Ćwiczenie głębokich zginaczy szyjnych przy użyciu Pressure Biofeedback oraz zintegrowana technika hamowania nerwowo-mięśniowego w przewlekłym mechanicznym bólu szyi: randomizowane badanie kontrolowane

Eman Mohamed Fahmy, Ghada Ismail Mohamed, Ragia Mohamed Kamel, Amira Hussin Draz

Eman Mohamed Fahmy, Ghada Ismail Mohamed, Ragia Mohamed Kamel, Amira Hussin Draz – Deep cervical flexor pressure biofeedback exercise versus integrated neuromuscular inhibition technique in chronic mechanical neck pain: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 186-192

Streszczenie
Cel. Badanie to przeprowadzono w celu porównania wpływu ćwiczenia głębokich zginaczy szyjnych przy użyciu pressure biofeedback i zintegrowanej techniki hamowania nerwowo-mięśniowego na leczenie przewlekłego mechanicznego bólu szyi. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu pięciu pacjentów (34 kobiety, 11 mężczyzn), w wieku
(27,47 ± 3,29) lat z przewlekłym mechanicznym bólem szyi losowo przydzielonych do trzech równych grup: Grupa (A): ćwiczenia głębokich zginaczy szyjnych przy użyciu pressure biofeedback plus tradycyjny program; Grupa ( B): zintegrowana technika hamowania nerwowo-mięśniowego plus program tradycyjny i Grupa (C) tylko program tradycyjny (podczerwień, ultradźwięki i masaż) przez trzy tygodnie, trzy sesje w tygodniu. Wyniki mierzone za pomocą inklinometru do oceny zakresu ruchu kręgosłupa szyjnego w sześciu kierunkach, wizualnej skali analogowej dla bólu i wskaźnika niepełnosprawności funkcjonalnej wynikającej z bólu szyi przed i po leczeniu. Wyniki. W ramach analizy grupowej wykazano istotną różnicę w zakresie ruchu, bólu i wskaźnika niepełnosprawności wynikającej z bólu szyi przed i po leczeniu w trzech grupach na poziomie p ˂ 0,05; analiza międzygrupowa wykazała istotną różnicę w zakresie ruchu, bólu po leczeniu na korzyść
grupy A na poziomie p < 0,05, natomiast brak istotnej różnicy między grupami A, B w zakresie wskaźnika niepełnosprawności wynikającej z bólu szyi na poziomie p > 0,05. Wnioski. Ćwiczenia głębokich zginaczy szyjnych przy użyciu biofeedback i zintegrowana technika hamowania nerwowo-mięśniowego są skutecznymi metodami leczenia przewlekłego mechanicznego bólu szyi; lepsze wyniki osiągnięto w przypadku stosowania ćwiczeń głębokich zginaczy szyjnych przy użyciu biofeedback.
Słowa kluczowe
Głębokie zginacze szyjne, ćwiczenia przy użyciu biofeedback, zintegrowana technika hamowania nerwowo-mięśniowego, mechaniczny ból szyi, wskaźnik niepełnosprawności wynikającej z bólu szyi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Technika kompresji niedokrwiennej kontra rozluźnienie mięśniowo-powięziowe górnego mięśnia czworobocznego w mechanicznym bólu szyi u kobiet z Uniwersytetu Jouf

Zeinab A. Ali, Amera Bekhatroh Rashed, Nevin Adel Amer Ismael, Hanaa Elsayed Ahmed Shahin, Anwar Abdullah Alshara-ri, Eman Elsayed Bauomey Mohamed, Radwa T ELshor-bagy, Nesma M Allam

Zeinab A. Ali, Amera Bekhatroh Rashed, Nevin Adel Amer Ismael, Hanaa Elsayed Ahmed Shahin, Anwar Abdullah Alshara-ri, Eman Elsayed Bauomey Mohamed, Radwa T ELshor-bagy, Nesma M Allam – Ischemic Compression Technique Versus Myofascial Release of Upper Trapezius Muscle in Mechanical Neck Pain in Females of Jouf University . Fizjoterapia Polska 2021; 21(3); 156-162

Streszczenie
Informacje wprowadzające.
Ból szyi może mieć przyczyny mechaniczne lub traumatyczne. Ból mechaniczny szyi definiuje się jako ból w odcinku szyjnym kręgosłupa i okolicy barku z objawami dotyczącymi ułożenia szyi, ruchów lub kontaktu z mięśniami szyjnymi. Cel. Porównanie wpływu ucisku niedokrwiennego (IC) i mięśniowo-powięziowego rozluźnienia mięśnia czworobocznego u pacjentów z mechanicznym bólem szyi. Materiały i metody. Dwutygodniowe randomizowane badanie eksperymentalne. Trzydzieści pacjentek z mechanicznym bólem szyi w wieku od 18 do 55 lat zostało losowo przydzielonych do 2 równych grup. Grupa A była poddawana terapii techniką rozluźniania mięśniowo-powięziowego oraz krioterapii przez dwa tygodnie, 3 sesje w tygodniu, natomiast grupa B była poddawana kompresji niedokrwiennej oraz krioterapii przez dwa tygodnie, 3 sesje w tygodniu. Wszystkie uczestniczki w obu grupach były oceniane przed i po treningu pod kątem wizualnej skali analogowej (VAS), wskaźnika niepełnosprawności szyi (NDI) i zakresu ruchu kręgosłupa szyjnego za pomocą uniwersalnego goniometru. Wyniki: Po leczeniu w grupie A i B w porównaniu ze stanem przed leczeniem wystąpił istotny spadek wartości VAS i NDI (p > 0,05). Wystąpił istotny wzrost zakresu ruchu szyi po leczeniu w grupach B i A w porównaniu z tym przed leczeniem (p > 0,001). Porównanie grup A i B po leczeniu wykazało istotny spadek VAS i NDI w grupie B w porównaniu z grupą A
(p > 0,05). Zaobserwowano również znaczny wzrost zgięcia, wyprostu, zgięcia bocznego i rotacji w grupie B w porównaniu z grupą A
(p > 0,001). Wnioski. Stwierdzono, że zastosowanie ucisku niedokrwiennego 3 razy/tydzień przez 2 tygodnie jest skuteczną krótkoterminową metodą zmniejszenia bólu, zwiększenia zakresu ruchu szyi i zdolności funkcjonalnych pacjentów z mechanicznym bólem szyi.
Słowa kluczowe
Kompresja niedokrwienna, Mechaniczny ból szyi, Mięśniowo-powięziowy punkt spustowy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim