Ocena efektywności technik manualnych i plastrowania dynamicznego w redukcji powikłań pooperacyjnych po chirurgicznym leczeniu wad ortognatycznych

Szymon Tyszkiewicz, Marcin Kozakiewicz, Marta Tyndorf, Dorota Kościelniak

S. Tyszkiewicz, M. Kozakiewicz, M. Tyndorf, D. Kościelniak – Evaluation of the effectiveness of manual techniques and dynamic taping in the reduction of postoperative complications after surgical treatment of orthognathic defects. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 146-157

Streszczenie
Cel. Ocena efektywności technik manualnych i plastrowania dynamicznego w redukcji powikłań pooperacyjnych po chirurgicznym leczeniu wad ortognatycznych.
Materiały i metody. Do badań zakwalifikowano 50 osób w wieku od 16 do 39 lat, rehabilitowanych po zabiegach ortognatycznych. Osoby te hospitalizowane były ze względu na stwierdzenie pooperacyjnych powikłań, takich jak przykurcze tkankowe, zrosty i blizny, zaburzenia w zakresie ruchomości stawowej obszaru skroniowo-żuchwowego i odcinka szyjnego kręgosłupa, obrzęki limfatyczne i zaburzenia przewodnictwa nerwowego w obszarze twarzy. U kilku osób stwierdzono wystąpienie dodatkowych wybroczyn krwawych.
Plastrowanie dynamiczne wykonywane było przez okres dwóch tygodni pooperacyjnie, zabiegi z masażu i terapii manualnej dwa razy w tygodniu (45–60 min. jednorazowo) przez okres 3 miesięcy, poczynając od pierwszego tygodnia po zabiegu. Wyniki terapii wspomagane były przez pacjentów, wykonujących zalecane ćwiczenia. Oceniano tempo i wielkość redukcji obrzęku, zakres ruchu stawów skroniowo-żuchwowego i kompleksowe odcinka szyjnego kręgosłupa, tempo i zakres reinerwacji oraz poziom bólu. Do oceny zastosowano skale Pietruskiego, House’a i Brackmanna, VAS oraz pomiary linijne.
Wyniki. Średnia wielkość mobilności ssż i odcinka szyjnego kręgosłupa we wszystkich badanych płaszczyznach uległa poprawie. Obrzęk uległ znaczącej redukcji, pozostając po 3 miesiącach tylko w uśrednionej wartości 8% wartości wyjściowej. Włókna czuciowe, jak i ruchowe w procesie reinerwacji odzyskały swoje funkcje i ich uśredniony stan, zobrazowany wynikami skali Pietruskiego, przedstawia się następująco: ok. 26 punktów, co w ocenie opisowej odpowiada niewielkiemu niedowładowi. Występujące w stanie pooperacyjnym krwiaki uległy wchłonięciu najpóźniej w okresie dwóch tygodni od przeprowadzonej operacji. Bolesność u pacjentów zmniejszyła się z 7 pkt na początku terapii do 3 pkt po trzech tygodniach (wartości uśrednione) i całkowita redukcja występowała średnio po upływie 5 tygodni.
Wnioski. Przeprowadzony proces terapeutyczny w znaczącym stopniu wpływał na osiągnięte rezultaty, odnosząc je do wyników osób w grupie porównawczej oraz względem danych zasięgniętych z literatury. W wyniku terapii manualnej, wspomaganej plastrowaniem dynamicznym, normalizacji uległy gra stawowa w ssż oraz mobilność w stawach kręgosłupa, praca układu limfatycznego, odczucia bólowe, mimika i czucie na obszarze twarzy. Struktury, które uległy restrykcji w wyniku powstałych śród- i pooperacyjnie krwiaków, zrostów tkankowych, jak również blizn, zostały uwolnione do stanu, który nie utrudnia powrotu do normalnej dziennej aktywności i zapewnia możliwości odzyskania wszystkich wymienionych powyżej zdolności.

Słowa kluczowe:
wady ortognatyczne, fizjoterapia stomatologiczna, terapia manualna, plastrowanie dynamiczne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of Manual therapy over conventional treatment among chronic degenerative joint disease of the knee – A Prospective Comparative study

A D Gopalswami, S.Senthil Kumar, S. Venkatesan

A D Gopalswami, S.Senthil Kumar, S. Venkatesan – Effect of Manual therapy over conventional treatment among chronic degenerative joint disease of the knee – A Prospective Comparative study. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 82-90

Abstract
Background. Degenerative Joint Disease (DJD) of knee is a musculoskeletal disorder that affects about 22% to 39% of population in India. The physical impairments among DJD patients poses a significant challenge to clinicians in order to manage and restore their functional capabilities. The disease has been well managed with conventional physiotherapy and exercises. The potential benefits of such physiotherapy lasted for short term.
Aim. Thus, the primary aim was to find the efficacy of less explored methods of treating muscular deficits such as Muscle Energy Techniques (MET) and structured exercise program. The primary objectives of the study were to analyze the effectiveness of MET and joint mobilization in relieving pain severity, improving knee joint ROM and muscle strength.
Material and methods. One hundred patients diagnosed to have tibiofemoral joint degeneration with a grade 2 or 3 on Kellgren and Lawrence scale, were allocated in to Experimental Group (EG) and Comparative Group (CG). EG had received manual therapy in the form of joint mobilization, MET, strengthening exercises and patient education whereas CG had received the referred treatment program (Interferential therapy) along with strengthening exercises and patient education for a period of two weeks.
Results. The analyses of outcome variables for Pain (VAS), knee joint Range of Motion (ROM), Muscle Power and Isometric muscle strength of Quadriceps and Hamstrings was done. Choice of statistical tests (Wilcoxon signed rank test and Mann Whitney U test) was used based on the type of variables.
Conclusions. In a disease specific program, inclusion of manual therapy as a part of treatment regimen would be an effective management for knee osteoarthritis patients. Such an intervention may possibly delay or reduce the need for joint replacement.

Key words:
Degenerative Joint Disease, Manual therapy, Muscle energy technique, Exercise program

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Koincydencja zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych w bocznym skrzywieniu kręgosłupa oraz wpływ ich terapii na wartość skoliozy

Daniel Olędzki, Tomasz Sajko, Andrzej Sadowski, Marek Kiljański

D. Olędzki, T. Sajko, A. Sadowski, M. Kiljański – Block coincidence of sacroiliac joints in lateral curvature of the spine as well as the effect of the therapy on the size of scoliosis. FP 2015; 15(2); 22-38

Streszczenie
Autorzy przedstawiają  próbę określenia zależności między występowaniem  skrzywienia bocznego kręgosłupa a dysfunkcją stawów krzyżowo-biodrowych pod postacią zablokowania. Zwrócono uwagę, że skolioza obserwowana jest znamiennie w organizmie człowieka.  Samo ułożenie dziecka jak i przebieg porodu  mogą doprowadzić do różnego rodzaju zaburzeń napięcia mięśniowego i asymetrii ułożeniowej między innymi w wyniku uszkodzenia ciągłości powięziowej noworodka w trakcie samego porodu lub okresu okołoporodowego. Należy przypuszczać, że patologia okresu rozwoju embrionalnego a następnie noworodkowego może stanowić genezę zaburzeń statyki kolumny kręgosłupa oraz przeciążeń stawów krzyżowo-biodrowych, pod postacią ich zablokowań. Skutkiem wtórnym  dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych może być asymetryczne ustawienie kości biodrowych względem siebie, co w dalszym przebiegu warunkuje asymetryczne ustawienie kości krzyżowej i mobilną skoliozę kompensującą (określenie A.Sadowskiego).
Podkreślono ważną rolę dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego –  najsilniejszego proprioreceptora stawowego ustroju – w powstawaniu dysfunkcji innych stawów w organizmie ludzkim, często znacznie oddalonych od miednicy, jak i w  powstawaniu zaburzeń równowagi napięć (dysbalansu) mięśniowych.
Autorzy opisali tu następujące zjawiska:
1) zależność występowania zablokowania stawów krzyżowo-biodrowych (SKB)  z asymetrią ustawienia miednicy
2) związek wielkości bocznego skrzywienia i rotacji kręgosłupa z zablokowaniem SKB
W grupie badanych dzieci ze skoliozą niedużego stopnia (do 5 stopni rotacji) stwierdzano w dużym procencie, jednocześnie  współwystępowanie dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych i asymetryczne  ustawienie miednicy. Po przeprowadzonej terapii zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych stwierdzono znamienną i istotną statystycznie poprawę w zakresie symetrii miednicy jak i znamienne zmniejszenie stopnia skoliozy i – związanej z nią – zjawiska rotacji kręgów.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów terapeutycznych u pacjentów z dysfunkcją stawu ramiennego leczonych według koncepcji Briana Mulligana i tapingu mięśni obręczy barkowej oraz iniekcji okołostawowych

Mateusz Curyło, Katarzyna Cienkosz, Jan W. Sosnowski, Andrzej Szczygieł, Irena Szczepańska, Piotr Wróbel, Magdalena Wilk-Frańczuk,  Jan W. Raczkowski

M. Curyło, K. Cienkosz, J. W. Sosnowski, A. Szczygieł, I. Szczepańska, P. Wróbel, M. Wilk-Frańczuk,  J. W. Raczkowski – Evaluation of the therapeutic effects in the patients with the glenohumeral joint dysfunction treated according to Brian Mulligan concept and with the pectoral girdle muscle tapping as well as circumarticular injections. FP 2017; 17(1); 116-124

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG075474

Streszczenie
Wstęp. Siedzący tryb życia związany z rozwojem cywilizacyjnym, oraz praca w pozycji siedzącej wpływają na powstawanie dysfunkcji stawów ramiennych, najczęściej w postaci dolegliwości przeciążeniowo–bólowych.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie efektów fizjoterapii z zastosowaniem mobilizacji z ruchem według Briana Mulligana i tapingu mięśni obręczy barkowej a stosowanymi iniekcjami okołostawowymi.
Materiał i metody. Badaniem objęto 27 pacjentów. Pierwszą grupę (16 osób) leczono za pomocą iniekcji okołostawowych leków z grupy kortykosteroidów. W drugiej grupie (11 osób) stosowano terapię manualną według koncepcji Briana Mulligana i taping mięśni. Badania przeprowadzono przed rozpoczęciem terapii i po trzech tygodniach. Wykorzystano skalę bólu i niesprawności barku SPADI, testy prowokacyjne HIN, HIB, POP, Joba, „bolesnego łuku” (70°-120°), „belly–press”, pomiar goniometryczny oraz subiektywnego odczucia bólu w nocy. W celu sprawdzenia czy rodzaj zastosowanej terapii miał wpływ na poprawę funkcji kończyny górnej przeprowadzono analizę statystyczną wariancji w schemacie mieszanym, gdzie czynnikiem międzygrupowym był rodzaj terapii a czynnikiem wewnątrzgrupowym był moment pomiaru: przed i po zakończeniu terapii. Dane opracowano przy użyciu programów Microsoft Excel oraz Statistica.
Wyniki. Zastosowane metody terapii w obu grupach, wpłynęły na poprawę zakresu ruchów stawu ramiennego. W grupie 2 uzyskano lepsze wyniki dotyczące zmniejszenia dolegliwości bólowych okresowych i powodujących zaburzenia snu.
Wnioski. Oba zastosowane programy terapeutyczne wpływają na poprawę funkcji i zmniejszenie dolegliwości bólowych w badanej grupie, jednak zastosowanie w grupie 2 technik terapeutycznych wg koncepcji Mulligana i tapingu mięśni przyniosło znacząco większą poprawę w ocenie stanu klinicznego i w ocenie subiektywnej pacjentów.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, terapia manualna, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia blizny w świetle aktualnych doniesień o powięzi

Agnieszka Sobierajska-Rek

A. Sobierajska-Rek – Physiotherapy of scar in the light of the current reports about fascia. FP 2017; 17(1); 64-71

Streszczenie
W obliczu poważnych powikłań gojenia w obrębie niektórych regionów ciała (zrosty wisceralne po cesarskim cięciu, zrosty w obrębie klatki piersiowej zaburzające wzorce oddechowe, uwięźnięcia nerwów w tkance bliznowatej) konieczne wydaje się wprowadzanie profilaktyki i terapii zrostów po wszelkich zabiegach operacyjnych.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów, które towarzyszą tworzeniu blizny, w oparciu o aktualne doniesienia o powięzi oraz możliwości terapii blizn liniowych na podstawie własnych doświadczeń klinicznych.
Rozpatrując dysfunkcje towarzyszące gojeniu tkanek miękkich, można wyróżnić trzy podstawowe zaburzenia: keloid, blizna hipertroficzna i adhezja tkankowa.
Wiadomo, że za pomocą mobilizacji manualnej blizny można poprawić ruchomość tkanki, zmniejszyć jej bolesność oraz poprawić funkcjonowanie narządów wewnętrznych. W celu uzyskania optymalnych efektów terapii kluczowe jest kompleksowe postępowanie z blizną. Oddziaływanie manualne prowadzi do wywołania określonych reakcji tkanki na poziomie reorganizacji struktury kwasu hialuronowego, zerwania zrostu lub profilaktyki jego wytworzenia oraz rozluźnienia pod wpływem naprężenia.

Słowa kluczowe:
blizna, powięź, terapia manualna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu terapii manualnej na sprawność funkcjonalną rąk chorych z twardziną układową – opis przypadku

Mateusz W. Romanowski, Maja Špiritović, Agata Zdanowska, Anna Kwaśniewska

M. W. Romanowski, M. Špiritović, A. Zdanowska, A. Kwaśniewska – Evaluation of the manual therapy effect on hand functional efficiency in the patients with systemic sclerosis – case description. FP 2016; 16(4); 14-23

Streszczenie

Twardzina układowa jest przewlekłą, układową chorobą tkanki łącznej, którą charakteryzuje uszkodzenie naczyń krwionośnych, obecność autoprzeciwciał oraz postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych prowadzące do ich niewydolności. Utrata ruchomości w stawach ręki oraz nadgartska, które bardzo często dotykają chorych z twardziną układową, znacznie pogarszają ich jakość życia.
Niefarmakologiczne leczenie twardziny układowej obejmuje: fizjoterapię, edukację, nowe metody terapeutyczne. Indywidualnie dobrana terapia przeciwdziała oraz zmniejsza dysfunkcje w obrębie stawów, tkanek miękkich oraz skóry, może poprawiać wydolność narządów wewnętrznych.
Terapia manualna doskonale uzupełnia kompleksowe leczenie tej grupy chorych poprzez odziaływanie na receptory: Golgiego, Ruffiniego, Paciniego oraz śródmiąższowe. Techniki z zakresu terapii manualnej ukierunkowane na skórę, powięź, mięśnie, stawy poprawiają sprawność ręki oraz zmniejszają odczucie bólu chorych z twardziną układową.
Zastosowane techniki manualne (rolowanie skóry, masaż głęboki powięzi powierzchownej oraz mięśni odpowiedzialnych za wyprost w stawie nadgarstkowym, poizomteryczną relaksację mięśni, mobilizację w kierunku grzbietowym w stawie promieniowo-nadgarstkowym, mobilizację boczno-boczną w stawach międzypaliczkowych) w przeprowadzonym badaniu poprawiły sprawność funkcjonalną ręki we wszystkich badanych parametrach (Cochin Hand Scale, Hand Mobility in Scleroderma, finger-to-palm-distance).

Słowa kluczowe:

Twardzina układowa, terapia manualna, terapia tkanek miękkich, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zjawisko dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego w bocznym skrzywieniu kręgosłupa – problemy związane z terapią miednicy

Daniel Olędzki, Andrzej Sadowski, Tomasz Sajko, Marek Kiljański

D. Olędzki, A. Sadowski, T. Sajko, M. Kiljański: Phenomenon of the dominant and latent blocks of the sacroiliac joint in lateral curvature of the spine – problems related to the pelvis therapy. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 12-22

Streszczenie
Od najmłodszych lat życia dziecka w wielu wypadkach postrzegamy wielopłaszczyznowe odchylenie kręgosłupa od osi długiej ciała. Odchylenia te mają ścisłe powiązanie z ustawieniem kości miednicy względem siebie, w czym istotną rolę odgrywają stawy krzyżowo-biodrowe a ściślej mówiąc ich dysfunkcja.
Nawet niewielkie przesunięcie kości krzyżowej względem kości biodrowej powoduje zmianę przestrzennego ustawienia całego kompleksu miednicy, segmentów kręgosłupa umiejscowionych powyżej oraz stawów biodrowych. Wczesna interwencja w diagnostyce dysfunkcji tych stawów u małych dzieci daje nam możliwość skutecznej korekcji miednicy względem kręgosłupa jeszcze na etapie tzw. ”skoliozy kompensującej”, gdy problem tkwi jeszcze tylko w asymetrycznym ułożeniu miednicy determinującej ustawienie kręgów w przestrzeni i jest jeszcze całkowicie odwracalny.
Zespół badawczy potwierdził fakt występowania „zjawiska dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego” stwierdzając jego obecność u 50% badanej grupy.
Powyższe zjawisko może być przyczyną braku pełnej skuteczności korekcji kompleksu miednica-kręgosłup. Zatem w przypadku przeprowadzenia terapii tylko jednego stawu krzyżowo-biodrowego u dzieci ze skoliozą należy spodziewać się, że w co drugim przypadku nie przyniesie zamierzonych rezultatów.
Należy przynajmniej dwukrotnie wykonywać badania manualne celem oceny stanu obydwu SKB i porównania ich wyników z badaniem pierwotnym. Realizujemy wówczas zasadę terapii manualnej, badania przed i po leczeniu manualnym.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2