Tag: manual therapy

Fizjoterapia blizny w świetle aktualnych doniesień o powięzi

Agnieszka Sobierajska-Rek

A. Sobierajska-Rek – Physiotherapy of scar in the light of the current reports about fascia. FP 2017; 17(1); 64-71

Streszczenie
W obliczu poważnych powikłań gojenia w obrębie niektórych regionów ciała (zrosty wisceralne po cesarskim cięciu, zrosty w obrębie klatki piersiowej zaburzające wzorce oddechowe, uwięźnięcia nerwów w tkance bliznowatej) konieczne wydaje się wprowadzanie profilaktyki i terapii zrostów po wszelkich zabiegach operacyjnych.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów, które towarzyszą tworzeniu blizny, w oparciu o aktualne doniesienia o powięzi oraz możliwości terapii blizn liniowych na podstawie własnych doświadczeń klinicznych.
Rozpatrując dysfunkcje towarzyszące gojeniu tkanek miękkich, można wyróżnić trzy podstawowe zaburzenia: keloid, blizna hipertroficzna i adhezja tkankowa.
Wiadomo, że za pomocą mobilizacji manualnej blizny można poprawić ruchomość tkanki, zmniejszyć jej bolesność oraz poprawić funkcjonowanie narządów wewnętrznych. W celu uzyskania optymalnych efektów terapii kluczowe jest kompleksowe postępowanie z blizną. Oddziaływanie manualne prowadzi do wywołania określonych reakcji tkanki na poziomie reorganizacji struktury kwasu hialuronowego, zerwania zrostu lub profilaktyki jego wytworzenia oraz rozluźnienia pod wpływem naprężenia.

Słowa kluczowe:
blizna, powięź, terapia manualna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu terapii manualnej na sprawność funkcjonalną rąk chorych z twardziną układową – opis przypadku

Mateusz W. Romanowski, Maja Špiritović, Agata Zdanowska, Anna Kwaśniewska

M. W. Romanowski, M. Špiritović, A. Zdanowska, A. Kwaśniewska – Evaluation of the manual therapy effect on hand functional efficiency in the patients with systemic sclerosis – case description. FP 2016; 16(4); 14-23

Streszczenie

Twardzina układowa jest przewlekłą, układową chorobą tkanki łącznej, którą charakteryzuje uszkodzenie naczyń krwionośnych, obecność autoprzeciwciał oraz postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych prowadzące do ich niewydolności. Utrata ruchomości w stawach ręki oraz nadgartska, które bardzo często dotykają chorych z twardziną układową, znacznie pogarszają ich jakość życia.
Niefarmakologiczne leczenie twardziny układowej obejmuje: fizjoterapię, edukację, nowe metody terapeutyczne. Indywidualnie dobrana terapia przeciwdziała oraz zmniejsza dysfunkcje w obrębie stawów, tkanek miękkich oraz skóry, może poprawiać wydolność narządów wewnętrznych.
Terapia manualna doskonale uzupełnia kompleksowe leczenie tej grupy chorych poprzez odziaływanie na receptory: Golgiego, Ruffiniego, Paciniego oraz śródmiąższowe. Techniki z zakresu terapii manualnej ukierunkowane na skórę, powięź, mięśnie, stawy poprawiają sprawność ręki oraz zmniejszają odczucie bólu chorych z twardziną układową.
Zastosowane techniki manualne (rolowanie skóry, masaż głęboki powięzi powierzchownej oraz mięśni odpowiedzialnych za wyprost w stawie nadgarstkowym, poizomteryczną relaksację mięśni, mobilizację w kierunku grzbietowym w stawie promieniowo-nadgarstkowym, mobilizację boczno-boczną w stawach międzypaliczkowych) w przeprowadzonym badaniu poprawiły sprawność funkcjonalną ręki we wszystkich badanych parametrach (Cochin Hand Scale, Hand Mobility in Scleroderma, finger-to-palm-distance).

Słowa kluczowe:

Twardzina układowa, terapia manualna, terapia tkanek miękkich, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zjawisko dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego w bocznym skrzywieniu kręgosłupa – problemy związane z terapią miednicy

Daniel Olędzki, Andrzej Sadowski, Tomasz Sajko, Marek Kiljański

D. Olędzki, A. Sadowski, T. Sajko, M. Kiljański: Phenomenon of the dominant and latent blocks of the sacroiliac joint in lateral curvature of the spine – problems related to the pelvis therapy. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 12-22

Streszczenie
Od najmłodszych lat życia dziecka w wielu wypadkach postrzegamy wielopłaszczyznowe odchylenie kręgosłupa od osi długiej ciała. Odchylenia te mają ścisłe powiązanie z ustawieniem kości miednicy względem siebie, w czym istotną rolę odgrywają stawy krzyżowo-biodrowe a ściślej mówiąc ich dysfunkcja.
Nawet niewielkie przesunięcie kości krzyżowej względem kości biodrowej powoduje zmianę przestrzennego ustawienia całego kompleksu miednicy, segmentów kręgosłupa umiejscowionych powyżej oraz stawów biodrowych. Wczesna interwencja w diagnostyce dysfunkcji tych stawów u małych dzieci daje nam możliwość skutecznej korekcji miednicy względem kręgosłupa jeszcze na etapie tzw. ”skoliozy kompensującej”, gdy problem tkwi jeszcze tylko w asymetrycznym ułożeniu miednicy determinującej ustawienie kręgów w przestrzeni i jest jeszcze całkowicie odwracalny.
Zespół badawczy potwierdził fakt występowania „zjawiska dominującego i utajonego zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego” stwierdzając jego obecność u 50% badanej grupy.
Powyższe zjawisko może być przyczyną braku pełnej skuteczności korekcji kompleksu miednica-kręgosłup. Zatem w przypadku przeprowadzenia terapii tylko jednego stawu krzyżowo-biodrowego u dzieci ze skoliozą należy spodziewać się, że w co drugim przypadku nie przyniesie zamierzonych rezultatów.
Należy przynajmniej dwukrotnie wykonywać badania manualne celem oceny stanu obydwu SKB i porównania ich wyników z badaniem pierwotnym. Realizujemy wówczas zasadę terapii manualnej, badania przed i po leczeniu manualnym.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3