Drukowane ortezy wspomagające proces rehabilitacji dzieci z zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego

Agnieszka Ciukszo, Mateusz Curyło, Katarzyna Placek, Dariusz Lusina, Jan W. Raczkowski


Agnieszka Ciukszo, Mateusz Curyło, Katarzyna Placek, Dariusz Lusina, Jan W. Raczkowski – 3D printed orthosis supporting rehabilitation of children with nervous system disorders. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 52-58

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1427jJ

Streszczenie
Podstawowym zadaniem ortez w schorzeniach neurologicznych jest stabilizacja, korekcja oraz poprawa funkcji chodu. Ortezy aktywnie wspomagają pracę mięśni poprzez właściwe ułożenie poszczególnych segmentów ciała względem siebie, co ma ułatwić wykonanie zaplanowanej funkcji. Podczas pionizacji zadaniem ortezy jest utrzymanie stawu skokowego górnego w ufiksowanej pozycji pośredniej, najczęściej w kącie 90°. Dzięki temu zwiększa się czworobok podparcia, jaki dają stopy płasko ustawione na ziemi. Stabilizacja w stawach daje szansę na utrzymanie prawidłowej długości mięśni, tym samym chroni przed przykurczami. Ortezy indywidualne stosowane są podczas pionizacji i do poprawy funkcji chodu z dedykowanym obuwiem. Orteza poszerza obrys stopy, zatem obuwie do ortez najczęściej jest szersze od standardowego, jednak nie może być dłuższe niż orteza. Jednymi z wiodących wytycznych podczas analizy chodu, stosowanej u dzieci z zaburzeniami chodu, są kryteria przyjęte przez Rancho Los Amigos Hospital. Mimo złożoności problemów z chodem, z jakimi pacjenci zgłaszają się do fizjoterapeuty, pod względem zabezpieczenia ortezą należy przyjąć prostą strategię. Rolą zaopatrzenia ortopedycznego jest wspomaganie niewydolności mięśniowej poprzez uzyskanie stabilnej fazy podporu.

Słowa kluczowe:
druk 3D, ortezy 3D, MPDz, przepuklinaoponowo-rdzeniowa, SMA, analiza chodu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jakość życia pacjentów ze skoliozą idiopatyczną leczonych gorsetem Chêneau

Tomasz Urbański, Mateusz Curyło, Karina Rożek, Dariusz Lusina, Katarzyna Placek, Jan W. Raczkowski


Tomasz Urbański, Mateusz Curyło, Karina Rożek, Dariusz Lusina, Katarzyna Placek, Jan W. Raczkowski – Life quality of patients with idiopathic scoliosis treated with Chenêau Brace. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 136-143

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DE0LR

Streszczenie
Cel pracy. Głównym celem pracy było stwierdzenie wpływu noszenia gorsetu Chêneau na jakość życia pacjentów ze skoliozą idiopatyczną.
Metodyka. W badaniu wykorzystano krótką ankietę składającą się z 12 pytań – 4 pytań dotyczących danych demograficznych oraz 8 pytań o jakość życia. Wśród badanych aspektów życia znalazły się: trudności w wykonywaniu codziennych czynności, poczucie wstydu, dyskomfort podczas snu, rozdrażnienie oraz postrzegane korzyści tej metody leczenia przez pacjentów. Ankiety wypełniane były podczas wizyt kontrolnych.
Badanie przeprowadzono na grupie 30 pacjentów w wieku 9–16 lat leczonych co najmniej 6 miesięcy. Wśród badanych były 22 kobiety i 8 mężczyzn.
Wyniki. Pomimo niewielkiej grupy badawczej wyniki analizy statystycznej potwierdziły hipotezę, że gorset istotnie ma wpływ na jakość życia pacjentów oraz ma większy wpływ na jakość życia płci żeńskiej ze względu na zaburzenie estetyki i związane z tym poczucie wstydu. Zaobserwowano związek pomiędzy poczuciem wstydu z powodu noszenia gorsetu oraz chęcią „ukrywania” gorsetu pod ubraniem, a także postrzeganiem korzyści z noszenia gorsetu a mniejszym poczuciem wstydu.
Wnioski. W procesach rehabilitowania oraz leczenia pacjenta ze skoliozą idiopatyczną istotne jest holistyczne podejście, które uwzględnia nie tylko działania związane bezpośrednio z fizjologią, ale również samopoczuciem i jakością życia pacjentów.
Słowa kluczowe:
skolioza idiopatyczna, gorset Chêneau, jakość życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Postępowanie ortotyczne w rehabilitacji dzieci ze stopą płasko-koślawą

Agnieszka Ciukszo, Mateusz Curyło, Ewa Kucharska, Marcin Mikos, Jan W. Raczkowski

Agnieszka Ciukszo, Mateusz Curyło, Ewa Kucharska,Marcin Mikos, Jan W. Raczkowski – Orthotic management in the rehabilitation of children with plano-valgus foot. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 124-131

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG209371

Streszczenie
Stopa płasko-koślawa jest częstą deformacją trójpłaszczyznową pojawiającą się w wieku rozwojowym. Charakteryzuje ją ewersja kości piętowej w stosunku do piszczeli, pronacja stopy i obniżenie łuku podłużnego przyśrodkowego podczas obciążenia. Przyjmuje się, że hipermobilność stawów oraz wysoka masa ciała zwiększają częstość występowania stopy płasko-koślawej w każdym wieku. Brak jest konsensusu w dziedzinie prawidłowego zarządzania płaskostopiem. Ten brak porozumienia wynika przede wszystkim z tego, że nie ma jednoznacznego podejścia do odróżniania patologicznego lub fizjologicznego płaskostopia i do określania, kto wymaga leczenia. Jedną z metod podtrzymujących korekcję stopy jest stosowanie zaopatrzenia ortopedycznego w postaci wkładek do obuwia czy ortez typu SMO/RING. Wprowadzenie repozycji w stawie skokowym dolnym ma na celu odtworzenie naturalnego systemu podparcia stopy oraz zmniejszenie kompensacji na wyższych poziomach w stawach kończyn dolnych, w miednicy i tułowiu.
Słowa kluczowe:
stopa płasko-koślawa, wada postawy, wkładka ortopedyczna, orteza
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dokumentacja medyczna w praktyce fizjoterapeuty. Aspekty prawno-administracyjne

Tomasz Pęcherz, Mateusz Curyło, Marcin Mikos, Marlena Rynkiewicz-Andryśkiewicz, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski

T. Pęcherz, M. Curyło, M. Mikos, M. Rynkiewicz-Andryśkiewicz, E. Kucharska, J. W. Raczkowski – Medical records in the practice of a physiotherapist. Legal and administrative aspects. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 226-228

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20AZF1

Streszczenie
Dokumentacja medyczna jest bardzo często traktowana  przez pracowników medycznych jako dodatkowy, przykry i zbyteczny obowiązek. Jednakże obecnie stanowi podstawowe, niepodważalne źródło obrony przed wszelkimi roszczeniami pacjentów, zarówno formalnymi, dotyczącymi prawidłowości prowadzonej dokumentacji, jak i merytorycznymi, związanymi ze stawianymi zarzutami błędu w sztuce medycznej w trakcie udzielania świadczenia.
Słowa kluczowe:
dokumentacja medyczna, błąd w sztuce, prawa pacjenta, RODO, obowiązki fizjoterapeuty
Artykuł wyłącznie w j. polskim

Porównanie wczesnych i późnych wyników operacyjnych pacjentów po alloplastyce stawu biodrowego pod względem rodzaju dostępu operacyjnego i oceny poziomu sprawności

Paweł Zieliński, Rafał Trąbka, Jarosław Amarowicz, Mateusz Curyło, Paweł Kamiński, Magdalena Wilk-Frańczuk, Tomasz Maicki

P. Zieliński, R. Trąbka, J. Amarowicz, M. Curyło, P. Kamiński, M. Wilk-Frańczuk, T. Maicki – Comparison of early and late surgical outcomes of patients after total hip arthroplasty in terms of the type of surgical approach and assessment of the level of fitness. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 190-203

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A16D

Streszczenie
Choroba zwyrodnieniowa to najczęściej spotykana forma patologii stawów człowieka. Szacuje się, że dotyka ona ok. 6% światowej populacji. Obok stawów dłoni oraz stawu kolanowego, staw biodrowy należy do najpowszechniejszych typów OA.
Badaniem objęto wybranych w sposób losowy 59 pacjentów (z grupy ponad 600 osób operowanych w podobnym okresie) Oddziału Ortopedii i Rehabilitacji Krakowskiego Centrum Rehabilitacji i Ortopedii w Krakowie, poddanych zabiegowi THA na skutek zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, z wykorzystaniem protezy bezcementowej.
Celem pracy było porównanie wczesnych i późnych efektów zabiegów (poziom sprawności pacjenta oraz subiektywna ocena) z dostępu przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa) oraz bocznego (McFarlanda i Osborne’a w modyfikacji Hardinga).
Uzyskane wyniki badań własnych potwierdzają lepsze rezultaty w zakresie skali siły odwodzenia (SO%), HHS, VAS, częstości objawu Trendelenburga oraz częściowo ruchomości (rotacja zewnętrzna) w odniesieniu do obserwacji krótkoterminowej (szczególnie po 6 i 12 tygodniach), lecz nie długoterminowej (po 24 tygodniach i 11–12 latach).
Stwierdzono, że osoby, u których zabieg był wykonywany z dojścia bocznego (wg Hardinga) szybciej dochodzą do sprawności niż osoby po operacji z dojścia przednio-bocznego (wg Watson-Jonesa).
Słowa kluczowe:
alloplastyka, choroba zwyrodnieniowa, staw biodrowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nieinwazyjne leczenie plagiocefalii z zastosowaniem korekcyjnych kasków u niemowląt

Agnieszka Ciukszo, Mateusz Curyło, Marcin Mikos, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski

A. Ciukszo, M. Curyło, M. Mikos, E. Kucharska, Jan W. Raczkowski – Non-invasive treatment of plagiocephaly with the use of corrective helmets in infants. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 32-41

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A36D

Streszczenie
Stosowanie korekcji kształtu czaszki jest kontrowersyjne, a zalecenia dotyczące leczenia i raportowanie wyników są różne. Najczęściej obserwowanymi deformacjami czaszki są: plagiocefalia, brachycefalia oraz skafocefalia. Leczenie obejmuje repozycjonowanie, fizjoterapię oraz leczenie ortotyczne za pomocą dostosowanej ortezy czaszki. Ułożeniową plagiocefalię należy różnicować z torticolis, która także stanowi jedną z głównych przyczyn powstawania tej deformacji. Korekta w kasku następuje najszybciej u młodszych pacjentów, a stopień korekty spowalnia wraz z wiekiem. Kask remodelujący czaszkę jest najskuteczniejszy, gdy zostanie zainicjowany przed 5. miesiącem życia. Fizjoterapia oprócz terapii pozycjonującej oraz stosowanie ortezy czaszki skracają czas leczenia i poprawiają wyniki w ciężkich przypadkach asymetrii głowy.
Słowa kluczowe:
plagiocefalia, brachycefalia, kaski korekcyjne, rehabilitacja niemowląt
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ochrona prawna fizjoterapeuty jako zawodu zaufania publicznego

Marcin Mikos, Mateusz Curyło, Marlena Rynkiewicz-Andryśkiewicz, Tomasz Pęcherz, Ewa Kucharska, Jan. W. Raczkowski

Marcin Mikos, Mateusz Curyło, Marlena Rynkiewicz-Andryśkiewicz, Tomasz Pęcherz, Ewa Kucharska, Jan. W. Raczkowski – Legal protection of the physiotherapist as a profession of public trust. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 194-196

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1411DD

Streszczenie
Wśród zawodów medycznych zaufania publicznego znajduje się zawód fizjoterapeuty. Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty konstytuuje zawód fizjoterapeuty jako zawód medyczny zaufania publicznego. Zawody medyczne posiadające status zawodu zaufania publicznego takie jak lekarz, pielęgniarka oraz ratownik medyczny posiadają szczególną ochronę prawna której fizjoterapeuta nie posiada. Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty nie wskazała fizjoterapeuty jako funkcjonariusza publicznego. To w bezpośredni sposób pozbawia fizjoterapeutów tej szczególnej ochrony prawnej która przyporządkowana jest dla funkcjonariusza publicznego.
Słowa kluczowe:
Fizjoterapeuta – zawód medyczny zaufania publicznego, ochrona prawna fizjoterapeuty, funkcjonariusz publiczny, niebezpieczeństwo wykonywania zawodu fizjoterapeuty
Artykuł w j. polskim, dostępny w sklepie wydawnictwa

Urazy w obrębie ręki i nadgarstka u osób regularnie uprawiających wspinaczkę sportową

Marta Schmidt, Aleksandra Krupa, Agnieszka Ciukszo, Arkadiusz Fiedor, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski, Mateusz Curyło

Marta Schmidt, Aleksandra Krupa, Agnieszka Ciukszo, Arkadiusz Fiedor, Ewa Kucharska, Jan W. Raczkowski, Mateusz Curyło – Hand and wrist injuries occurring in regular sport climbers. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 86-92

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG141A10

Streszczenie
Cel pracy. Wspinaczka sportowa staje się coraz bardziej popularną dyscypliną sportu. Jako sport ekstremalny obarczona jest wysokim stopniem zagrożenia urazem. Szczególnym obszarem narażonym na kontuzje jest kończyna górna. Celem pracy jest ocena ilości oraz rodzajów urazów w obrębie ręki i/lub nadgarstka u osób uprawiających wspinaczkę sportową.
Materiał i metodyka. Przebadano 468 wspinaczy. Kryteria włączenia: regularność prowadzonych treningów, staż treningowy minimum 1 rok oraz minimalną trudność pokonywanej drogi na poziomie VI.1. Jako narzędzie badawcze użyto autorskiego kwestionariusza ankiety.
Wyniki. 84% przebadanych wspinaczy odczuwało dolegliwości bólowe w obrębie ręki/nadgarstka w trakcie treningu wspinaczkowego, 67% ankietowanych doznało uszkodzenia ręki/nadgarstka podczas treningu wspinaczkowego. Najczęstszym miejscem wystąpienia uszkodzeń było więzadło obrączkowe (N = 97). Zaobserwowano związek pomiędzy uszkodzeniem więzadła obrączkowego a uszkodzeniem w obrębie III palca (rs = 0,513, p < 0,001) oraz pomiędzy występowaniem zespołu cieśni nadgarstka a stażem treningowym (rs = 0,355, p < 0,05).
Wnioski. Uszkodzenia oraz dolegliwości bólowe narządu ruchu są częstym problemem wspinaczy. Analiza zebranych danych wskazuje, że im dłuższy staż treningowy, tym większe ryzyko urazu.  W obrębie III i IV palca odnotowano najwięcej kontuzji. Zebrane dane wskazują na potrzebę edukacji wpinaczy w zakresie prewencji oraz metod leczenia specyficznych urazów.
Słowa kluczowe:
wspinaczka sportowa, urazy sportowe, urazy dłoni, trening wspinaczkowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Reumatoidalne zapalenie stawów i stopa reumatoidalna w praktyce fizjoterapeuty

Mateusz Curyło, Marlena Rynkiewicz-Andryśkiewicz, Agnieszka Ciukszo, Damian Szubski, Ewa Kucharska, Jan Czernicki, Jan W. Raczkowski

Mateusz Curyło, Marlena Rynkiewicz-Andryśkiewicz, Agnieszka Ciukszo, Damian Szubski, Ewa Kucharska, Jan Czernicki, Jan W. Raczkowski – Rheumatoid arthritis and rheumatoid foot in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 172-183

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DD753

Streszczenie
Choroby reumatyczne nie są chorobami śmiertelnymi, ale w ich następstwie dochodzi do skrócenia czasu życia. Dotyczy to wszystkich zapalnych chorób reumatycznych, a szczególnie reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Choroby reumatyczne, w których przede wszystkim dochodzi do rozwoju procesu zapalnego stawów z ich postępującym uszkodzeniem, są przyczyną rozwoju niepełnosprawności chorego, uniemożliwiają mu pracę, codzienne funkcjonowanie, również w warunkach domowych, oraz rzutują na wszystkie aspekty życia społecznego. Celem rehabilitacji w RZS jest zniesienie bólu, ograniczenie lub zahamowanie zapalenia, utrzymanie prawidłowego funkcjonowania układu ruchu ze spowolnieniem lub zatrzymaniem zmian strukturalnych w stawach.
Słowa kluczowe:
Reumatoidalne Zapalenie Stawów, RZS, stopa reumatoidalna, niepełnosprawność, zaopatrzenie ortopedyczne
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu elastyczności podparcia stopy protezowej na chód u pacjenta po amputacji kończyny dolnej na poziomie uda

Mateusz Curyło, Agnieszka Ciukszo, Marcin Zaczyk, Damian Szubski, Łukasz Strzępek, Bolesław Karwat, Jan W. Raczkowski

Mateusz Curyło, Agnieszka Ciukszo, Marcin Zaczyk, Damian Szubski, Łukasz Strzępek, Bolesław Karwat, Jan W. Raczkowski – Assessment of the impact of prosthetic foot support flexibility on gait in a patient after lower limb amputation at thigh level. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 56-63

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DDEF8

Streszczenie
Cel. Praca przedstawia wyniki z badań doświadczalnych, których głównym celem było określenie, w jaki sposób stopień elastyczności układu podparcia protezy kończyny dolnej wpływa na wzorzec wtórnie wyuczonego chodu u pacjenta po amputacji. Materiał i metody. Badanie zrealizowano z udziałem pacjenta (35-letni mężczyzna) z amputacją kończyny dolnej na poziomie 1/3 bliższej kości udowej, który pokonywał zaplanowaną wcześniej ścieżkę chodu. Kryteria włączenia: płeć K i M, amputacja na poziomie 1/3 bliższej uda, wiek poniżej 40. r.ż., amputacja urazowa, poziom aktywności średni, korzystanie z protezy co najmniej rok. Kryteria wyłączenia: wiek powyżej 40. r.ż., amputacje poniżej poziomu 1/3 bliższej uda, amputacje z przyczyn naczyniowych, poziom aktywności niższy od średniego, korzystanie z protezy poniżej jednego roku. W trakcie badania pacjent był zaopatrzony w trzy układy podparcia, odpowiadające trzem stopniom elastyczności stopy protezowej (miękkiej, średniej, twardej). Dane biomechaniczne w trakcie chodu zebrano za pomocą systemu oceny nacisków pomiędzy stopą a wnętrzem buta – FlexinFit firmy Sensor Medica. Wyniki. W całym cyklu chodu faza podporu na kończynie zdrowej trwała najdłużej. Układ podparcia o charakterystyce twardej generuje największą asymetrię przenoszonych obciążeń między kończynami. W tym wariancie podparcia różnica obciążenia między kończyną zdrową a kończyną amputowaną wynosiła 1330 kg/m2, co stanowiło asymetrię na poziomie 21%. Pod względem rozkładu obciążenia najlepsze okazało się podparcie o charakterystyce średniej – średnia podatność podparcia, dla których różnica obciążenia między kończyną zdrową a kończyną amputowaną wynosiła 770 kg/m2, co stanowiło asymetrię na poziomie 12%. Wnioski. Podczas projektowania protezy dla osób po amputacji kończyny dolnej kluczowe jest prawidłowe dopasowanie jej cech do indywidualnych potrzeb pacjenta (regulacja kinematyki protezy, dostosowanie sztywności układu podparcia), by chód był najbliższy prawidłowemu z małym zapotrzebowaniem energetycznym.
Słowa kluczowe:
amputacja kończyny dolnej, analiza chodu, chód protetyczny, rehabilitacja protetyczna
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim
1 2 3