Tag: Marek Zięba

Zmiany wartości wybranych parametrów spirometrycznych w przebiegu kompleksowego usprawniania pacjentów z bocznymi skrzywieniami kręgosłupa I° i II°

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Marek Zięba, Paweł Ryngier

Rafał Gnat, Edward Saulicz, Marek Zięba, Paweł Ryngier – Changes of values of selected spirometric parameters in course of complex rehabilitation treatment in patients with scolioses of I° and II°. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 21-29

Streszczenie
Zarówno same wartości parametrów spirometrycznych u pacjentów ze skoliozami niskostopniowymi, jak i ich zmiany w przebiegu usprawniania nakierowanego na korekcję wady stanowią temat rzadko poruszany w literaturze. Nieliczne prace dokumentują zakłócenia funkcji respiracyjnej już we wczesnych stadiach rozwoju skoliozy. Z tego powodu dla potrzeb prezentowanego badania przyjęto hipotezę mówiącą, iż dodatkowym efektem kompleksowych działań korygujących postawę chorego będzie poprawa jakości wymiany gazowej wyrażona normalizacją zaniżonych wcześniej wartości parametrów spirometrycznych. Badaniem objęto grupę 60 dzieci z bocznymi skrzywieniami kręgosłupa I i II stopnia, bez żadnych schorzeń współistniejących. Ocenę wartości wybranych parametrów spirometrycznych przeprowadzono dwukrotnie: przed rozpoczęciem usprawniania i tuż po jego zakończeniu. Czas oddziaływania terapeutycznego wynosił średnio 28,77 dnia (SD = 9,47). Dzienne obciążenie specjalistycznymi ćwiczeniami korekcyjnymi wynosiło około 3 godziny i uzupełniane było dodatkowymi zabiegami. W okresie pomiędzy badaniem początkowym i końcowym większość z ocenianych parametrów spirometrycznych wykazała istotną poprawę zwiększając swe wartości i zbliżając je do wartości należnych (FVC EX, FVC IN, FEV1, PEF, PIF, VC, IC). Parametr ERV nie wykazał istotnych zmian, natomiast objętości TV i MV oraz współczynnik Tiffeneau utrzymały wcześniejsze tendencje zwyżkowe w stosunku do swych norm.Zgodnie z przyjętą hipotezą, oddziaływanie korekcyjne okazało się skuteczne w zwalczaniu zaburzeń oddechowych o charakterze restrykcyjnym, towarzyszących niskostopniowym skoliozom. Na podstawie uzyskanych wyników sformułować można również pewne wskazówki tyczące się praktycznego postępowania korekcyjnego w leczeniu wady.

Słowa kluczowe:
skolioza, usprawnianie, spirometria, parametry spirometryczne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie koncepcji leczenia usprawniającego w uszkodzeniach nerwu twarzowego u dzieci

Wojciech Kiebzak, Czesław Szmigiel, Zbigniew Śliwiński, Marek Zięba

Wojciech Kiebzak, Czesław Szmigiel, Zbigniew Śliwiński, Marek Zięba – A comparison of conceptions concerning rehabilitation following facial nerve injuries in children. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 22-26

Streszczenie

Wstęp. W pracy poddano analizie dynamikę poprawy funkcji motorycznych mięśni mimicznych u dzieci z objawami obwodowego porażenia nerwu twarzowego. Celem pracy jest ocena skuteczności stosowanych w tych przypadkach metod leczenia, a w szczególności efektów terapii uzyskanych dzięki zastosowaniu metod neurofizjologicznych, w porównaniu z efektami elektrostymulacji oraz biostymulacji laserowej. Materiał i metody. Badaniem objęto 51 dzieci z objawami obwodowego uszkodzenia nerwu twarzowego. Do oceny funkcji 11 mięśni mimicznych stosowano skalę wartości od „0″ do „3″ punktów za Pietruskim. Leczone dzieci podzielono na 3 grupy: Grupę 1 (N=17), w której stosowano biostymulację laserową (4-6 J/cm2, 3-4 razy tygodniowo, po 20 zabiegów w serii, urządzeniem firmy Laser lnstruments model CTL — 1106 MX 830 nm, 400 mV10; Grupę 2 (N=17), gdzie programowano terapię łącząc elementy trzech metod — Vojty, PNF oraz Casfillo-Moralesra; Grupę 3 (N=17), gdzie stosowano elektrostymulację (urządzeniem Pulsotronic ST-5D z zastosowaniem prądów impulsowych, z czasem trwania impulsu 80-100 ms, częstotliwością 1-4 Hz i amplitudą 20-60 mA). U wszystkich dzieci biernie i czynno-biernie ćwiczono mięśnie twarzy, oraz wykonywano delikatny masaż. Wyniki. W pierwszym badaniu odnotowano zły stan sprawności mięśni, który wynosił dla poszczególnych grup następujące średnie wartości punktowe: grupa 1 — 4,2; grupa 2 — 4,8 i najlepszy wynik dla grupy 3 — 6,2 pkt. Średni czas powrotu funkcji mięśni twarzy do normy wynosił kolejno: w grupie 1— 33,4 dnia, w grupie 2 — 22,9 dnia, w grupie 3 — 41,7 dnia. Wnioski. Odruchowe formy terapii metodą Vojty, PNF i Casfillo-Morales’a stanowią bardzo skuteczną, powszechnie stosowaną i alter-natywną formę leczenia usprawniającego w obwodowych uszkodzeniach nerwu twarzowego. Skuteczność zabiegów elektrostymulacji okazała się na tyle mała, że wątpliwa jest zasadność stosowania tych form terapii w usprawnianiu obwodowych porażeń nerwu twarzowego.

Słowa kluczowe:
porażenie nerwu twarzowego, metody fizjoterapeutyczne, mięśnie mimiczne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim