stężenie gonadotropin, typowe dla zespołu Turnera. W ramach przeprowadzonej oceny zostały wykonane wybrane badania funkcjonalne, które wykazały liczne zaburzenia dotyczące nieprawidłowości postawy ciała, zaburzeń orientacji miednicy w przestrzeni, asymetrii rozkładu masy ciała na płaszczyznę podparcia oraz zaburzeń wzorca chodu. Nie zaobserwowano natomiast zaburzeń w zakresie wyników badań spirometrycznych, a także podstawowych miar stabilograficznych.
Uzyskane wyniki mogą wskazywać na występowanie innych, niż wykazane w literaturze przedmiotu, zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera.
Potwierdzenie zaburzeń funkcjonalnych wynikających z zaburzeń narządu ruchu u kobiet z zespołem Turnera może wskazywać na potrzebę przeprowadzania w tej grupie pacjentek diagnostyki funkcjonalnej oraz konieczność podejmowania wczesnej interwencji fizjoterapeutycznej.

Słowa kluczowe:
fotogrametryczna ocena postawy ciała, pomiary spirometryczne, komputerowa ocena wysklepienia stóp, ocena rozkładu masy ciała, trójpłaszczyznowa analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekty dziesięcioletniej, kompleksowej rehabilitacji dziecka z zespołem cri du chat

Anna Pawlak, Ewelina Bąk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Anna Obuchowicz, Czesław Marcisz

A. Pawlak, E. Bąk, M. Domagalska-Szopa, A. Obuchowicz, C. Marcisz – The effects of 10-year comprehensive rehabilitation of a child with the cri du chat syndrome. FP 2017; 17(1); 72-78

Streszczenie
W pracy opisano 11-letnią dziewczynkę z zespołem Cri du chat z uwzględnieniem wielokierunkowego postępowania usprawniającego trwającego od okresu niemowlęcego. Scharakteryzowano zastosowane usprawnianie fizjoterapeutyczne z wykorzystaniem metod neurorozwojowych, oraz logopedyczne i psychopedagogiczne. Wskazano na efekty tego postępowania.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie przebiegu i wyników indywidualnego programu dziesięcioletniej kompleksowej rehabilitacji dziewczynki z zespołem Cri du chat.
Wcześnie wdrożony, oparty o rzetelną ocenę funkcjonalną, racjonalnie zaplanowany program kompleksowej rehabilitacji obejmujący terapię neurorozwojową, terapię logopedyczną, psychopedagogiczną jest niezbędny dla uzyskania lepszego poziomu funkcjonowania dziecka na co dzień, a kontynuowanie systematycznej terapii pozwala mieć nadzieję na dalszą poprawę.

Słowa kluczowe:
zespół Cri du chat, objawy kliniczne, wielokierunkowa rehabilitacja, dziecko

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapeuta – predyspozycje zawodowe. Poziom gibkości

Weronika Gallert-Kopyto, Andrzej Knapik, Dagmara Wasiuk-Zowada, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

W. Gallert-Kopyto, A. Knapik, D. Wasiuk-Zowada, A. Brzęk, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Physiotherapist – occupational predispositions. Level of flexibility. FP 2016; 16(4); 130-140

Streszczenie

Wstęp. Możliwie wysoki poziom sprawności funkcjonalnej jest nie tylko podstawą dobrostanu człowieka, ale odgrywa też istotną rolę w pełnieniu ról społecznych, w tym funkcji zawodowych. Wśród zawodów, gdzie sprawność fizyczna jest istotnym elementem jakości wykonywanej pracy, jest zawód fizjoterapeuty. Jedną ze składowych sprawności fizycznej jest gibkość. W zawodach cechujących się zmiennością pozycji oraz różnym obciążeniem wysiłkiem właściwy poziom gibkości wydaje się mieć szczególne znaczenie.
Cel pracy. Celem badań było określenie poziomu ruchomości (gibkości) tułowia wśród studentów fizjoterapii. Postanowiono również zbadać w jakim stopniu takie zmienne jak płeć, wiek, parametry morfologiczne, przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna mają związek z prezentowanym poziomem gibkości.
Materiał i metody. Zbadano 341 osób: 289 kobiet (84,25% ogółu) i 52 mężczyzn (15,25%). Średnia wieku w badanej grupie wynosiła: 20.26 lat (SD=1.69) dla kobiet; 19.85 lat (SD=1.73) dla mężczyzn. Byli to studenci kierunku fizjoterapia.
Zebrano dane dotyczące wieku, przeszłości sportowej oraz aktywności fizycznej – według kwestionariusz Baecke. Wykonano pomiary antropometryczne oraz trójpłaszczyznowy pomiar gibkości kręgosłupa.
Wyniki. Odnotowano słabe związki parametrów morfologicznych z gibkością – tylko u kobiet. Aktywność fizyczna silnie różnicuje poziom gibkości u kobiet w płaszczyźnie strzałkowej (p<.05) i poprzecznej (p<.001; p<.002), podobnie przeszłość sportowa: płaszczyzna strzałkowa: p<.001 i poprzeczna strona lewa (p<.05). U mężczyzn tylko przeszłość sportowa różnicowała gibkość w płaszczyźnie poprzecznej dla strony prawej (p<.05)
Wnioski. Poziom gibkości jest zróżnicowany indywidualnie, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej. Płeć, wiek oraz parametry morfologiczne u młodych, dorosłych są słabo powiązane z gibkością. Przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna wykazują korzystny wpływ na sprawność funkcjonalną tułowia.

Słowa kluczowe:
sprawność funkcjonalna, gibkość tułowia, aktywność fizyczna, trójpłaszczyznowa ocena gibkości, zawód fizjoterapeuty

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom wypalenia zawodowego wśród przedstawicieli zawodów medycznych

Karolina Pasternak, Weronika Gallert-Kopyto, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

K. Pasternak, W. Gallert-Kopyto, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – The level of burnout among representatives of medical professions. FP 2016; 16(2); 84-90

Streszczenie
Cel Pracy. Wypalenie zawodowe (WZ) jest zjawiskiem dotyczącym wielu zawodów,
których podstawą są nie tylko zaburzone relacje człowiek-praca, bliskie relacje interpersonalne, ale przede wszystkim specyficzne podejście do drugiego człowieka, wymagające cierpliwości, empatii i zaangażowania. Pomimo wielu opracowań naukowych brak jest jednoznacznego rozwiązania problemu WZ w zawodach medycznych, który jest problemem niedocenianym, a niezwykle ważnym, przede wszystkim z punktu widzenia pacjenta.
Niniejsze opracowanie miało na celu określenie częstości występowania oraz rozpoznania poziomu wypalenia zawodowego wśród przedstawicieli zawodów medycznych: lekarzy, fizjoterapeutów, pielęgniarek oraz położnych.
Materiał i metody. Wśród 209 przedstawicieli zawodów medycznych została przeprowadzona ocena poziomu depersonalizacji, wyczerpania emocjonalnego i poczucia własnych osiągnięć, za pomocą oryginalnego Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego MBI (Maslach Burnout Inventory).
Wyniki. Uzyskane wyniki wykazały, że największy odsetek wypalonych zawodowo pracowników zanotowano wśród lekarzy i pielęgniarek. Dodatkowo ustalono, że nasilenie przypadków WZ wśród personelu medycznego zależy od specyfiki oddziału klinicznego, wieku badanych oraz lat przepracowanych w zawodzie.
Wnioski. Wyniki przeprowadzonych badań nie pozwalają na jednoznaczne wnioski, są jednak na tyle zachęcające aby były kontynuowane w znacznie szerszej populacji przedstawicieli poszczególnych grup zawodowych.

Słowa kluczowe:
wypalenie zawodowe, zawody medyczne, kwestionariusz MBI

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2