Zdolności przetwarzania sensorycznego w odniesieniu do zdolności motorycznych u dzieci z różnymi rodzajami mózgowego porażenia dziecięcego

Amal Abdelwahab Youssef, Amira Mohamed Eltohamy, Kamal Elsayed Shokry, Engi E.Sarhan, Nesma EM. Barakat

Amal Abdelwahab Youssef, Amira Mohamed Eltohamy, Kamal Elsayed Shokry, Engi E.Sarhan, Nesma EM. Barakat – Sensory processing abilities in relation to motor capabilities in children with different types of cerebral palsy –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 173-181

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF88A7

Streszczenie
Tło i cel. Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym mają problemy z przetwarzaniem sensorycznym oraz z motoryką, co prowadzi do poważnych niepełnosprawności rozwojowych. W niniejszym badaniu naszym celem było ocenienie korelacji między zdolnościami przetwarzania sensorycznego a zdolnościami motorycznymi u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz ocena wpływu rodzajów mózgowego porażenia dziecięcego na zdolności przetwarzania sensorycznego i zdolności motoryczne. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział sto dzieci, obu płci, z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku od 4 do 10 lat, wyselekcjonowanych z ambulatoryjnej kliniki rehabilitacji pediatrycznej na Wydziale Fizjoterapii Uniwersytetu Kairskiego, spełniających kryteria włączenia. Wszystkie dzieci zostały ocenione za pomocą krótkiego profilu sensorycznego: aby zmierzyć zdolność przetwarzania sensorycznego, Systemu Klasyfikacji Funkcji Motorycznych: do mierzenia umiejętności motorycznych ogólnych oraz Systemu Klasyfikacji Zdolności Manualnych: do mierzenia umiejętności motorycznych precyzyjnych. Wynik. Stwierdzono istotną korelację między GMFCS, MACS a całkowitym wynikiem SSP oraz słabą energią, wrażliwością dotykową, wrażliwością na smak i zapach, wrażliwością na ruch oraz poszukiwaniem wrażeń przy zaniżonej reaktywności (P ≤ 0,05*). Nie stwierdzono istotnych korelacji między filtrowaniem słuchowym oraz wrażliwością wzrokowo-słuchową a GMFCS i MACS (P = 0,676 i 0,266, odpowiednio). Stwierdzono statystyczne zróżnicowanie między różnymi typami MPD pod względem SSP i oceny motorycznej (P ≤ 0,05*). Wnioski. Badanie wykazało: wpływ zdolności przetwarzania sensorycznego na zdolności motoryczne u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Słowa kluczowe
zdolności przetwarzania sensorycznego, zdolności motoryczne, mózgowe porażenie dziecięce
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poprawa zdolności mięśni ręki po 6 tygodniach ćwiczeń ściskania piłki tenisowej u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym typu spastycznego

Irmantara Subagio, Nengteng Manik, Rahmat Putra Perdana, Putra Sastaman B, Erna Yantiningsih, Raja Mohammed Firhad Raja Azidin, Slamet Raharjo

 

Irmantara Subagio, Nengteng Manik, Rahmat Putra Perdana, Putra Sastaman B, Erna Yantiningsih, Raja Mohammed Firhad Raja Azidin, Slamet Raharjo – Improved hand muscle ability after 6 weeks of squeezing a tennis ball exercise in children with spastic cerebral palsy –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 73-77

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8753

Streszczenie
Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD) zazwyczaj charakteryzują się mniejszą sprawnością fizyczną w porównaniu do rówieśników o typowym rozwoju. Główną przyczyną jest brak aktywności fizycznej i ćwiczeń w okresie dzieciństwa. Jeśli młodzież i dorośli z MPD nie będą wystarczająco ćwiczyć, może to skutkować zmniejszoną mobilnością i sprawnością fizyczną. Bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie mózgowego porażenia dziecięcego, gdy dziecko jest jeszcze młode. Celem tego badania było zbadanie, w jaki sposób dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym typu spastycznego mogą skorzystać na poprawie funkcjonowania mięśni ręki poprzez ćwiczenia ściskania gąbczastej piłki tenisowej w ramach ćwiczeń wzmacniających rękę. Badanie zastosowało prawdziwy projekt eksperymentalny z grupą kontrolną przed i po teście. Metodologia ta umożliwiła rygorystyczne i systematyczne badanie, zapewniając wiarygodne i ważne wyniki. W badaniu wzięło udział dwunastu chłopców w wieku od 15 do 17 lat, u których zdiagnozowano spastyczne mózgowe porażenie dziecięce, uczestniczących w ćwiczeniach ściskania gąbczastej piłki tenisowej jako części programu interwencyjnego. Trzydziestominutowy trening ściskania gąbczastej piłki tenisowej obejmował 4-6 serii po 15-20 powtórzeń z pasywnymi przerwami trwającymi 30 sekund. Zalecany reżim zakładał przeprowadzanie ćwiczeń cztery razy w tygodniu przez sześć tygodni. Przed i po interwencji użyto dynamometru ręcznego do oceny siły mięśni ręki dzieci z spastycznym typem mózgowego porażenia dziecięcego. Techniki analizy danych zastosowano, używając testu t dla niezależnych próbek przy istotności na poziomie 5%. Wyniki pokazały średnią siłę mięśni prawej ręki po interwencji między grupą kontrolną a eksperymentalną (4,36 ± 1,35 kg vs. 34,16 ± 3,34 kg (p = 0,000)), średnią siłę mięśni lewej ręki po interwencji między grupą kontrolną a eksperymentalną (2,31 ± 0,49 kg vs. 30,18 ± 2,08 kg (p = 0,000)). Wyniki badania sugerują, że regularne ćwiczenia ściskania piłki tenisowej, przeprowadzane z częstotliwością czterech sesji tygodniowo przez okres sześciu tygodni, mogą przynieść znaczące poprawy w funkcjonalności mięśni ręki u dzieci zdiagnozowanych z spastycznym typem mózgowego porażenia dziecięcego. Wyniki sugerują, że włączenie tych aktywności do procedur leczenia może dostarczyć znaczącej wartości dla osób z tą szczególną chorobą.
Słowa kluczowe
mózgowe porażenie dziecięce, dzieci, typ spastyczny, ćwiczenia z piłką tenisową
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skład masy ciała a spastyczność dzieci z obustronnym niedowładem kończyn dolnych

Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa


Lawia Szkoda, Andrzej Szopa, Ilona Kwiecień-Czerwieniec, Małgorzata Domagalska-Szopa – Body composition and spasticity in children with bilateral cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 174-185

Streszczenie
Cel. Celem niniejszego opracowania było rozpoznanie zależności pomiędzy składem masy ciała dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym a stopniem spastyczności mięśni kończyn dolnych.
Materiał i metoda. Badaniem objęto 59-osobową grupę samodzielnie chodzących dzieci w wieku od 8 do 16 lat z obustronnym spastycznym niedowładem kończyn dolnych. Do grupy kontrolnej włączono 59 dzieci bez ośrodkowych zaburzeń ruchowych – uczniów Szkoły Podstawowej nr 25 w Sosnowcu. Badania obejmowały: 1) ocenę składu masy ciała oraz jego komponentów przy użyciu wagi TANITA MC-780 S MA; 2) ocenę stopnia spastyczności wg zmodyfikowanej skali Ashwortha; 3) obliczenia wskaźników BMI zgodnie z rekomendacją World Health Organization (WHO) oraz BMI OLAF opracowanych przez Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie.
Wyniki. Największe nasilenie spastyczności, zarówno w prawej, jak i lewej kończynie dolnej, występowało w obrębie grupy mięśni prostowników stawu skokowego. Z kolei najmniejsze nasilenie spastyczności zaobserwowano w grupie mięśni zginaczy stawu kolanowego prawej i lewej kończyny dolnej. Im większy był stopień spastyczności mięśni kończyn dolnych, tym większy był deficyt masy beztłuszczowej i masy mięśni kończyn dolnych.
Wnioski. u dzieci z MPD występują deficyty w zakresie masy tkanki mięśniowej. Deficyt tkanki mięśniowej zależy od stopnia spastyczności proksymalnych grup mięśniowych kończyn dolnych.
Słowa kluczowe:
skład masy ciała, spastyczność, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Internetowe i oparte na zdjęciach programy domowe usprawniające funkcje kończyn górnych dla dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym po wstrzyknięciu toksyny botulinowej

Eslam E. Hassan, Khaled A. Mamdouh, Samia A. Abdel Rahman, Tarek E.I. Omar

Eslam E. Hassan, Khaled A. Mamdouh, Samia A. Abdel Rahman, Tarek E.I. Omar – Online-based versus photos-based home programs on upper extremity functions for children with hemiplegic cerebral palsy following botulinum toxin injection. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 112-116

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Internetowy program domowy pozwala na ciągłą opiekę w dowolnym momencie, kontroluje zapotrzebowania i jest uważany za doskonałą metodę kontroli infekcji. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu zbadania wpływu zastosowania programu domowego i programu opartego na zdjęciach w porównaniu do tradycyjnego programu fizjoterapii, na umiejętności chwytania dłonią i zakres ruchu wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia dotkniętej chorobą kończyny górnej u dzieci z porażeniem mózgowym po wstrzyknięciu toksyny botulinowej A. Materiały i metody. Trzydzieścioro dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym podzielono na dwie równe grupy (A i B). Obie grupy były poddawane tradycyjnemu programowi fizjoterapii w klinice, oraz realizowały internetowy program domowy w przypadku grupy (A) i konwencjonalny program domowy oparty na zdjęciach w przypadku grupy (B). Mierzone zmienne to chwyt na podstawie testu jakości umiejętności kończyn górnych oraz zakres ruchu wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia przy użyciu elektronicznego goniometru cyfrowego dla dotkniętej chorobą kończyny górnej przed i po trzech kolejnych miesiącach leczenia. Wyniki. Badanie wykazało znaczną poprawę wszystkich mierzonych zmiennych w obu grupach po leczeniu w porównaniu z wartościami sprzed leczenia. Jeśli chodzi o porównanie między grupami, wystąpiła znaczna poprawa w grupie (A) po leczeniu pod względem chwytu w porównaniu z grupą (B), podczas gdy nie było istotnej różnicy w zakresie wyprostu nadgarstka i supinacji przedramienia. Wniosek. Internetowy program domowy jest bardziej skuteczny niż program domowy oparty na zdjęciach w tradycyjnym programie fizjoterapii dla poprawy umiejętności chwytu ręką u dzieci z porażeniem mózgowym połowiczym.
Słowa kluczowe
toksyna botulinowa A, mózgowe porażenie dziecięce, internetowy program domowy, funkcje kończyn górnych
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena rozwoju motorycznego niemowląt według Vojty z uwzględnieniem czynników ryzyka w materiale ośrodka rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Aleksandra Deljewska-Starykow, Zbigniew Śliwiński, Wanda Różyło

Aleksandra Deljewska-Starykow, Zbigniew Śliwiński, Wanda Różyło – Evaluating the motor development of infants using Vojta’s method, with particular attention to risk factors, in clinical material from a Rehabilitation Center for Children with Cerebral Palsy. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 216-228

Streszczenie
Wstęp. Autorzy w swojej pracy opisują rozwój fizyczny i psychiczny dziecka w pierwszym roku jego życia, wg Theodora-Hellbrigge. Przedstawiają pojęcia takie jak „ciąża ryzyka”, „poród ryzyka”, „dziecko ryzyka”. Omawiają czynniki ryzyka, wśród których duże znaczenie posiadają niekorzystne układy rodzinne dotyczące czynnika Rh, grup głównych krwi, enzynopatii rodzinnej i aberacji chromosomowych, a także choroby matki w czasie ciąży. Szczególną uwagę zwracają na zatrucia ciążowe, cukrzycę, choroby gruczołu tarczowego, nadmierną otyłość, znacznego stopnia niedokrwistość ciężarnych, przebyte przez nie choroby zakaźne i krwawienia. Do niekorzystnych czynników zaliczają też niski wzrost matki, małą masę ciała przed ciążą, niehigieniczny tryb życia. Pewnym zagrożeniem są także; krótszy niż 6 miesięcy okres od poprzedniej ciąży, procesy zapalne OUN, uogólniona sinica, niska punktacja w skali Apgar, zaburzenia adaptacji krążeniowo-oddechowej z pogłębioną kwasicą, hiperbilirubinemia i drgawki noworodkowe, noworodki urodzone w zamartwicy, z zielonymi wodami płodowymi, z cechami wcześniactwa; dzieci urodzone po różnego typu powikłaniach porodowych (z użyciem kleszczy, próżnociągu, cesarskiego cięcia ), z małą masą urodzeniową (poniżej 2500 gramów) lub ze zbyt dużą (powyżej 4500 gramów), noworodki przenoszone, urodzone w okolicznościach przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego i odejścia wód, a także urodzone z ciąży mnogiej. Celem pracy jest:• analiza neurofizjologiczna rozwoju niemowląt z grupy ryzyka ciążowego i okołoporodowego w szczególności dzieci ze skróconym wiekiem płodowym / poniżej 37 tygodnia trwania ciąży/, tj. wcześniaków oraz dzieci urodzonych o czasie, ale za małych w stosunku do wieku płodowego, tj dystroficznych. • zwrócenie uwagi na znaczenie wczesnego rozpoznawania zaburzeń neurorozwojowych i wprowadzenia wczesnego usprawniania leczniczego. Materiał i metody. Ocenie podano 32 wcześniaków, tj. dzieci urodzonych między 28, a 37 tygodniem ciąży oraz 13 dzieci urodzonych z dystrofii wewnątrzmacicznej, tj. noworodki o ciężarze ciała poniżej 2 500 gramów i jedno dziecko urodzone z ciąży trwającej powyżej 37 tygodni. Wszystkie urodzone dzieci są z ciąży pojedynczej. Badania według Vojty przeprowadzono w Ośrodku Rehabilitacji Dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zgorzelcu.Wyniki i wnioski. Na podstawie osiągniętych wyników autorzy wyciągnęli następujące wnioski: 1. Neurokinezjologiczna diagnostyka rozwojowa wg Vojty, stanowi screening dla dzieci z grupy ryzyka, jest prosta do wykonania, równocześnie pozwala wcześnie stwierdzić nieprawidłowości w rozwoju psychoruchowym dziecka. 2. Największą wartością wczesnej diagnostyki i terapii jest umożliwienie dzieciom zagrożonym (z grupy wysokiego ryzyka) szansy na prawidłowy rozwój. Przedstawione wyniki dowodzą, że im wcześniej rozpoznany zostanie Zespół Zaburzeń Centralnej Koordynacji Nerwowej (ZZCKN) i podjęte zostanie leczenie, tym większe szanse uzyskania prawidłowego rozwoju psychoruchowego dziecka. 3. Wiek dziecka w momencie rozpoczęcia usprawniania ma zasadnicze znaczenie dla efektów i czasu trwania terapii. 4. Niska masa urodzeniowa oraz relatywnie krótszy czas życia płodowego mają wpływ na dojrzałość OUN, a co za tym idzie, na stopień ZZCKN. Im mniejsza masa i krótszy czas życia płodowego, tym wyższy stopień ZZCKN i mniejsza szansa na spontaniczną normalizację i prawidłowy rozwój psychomotoryczny. 5. Czynnik ryzyka ma wpływ na czas prowadzenia terapii do momentu uzyskania normalizacji. Dystrofia wewnątrzmaciczna jest silniej obciążającym czynnikiem niż wcześniactwo. Dzieci urodzone przedwcześnie szybciej i liczniej uzyskują normalizację rozwoju psychoruchowego.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena neurofizjologiczna wg Vojty, rozwój fizyczny i psychoruchowy dziecka, czynniki ryzyka

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jacek Sołtys – An evaluation of gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 189-196

Streszczenie
Mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.) należy do tej grupy dysfunkcji, których stałym elementem jest upośledzenie funkcji chodu. W trakcie rehabilitacji dąży się do tego, by tak pokierować kompensacją, aby wzorzec chodu dawał jak najmniejsze zaburzenia i ograniczenia lokomocji. Dla planowania rehabilitacji oraz sprawdzania jej efektów konieczna jest obiektywna ocena. Ponieważ ocena chodu stwarza możliwości wymiernej oceny, autorzy przedstawili sposoby takiej oceny, koncentrując się na dwojakiego rodzaju badaniach. Przedstawiono możliwość oceny symetrii chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®, a także oceny bazującej na analizie poszczególnych wyznaczników chodu z wykorzystaniem systemu Zebris. Na zakończenie przedstawiono pewne uwagi praktyczne, istotne dla planowania i kontrolowania przebiegu rehabilitacji dzieci z m.p.dz.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, usprawnianie

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Niektóre możliwości łagodzenia zaburzeń chodu u dzieci usprawnianych z powodu porażenia mózgowego w świetle badań baropedograficznych: doniesienie wstępne

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja

Janusz Nowotny, Krzysztof Czupryna, Jerzy Pietruszewski, Małgorzata Matyja – Some possibilities for alleviating gait disturbances in children undergoing rehabilitation for cerebral palsy, in the light of baropedographic tests: a preliminary report. Fizjoterapia Polska 2003; 3(3); 217-223

Streszczenie

Wstęp. U dzieci z m.p.dz. zwykle utrwala się patologiczny stereotyp chodu. W procesie rehabilitacji dąży się do złagodzenia niekorzystnych objawów, ale wymaga to dokładnego rozeznania odnośnie składowych nieprawidłowego wzorca chodu, na które należy oddziaływać. W rehabilitacji nieraz stosuje się nietypowe środki, których przydatność także wymaga obiektywnego sprawdzenia. Materiał i metody. W pracy przedstawiono możliwości obiektywnej oceny chodu w oparciu o badanie baropedograficzne z wykorzystaniem systemu Parotec®. Możliwości poprawy symetrii chodu przedstawiono na przykładzie dzieci usprawnianych z powodu m.p.dz., u których dodatkowo stosowano ostrzykiwania toksyną botulinową lub tzw. gipsy hamujące. Wyniki i Wnioski. W konkluzji stwierdzono, że te dodatkowe środki terapeutyczne ułatwiają dalsze usprawnianie i wpływają na poprawę symetrii chodu tych dzieci. Stwierdzono też, że powyższe badanie może być cennym źródłem informacji dla terapeuty – wskazującym, na które parametry nieprawidłowego chodu należy zwrócić uwagę podczas dalszego usprawniania dziecka.

Słowa kluczowe:
Mózgowe porażenie dziecięce, ocena zaburzeń chodu, toksyna botulinowa, gipsy hamujące
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie czynności motorycznych dzieci amerykańskich i polskich usprawnianych z powodu mózgowego porażenia dziecięcego

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła – Comparison of motoric activity of American and Polish children with cerebral palsy during rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 7-12

Streszczenie

Wstęp. Wspólnymi cechami mózgowego porażenia dziecięcego są zaburzenia czynności ruchowych i postawy. Sferą najbardziej zaburzoną jest motoryka. Zaburzenia sprawności ruchowej obejmują niedowłady spastyczne kończyn, ruchy mimowolne, zaburzenia zborności ruchowej i równowagi. Celem doniesienia jest dokonanie porównania oceny sprawności motorycznej dotyczącej czynności manualnych i lokomocyjnych oraz czynności życiowych w grupie dzieci polskich i amerykańskich. Materiał i metody. Materiał badawczy obejmował 100 dzieci z Polski i 107 z USA. Badania były przeprowadzone metodą ankietową. Wyniki. Uzyskano i porównano wyniki w zakresie oceny czynności lokomocyjnych, a także czynności manualnych grupy dzieci polskich i amerykańskich, uzyskując różnice istotne statystycznie. Wnioski. 1. Poziom niepełnosprawności w grupie dzieci amerykańskich był większy niż w grupie polskiej. 2. Czynności manualne i lokomocyjne dzieci amerykańskich były istotnie bardziej ograniczone. 3. Codzienna opieka nad dzieckiem w zakresie podstawowych czynności życiowych prowadzi do chronicznego przemęczenia, frustracji, depresji, a w konsekwencji do za-chwiania normalnego funkcjonowania życia rodzinnego.

Słowa kluczowe:
mózgowe porażenie dziecięce, rehabilitacja, aktywność motoryczna

Zalety pionizacji u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła – Vertical positioning advantages in children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 167-171

Streszczenie

Nadrzędnym celem artykułu jest przedstawienie fizjoterapeutom, lekarzom, rodzicom oraz osobom, od których zależy proces rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (m. p. dz.), konkretnych argumentów przemawiających za bezwzględną koniecznością stosowania pionizacji, na każdym etapie pracy terapeutycznej, w oparciu o wiek dziecka, a nie osiągnięć tzw. dużej motoryki. Wyróżnić można dwa podstawowe rodzaje pionizacji w zależności od stanu pacjenta: pionizacja bierna lub czynna. Głównym problemem rehabilitacyjnym u dzieci z m. p. dz. jest pionizacja czynna, czyli możliwość samodzielnego przyjęcia pozycji stojącej, przeciwdziałając sile grawitacji. Jej brak lub znaczne opóźnienie w czasie w stosunku do normy pionizacji (ok. 16 miesiąca życia) niesie za sobą szereg niekorzystnych zmian wskazanych w treści artykułu. Jedyną alternatywą w tej sytuacji wydaje się być pionizacja bierna za pomocą pionizatorów. Pionizacja bierna to przede wszystkim przełamywanie nieprawidłowych wzorców posturalno—ruchowych u dzieci. Pionizacja dziecka pozwała na wyhamowanie wzmożonego napięcia spastycznego. Bierna pionizacja ułatwia wykonywanie czynności w życiu codziennym: jedzenie, odrabianie lekcji, czytanie, pracę przy komputerze oraz ma wpływ na przebieg procesów fizjologicznych. W założeniu metody Neurodevelopment Treatment (NDT) pionizacja jest priorytetem podczas stosowania technik stymulacji w trakcie terapii. Jedynym przeciwwskazaniem do biernej pionizacji może być długotrwała niechęć dziecka do takiej formy przyjęcia pozycji stojącej. Korzyści płynące z pionizacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym przy wykorzystaniu stołów pionizacyjnych (pionizacja bierna) rozpatrzono w artykule z punktu widzenia sensomotoryki, psychologii, anatomii, fizjologii oraz możliwości powrotu poszczególnych funkcji ruchowych. Zwrócono równocześnie uwagę na niekorzystne skutki unieruchomienia w pozycji leżącej. Wyniki badań przeprowadzonych na osobach krótkotrwale i długotrwale przebywających w pozycji leżącej wskutek chorób bądź urazów, jak i zdrowych ludzi dowodzą, że unieruchomienie (ang. bed rest) prowadzi do istotnych, niekorzystnych fizjologicznych zmian.

Słowa kluczowe:
pionizacja, mózgowe porażenie dziecięce, hipokinezja, hipograwia

Zastosowanie ilościowej, obiektywnej analizy chodu do oceny doboru zaopatrzenia ortopedycznego u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (analiza chodu w doborze zaopatrzenia ortopedycznego w mpdz)

Małgorzata Syczewska, Anna Święcicka, Małgorzata Kalinowska, Krzysztof Graff

Małgorzata Syczewska, Anna Święcicka, Małgorzata Kalinowska, Krzysztof Graff – Use of quantitative, objective gait analysis for assessment of selection quality of afos in CP children (gait analysis in afos selection in CP). Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 298-303

Streszczenie
Wstęp. Kliniczna analiza chodu zajmuje się pomiarem i oceną wielkości charakteryzujących lokomocję pacjenta w celu identyfikacji pierwotnych patologii oraz strategii stosowanej przez pacjenta w celu ich pokonania, pod postacią mechanizmów kompensacyjnych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie sześciu pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym u których celem badania była ocena wpływu zastosowanego zaopatrzenia ortopedycznego na chód. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 6 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2-14 lat leczonych w Klinice Rehabilitacji Pediatrycznej IPCZD, u których zastosowano łuski typu AFO. U wszystkich wykonano ilościową analizę chodu na systemie MON 460 dwukrotnie: boso oraz w butach z łuskami. Wyniki. U 4 pacjentów stwierdzono znaczącą poprawę stereotypu chodu po zastosowaniu łusek, natomiast u dwojga chód pogorszył się. Wnioski. Celem stosowania zaopatrzenia ortopedycznego jest poprawa stereotypu chodu u pacjentów z mpdz (poprzez zapewnienie większej stabilności w obrębie stawu skokowego, wspomaganie osłabionych mięśni kończyny dolnej) oraz zapobieganie niekorzystnym zjawiskom, takim jak np. przeprost stawów kolanowych w fazie podparcia. Jednak niewłaściwie dobrane lub dopasowane łuski, mogą nie tylko nie poprawić chodu pacjenta, ale nawet spowodować jego pogorszenie. Wyniki niniejszej pracy wskazują na to, że ilościowa analiza chodu jest przydatnym narzędziem pozwalającym ocenić skuteczność doboru zaopatrzenia ortopedycznego.

Słowa kluczowe:
analiza chodu, zaopatrzenie ortopedyczne, mózgowe porażenie dziecięce

1 2 3