Ocena wpływu wczesnej rehabilitacji na poziom występowania zaburzeń i proces reinerwacji na przykładzie gałązek ruchowych nerwu twarzowego u pacjentów po urazach twarzowo-czaszkowych

Szymon Tyszkiewicz, Patrycja Ujma, Dominik Szczeciński, Klaudia Szczygieł, Marcin Kozakiewicz


Szymon Tyszkiewicz, Patrycja Ujma, Dominik Szczeciński, Klaudia Szczygieł, Marcin Kozakiewicz – The assessment of the early rehabilitation’s impact on the level of disorders occurring and the process of reinnervation, on the example of facial twigs of the motor nerve in patients with craniofacial injuries. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 128-141

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A6t5I

Streszczenie
Wstęp. Obrzęk chłonny twarzowej części czaszki jest jednym z głównych powikłań, które obserwujemy u pacjenta po przebytym leczeniu chirurgicznym zaburzeń tego obszaru. Kolejnym z zauważalnych i często zgłaszanych przez pacjenta powikłań jest wystąpienie nieprawidłowości w pracy mięśni wyrazowych twarzy. Pytaniem jest, czy oba zaburzenia ze sobą korelują i czy redukcja obrzęku dokonana u pacjentów w pierwszych dobach po zabiegu spowoduje zmniejszenie odnotowywanych zaburzeń funkcji gałązek ruchowych.
Cel. Zbadanie wpływu wczesnej redukcji obrzęku na zakres występujących zaburzeń układu nerwowego i tempo jego reinerwacji.
Materiały i metody: Do badania włączeni zostali pacjenci Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM-CSW w Łodzi. Badania przeprowadzono w grupie 60 osób, które poddały się zabiegom z dziedziny chirurgii szczękowo-twarzowej w terminie od lutego do grudnia 2019 roku. W redukcji obrzęku u pacjentów stosowane były drenaż limfatyczny oraz plastrowanie dynamiczne. Procedurom tym poddanych zostało 45 osób podzielonych na trzy równe grupy. 15 pacjentów stanowiło grupę porównawczą. Narzędziami badawczymi były ankieta stworzona zgodnie z autorskim pomysłem, linijne pomiary służące pomiarom obrzęków oraz skala Pietruskiego, służąca ocenie stanu reinerwacji zobrazowanego motoryką mięśni mimicznych. Pacjenci zostali przebadani czterokrotnie, w 1. dobie po zabiegu operacyjnym, następnie w 3. dniu, 7. dniu od zabiegu i końcowo po 4 miesiącach od zabiegu.
Wyniki. Zastosowanie terapii przeciwobrzękowej w sposób zauważalny (od 2 do 5 pkt. w skali Pietruskiego) zmniejsza zaburzenia w funkcji mięśni wyrazowych twarzy już w 3. dobie po zabiegu. W odniesieniu do odczuwalnego przez pacjenta bólu brak opracowania manualnego układu chłonnego skutkował pozostaniem odczuć bólowych w każdym z 3 przeprowadzonych badań. Występujące wielkość obrzęku, poziom bólu i poziom zaburzeń funkcji mięśni wyrazowych twarzy stanowiły podobieństwo między grupami i czyniły następujące dalej badania obiektywnymi pod względem odnotowywanych zależności.
Wnioski. Wyniki występujących zaburzeń w obszarze mobilności mięśni wyrazowych twarzy (na podstawie skali Pietruskiego) wskazują, że wdrożenie terapii przeciwobrzękowej, a tym samym jego redukcja, już w pierwszych dobach po zabiegu zapewnia zmniejszenie występujących zaburzeń przewodzenia impulsów eferentnych włókien ruchowych oraz iż nie ma znaczącej różnicy w wynikach grup z zastosowaną terapią drenażową, ani w pierwszych dobach po, ani przy końcu terapii.

Słowa kluczowe:
reinerwacja, nerw twarzowy, obrzęk limfatyczny, fizjoterapia stomatologiczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność zachowawczych metod fizjoterapeutycznych w leczeniu obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii

Dorota Hanasz-Sokołowska, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Magdalena Kaźmierczak

Dorota Hanasz-Sokołowska, Urszula Kaźmierczak, Wojciech Hagner, Magdalena Kaźmierczak – The effectiveness of conservative methods of rehabilitation (PT) in treatment of lymphoedema after mastectomy operation. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 67-72

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy jest porównanie skuteczności dwóch metod leczenia obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii. Metoda I — klasyczna metoda leczenia (drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny, ćwiczenia) w serii 10 zabiegów przeprowadzanych 3 razy w tygodniu. Metoda II — kompleksowa terapia udrażniająca (drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny, bandażowanie kończyny, ćwiczenia) w serii 10 zabiegów wykonywanych 5 razy w tygodniu. Celem badania była ocena zmiany stopnia natężenia bólu pod wpływem ustępowania obrzęku chłonnego. Materiał i metody. Materiał pracy stanowiły pacjentki po mastektomii z obrzękiem limfatycznym kończyn górnych leczonych w Wojewódzkim Centrum Onkologii w Gdańsku. Badane podzielono na dwie grupy, po 15 kobiet w każdej. W pierwszej grupie wykonano serię 10 zabiegów, trzy razy w tygodniu metodą klasyczną, czyli ręczny drenaż limfatyczny, masaż pneumatyczny i ćwiczenia ruchowe. W drugiej grupie stosowano kompleksową terapię udrażniającą, która polegała na przeprowadzeniu leczenia metodą klasyczną z zastosowaniem bandażowania kończyny zajętej obrzękiem w serii 10 zabiegów wykonywanych pięć razy w tygodniu. Wyniki. Stosowanie dwóch różnych metod leczenia obrzęku ma wpływ na końcowe wyniki. Obrzęk w grupie I występował na wysokości przedramienia, okolicy stawu łokciowego i ramienia, w grupie II największy obrzęk zlokalizowany był powyżej wyrostka łokciowego kości łokciowej. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały, że zachowawcze metody fizjoterapeutyczne znacznie wpłynęły na ustępowanie obrzęku chłonnego oraz doprowadziły do zmniejszenia dolegliwości bólowych w kończynie. Zastosowana kompleksowa terapia udrażniająca jest metodą skuteczniejszą.

Słowa kluczowe:
mastektomia, obrzęk limfatyczny, rehabilitacja

Wpływ aplikacji kinesiotapingu na obrzęk limfatyczny kończyny górnej u kobiet po mastektomii

Anna Lipińska, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kiebzak, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko

Anna Lipińska, Zbigniew Śliwiński, Wojciech Kiebzak, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko – The influence of kinesiotaping applications on lymphoedema of an upper limb in women after mastectomy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 258-269

Streszczenie
Wstęp. Doktor Kenzo Kase jest twórcą metody Kinesio Taping. W toku wieloletnich doświadczeń opracował on plaster o nazwie Kinesio Tex, który zastosowany podczas terapii w postaci aplikacji oddziaływuje na pacjenta nie tylko w czasie wizyty, ale także po jej zakończeniu wspomagając samoleczenie organizmu. Zastosowanie metody kinesiotaping u kobiet po mastektomii wpływa na zmniejszenie obrzęku limfatycznego i normalizację napięcia mięśniowego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w okresie od listopada 2006 do lutego 2007. Grupa liczyła 25 kobiet w wieku od 40 do 70 lat (średnia wieku 55,16 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których stwierdzono obrzęk limfatyczny. Każda kobieta uczestnicząca w eksperymencie była poddana terapii kinesiotaping. Badania pomiaru obrzęku limfatycznego, siły mięśniowej wskazanych struktur mięśniowych oraz zakresu ruchu w stawie ramiennym, w stawie łokciowym, w stawie nadgarstkowo-promieniowym, było wykonywane w czterech seriach: przed pierwszą aplikacją (badanie I), przed każdą następną (badanie II, III oraz po ostatniej aplikacji (badanie IV). W przerwie między badaniami pacjentka została zobowiązana do przestrzegania zasad dotyczących postępowania po mastektomii. Wyniki. Analiza uzyskanych wyników wykazuje, że zastosowanie aplikacji limfatycznych Kinesio Taping Method zmniejsza obrzęk limfatyczny średnio o 24%, jednocześnie zwiększa zakresy ruchów w stawach kończyny górnej, wartości średnie zwiększyły się o 20% oraz wartości średnie dla siły mięśniowej kończyny górnej po stronie operowanej zwiększyły się o 24%. Wnioski. Zastosowane aplikacje limfatyczne przyśpieszają mikrokrążenie limfatyczne i żylne. Kinesiotaping redukując zastoje chłonki przyczynia się do zmniejszenia obrzęku limfatycznego, poprawy zakresu ruchu we wszystkich stawach kończyny górnej oraz wpływa na normalizację napięcia mięśniowego.
Słowa kluczowe
Kinesio Taping Method, aplikacje limfatyczne, mastektomia, obrzęk limfatyczny

Wpływ systematycznego usprawniania na stan funkcjonalny kończyny górnej u kobiet po mastektomii

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Lizis

Ewa Puszczałowska-Lizis, Paweł Lizis – The influence of systematic physiotherapy on upper limb function in post-mastectomy women. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 41-48

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest ocena wpływu systematycznego usprawniania na stan funkcjonalny kończyny górnej u kobiet po mastektomii.
Materiał i metody. Dwukrotnemu badaniu w odstępie 3-miesięcznym objęto 33 kobiety po amputacji piersi, zrzeszone w Świętokrzyskim Klubie “Amazonki” przy Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach. Pacjentki podzielono na dwie grupy. Grupę I stanowiły kobiety systematycznie biorące udział w programie usprawniania, natomiast grupę II sporadycznie uczestniczące w programie usprawniania. Podstawową metodą badawczą były pomiary goniometrycznie zakresów ruchu w stawie barkowym. Pomiary przeprowadzono na obu kończynach, a ograniczenie ruchomości po stronie operowanej stwierdzano, gdy zakres ruchu kończyny górnej po stronie mastektomii był co najmniej o 10º mniejszy niż zakres ruchu kończyny górnej po stronie zdrowej. Dodatkowo zmierzono obwody kończyn górnych w trzech miejscach: 10 cm powyżej nadkłykcia bocznego kości ramiennej, 10 cm poniżej nadkłykcia bocznego kości ramiennej oraz w części środkowej śródręcza z wyłączeniem kciuka, z dokładnością do 1mm. Obwody kończyny górnej po stronie mastektomii większe niż 2 cm w stosunku do kończyny przeciwnej kwalifikowano jako obrzęk. W celu oceny zależności między cechami jakościowymi (wpływ fizjoterapii na ograniczenie zakresów ruchu i występowanie obrzęku chłonnego) zastosowano nieparametryczny test Chi² (χ²).
Wyniki. Odnotowano statystycznie istotną zależność między systematycznym usprawnianiem a ruchomością barku oraz utrzymywaniem się obrzęku chłonnego kończyny górnej po stronie mastektomii.
Wnioski. Fizjoterapia wpływa na poprawę zakresów ruchu i skutecznie zapobiega zwiększaniu się obrzęku chłonnego kończyny górnej u kobiet po mastektomii.
Słowa kluczowe
rak piersi, mastektomia, staw barkowy, zakres ruchu, obrzęk limfatyczny

Kompleksowa terapia udrażniająca w leczeniu obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii

Marek Woszczak, Katarzyna Syrewicz, Iga Woźniak, Łukasz Goździewicz, Katarzyna Bogacz, Karolina Kossakowska

M. Woszczak, K. Syrewicz, I. Woźniak, Ł. Goździewicz, K. Bogacz, K. Kossakowska – Comprehensive draining therapy in the treatment of lymphoedema in women after mastectomy. Fizjoterapia Polska 2019; 19(4); 28-40

Streszczenie
Wstęp. Rak piersi jest jednym z najgroźniejszych nowotworów złośliwych, a zachorowalność na tę chorobę wciąż wykazuje tendencję wzrostową. W wyniku leczenia i związanego z tym usunięcia bądź naruszenia struktury węzłów chłonnych częstym powikłaniem jest obrzęk limfatyczny. Jedną z metod usprawniania jest kompleksowa terapia udrażniająca (KTU).
Cel pracy. Celem pracy była ocena kompleksowej terapii udrażniającej, jej wpływ na obrzęk limfatyczny oraz ruchomość i siłę uścisku ręki.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono na grupie 60 kobiet po zabiegu jednostronnej mastektomii w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach. Badane pacjentki podzielono na dwie grupy: badaną i kontrolną. W grupie badanej składającej się z 30 kobiet wykonywano zabiegi z zakresu KTU, w pozostałej inne zabiegi usprawniające. Cykl terapeutyczny trwał 10 dni. Na początku i na końcu usprawniania dokonano pomiarów zakresu ruchomości metodą goniometryczną, oceny obwodów kończyny za pomocą taśmy centymetrowej oraz zmierzono SUR za pomocą dynamometru.
Wyniki. W obu grupach po zakończeniu terapii uzyskano poprawę badanych parametrów, jednak w grupie, w której zastosowano kompleksową terapię udrażniającą, efekt był bardziej zauważalny. W grupie badanej doszło do zmniejszenia obwodów kończyny oraz poprawy siły i zakresu ruchomości.
Wnioski. Zastosowanie obu metod leczenia przynosi efekty w postaci zmniejszenia obrzęku limfatycznego, jednak kompleksowa terapia udrażniająca KTU jest efektywniejszą metodą leczenia.

Słowa kluczowe:
mastektomia, kompleksowa terapia udrażniająca, obrzęk limfatyczny

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie obwodów kończyn górnych u kobiet po radykalnym leczeniu raka piersi korzystających i nie korzystających z wczesnej profesjonalnej rehabilitacji

Elżbieta Niedbała, Leszek Kołodziejski

E. Niedbała, L. Kołodziejski – Porównanie obwodów kończyn górnych u kobiet po radykalnym leczeniu raka piersi korzystających i nie korzystających z wczesnej profesjonalnej rehabilitacji. FP 2013; 13(4); 37-43

Streszczenie
Usunięcie układu chłonnego pachy podczas radykalnej amputacji piersi (RAP) utrudnia odpływ chłonki z kończyny górnej i może powodować obrzęk limfatyczny kończyny górnej (OLKG). Celem badania było porównanie obwodów kończyn górnych u kobiet po radykalnym leczeniu raka piersi (RP) korzystających i nie korzystających z wczesnej profesjonalnej rehabilitacji. Materiał i metody. Badaniem objęto 146 członkiń klubów Amazonka poddanych jednostronnej RAP sposobem Maddena w latach 2002-2009. 71 pacjentek z województwa małopolskiego (grupa M) operowano w Centrum Onkologii w Krakowie i 75 z województwa świętokrzyskiego (grupa Ś) operowano w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach. U wszystkich stosowano jednakowe standardowe postępowanie onkologiczne. Jedyną znaczącą różnicą między ośrodkami leczącymi był sposób prowadzenia wczesnej rehabilitacji chorych. W grupie M prowadziły ją przeszkolone pielęgniarki i wolontariuszki klubu Amazonka a chore kontynuowały samodzielnie ćwiczenia w domu. W grupie Ś zawodowi fizjoterapeuci prowadzili kompleksową rehabilitację w warunkach stacjonarnych. U wszystkich kobiet uzyskano dane dotyczące wieku, przebytego leczenia i rehabilitacji oraz wykonano pomiary obwodów obu kończyn górnych. Kobiety obu grup (M i Ś) porównano pod względem cech populacyjnych, przebytego leczenia oraz obwodów kończyn górnych i występowania OLKG.
Wyniki. Pomimo znaczącej różnicy w prowadzeniu wczesnego usprawniania pacjentki z M i Ś nie różniły się znacząco wielkością obwodów kończyn górnych oraz występowaniem i wielkością OLKG po stronie RAP.
Wnioski:
1. U kobiet po radykalnej amputacji piersi poddanych wczesnej profesjonalnej i nieprofesjonalnej rehabilitacji, w późnym okresie obserwacji obwody kończyn górnych były podobne.
2. W obu grupach (M i Ś) odsetek kobiet z OLKG był niski.

Słowa kluczowe:
mastektomia, obwody kończyn górnych, obrzęk limfatyczny

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Fizjoterapia w leczeniu obrzęku limfatycznego

Jacek Kultys, Teresa Pop, Ryszard Bielak

J. Kultys, T. Pop, R. Bielak: Physiotherapy in the treatment of lymphoedema. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 64-77

Streszczenie
Obrzęk limfatyczny jest przewlekłą chorobą, spowodowaną zaburzeniem działania układu limfatycznego, prowadzącym do gromadzenia się chłonki w przestrzeni śródmiąższowej. Konsekwencją pierwotnego lub wtórnego obrzęku limfatycznego jest nieestetyczny wygląd kończyny, ograniczenie jej czynności, a nieraz znaczne zniekształcenie kończyny z deformacją struktur kostno-stawowych i zanikami mięśniowymi. U chorych często pojawiają się problemy emocjonalne, wpływające na kontakty interpersonalne i jakość życia pacjentów. Kompleksowa fizjoterapia udrażniająca jest nadal uznawana za najskuteczniejszą metodę leczenia zachowawczego obrzęku limfatycznego, a odpowiednie zaplanowanie i stosowanie jej w poszczególnych stopniach zaawansowania choroby przynosi dobre efekty terapeutyczne.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, leczenie, kompleksowa fizjoterapia udrażniająca

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Możliwości zastosowania dynamicznego plastrowania u kobiet po usunięciu węzłów chłonnych z powodu raka gruczołu piersiowego

Anna Lipińska, Magdalena Lipińska-Stańczak, Paweł Macek, Renata Szczepaniak, Sławomir Jandziś, Zbigniew Śliwiński

A. Lipińska, M. Lipińska-Stańczak, P. Macek, R. Szczepaniak, S. Jandziś, Z. Śliwiński: Possible applications of dynamic taping in women after the removal of lymph nodes because of breast cancer. FP 2015; 15(4); 16-31

Streszczenie
Wstęp. W Polsce i na świecie rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród kobiet. Powikłania, występujące po zastosowanej terapii, obniżają jakość życia pacjentek. Jednym z wielu niekorzystnych skutków leczenia raka piersi jest obrzęk limfatyczny. Usunięcie węzłów chłonnych i uszkodzenie naczyń limfatycznych utrudnia transport wysokocząsteczkowych białek, jednocześnie wpływa na wzmożenie ciśnienia koloidoosmotycznego, zatrzymanie wody w przestrzeni międzytkankowej,  utratę napięcia naczyń limfatycznych oraz obniżenie ciśnienia hydrostatycznego. Nie leczony obrzęk limfatyczny wywołuje dolegliwości w postaci nawracających stanów zapalnych skóry, naczyń limfatycznych, co w znacznym stopniu ogranicza sprawność psychofizyczną chorych oraz sprzyja rozwojowi mięsaka limfatycznego kończyny górnej po stronie mastektomii. Jedną z metod leczenia lymphoedemy jest Kinesiology Taping. W Polsce coraz częściej używa się terminu dynamiczne plastrowanie. Zastosowanie tej metody powoduje, że w bezbolesny i naturalny sposób w organizmie pacjenta następują procesy lecznicze.
Cel pracy. Przedstawienie możliwości zastosowania technik limfatycznych dynamicznego plastrowania u kobiet po amputacji piersi oraz ocena wpływu zastosowanych aplikacji na wtórny obrzęk limfatyczny. Cel główny został zweryfikowany poprzez następujące hipotezy badawcze:
1.Aplikacje dynamicznego plastrowania zmniejszają obrzęk limfatyczny u kobiet po mastektomii.
2.Techniki metody Kinesiology Tapingu wpływają na zmianę zakresów ruchów  w stawach kończyny górnej.
Materiał i metody badawcze. Badanie wykonano w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Grupa badana liczyła 73 pacjentki po mastektomii, u których stwierdzono wtórny obrzęk limfatyczny kończyny górnej. Objętość kończyn górnych był mierzony przy użyciu menzury wypełnionej wodą. Pomiary zakresów ruchu w stawach kończyn górnych były wykonywane za pomocą goniometru.

Wyniki i wnioski. Analiza uzyskanych wyników wykazuje, że zastosowane aplikacje limfatyczne zmniejszają obrzęk limfatyczny,  zwiększają zakresy ruchu w stawach kończyny górnej po stronie operowanej oraz wspierają procesy lecznicze przyczyniając się do poprawy sprawności fizycznej i jakości życia.

Słowa kluczowe:
rak piersi, obrzęk limfatyczny, dynamiczne plastrowanie, Kinesiology Taping

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Opóźniona diagnoza i leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego kończyn dolnych – studium przypadku / Delayed diagnosis and treatment of primary lymphoedema of lower limbs – case study

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Marcin Gruszecki, Michał Korzon

FP 2016;16(2);42-53

Streszczenie
Leczenie pierwotnego obrzęku limfatycznego stwarza wiele problemów pacjentowi jak i całemu zespołowi medycznemu. Całkowite wyleczenie bowiem z racji uszkodzenia anatomicznych dróg odpływu chłonki nie jest możliwe, a terapia ma na celu jedynie zmniejszenie rozmiarów kończyny, przywrócenie jej funkcji i poprawienie aspektów kosmetycznych. Leczenie jest trudne, wieloetapowe i nawet w przypadku dobrych wyników kosztowne i czasochłonne. Obrzęki pierwotne nie są patologią bardzo częstą, toteż problem związany z ich diagnostyką i leczeniem pozostaje często na marginesie zainteresowania lekarzy. W przeciwieństwie do dobrze zorganizowanej pomocy, jaką otrzymują chorzy z obrzękiem w obrębie kończyn górnych (głównie po leczeniu chirurgicznym raka sutka) możliwości rozpoznania, diagnostyki i wdrożenia postępowania usprawniającego u osób z idiopatyczną postacią obrzęku limfatycznego kończyn dolnych są istotnie ograniczone. Chociaż w ostatnich latach intensywnie propagowana jest wiedza dotycząca zasad stosowania terapii przeciwzastoinowej nadal w wielu ośrodkach wdrażana jest nieprawidłowo. Nieleczony lub niewłaściwie leczony obrzęk staje się nieodwracalny wskutek rozplemu tkanki łącznej, czym różni się od obrzęków na innym podłożu. Narastający obrzęk doprowadzający do stopniowej deformacji i zaburzeń funkcji kończyny, wpływa negatywnie na stan psychiczny pacjenta. Późne rozpoznanie, kosztowne, uciążliwe i długotrwałe leczenie, którego efekt jest niejednokrotnie niezadawalający wpływa istotnie na jakość życia chorego. W pracy przedstawiono jeden z licznych przypadków pacjentek z rozpoznanymi późno i nieprawidłowo leczonymi obrzękami pierwotnymi, które mają być ilustracją typowych zaniedbań w dążeniu do ustalenia diagnozy i wdrożenia leczenia w tej jednostce chorobowej. Podkreślono także rolę badania LS jako złotego standardu w diagnostyce obrzęków pierwotnych i jej ograniczonej przydatności w ocenie skuteczności leczenia.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, pierwotny wrodzony obrzęk limfatyczny, rehabilitacja, limfoscyntygrafia


Abstract
Treatment of lymphoedema is problematic for the patient and the entire medical team. Complete recovery, because of anatomical damage to the outflow tract of lymph, is not possible and the therapy is intended only to reduce the size of the limb, restore its function and improve the cosmetic aspects. Treatment is difficult, multistage, unpredictable and even if results are good, expensive and time consuming. Primary lymphoedema is not common disease, so the problem of its diagnosis and treatment is often on the margins of medical concern. In contrast to the well-organized support received by patients with secondary oedema of the upper, diagnosing and implementation of rehabilitation in patients with idiopathic lymphoedema of the lower limbs are significantly limited. Although in recent years is intensely propagated knowledge of the principles of anticongestive therapy, it is still is implemented incorrectly in many centers. If left untreated or improperly treated swelling becomes irreversible as a result of proliferation of connective tissue, what differs from cases of oedema not associated with lymphatics damage. Increasing swelling will lead to progressive deformity and dysfunction of limbs and negatively affects the mental state of the patient. Late diagnosis, costly, cumbersome and long-term treatment with the often unsatisfactory effect significantly affect quality of life. The paper presents one of many our cases of patients with late diagnosed and improperly treated primary lymphoedema and is an illustration of the typical negligence in establishing the diagnosis and initiation of treatment in this disease entity.

Key words:
lymphedema, primary congenital lymphedema, rehabilitation, lymphoscintigraphy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Download an English version

Ocena wpływu aplikacji Kinesiology Taping i Standardowej Terapii Udrażniającej na obrzęk limfatyczny u kobiet po mastektomii

Jolanta Darowska-Olszewska, Zbigniew Śliwiński

J. Darowska-Olszewska, Z. Śliwiński – Evaluation of Impact of the Application of Kinesio Taping and Standard Complete Decongestive Therapy on the Lymphedema in Women After Mastectomy. FP 2016; 16 (3); 18-32

Streszczenie
Wstęp. Celem badania jest ocena efektów leczenia obrzęku limfatycznego kończyny górnej po stronie operowanej u kobiet po mastektomii z zastosowaniem Standardowej Terapii Udrażniającej i zmodyfikowanej Terapii Udrażniającej, gdzie bandażowanie wielowarstwowe zastąpiono aplikacjami limfatycznymi Kinesio Taping. Cel zweryfikowano poprzez hipotezy badane:
1. Aplikacje limfatyczne Kinesiology Taping zastępują bandażowanie wielowarstwowe.
2. Techniki metody Kinesiology Taping mają wpływa na zakres ruchu w stawie ramiennym.
3. Aplikacje dynamicznego plastrowania zmniejszają ból w obrębie kończyny górnej po stronie operowanej.
Materiał i metody. Przebadano 24 kobiety z jednostronną amputacją piersi. Grupa badana to 12 pacjentek, u których zastosowano aplikacje limfatyczne Kinesiology Taping. Grupa kontrolna to 12 pacjentek, u których zastosowano bandażowanie wielowarstwowe. W każdej grupie przez 15 dni przeprowadzono 30-minutowy ręczny drenaż limfatyczny i ćwiczenia usprawniające przez 20 minut. Przed i po terapii oceniano obwody kończyn górnych przy pomocy taśmy centymetrowej. Pomiary zakresów ruchu w stawie ramiennym wykonano za pomocą goniometru. Ból oceniono przy pomocy skali VAS.
Wyniki. Analiza uzyskanych wyników wykazuje, że zastosowane aplikacje limfatyczne zmniejszają obrzęk limfatyczny i ból, oraz zwiększają zakres ruchu w stawie ramiennym kończyny górnej po stronie operowanej u kobiet po mastektomii.
Wnioski. Zastosowane techniki metody Kinesiology Taping w porównaniu z bandażowaniem wielowarstwowym w Kompleksowej Terapii Udrażniającej są porównywalnie efektywne.

Słowa kluczowe:
obrzęk limfatyczny, Kinesiology Taping, Kompleksowa Terapia Udrażniająca

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim